Carrièretijger: Home Carrièretijger
Carrièretijger
Carrièretijger

RSS
Ga terug   Carrièretijger Forum > Loopbaanvragen

Reageren
 
Discussietools Zoek in deze discussie Weergave
  #1  
Oud 24 januari 2011, 20:15
Strebertje Strebertje is offline
Lid
 
Geregistreerd: 24 januari 2011
Berichten: 7
Strebertje is on a distinguished road
Unhappy Baan 'onder niveau' aangenomen, wat moet ik ervan vinden?

Hallo allemaal,

Ik ben 28 jaar en een klein half jaar geleden afgestudeerd (WO). Ik ben er via de lange weg gekomen (MBO, HBO propedeuse en toen WO) en heb alle opleidingen met goede cijfers en binnen de tijd die er voor staat afgerond. Daarnaast heb ik wel bijbaantjes gehad, maar niet echt iets relevants. Ook heb ik na het MBO een jaar fulltime gewerkt. Al met al heb ik altijd hard gewerkt en ben ik, zeker op de universiteit, vrij ambitieus geweest.

En toen kwam het moment van een echte baan zoeken. Ik had geen geld meer en ik heb ook geen recht op een uitkering. Ik teerde dus op het inkomen van mijn vriend en dit stond me flink tegen. Omdat ik al een tijd aan het zoeken was en niks kon vinden (crisis, te algemene studie, te weinig relevante werkervaring, ja zelfs 'te hoog opgeleid') heb ik een baan aangenomen onder mijn niveau. Dit is een baan op MBO niveau, waar ik dus al wel ervaring in heb.

Natuurlijk ben ik blij dat ik uberhaupt werk gevonden heb. Het had echt veel minder gekund en sowieso is alles beter dan werkloos zijn. Ook is het helemaal geen verkeerd werk en ik heb er best wel zin in om daar te beginnen. Daarnaast is het lekker dichtbij en (om ook over na te denken op mijn leeftijd) goeie mogelijkheden om werk en gezin te combineren.

Toch zit me iets dwars. Ik ben namelijk bang dat ik geen baan meer op niveau kan krijgen omdat ik nu zo laag instap. Ik heb bijvoorbeeld ergens gelezen dat wanneer je een baan onder je niveau neemt, je die schade nooit meer inhaalt. Ook voel ik me nu een beetje een loser, op de manier van 'zie je wel dat je het niet waar kan maken'. Ik ben namelijk, om heel eerlijk te zijn, ook gaan studeren om me te bewijzen tegenover al die mensen die destijds zo op me neer keken als MBOertje (kijk er zelf niet op neer hoor!). Dan past dit natuurlijk niet in het plaatje.
En stel nou dat het me erg goed bevalt daar? Of mijn vriend en ik willen inderdaad op korte termijn aan kinderen beginnen? Wil/durf ik deze baan dan uberhaupt nog wel in te ruilen voor een 'baan op niveau'? Een baan op niveau is tenslotte niet de garantie dat je het naar je zin hebt of een gelukkiger leven krijgt.

Aan de ene kant denk ik: so what, als ik in die MBO baan gelukkig ben of als het leven nou eenmaal zo loopt dat ik niks anders vind, dan mag ik best tevreden en trots op mezelf zijn. Een baan zegt tenslotte niks over mij als persoon en ook niks over mijn intelligentie. Bovendien houd ik bij een dergelijke baan meer 'energie' over voor hobbies, sociaal leven etc.
Aan de andere kant ben ik wel zo'n streber die altijd meer, beter, hoger moet van mezelf en er uit wil halen wat er in zit. Alleen soms twijfel ik er wel aan of ik dit daadwerkelijk voor mezelf doe of toch stiekem omdat ik waardering en erkenning wil van anderen.
Wat ook meespeelt is dat ik faalangst heb en mezelf vaak laag inschat (dacht ooit dat ik de mavo niet zou halen). Daarom zie ik vaak torenhoog tegen uitdagingen op. Dus misschien is het vluchtgedrag dat ik de neiging heb om tevreden te zijn met die MBO baan?

