Leuke niet-kantoorbanen?

Een beetje simpel gedacht (en ik heb ook niet alle berichten doorgelezen, misschien heeft iemand dit al geopperd);

plan je vakantie uren in en boek een (trein/vlieg) ticket naar keuze, vooral buiten het hoogseizoen om hoeft een reis niet veel te kosten. Lowbudget ergens verblijven is altijd wel ergens mogelijk.

Misschien dat dit de 'sleur' breekt en je er weer voor even tegen aan kan in je huidige baan. Wie weet brengt een reis je nieuwe ideeën.

[Roque Santa Cruz]

Dank voor je reactie.

Ik moet sowieso nog mijn vakantiedagen opmaken, dus later dit jaar ga ik nog op vakantie (wellicht weer naar Latijns-Amerika) of anders misschien een mini-rondreis door Spanje (veel dichterbij en goedkoper).
Verder ga ik binnenkort een keer een dag werken bij Seats2meet. Bovendien wil ik vaker een paar dagen vanuit Spanje gaan werken.

Maar de échte frustratie zit in het werk zelf. Ik moet er echt mee kappen, want de situatie lijkt alsmaar nijpender te worden. Nu heb ik nog het geluk dat ik het nooit echt druk hebt, maar zodra de werkdruk wordt opgevoerd, zal de bom ontploffen.

Ik ben er heilig van overtuigd dat ik uitstekend geschikt ben om met mensen te werken. Mijn sociale vaardigheden zijn één van mijn sterke punten.

Nogmaals: door mijn denkwijze en instelling zit ik muurvast en lukt het me totaal niet om überhaupt ander werk te zoeken. Het blokkeert me volledig en ik kan geen kant op. Zó frustrerend!
Ik vraag me vaak af hoe lang ik het nog volhoud en ik ben bang een keer overspannen te raken (of een burn-out).

[Roque Santa Cruz]

Iemand nog tips wat ik kan doen om uit deze negatieve spiraal te komen? Bij wie zou ik hulp kunnen zoeken? Hoe doorbreek ik dit isolement?

Door het alleen thuis werken, voelt het alsof ik buiten de samenleving om leef. Ik wil weg uit deze verschrikkelijke situatie. Maar ik kan geen ontslag nemen als ik geen alternatief heb (en als ik geen idee heb hoe ik geld zou kunnen verdienen).

Hoe doorbreek ik deze patstelling die al veel te lang duurt. Ik zal het volgende week eens voorleggen aan de psycholoog.

Oorspronkelijk geplaatst door Roque Santa Cruz

Iemand nog tips wat ik kan doen om uit deze negatieve spiraal te komen? Bij wie zou ik hulp kunnen zoeken? Hoe doorbreek ik dit isolement?

Door het alleen thuis werken, voelt het alsof ik buiten de samenleving om leef. Ik wil weg uit deze verschrikkelijke situatie. Maar ik kan geen ontslag nemen als ik geen alternatief heb (en als ik geen idee heb hoe ik geld zou kunnen verdienen).

Hoe doorbreek ik deze patstelling die al veel te lang duurt. Ik zal het volgende week eens voorleggen aan de psycholoog.

Bonjour! Het is prachtig weer vandaag, dus ik zou zeggen, pak je boeltje op en ga lekker ergens op een terras zitten werken, bijvoorbeeld. Het werk dat je doet kun je overal doen dus je zou wel gek zijn om binnen te blijven (sprak de kantoorslaaf). Dit doorbreekt ook wel een beetje de sleur. Misschien is er een kantoor met flexplekken waar je zo aan kunt schuiven, dan ontmoet je andere mensen en wie weet waar dat toe leidt!

