Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door DLoupias
Hi,
Ik ben in december 37 geworden en werk nu ruim 9 jaar bij Tele2 als Service Delivery Coördinator. Als Service Delivery Coördinator ben ik verantwoordelijk voor alle inkomende (internetaanvragen) orders van zowel de klein zakelijke als de groot zakelijke klanten. Ik moet zorgdragen dat de klant binnen de gestelde termijn (binnen SLA= Service Level Agreement ) gebruik kan maken van de gevraagde dienst. Tevens ben ik verantwoordelijk voor de aansturing van leveranciers, deze hebben een belangrijke rol in het leveren van de dienst.
Ik heb eigenlijk een hele andere achtergrond. Ik heb een MBO opleiding tot SPW afgerond in 1997. Daarna ben ik begonnen aan de opleiding Pedagogiek omdat ik toch verder wilde studeren en veel interesse had voor psychologie.
Maar ik begon al voor mijn toedoen niet goed en presteerde matig, omdat ik niet lekker in mijn vel zat vanwege persoonlijke omstandigheden en veel stress. Ik besloot toen om een jaartje te werken om daarna weer vol frisse moed alsnog de opleiding te doen. Ook dit ging niet goed. Ik heb toen gekozen om maar te gaan werken en heb toen een tijdje in de hulpverlening gewerkt in een opvanghuis voor kinderen met ouders die opvoedingondersteuning nodig hadden. Ouder die te kapen hadden met borderline of depressie of zelfs alcohol- en/of drugsproblemen.
Ik heb hier slechts een jaar gewerkt daar ik nog steeds niet lekker in mijn vel zat.
Toen besloot ik dat ik even niet met mensen wilde werken maar tijdelijk administratief werk wilde doen. Ik kwam toen in de telecom terecht weliswaar als order entry typiste. Toen mijn contract na 2 verlengingen niet werd omgezet in een vast contract was ik genoodzaakt ander werk te zoeken en binnen een week kon ik aan de slag bij Tele2.
Het is een leuk bedrijf met leuke mensen en ik heb inmiddels alle telecom ervaring hier opgedaan. Toch is dit niet wat ik wil met mijn leven. Ik heb inmiddels 2 dochters, 6 jaar en 4 maanden en ik word niet gelukkig van dit werk. Nu heb net een huis gekocht waar ik superblij mee ben en heb een goed salaris, maar ik krijg geen energie van dit werk. Nu zat ik te denken om te starten met de HR opleiding. Ik hoop dat ik dit deels vergoed kan krijgen door mn werk. Ik vind dat toch het beste bij me passen en met mijn hulpverlening achtergrond komen mijn kwaliteiten daar het beste in naar boven, maar ik ben onzeker of ik t wel kan, of t niet te zwaar wordt en of dat wel zin heeft op 37 jarige leeftijd..
Ik hoop dat iemand de tijd neemt dit te lezen, want ik kan wel wat tips gebruiken. Ik wil gewoon weer energie terug krijgen.
|
Nu ben ik helemaal confused....
Ik heb de test schrikbeeld gedaan.
Nou en of ik ben geschrokken! Het komt erop neer dat als ik blijf zitten waat ik zit ik uiteindelijk doodongelukkig en depri wordt.
Het is zo lastig want aan de ene kant wil ik inderdaad mijn vast contract niet opgeven, omdat ik zekerheid heb. Maar om nou te zeggen dat ik mezelf hier de rest van mijn leven zie zitten. Van alleen de gedachte word ik al ongelukkig. En ditmaal heb ik het echt opgeschreven en toen werd het ineens héél echt! Ik wil niet in de telecom meer werken! There! I said it!
Ik voel me alsof ik geen kant op kan. Het is zo moeilijk uit te zoeken wat ik nu echt wil. Ik hou van talen (ik hou vooral van de spaanse taal) , zingen (ik heb zanglessen gevolgd verschillende audities gedaan, maar ben onzeker in alles wat ik doe, zingen is echt mijn passie), muziek (ik hou ervan om over muziek te praten met andere mensen en heb veel interesse voor de muziekwereld en alles wat erbij komt kijken. Ik ben in mijn huidige functie vaak bezig met plannen en merk dat dit me wel goed ligt. Verder zijn mijn communicatieve vaardigheden sterk. Ik ben een erg sociaal persoon en merk dat ik overal goed word ontvangen. Ik kan goed luisteren en merk dat veel mensen hun verhaal aan mij kwijt willen (hoe persoonlijk dan ook). Het hupverlenende aspect zit diep in mij en is als een tweede natuur. In het dagelijks leven ben ik er ook weer steeds mee bezig. Ik heb dus al over verschillende zaken nagedacht. Nu denk ik dus weer dat het stom zou zijn om HRM te gaan doen. Als ik eerlijk ben is dat toch niet wat ik wil. Maar het is zo moeilijk! Ik wil iets doen waar ik plezier in heb, wat me voldoening geeft en wat mij energie geeft. En oh ja als dat betekent dat ik ook stabiliteit heb (denk aan mij koopwoning en 2 kids) dan zou dat helemaal TOP! zijn!
Help!