|
23 oktober 2006, 12:49
|
|
Re: Help ik vind mijn werk niet meer leuk!
Oh, ik bedenk me nog een aantal punten;
-kinderen/personen observeren en vandaar uit een koers voor ze uitstippelen om ze op hun juiste plaats te krijgen (dit kan intern zijn maar bijv. ook richting speciaal onderwijs)
-Hiervoor een duidelijke, nette administratie bijhouden, zodat overdracht makkelijk verloopt.
-slecht-nieuws gesprekken voeren
-presentaties houden voor collega's en/of ouders
-meedenken over het beleid van de school (schoolgids, aanschaf van boeken afwegen, inspectierapport voorzien van feedback etc.)
|
4 januari 2007, 16:25
|
|
Re: Help ik vind mijn werk niet meer leuk!
Hoi Ik Werk Bij Een Sociale Werkplaats, Maar Nu Is Er Sinds Begin Vorig Jaar Een Nieuwe Regel Ingesteld Alle Mensen Die Na 2000 In Het Bedrijf Zijn Gekomen Hebben Een Indicatie Begeleid Werken Dat Is Allemaal Wel Leuk En Aardig Maar Hun Moeten Een Passende Baan Voor Mij Zien Te Vinden Maar Dat Doen Ze Niet, ja Alleen wat Hun Leuk Lijkt!! Ik Ben Laatst Ook Op De Ziektewet Geraakt Door Al Dat Gezeur, Ik Ben Toen Naar De Bedrijfs Arts Geweest En Die Zij Dat Ze Mij Na De Kerst vakantie Voorlopig met Rust Moeten Laten Maar Daar Houden Ze Totaal Geen Rekening Mee Terwijl Het Op Papier Stond
. help Me Alstubliefd Want Ik Word Er Gek Van !! Gr Greet
|
4 januari 2007, 16:58
|
Veteraan
|
|
Geregistreerd: 12 april 2006
Berichten: 1.720
|
|
Re: Help ik vind mijn werk niet meer leuk!
Hoe kunnen we je helpen Greet? Heb je daar ideeën over?
|
4 januari 2007, 17:22
|
Veteraan
|
|
Geregistreerd: 28 november 2006
Berichten: 985
|
|
Re: Help ik vind mijn werk niet meer leuk!
Hoi Greet,
Wat doe je nu voor werk en wat zou je willen gaan doen als je moet veranderen?
Groet,
Rens
__________________
Rens
|
4 januari 2007, 19:19
|
|
Re: Help ik vind mijn werk niet meer leuk!
Hoi rens Bedankt Voor je Berichtje, Jou Vraag was Wat Voor Werk Ik Nu Doe,En wat Ik Graag Zou Willen Doen, Nou wat Ik Nu Doe Is Een Beetje van Alles wat, Ik Voel me Een beetje Als Een Speelbal. maar Wat Ik graag Zou Willen Doen Is Met Dieren Werken maar Daar is Moeilijk Wat In te Vinden ,Nu Doen Ze Daar Ook geen Moeite Voor. Gr Greet.
|
4 januari 2007, 19:29
|
Veteraan
|
|
Geregistreerd: 12 april 2006
Berichten: 1.720
|
|
Re: Help ik vind mijn werk niet meer leuk!
Heb je er al aangedacht om zelf initiatieven te ondernemen? Je zou bijvoorbeeld uit kunnen zoeken wat een opleiding als dierenartsassistent kost en waar je die zou kunnen doen. Of wil je iets anders gaan doen met dieren?
|
4 januari 2007, 19:44
|
|
Re: Help ik vind mijn werk niet meer leuk!
Hoi Hetty, Bedankt Voor Je Berichtje Je Vroeg Of Ik Zelf Al Eens Gekeken heb Naar Een Baantje Als Dierenarts Assistente, Ja ik heb Zelf Al eens gekeken Op Internet Maar In Kampen Want Daar Woon Ik Zijn maar 2 Dierenarts Praktijken Ik Heb Nog Niet Gevraagd Of Ik Daar Misschien Een Cursus Kan Volgen Maar Dat kan Ik Altijd Nog Vragen Want Ze moeten Daar Ook Eerst Mensen Nodig hebben. Gr Greet
|
4 januari 2007, 20:35
|
Veteraan
|
|
Geregistreerd: 12 april 2006
Berichten: 1.720
|
|
Re: Help ik vind mijn werk niet meer leuk!
Waarom ga je dat volgende week niet uitzoeken? Ga er heen en maak eens een praatje met een assistent. Vraag eens wat het werk van een dierenartsassistente inhoud en of je eventueel een dagje mee mag lopen om te kijken wat ze allemaal doen.
