Stoppen met studie

[mariekevanoosterhout]

Hoi Carlito,

Ik heb je verhaal met veel interesse gelezen en bijgaand mijn antwoorden op jouw vragen:

Is er een mogelijkheid om een leuke baan te krijgen waar ik niet per se een academische studie voor hoef te hebben gevolgd. Is het hedendaags überhaupt nog mogelijk om zonder beroepsgerichte opleiding een leuke baan te krijgen?

Je hebt niet per se een academische opleiding nodig om een leuke baan te hebben, maar wat is volgens jou de definitie van een leuke baan? Als je als verkoper in een winkel aan de slag wilt, zijn er legio mogelijkheden.

Is het een idee om gewoon naar een uitzendbureau te gaan en daar te gaan praten met iemand, om te kijken wat eruit komt? Werkt mijn leeftijd nog tegen mij?

Praten kan altijd! Dat is juist heel goed. Ga je vooral oriënteren. Zo krijg je een goed beeld van je mogelijkheden en beperkingen.

Wat adviseren jullie mij? Moet ik stoppen met mijn studie, ik weet namelijk nu al dat ik het wederom niet vol houd?

Je hebt een goed stel hersens. Persoonlijk zou ik je daarom adviseren vooral nog een opleiding te gaan doen. In mijn omgeving zijn verschillende mensen op latere leeftijd nog aan een opleiding begonnen, omdat ze door het ontbreken van hard bewijs (lees: diploma) toch wel beperkt werden in hun mogelijkheden. Maar ik wil daarbij niet voorbijgaan aan het feit dat jij niet graag naar school gaat. Het is fijn dat die LOI-cursus je fantastisch afging, maar het is een cursus, geen opleiding. Zou het kunnen dat faalangst je een beetje parten speelt?

Wat kan ik doen met mijn VWO diploma en mijn papiertje MKB?

Je hebt niet zoveel aan alleen een vwo- en mkb-diploma. Ik moet daar wel weer meteen een kanttekening bij maken, want er zijn ook heel succesvolle ondernemers die alleen maar de lagere school hebben doorlopen. Ondernemen leer je niet in de schoolbanken, dat zit 'in' je en kan door een studie wel aangescherpt en verbeterd worden. Maar goed, je geeft aan dat je nog geen idee hebt van wat en hoe, dus nu iets beginnen en ervoor gaan, zit er ook niet in.

Het liefste zou ik het studeren nu voorgoed vaarwel zeggen en besluiten fulltime te gaan werken. Uiteraard heb ik er geen moeite mee om eventueel weer bij te gaan leren via de LOI of een andere thuis-/avond-studie. Maar ik wil gewoon nu beginnen met mijn leven op te bouwen. Eigen huisje, fulltime baan, terwijl ik nu het idee heb in een monotone spiraal te zitten van voorlopig nog naar school gaan, weinig geld verdienen met mijn bijbaantje en thuis wonen.

Je leven opbouwen doe je ook als je studeert, alleen heb je dan iets minder geld te besteden . Heb je je al eens georiënteerd op hbo-deeltijdopleidingen? Wellicht is dat iets voor je?

[carlito]

Bedankt voor het lezen van mijn verhaal en het uitgebreide antwoord.

Op zich wist ik natuurlijk dat je geen academische opleiding nodig hebt voor bepaalde banen, maar een beetje bevestiging is altijd mooi. Verkoop is een vak wat mij (denk ik zelf) goed ligt. Ik heb dit een geruime tijd als bijbaan gedaan en dit beviel mij goed.

De definitie van een leuke baan is voor mij heel simpel, ik moet het ten eerste naar mijn zin hebben zowel met het werk wat ik doe als met mijn collega's, ik ben van mening dat wanneer je het naar je zin hebt elk werk leuk te maken is. Salaris is natuurlijk wel van belang, in de zin van er zijn grenzen, maar in principe komt dit bij mij zeker op de laatste plaats. Plezier in het werk en gelukkig zijn met wat je doet (wat ik nu absoluut niet ben) is vele malen belangrijker.

Het zou zeker kunnen dat een kleine mate van faalangst nog steeds parten speelt. Het feit dat ik nog steeds zeg, zegt voor u genoeg. Echter heb ik niet het idee dat dit DE veroorzaker is van de tegenzin in school, ik merk op mijn werk ook wel eens dat ik even door mijn restje faalangst heen moet prikken en dit gaat mij altijd goed af. Ik ga dan ook niet met tegenzin naar mijn bijbaantje toe.