[Roque Santa Cruz]

Het klopt dat ik veel meer gebruik moet maken van het feit dat ik overal kan werken waar ik internettoegang heb. A.s. zondag verhuis ik naar een andere woning met een tuin, dus ik kan voortaan in de tuin werken.
Daarnaast ga ik binnenkort een dag bij seats2meet op Strijp S in Eindhoven werken. Na de verhuizing ga ik ook weer een keer in Spanje werken, iets wat ik minimaal 1 keer per 2 maanden wil gaan doen (indien mogelijk 1 keer per maand).

Helaas blijft het bij het veraangenamen van de randvoorwaarden. De kern van het werk blijft me enorm steken en frustreren. Ik begrijp totaal niet dat zó veel mensen geen problemen hebben met fulltime computerwerk. Daar wil ik dus absoluut vanaf. Daarnaast vind ik stukjes schrijven niet vervelend, maar het is zeker niet mijn passie. Om maar te zwijgen over mijn afkeer ten opzichte van gokken. Het liefst ben ik buiten, onderweg, maar niet op kantoor (deels op kantoor wellicht).

Lang heb ik gedacht dat ik ruimdenkend bent, maar dat ben ik dus absoluut niet. Ik ben vaak erg fel tegen bepaalde dingen. Mijn manier van denken is erg star en zwart-wit. Ook ben ik niet bijster tolerant en focus ik mezelf vooral op de (mogelijke) negatieve aspecten en de beren op de weg. Hierdoor blijft er weinig bewegingsruimte over en zit ik muurvast. Mijn instelling (hoe ik tegen dingen aankijk, mijn denkwijze, hoe ik in het leven sta) zorgt ervoor dat ik voor weinig dingen opensta. Dit is uiteraard een enorme belemmering.

Wat ik ook erg frustrerend vind, is dat ik totaal niet weet waar ik naar moet zoeken. Regelmatig wil ik vol goede moed werk gaan zoeken op internet, maar ik kom niet verder dan zoeken op vacatures in Eindhoven. Specifieker zoeken lukt niet, ik wil niet meer als (web)redacteur werken, noch op kantoor. Journalisten vacatures zijn er niet en bovendien heb ik geen diploma journalistiek. Sociale functies (in de zorg) trekken me weliswaar, maar ik zou niet weten wat.
Ik wil vooral zinvol, betekenisvol werk waar ik voldoening uithaal (enorm cliché, maar wel waar).

Overigens zal ik a.s. donderdag bovenstaand verhaal ook met de psycholoog bespreken.

Heeft iemand op basis van mijn verhaal nog tips waar ik op zou kunnen zoeken?

[Roque Santa Cruz]

Bestaat er zoiets als een ‘permanent vakantiegevoel’? Ik las pas een interview met een freelance fotograaf die enkele jaren in Australië woont. Hij vertelde dat hij nog dagelijks van het lekkere weer geniet en daardoor een permanent vakantiegevoel ervaart. Ik geloof daar wel in.

Ik begrijp heel goed dat gelukkig zijn niet (alleen) afhangt van het weer. Sterker nog, het klimaat is slechts een randvoorwaarde. Toch ben ik er heilig van overtuigd dat het een grote (onderschatte) invloed heeft op iemands gemoedstoestand. Ik persoonlijk word oprecht vrolijk/ blij van een blauwe hemel en een aangename temperatuur. Daarnaast zorgt een warm klimaat voor een bloeiende natuur. Dat is hele andere koek dan het kale, grijze landschap zoals wij dat kennen in de herfst en winter.

Natuurlijk zijn andere zaken in het leven veel belangrijker. Denk aan gezondheid, relaties en werk. Wat heb je aan lekker weer als je geen werk hebt? Wat is de waarde van een aangenaam klimaat als je eenzaam bent?

Tegelijkertijd denk ik niet dat lekker weer gaat vervelen. Ik overdrijf niet als ik stel dat het in NL 75% van het jaar slecht weer is. Al die grauwe dagen zonder zon, veel regen, sneeuw en vrieskou in de winter. Het ontgaat me volledig waarom je je zoiets aan zou doen. Ik ben het ook totaal niet eens met de stelling dat elk jaargetijde z’n charme heeft. Wat is er leuk aan vrieskou, sneeuw, regen en grijze dagen?