Je kunt ook via een schriftelijke cursus een opleiding doen. Heb je al gekeken of de NTI of LOI zo'n cursus aanbieden? Of een andere cursus die je interessant vindt?
Op deze manier ben je actief bezig en niet passief. Je moet er zelf iets van maken en dan heb je grote kans dat je hulp en steun krijgt!
|
21 oktober 2009, 21:51
|
|
Re: Help ik vind mijn werk niet meer leuk!
Hoi,
Ik ken dat probleem maar al te goed! Ik zit in soortgelijk schuitje! Ik heb mbo spw gedaan waarna later Hbo Sph. Mbo diploma behaald en Hbo alle vakken behaald maar door flinke ruzie tijdens afstuderen (maken van scriptie!) ben ik uiteindelijk niet afgestudeerd. In de hbo opleiding ben ik tijdens mijn stage blijven hangen bij de stichting waar ik nu nog werk na zo'n 8 jaar!
Ik begon daar met goede moed, had het idee heel nuttig bezig te zijn. Het gaf me een fijn gevoel als mensen tegen me op keken, terwijl ik dat zelf niet zag omdat ik mezelf nog een broekie vond! Het gaf me een veer in mijn kont.
Ik heb daarna nog op verschillende locaties gewerkt maar steeds meer kreeg ik met teleurstellingen te maken; geen vaste plek, ik was er opeens om de gaten qua personeel op te vangen, hoorde dus niet meer bij een team, werd nergens meer bij betrokken, had geen verantwoordelijkheden meer etc etc. Ik stelde me wel heel flexibel op maar ik kreeg niet echt voldoening in mijn werk. Ik dacht er zelf wel aan dat dat kwam omdat ik naar verschillende locaties moest en me daarom niet kon aarden.
op een gegeven moment kreeg ik een vaste plek en tegelijkertijd was het ook zo dat de stichting ging fuseren. Van een kleine stichting werkte ik ineens bij een mega organisatie!
Toen kreeg ik een nare smaak in mijn mond want al gauw was ik maar een gewone werknemer en moest ik een enorme bewijzingsdrang kweken om de concurrentie aan te kunnen.
Ik had echt het idee dat ik ineens onderaan de ladder stond en me in mijn stage veel meer voorstelde.
Dit maak ik nu zo'n 8 jaar mee en is er ondertussen in prive ook het nodige gepasseerd waardoor ik heel anders tegen mijn werk aankijk.
Ooit was ik een heel gemotiveerde werknemer met ambities die 5 dagen werkte. Nu ben ik net een oud wijf die met heeel veel tegenzin naar het werk gaat, 3 dagen!. Ik spreek me elke dag weer moed in met het idee dat ik het misschien wel leuk ga hebben die dag, maar op het moment erger ik me dood aan hoe het op mijn werk gaat;
Ik heb de afgelopen jaren verschillende collega's gehad in mijn team op de huidige locatie. Nu is het zo dat ik het met maar 2 van de 10 collega's kan vinden.
Das best wel weinig he? Ja ik ben heel direct naar mensen als er iets me tegenstaat. En dat kunnen de meeste mensen niet waarderen als het er op aan komt. Tijdens teamdagen zeggen ze allen dat ze willen dat de mensen direct naar mekaar zijn... Zo zijn er een aantal zaken waar ik me zo ontzettend druk over kan maken. Ik werk op dit moment in een team met vrouwen en 1 man, nou ja man.... Het gaat de hele dag over niets anders dan 'vrouwenklets' . Afvallen staat stipt op nummer 1, wat voor kleding draag je op nummer 2, en kijk eens hoe interessant ik ben omdat ik een een of andere vage opleiding doe op nummer 3.
De mensen om mij heen vindt ik eigenlijk niet professioneel. Ze houden zich namelijk met alles behalve het werk bezig en presteren alleen als er een functioneringsgesprek in zicht is.. Ze giechelen om niks tijdens een serieuze vergadering en durven het zelfs zo te doen om over je te praten als je erbij bent! zo heel kinderachtig om te letten wat iemand zegt en daarmee zelf interessant willen overkomen. gelukkig is er zelf al bedacht dat zij zich net als kleuters gedragen.
Verder is het ook zo dat we als locatie eendezelfde doelen moeten nastreven. Bij mij is het zo dat ieder zijn eigen doelen bedenkt en op zijn eigen manier daar invulling aangeeft met als gevolg talloze nutteloze discussies!