Op zich heb ik wel een heel duidelijk beeld wat ik graag zou willen doen als ondernemer, maar heb dit even achterwege gelaten, omdat ik graag feedback wou op mijn leeftijd. Ben ik niet te jong om wat te beginnen? Ik moet zeggen dat ik er ook geen begin in zie. Ik heb dit uiteraard allemaal geleerd dus ik weet wel van de hoe en wat, maar het is meer dat ik even aanzet nodig heb en gewoonweg durf om te gaan beginnen. Domweg op papier zetten wat en hoe ik het wil gaan doen is waarschijnlijk uw advies. Maar daarom vraag ik, mijn leeftijd, wordt ik serieus genomen?

Je leven opbouwen doe je ook als je studeert zegt u. Uiteraard weet ik dat dit zo zou moeten zijn, ik moet zeggen dat ik dit absoluut niet zo ervaar. Zoals ik al zeg ik heb het gevoel ergens te blijven hangen, ik overzie de aankomende drie/vier jaar niet. Heb het idee dan nog niet veel meer dan een Bachelor en wellicht Master verder te zijn. Ookal zijn dit twee grote stappen, het voelt niet zo voor mij. Het idee van over een paar jaar een fulltime baan en eigen huisje en wellicht wat minder te besteden, spreekt mij vele malen meer aan.

Deeltijd studeren heb ik aan gedacht en daar bleef het tot nu toe bij. Na uw bericht ben ik meteen het een en ander gaan zoeken hierover. Nu heb ik hier uiteraard nieuwe vragen over:
Is een deeltijd HBO te vergelijken met het systeem van een BBL?
Hoe lang duurt een gemiddelde deeltijd HBO?
Heb ik dan ook een volledige Bachelor?
Hoeveel uur ben je gemiddeld met je opleiding bezig en werk je dan meestal fulltime erbij of ook in deeltijd?
Kan ik nu alsnog met zo'n opleiding beginnen of moet ik dan wachten tot volgend jaar, vele BBL's kunnen gedurende het jaar starten dacht ik?

[mariekevanoosterhout]

Op zich heb ik wel een heel duidelijk beeld wat ik graag zou willen doen als ondernemer, maar heb dit even achterwege gelaten, omdat ik graag feedback wou op mijn leeftijd. Ben ik niet te jong om wat te beginnen? Ik moet zeggen dat ik er ook geen begin in zie. Ik heb dit uiteraard allemaal geleerd dus ik weet wel van de hoe en wat, maar het is meer dat ik even aanzet nodig heb en gewoonweg durf om te gaan beginnen. Domweg op papier zetten wat en hoe ik het wil gaan doen is waarschijnlijk uw advies. Maar daarom vraag ik, mijn leeftijd, wordt ik serieus genomen?

Je bent jong, dat klopt. Je zult niet altijd meteen serieus genomen worden, maar als jij weet wat je wilt, achter je product of dienst staat en het ook op een dusdanige manier brengt, kun je een heel eind komen. Echte ondernemers denken in kansen en mogelijkheden en zoeken oplossingen voor dingen die het behalen van hun doel in de weg staan.

Is een deeltijd HBO te vergelijken met het systeem van een BBL?

Ja en nee. Ja, omdat je bij beide varianten werkt en leert. Nee, omdat er wel verschil is in de manier waarop dit wordt ingevuld. Als je een bbl-opleiding volgt, werk je vanaf het begin van de opleiding bij een relevant bedrijf en ga je een dag in de week naar school. Als je een hbo-deeltijdopleiding volgt, hoef je in het eerste jaar niet altijd relevant werk te hebben. Dit is erg afhankelijk van de opleiding die je volgt, houd dat in de gaten!

Hoe lang duurt een gemiddelde deeltijd HBO?

In principe staat er vier jaar voor, maar ik ken mensen die er wel vijf of zes over hebben gedaan. Ze werkten bijvoorbeeld fulltime en deden daarnaast de studie (zeer pittig in combinatie met een gezin!), kregen kinderen of gingen scheiden.

Heb ik dan ook een volledige Bachelor?

Ja, dan heb je een hbo-diploma op zak.