[Deviate]

Hallo Roque,

Je bent nog steeds actief hier zie ik en ook nog steeds zoekende... Ik log hier eens in de zoveel tijd in om wat inzichten op te doen. Net als jij blijf ik ook zoekende naar de rol die ik het liefste speel in het toneelstuk dat het leven heet. Op dit moment werk in als een manusje van alles in een uitzendorganisatie. Stukje commercie, stukje marketingcommunicatie. Op zich wel leuk en afwisselend, prima collega's en dicht bij huis. Toch is het niet de droombaan, al heb ik geen idee wat wél de droombaan is.

Dat brengt me bij het punt dat ik wilde maken. Die droombaan waar we naar snakken bestaat niet. Werken met passie is maar bitter weinig mensen gegeven. Een roeping hebben, een doel, 40 uur per week werken met passie en plezier. Het bestaat niet. Sommigen hebben een meer geschikte persoonlijkheid om daarmee om te gaan. Om voldoening te vinden in taken volbrengen, omgaan met collega's, scoren voor de baas. Noem het maar op. Helaas behoor ik hier niet bij. En met mij vele anderen niet.

Anyway, gefrustreerd blijven zoeken en jezelf continue kwellen gaat je niets brengen en je alleen maar energie kosten (en geld aan te dure psychologen en loopbaanadviseurs). Acceptatie dat je leven nu, op dit moment, is wat het is, brengt je uiteindelijk meer rust en energie om mogelijkheden te gaan zien én na te jagen (dit zeg ik zowel tegen mezelf als tegen jou). Die mogelijkheden zijn niet per se alleen maar zakelijk. Hoe fijn zou het zijn om energie over te houden om eens te gaan daten en misschien een speciaal iemand te ontmoeten? Energie te hebben om na het werk sociale contacten op te doen? De invulling van je tijd naast het werk zou maar zo kunnen bijdragen aan je algemene levensgeluk (en daarmee je acceptatie over waar je bent in het werkzame leven). Het ontmoeten van mijn huidige vriendin en het leven wat we samen hebben naast onze banen, heeft mij ontzettend veel rust en geluk geschonken.

Zoals ik het zie heb je nu twee keuzes: even accepteren dat je werk is zoals het is en energie steken in ontplooing van jezelf en je leven naast het werk óf die knoop maar doorhakken en iets anders gaan doen en niet teveel nadenken over wat dat dan zou moeten zijn! Dat antwoord is er gewoonweg niet. Dat heeft je psycholoog niet, dat heeft de loopbaanadviseur niet. Er is geen pot met goud aan het eind van de regenboog. Het blijft altijd een zoektocht en soms is elke verandering beter dan geen verandering. Stil blijven staan en alleen maar in jezelf mopperen en jammeren is iig niet het antwoord.

Als ik jou was zou ik me eerst eens storten op je prive-leven, puur en alleen omdat de arbeidsmarkt zo slecht is op het moment. Schrijf je in op datingsites, haal oude banden met vrienden weer eens aan, zoek ontspanning, afleiding en plezier buiten het werk...

Afijn, heel verhaal en ik hoop dat je er iets aan hebt. Ik herken zoveel in je worsteling met jezelf en de maatschappij... Ik heb de wijsheid ook niet in pacht, maar verwacht eigenlijk ook niet meer het antwoord te gaan vinden. Ik bekijk het meer dag voor dag en stap voor stap en probeer ondertussen van het leven te genieten. Dit gaat met ups en downs hoor, maar het gaat een stuk beter dan drie jaar geleden, toen ik hier voor het eerst jou tegenkwam Ik wens je kracht en geluk toe.

[Roque Santa Cruz]

Hoi Deviate,

Bedankt voor je reactie en vooral fijn om te lezen dat het met jou de goede kant opgaat.