Verder is er een groot gebrek aan collegialiteit! Niemand helpt elkaar en iedereen piept als er iets lastigs gedaan moet worden. Ik zelf heb het idee dat ik altijd voor anderen klaar stond, maar nu ben ik daar zo klaar mee. Ik denk wel eens dat de mentaliteit enorm is veranderd.
Dit alles belemmert zeker wel mijn functioneren op mijn werk. Ik ben niet iemand die bij de pakken ga neerzitten en ben het aan gaan kaarten bij de baas. Helaas is het zo dat de baas nauwelijks op de locatie zit en de zaken in eerste instantie aanneemt van de persoon die onder hem komt.. En laat het nou net zo zijn dat die de dingen weer heel anders ziet.. Vechten tegen de bierkaai dus.
Ik ben nu al een tijdje aan het zoeken naar nieuw werk omdat het voor mij nu klaar is. Ik doe mijn werk en ga weer naar huis. Ik werk er puur voor het geld. Een hele slechte instelling omdat ik zo niet ben opgevoed. Ik heb altijd mee gekregen om positief te blijven ook als het soms wat minder gaat. Maar dit gaat al een heel poos zo en ik merk dat dit ten koste gaat van mijn gezondheid. Ik ben in 2 jaar tijd zo´n 15! kilo aangekomen. En dat komt puur omdat ik baal van mijn werk. Nu zou je zeggen, zoek ander werk. Maar was het maar zo simpel. Ik ondervind helaas vaak het probleem werktijden. Omdat ik een peutertje heb kan ik niet zomaar ergens al om half 7 of 7 uur beginnen. Het werk wat ik wil doen heeft dat wel meestal. En op het moment zijn er nauwelijks vacatures op mijn werkgebied. Ook heb ik zitten denken om me om te scholen. Helaas weet ik niet wat ik dan zou willen en of er wel werk in is binnen 2 jaar.
Al met al zit ik dus in een schuitje wat maar doorkabbelt tot er een gunstige vacature in beeld komt.......
Ik moet gewoon effe doorbijten en positief blijven. Het is maar werk toch?
Groetjes Ikzoekanderwerkmetleukecollegialecollega's
|
26 juni 2011, 12:09
|
Juniorlid
|
|
Geregistreerd: 26 juni 2011
Berichten: 3
|
|
Een heel herkenbaar verhaal!
Ik heb het ook niet echt naar mijn zin meer bij mijn huidige werkgever. Ik zit in het onderwijs en hoewel ik het lesgeven leuk vindt, wil ik ook wel eens iets anders. Wel iets wat onderwijsgerelateerd is.
Ik ben het ten eerste niet eens met het beleid dat bij ons gevoerd wordt. Geen duidelijke afspraken waardoor je veel geklets in de wandelgangen krijgt. Ik kan met mijn directeur overweg, maar het is absoluut mijn type niet.
Bovendien bedraagt mijn woon-werk afstand ruim 40 km. Dus ik ben per dag 1,5 u aan reistijd kwijt.
Al met al genoeg redenen om eens op zoek te gaan naar wat anders. Nu heb ik een aantal brieven de deur uitgedaan, maar helaas geen uitnodiging. Het ontbreekt aan ervaring of ik heb de papieren niet. Bovendien merk ik dat er veel werkzoekenden zijn in het onderwijs, dus de kans dat je wordt uitgenodigd is klein.
Ik heb onlangs een Masteropleiding gedaan. Ik wil best verder studeren, maar dat gaat me heel veel geld kosten. De overheid heeft bedacht dat hogescholen bij een tweede hbo of master opleiding voor studenten veel meer geld mogen vragen, wat op kan lopen naar 3000 euro...
Dus: ik moet maar even blijven zitten waar ik zit. Aan de ene kant is het natuurlijk wel zo: ik heb een baan (dat is ook niet zo vanzelfsprekend op dit moment), ik ga op zich nog wel met plezier heen, heb leuke collega's en er gaan leuke kids naar de school. Maar toch blijft het kriebelen naar iets anders.
Vooralsnog heb ik besloten om hier er het beste van te maken. Misschien bedenkt de overheid zich binnen een aantal jaren wat betreft de kosten van een tweede studie en alle bezuinigingen in het onderwijs. Laten we het hopen.
Wat ik jou zou willen adviseren: als jij echt graag wat anders wilt gaan doen, zou ik ervoor gaan. Tuurlijk zal het pittig worden met je taal en de opvoeding van je kleine. Maar het zou zonde zijn als je er achteraf spijt van krijgt dat je het niet gedaan hebt. Ga je eens goed oriënteren bij verschillende onderwijsinstellingen en leg je situatie uit. Misschien kan een decaan of een andere persoon je helpen en je tips geven.
|
|