Hoeveel uur ben je gemiddeld met je opleiding bezig en werk je dan meestal fulltime erbij of ook in deeltijd?

Velen werken fulltime. Je kunt ook in deeltijd werken. Voor meer informatie kun je het artikelen over in deeltijd studeren eens doorlezen.

Kan ik nu alsnog met zo'n opleiding beginnen of moet ik dan wachten tot volgend jaar, vele BBL's kunnen gedurende het jaar starten dacht ik?

Volgens mij kun je ook in februari beginnen. Ga je eerst maar eens oriënteren op welke opleidingen je leuk lijken, dat is nu het allerbelangrijkste. Heb je al eens gehoord van de hbo-opleiding Small Business and Retailmanagement Dat is misschien wel een hele leuke opleiding voor jou.

Succes met alles op een rijtje te zetten!

[ikgaervoor]

Ten eerste vind ik het heel knap dat je met 20 jaar op deze manier aan kan geven dat je vastloopt met studeren en dat je op je eigen handelen durft te reflecteren. Misschien is dit het moment om daar extra goed voor te gaan zitten. Om na twee weken al zo sterke twijfels te hebben bij je huidige studie is het zeker het uitzoeken waard om te weten wat daar achter ligt. Motivatie? Past de vorm van leren (niet) bij je? Persoonlijke factoren? Het lijkt mij erg belangrijk hier zicht op te krijgen zodat je weloverwogen een beslissing kan maken over vervolgstappen.

Een universiteit heeft voor zover ik weet altijd wel loopbaanadviseurs in huis waar je gebruik van kan maken. Zij zullen jou ook goed de weg kunnen wijzen naar passende personen en instanties om jouw doelen te bereiken en kunnen je ook helpen om doelen helder te krijgen. Mijn ervaring is dat ze heel open zijn en je echt op weg weten te helpen. Maar je moet wel zelf het eerste mailtje sturen of telefoontje plegen. Aangezien je toch ingeschreven bent en collegegeld betaalt, kan je daar vrijblijvend gebruik van maken. Je vind de loopbaanadviseur meestal via een afdeling studentenzaken van jouw universiteit of via de studie decaan/ mentor.

heel veel succes!

[ajhoff]

Dit verhaal komt mij bekend voor

De oplossing voor mij is de Open Universiteit geweest. Geen schools gedoe, maar eigen verantwoordelijkheid. Verder is het een voordeel dat je niet vast zit aan semesters maar voor 95 % zelf bepaald hoe snel en hoe ver je gaat.

Bezoek hun website eens en probeer desnoods eens een module om te kijken of het wat voor je is.

[carlito]

Oorspronkelijk geplaatst door ajhoff

Dit verhaal komt mij bekend voor

De oplossing voor mij is de Open Universiteit geweest. Geen schools gedoe, maar eigen verantwoordelijkheid. Verder is het een voordeel dat je niet vast zit aan semesters maar voor 95 % zelf bepaald hoe snel en hoe ver je gaat.

Bezoek hun website eens en probeer desnoods eens een module om te kijken of het wat voor je is.

Fijn een soortgenoot Af en toe lijk ik alleen te zijn, met de duizenden studenten die het wel naar hun zin lijken te hebben.
Ik ga het eens bekijken.
Mag ik verder vragen wat je daar hebt gedaan voor opleiding? Wat is de waarde van een diploma daar ten opzichte van een diploma van een andere instelling? Wat doe je nu voor werk?

[ajhoff]

Ik ben begonnen met een zgn. Focusopleiding Strategie om te kijken of het wat was. Het beviel me zo goed dat ik inmiddels bijna de bachelor Bedrijfskunde heb afgerond en bezig ben met een Master Implementation and Change Management en een 2e master ben gestart (BPMIT).

Ik had alleen HAVO met veel cursussen op HBO niveau. Dat zorgde, mede door de snelle ontwikkeling van het vakgebied, ervoor dat ik vastliep qua kennis. Ik ben dus typisch iemand uit hun doelgroep, een echte tweede (zeg maar laatste ) kanser.

Wat de waarde van het diploma betreft: Potentiële werkgevers nemen de opleiding heel serieus heb ik gemerkt, maar dat heeft ook veel te maken met de rest van mijn CV. Het niveau van de OU is minstens dat van de andere universiteiten. Het feit dat je het helemaal zelf moet doen en absoluut nergens bij de hand wordt genomen zegt iets over je doorzettingsvermogen als je het haalt. Die combinatie wordt echt zeer serieus genomen.