Om te beginnen wil ik duidelijk maken dat ik niet op zoek ben naar mijn droombaan of de perfecte baan. Wel blijf ik hopen op een baan die me meer voldoening geeft. Werk waarbij ik me gelukkiger voel en wat beter bij me past. Dat lijkt me heel realistisch.

Jouw baan klinkt goed, veel afwisseling, leuke collega’s en niet ver van huis. Ik ben erg benieuwd wat jou echt boeit en enthousiast maakt. Wat zijn jouw passies? Heb jij er trouwens geen problemen mee om voltijd op kantoor te werken?

Ik begrijp heel goed dat we werk niet moeten overschatten. Iedereen moet werken om geld op de plank te brengen. En soms moeten we accepteren dat werk niet altijd (alleen maar) leuk kan zijn, maar simpelweg een middel om geld te verdienen. Er zijn gelukkig genoeg mensen die wél met plezier naar hun werk gaan en met passie werken. Dat hoeft niet eens een droombaan te zijn, maar wel werk waar ze voldoening uithalen. Dit lijkt me een hele reële doelstelling. Werk kan niet altijd leuk zijn, maar tegelijkertijd moet werk je ook niet ongelukkig maken en deprimeren. Daar tussenin zit een heleboel.

Grappig dat je stelt dat het ook te maken heeft met accepteren. Mijn psycholoog zei donderdag precies hetzelfde. Natuurlijk accepteer ik dat werk niet alleen maar leuk kan zijn. Sterker nog, er zullen heel weinig mensen zijn die hun werk 100% leuk vinden. Zoiets bestaat simpelweg niet.

Ik ervaar mijn werk als een mentale martelgang. Iedere dag weer computerwerk wat me totaal niet boeit. De monotonie, eenzaamheid, oninteressante aard van het werk, en het schrijnend gebrek aan voldoening, face-to-face contact met mensen en zelfontwikkeling vreten enorm aan me.

Natuurlijk probeer ik zoveel mogelijk te profiteren van de randvoorwaarden. Ik geniet van een wandeling door het park onderweg naar de supermarkt en van het sporten in de middag. Ook kijk ik weer enorm uit naar een paar dagen werken vanuit Spanje. Verder ga ik binnenkort proberen om buitenshuis te werken (bij seats2meet).
Desondanks zijn de randvoorwaarden ontoereikend om te voorkomen dat ik me tijdens het werk doodongelukkig voel. Ik haat het om alleen thuis voor de computer te zitten, zeker als het buiten koud, grijs en donker is (vreselijke vooruitzichten). Ik ben graag buiten, onderweg (reizen) en heb graag contacten met mensen. Dit alles staat haaks op mijn huidig werk.

Het is niet dat ik mezelf kwel, ik ervaar mijn werk als een geestelijke kwelling. Dat hangt als een loodzware last op mijn schouders en vooral doordeweeks kan ik het niet van me afzetten. Deze negatieve spiraal moet doorbroken worden en ik moet kappen met deze kwelling. Alleen kan dat pas als ik een alternatief heb, en juist dat lukt me niet.

Het blijft een mysterie voor mij waarom ik niet in staat ben om ander werk te vinden. Waarschijnlijk ben ik te veeleisend en misschien is mijn voorstelling voor wat betreft werk niet helemaal realistisch. Daarnaast valt er heel veel af als je niet fulltime op kantoor wilt werken. Ik voel ook een enorme afstand tot de arbeidsmarkt. Het is natuurlijk veelzeggend dat ik zó weinig banen leuk vind. Dat zegt alles over mijn instelling (mijn denkwijze, hoe ik in het leven sta).

