Beste allen,
Graag wil ik in het kort over mij vertellen en waarom ik die discussie start.
Ik ben 27 jarig en woon momenteel in Eindhoven. Vorige schooljaar ben ik afgestudeerd aan HBO vastgoed in Amsterdam. Ik twijfelde meteen of ik verder wilde gaan studeren of dat ik zal beginnen met werken. De keuze was relatief snel gemaakt. Ik koos voor een vervolgstudie. De reden hiervoor was economische toestand (ik kan nog laatste jaar profiteren van studiefinanciering en op gebied van vastgoed is er nog niet zo veel werk te vinden). Dus heb ik me ingeschreven voor een vervolgstudie die aansluit op mijn vorige studie. Voor een pre-master vastgoed, want dat is wat je moet halen wil je aan je master beginnen. Helaas is het geen succes geworden.
Een master volgen verrijst heel veel meer doorzettingsvermogen en motivatie dan ik dacht. De doorzettingsvermogen heb ik wel maar niet meer de motivatie. Vaak worden de HBO studenten gezien als niet volwaardige studenten voor een master studie. Dit heeft een grote impact gehad op mijn resultaten. Tot nu toe heb ik maar twee vakken gehaald van 6. En alle niet gehaalde vakken heb ik op een tiende niet gehaald. Ik heb nog twee herkansingen en als ik volgende jaar volgende twee vakken wil herkansen moet ik een brief naar examencommissie schrijven met verzoek op verlening. Omdat je maar een jaar tijd hebt om je vakken te halen tijdens je pre-master jaar.
Nu twijfel ik wat ik met mijn leven wil. Moet ik stoppen met mijn vervolgopleiding en gaan werken of moet ik me inschrijven voor een andere master in hoop dat die beter bij mij past of moet ik toch nog een jaar hetzelfde gaan doen in hoop dat het goed gaat.
Aangezien ik niet de jongste ben en studeren kost ontzettend veel geld en tijd wil ik stoppen met studeren.
Maar studeren heeft ook vele voordelen. Het is leuk, omdat je een echte studenten leven hebt. Je leert veel leuke mensen kennen op je niveau met hetzelfde interesse en je ontwikkelt jezelf.
Van andere kant is werken ook lang niet zo slecht. Maar beginnen aan volwassen leven kan nog altijd denk ik dan.
Misschien vinden sommige mij suf maar ik zit ook te denken aan kinderen en wilde ik eigenlijk altijd een jonge moeder zijn. Maar dat zit helaas niet echt in, ik heb een vriend die een aantal jaar jonger is en hij studeert nu ook aan Universiteit. Dus hij wil ook nog van zijn studententijd genieten en niet over volwassen moeilijkheden denken.
Ik vroeg me af of er misschien iemand is die in vergelijkbare situatie zit of heeft gezeten. en misschien kunt u mij hierbij helpen? Dat zal namelijk heel fijn zijn.
Heel erg bedankt voor het lezen van mijn bericht en sorry voor eventuele taal fouten, Nederlands is namelijk niet mijn moedertaal.