Als je echter als high potential een trainee traject in wilt zou ik het niet aanraden. De OU past niet bij dat profiel.

[carlito]

Zoals ik al aangaf heb ik niet het idee dat de studies aan zich er iets mee te maken hebben dat ik het niet naar mijn zin heb. Het is meer het studeren zelf wat mij tegen staat. Ik ben dan ook goudeerlijk als ik zeg dat de motivatie om deze studie te volgen het papiertje is wat ik ermee kan behalen. Dit is naar mijn mening een compleet verkeerd uitgangspunt en ik ga het hiermee dus ook zeker niet redden. Ik ben nu dan ook wel aan t kijken wat ik verder voor studies kan doen, maar het enige wat ik eigelijk echt wil is werken. Hiernaast wil ik dan best nog eens een cursus volgen bij de LOI, zoals gezegd beviel mij dit goed.

Zoals jullie misschien zien in mijn verhaal begin ik aan te sturen op een mislukking van de studie. Ik heb dit zelf door, maar doe er niks aan en zo kom je in een negatieve spiraal terecht die er uiteindelijk voor zorgt dat je het niet meer ziet zitten en de studie opgeeft. Ik weet dit omdat ik het met mijn vorige studie precies zo heb meegemaakt. Twee maanden heb ik het daar volgehouden. En nu wederom ik heb mijn studieboek voor me en ik ga niet lezen, ik kan me er niet toe zetten. En hoe meer ik alles van me afschrijf, hoe rustiger ik word, maar hoe sterker het gevoel word om te stoppen met de studie. Logisch ook want dit is wat ik eigelijk graag wil, dus hoe dichterbij dit komt hoe prettiger voor mij.

Om verder een klein voorbeeldje te geven. Als ik zie dat een goede vriend volledig vanuit niks, volgens mij niet eens een middelbare school diploma, nu een goede baan heeft met een redelijk salaris, simpelweg door ervaring op te doen en op te klimmen, word ik helemaal happy. Echter als ik mijzelf nu inbeeld door te vechten en mijzelf later zie in een hoge functie met een pak aan en een dikke auto van de zaak laat het mij koud. Het einddoel aanzich ziet er voor mij leuk uit, maar de weg die ik moet gaan om er te komen niet. Zeker als ik mij dan bedenk dat ik na het behalen van mijn papiertje ook nog lang niet zover ben.

Ook ben ik bang voor een eventueel slecht CV met twee afgekapte studies, voor de eerste heb ik een hele goede kloppende reden, dus niks geen smoesjes, maar nu voor de tweede? Geen motivatie staat niet zo mooi op je CV, dan kan ik hem misschien beter niet vermelden. Je zou misschien zeggen als je echt graag wilt dan stop je toch, maar dit houd mij dus tegen.

Tot slot wil ik nog even zeggen: Telkens als ik mijn stukjes teruglees heb ik het idee zwaar depressief over te komen. Ik ben absoluut niet zo, ik ben een heel vrolijk en redelijk positief mens. Ik ben ook absoluut niet van plan overspannen te geraken door dit alles, ik bescherm mijzelf goed. Het enige waar ik met mezelf mee in de knoop zit is dat ik van mezelf iets MOET doen (studeren) terwijl ik dit helemaal niet ambieer. Hetgeen mij tegenhoud te stoppen is de onzekerheid die volgt. Als ik nu de zekerheid zou hebben volgende week een baan te hebben waarvan ik goed rond kan komen, zou ik onmiddellijk toestemmen. Ook lijk ik misschien lui over te komen, want ik wil niet leren. Niks is minder waar, ik werk al vanaf mijn 12e, altijd zelf voor werk gezorgd. Begonnen met auto's wassen voor jan en alleman en zodra ik echt mocht werken heb ik dit ook gelijk gedaan.

Om ook nog even te reageren op "ikgaervoor" ik heb aankomende week een afspraak met een studieadviseur bij mij op school. Ik ga het gesprek goed voorbereiden en alles precies zo zeggen als ik dat hier doe. Ik hoop ergens dat er nog hoop is om mijn studie toch succesvol af te gaan ronden.