Pff, sorry voor het lange verhaal, maar ik pieker er al zo lang over. Moet ik me schuldig voelen, of dom, of ambitieloos? In mijn omgeving vind iedereen het zonde, of zeggen ze: 'maar je moet wel meteen weer verder zoeken hoor'. Daar zie ik nou net zo tegen op
Met citaat reageren
  #2  
Oud 25 januari 2011, 10:48
ajhoff ajhoff is offline
Veteraan
 
Geregistreerd: 26 maart 2010
Berichten: 451
ajhoff is on a distinguished road
Standaard

Iedereen die een studie begint (en afrond) denkt in eerste instantie een geweldig hoge eerste functie te krijgen. De realiteit is dat iedereen onderaan begint, ook de hoogst opgeleiden. Het verschil is dat gemotiveerde hoogopgeleiden sneller in hun banen groeien (en eruit) dan minder hoog opgeleiden.

Persoonlijk vind ik het helemaal niet verkeerd om op dit niveau te beginnen. Je hebt werk, je bent niet ontevreden met het werk en je kunt altijd verder kijken naar iets beters.

Vraag jezelf eens af of "al die anderen" echt wel werk op hun niveau doen. Heel realistisch gezien valt dat best wel mee. Er wordt een hoop gebluft onder redelijk recent afgestudeerden
Met citaat reageren
  #3  
Oud 25 januari 2011, 12:07
stijnhommes stijnhommes is offline
Veteraan
 
Geregistreerd: 30 juli 2010
Berichten: 198
stijnhommes is on a distinguished road
Standaard

Ja, het geeft natuurlijk een zeker stigma, maar als je een recruiter bij een toekomstig sollicitatiegesprek vertelt dat je de baan aannam omdat je liever bezig was dan werkloos thuis te zitten, dan valt de schade behoorlijk mee.

Laat zien dat je je wil blijven ontwikkelen en dan komt het goed met je.

Vraagje: je hebt ook een paar keer het antwoord "te hoog opgeleid" gehad. Hoe heb je deze baan weten te krijgen? Focus op je ervaring gelegd?
Met citaat reageren
  #4  
Oud 25 januari 2011, 15:58
Strebertje Strebertje is offline
Lid
 
Geregistreerd: 24 januari 2011
Berichten: 7
Strebertje is on a distinguished road
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door stijnhommes Bekijk bericht
Ja, het geeft natuurlijk een zeker stigma, maar als je een recruiter bij een toekomstig sollicitatiegesprek vertelt dat je de baan aannam omdat je liever bezig was dan werkloos thuis te zitten, dan valt de schade behoorlijk mee.

Laat zien dat je je wil blijven ontwikkelen en dan komt het goed met je.

Vraagje: je hebt ook een paar keer het antwoord "te hoog opgeleid" gehad. Hoe heb je deze baan weten te krijgen? Focus op je ervaring gelegd?

Ja dat, en ze hebben echt per direct een fulltimer nodig, dus ze willen het risico wel nemen, zeiden ze In de sector waar ik nu ben gaan werken is wel regelmatig vraag naar mensen. Het is een vrij specialistisch beroep. Zonder gerichte MBO opleiding word je niet aangenomen, dus dan heb je ook veel minder concurentie. Kon zelfs uit twee banen kiezen
'Te hoog opgeleid' krijg ik meer te horen bij de wat meer algemenere banen, zoals administratie, medewerker personeelszaken e.d. (die ik dus kan/wil gebruiken om door te groeien naar een baan op niveau die raakvlakken heeft met mijn studie).

@ajhoff: er zal inderdaad veel gebluft worden. Sommige zeggen dat je makkelijk een startsalalaris van 3000 euro kan krijgen als je WO afgestudeerd bent. Nou, zo goedgelovig ben ik nou ook weer niet haha
Iedereen begint onderaan de ladder, dat geloof ik zeker en dat is ook logisch. Het probleem is alleen dat de ladder waar ik nu ben niks met mijn studie te maken heeft en weinig doorgroei mogelijkheden heeft. De kans is dus groot dat je in die functie vast blijft zitten, als je niet een totaal ander beroep gaat zoeken.

