Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan1964
Ik ben Nederlander maar heb een Poolse achternaam. Ik merk bij sollicitaties dat dat ook moeilijk ligt. Laatst kreeg ik de opmerking dat ze verrast waren toen ik belde om een sollicitatiegesprek te verzetten omdat ik gewoon Nederlands sprak. Ik kreeg ook al suggestieve opmerkingen over familie in Polen (die ik niet heb) en dat ze wel allemaal deze kant uitgekomen zullen zijn.
|
In dat geval zou ik in de sollicitatiebrief een stukje opnemen waarmee je misverstand en vooroordelen voorkomt. Bij voorbeeld meteen in de tweede alinea: De ervaring leert mij dat er regelmatig misverstand ontstaat over mijn Poolse achternaam. Voor de duidelijkheid wil ik vermelden dat ik geboren Nederlander ben van Nederlandse ouders (geeft meteen probleemoplossend vermogen aan). Daarna kun je verder gaan met je kernkwaliteiten.
Overgekwalificeerd wordt vaak als synoniem gebruikt voor te oud. Laat je daardoor niet ontmoedigen. Als je analytisch vermogen gaat benadrukken, dan vallen andere evenzeer belangrijke kwaliteiten gemakkelijk op de achtergrond. Je weet zelf wat het beste voor je is en wat je het beste kunt. Daar heb je geen gemeentelijk loopbaanadviesbureau of uzb's bij nodig. Als 45plusser heb je voldoende levenservaring en ben je mans genoeg om je eigen plan te trekken. Laat het je kracht worden in plaats van een ontmoediging.
Kijk goed wat er in de vacature gevraagd wordt en leg de nadruk op natuurlijke eigenschappen, dus vanzelfsprekendheden en benoem dat ook als zodanig. Vooral in de zorgsector (ook bij administratieve functies e.d.) wordt daar op gelet. Ook wordt in deze sector plusleeftijd nog weleens als pré beschouwd.
Kom op Jan1964! Laat je niet piepelen en ga iets positiefs doen met je slechte ervaringen in combinatie met en behulp van die (levens)ervaring.