Je hebt absoluut gelijk dat ik meer plezier en geluk zou moeten halen uit de dingen naast het werk. Ik vind dat moeilijk omdat de impact van mijn werk erg groot is. Het maakt me ongelukkig, waardoor ik weinig zin heb om leuke dingen te gaan doen (zoals uitgaan). Ik denk vaak dat ik me veel meer moet profileren. Dat ik uit mijn isolement moet komen en uit mijn schulp moet kruipen. Daarom is het buitenhuis werken een goede start. Hetzelfde geldt voor werken vanuit Spanje, wat me enorm aantrekt vanwege het klimaat, het mooie land en de taal. Heerlijk om even uit de dagelijkse sleur te ontsnappen. En inderdaad, een vriendin zou de kwelling van het werk ook verzachten.

De zoektocht gaat verder….

[Combomix]

Schrijven en thuiswerken? Wou dat ik dat kon doen dan kon ik op reis met gemak Ik hou van schrijven, ik heb een blog (die ik nog niet eens durf te posten hier ) En ben creatief...hoe kom jij in dat werk terecht? Tips voor mij ?

Dan kan je toch reizen af en toe want je bent vrij ?

Zou je niet iets voor jezelf willen beginnen ? Of bij de EU in Brussel ? Ben je bereid om te verhuizen?

[Roque Santa Cruz]

Mijn werk zou inderdaad ideaal zijn voor jou gezien jouw schrijfpassie. Creativiteit is natuurlijk ook een goede eigenschap voor een schrijver. Waar gaat jouw blog over als ik vragen mag? En wat doe jij voor werk?

Thuiswerken klinkt leuk, maar je moet er wel de persoon voor zijn. Niet iedereen is geschikt om veel alleen thuis te zijn. Het is vaak erg eenzaam en saai alleen thuis. Het lijkt me trouwens ook helemaal niet goed als iemand fulltime alleen thuiswerkt. Ik hou er hélemaal niet van om veel alleen thuis te zijn. Misschien zou het anders zijn als ik een gezin zou hebben.

Dit werk heb ik in eerste instantie op freelancebasis gedaan (zelfs vanuit México). Ik begon met Engelse en Nederlandse nieuwsberichten over de valutahandel (de zogenaamde forex markt). Dat was erg taaie kost en het heeft me circa zes maanden geduurd voordat ik het een beetje onder de knie had. Vooral Engelse nieuwsberichten schrijven over de internationale valutahandel is erg lastig.

Tips:
- begin met schrijven op vrijwillige basis, b.v. voor een buurtkrantje of een clubblad. Een eigen blog is een uitstekende manier om te beginnen. Alleen moet je die dan wel met andere mensen delen.
- een cursus tekstschrijven (of schrijven voor het web) kan ook geen kwaad.
- ook hierbij speelt netwerken een belangrijke rol, laat mensen weten dat je graag schrijft en laat zien dat je er goed in bent.
- open sollicitaties bij media, zoals kranten.

Vandaag heb ik voor het eerst op locatie gewerkt bij seats2meet in Eindhoven (op Strijp S) en dat is me zeer goed bevallen! Heerlijk om van huis weg te zijn en om mensen om mee heen te hebben. Daarnaast is het allemaal erg vrijblijvend omdat je zelf bepaalt hoe laat je binnenkomt en wanneer je weer weggaat. Strijp S is sowieso een dynamische en ondernemende omgeving. Het is me zo goed bevallen dat ik morgen weer ga!

In combinatie met eens in de twee maanden (of wellicht elke maand) een paar dagen vanuit het buitenland werken, wordt het werk mogelijk wat dragelijker.

Ik ben zeker bereid om te verhuizen, maar op dit moment nog niet. Wellicht over een jaar ofzo. Ik zou bijvoorbeeld best in Spanje willen wonen, alleen al vanwege het aangename klimaat. Het lijkt me heerlijk om in een land te wonen waar het een groot deel van het jaar lekker weer is. Ik denk dat zoiets niet went en dat een permanent vakantiegevoel zeker bestaat. Hoewel het mogelijk wel iets wegebt in de loop der tijd.
Ook zou ik best als zelfstandige willen gaan werken, maar ik zou niet weten hoe of wat.