Maar als het met dat stigma wel mee valt, dan ben ik dik tevreden. Dan kan ik gewoon rustig uit gaan kijken naar wat anders zonder die druk te hoeven voelen dat ik of daar blijf hangen, of snel moet maken dat ik weg kom.
Met citaat reageren
  #5  
Oud 25 januari 2011, 17:07
ajhoff ajhoff is offline
Veteraan
 
Geregistreerd: 26 maart 2010
Berichten: 451
ajhoff is on a distinguished road
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Strebertje Bekijk bericht
Dan kan ik gewoon rustig uit gaan kijken naar wat anders zonder die druk te hoeven voelen dat ik of daar blijf hangen, of snel moet maken dat ik weg kom.
Volgens mij kun je daar rustig vanuit gaan. Je moet er wel voor zorgen dat je niet al te lang blijft hangen, maar anderzijds wordt jobhoppen ook als niet goed beschouwd. Rustig verder kijken en vooral de juiste volgende stap maken is het devies als je het mij vraagt.
Met citaat reageren
  #6  
Oud 3 februari 2011, 19:12
cealis cealis is offline
Veteraan
 
Geregistreerd: 9 januari 2011
Berichten: 143
cealis is on a distinguished road
Standaard

Vaak is het wel handig als je gewoon eens met je werkgever gaat praten en dan eens kijk wat de mogelijkheden zijn binnen dat bedrijf.

Als je bijvoorbeeld over een tijdje ongemotiveerd raakt omdat het werk beneden je niveau is dan schiet de jij er niks mee op maar ook je werkgever niet.

En het is altijd beter om te werken dan thuis te zitten ook al is het onder je niveau er zijn altijd leermomenten.
Met citaat reageren
  #7  
Oud 7 februari 2011, 09:27
RCH RCH is offline
Lid
 
Geregistreerd: 16 november 2010
Berichten: 6
RCH is on a distinguished road
Standaard

Ik denk juist dat het een hele goede keuze is. Als je hier tevreden mee bent, moet je het hier gewoon bij laten. Waarschijnlijk blijkt echter snel genoeg dat je wel meer wilt. Dan zou je de overstap kunnen maken naar een hogere baan of naar een gelijksoortige baan bij een onderneming waar je wel carriere kunt maken. Al die horrorverhalen zou ik niet zo snel geloven. Het kan best zijn dat je het verschil met mensen die hoger instappen nooit meer inhaalt, maar dat zegt toch niet dat je geen goede baan kunt krijgen. Je moet het (leren) zien als jouw ontwikkeling en niet als een wedstrijd.
__________________
http://www.ivpp.nl/
Met citaat reageren
  #8  
Oud 12 februari 2011, 14:56
Strebertje Strebertje is offline
Lid
 
Geregistreerd: 24 januari 2011
Berichten: 7
Strebertje is on a distinguished road
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door RCH Bekijk bericht
Je moet het (leren) zien als jouw ontwikkeling en niet als een wedstrijd.
Kijk, en dat is nou precies waar ik mee worstel

Ik weet dat ik studeren/carrière maken (of niet) voor mezelf moet doen en niet voor een ander. Het is tenslotte mijn leven. Maar het is net of ik mezelf niet kan onttrekken aan die wedstrijd. Of die wedstrijd zich nou alleen in mijn hoofd afspeelt of dat het daadwerkelijk in samenspel met anderen is, ik zit er toch mee.

Overigens heeft iedereen hier gelijk: ik werk nog een jaar of 40, dus mocht ik dat willen zijn er vast mogelijkheden om door te groeien, waar dan ook. Dat is ook eigenlijk het probleem niet. Het probleem is denk ik dat, ondanks dat ik het ontzettend naar mijn zin heb op mijn werk nu, er haast met een schuldgevoel naartoe ga. Ik MOET dit niet willen of leuk vinden, ik MOET in ieder geval proberen een baan op niveau te vinden en dan ook het liefst meteen, of ik er nou zin in heb of niet. Snappen jullie wat ik bedoel? Ik vind geen rust in mezelf. Zo heb ik een paar maanden geleden een PhD functie afgewezen omdat het me op dat moment echt zwaar tegen stond om dat te gaan doen om verschillende redenen. Nu heb ik spijt. Niet eens omdat me het zo leuk lijkt om te promoveren, maar omdat ik die kans heb laten schieten terwijl ik die volgens mijn standaarden hoe dan ook moet nemen.
Tja, heel soms komt mijn echte 'ik' ook nog boven en die denkt: je leeft maar 1 keer en je leeft vooral niet om te werken, dus niet druk maken
Met citaat reageren
  #9  
Oud 12 februari 2011, 17:21
Hassan
Gast
 
Berichten: n/a
Talking

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Strebertje Bekijk bericht
Ik vind geen rust in mezelf. Zo heb ik een paar maanden geleden een PhD functie afgewezen omdat het me op dat moment echt zwaar tegen stond om dat te gaan doen om verschillende redenen. Nu heb ik spijt.
Misschien moet je minder zelfmedelijden hebben en er voor zorgen dat je je leven zo inricht dat je als AIO/OIO aan de slag kunt. Je eigen succes is je eigen keuze.
Met citaat reageren
  #10  
Oud 12 februari 2011, 18:53
Strebertje Strebertje is offline
Lid
 
Geregistreerd: 24 januari 2011
Berichten: 7
Strebertje is on a distinguished road
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Hassan Bekijk bericht
Misschien moet je minder zelfmedelijden hebben en er voor zorgen dat je je leven zo inricht dat je als AIO/OIO aan de slag kunt. Je eigen succes is je eigen keuze.
Zelfmedelijden? Is dit dan een kwestie van zielig zijn of niet?

Je hebt me overigens duidelijk niet begrepen; mijn leven is al zo ingericht dat ik als AIO aan de slag kan, dat is geen probleem. Wil niet zeggen dat ik het daarom ook wil doen, het probleem is eerder dat ik me er schuldig over voel dat ik het niet doe. Als je nou even goed gelezen had, dan had je ook gezien dat ik de afgelopen jaren hard aan mijn 'eigen succes' gewerkt heb. Het voelt soms alleen meer aan als maatschappelijk succes, dan als eigen succes. Ik kan namelijk niet zeggen dat ik er gelukkiger van ben geworden of er persoonlijk door gegroeid ben, van al dat 'succes'.
Jouw antwoord bevestigd trouwens wel weer het idee dat het WEL allemaal een wedstrijd is; je bent bent een AIO (= hoge positie) dus je bent succesvol. En met een functie op lager niveau, dan ben je dat dus niet? Dat is nou net de gedachtegang waar ik graag van af wil, maar wat me moeilijk lukt. Ongeacht of ik uiteindelijk nou wel een hogere positie krijg of niet; ik doe het voor mezelf en wellicht voor 'de samenleving' nooit goed genoeg. Het moet altijd maar sneller en beter.
Met citaat reageren
Reageren

Favorieten/bladwijzers

Discussietools Zoek in deze discussie
Zoek in deze discussie:

Geavanceerd zoeken
Weergave

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

vB-code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Forumnavigatie

Soortgelijke discussies
Discussie Auteur Forum Reacties Laatste bericht
Moet baan vinden om in Nederland te mogen blijven Alexandra Alle andere carrièreonderwerpen 19 10 december 2008 19:50
Wat moet ik nou! Kaatje Alle andere carrièreonderwerpen 6 6 oktober 2008 00:19
Wat voor baan moet ik nu zoeken? Ik weet het niet meer! :-( mindfield Loopbaanvragen 3 14 november 2007 12:16
wat vinden jullie ervan als iemand stukken uit je brief overneemt? nicky1983 Sollicitatiebrief en cv 3 25 maart 2007 07:40


Alle tijden zijn GMT +2. Het is nu 22:22.


Forumsoftware: vBulletin®, versie 3.8.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Carrièretijger Copyright © 2004-heden, Applinet en licentiegevers, Colofon