Verdwaald op de arbeidsmarkt

[Deviate]

Beste medetijgers,

De laatste tijd voel ik me erg verdwaald in mijn werkende leven. Zelfs zo erg dat het doorwerkt in mijn priveleven.

Belangrijk om te weten is dat ik nog nooit een duidelijke beeld heb gehad van wat ik 'later' worden wilde en heb me hier ook eigenlijk tijdens mijn schoolgaande jaren niet zo druk over gemaakt. Ik leerde gemakkelijk, klikte snel met mensen en men zei vaak tegen me 'jij komt er wel'...

2,5 jaar geleden ben ik afgestudeerd aan de opleiding journalistiek en heb ook vrij snel een baan gevonden. Ik vond er echter geen uitdaging in, sterker nog, ik voelde me er totaal niet thuis en kreeg het er benauwd van. Toen heb ik vrij impulsief besloten om de personeelsbemiddeling in te gaan.

Dit heb ik twee jaar gedaan, vond de omgang met mensen erg leuk, het salaris, targets en algemene werkniveau niet. Vervolgens ene half jaartje als commercieel medewerker gewerkt maar dat was al helemaal niet mijn ding, verrot veel administratie en weinig creativiteit. Wederom kreeg ik het letterlijk benauwd en werd nagenoeg depressief. Inmiddels ben ik weer een tijdje werkzaam in de uitzendbranche maar vermaak me er niet zo mee...

Ik voel me stuurloos en zonder carriereperspectief. Wat vind ik nou leuk en uitdagend? Ik ben goed met mensen, communicatie en creativiteit maar ik kan me moeilijk focussen op een bepaald beroep. Mijn interesses zijn, net als mijn vaardigheden, zeer breed georienteerd en elke dag bedenk ik me weer nieuwe beroepen en vakgebieden om werkzaam in te zijn. Maar het blijft bij bedenken...Uit angst een verkeerde keuze te maken en vanuit de vooronderstelling dat er nu geen ruimte is op de arbeidsmarkt om maar weer over te stappen... Waar kan ik nou mijn passie in vinden? Ik ben er elke dag mee bezig en voel me moe en uitgeblust als ik thuis kom en zelfs dan worstel ik in mijn hoofd verder. Waarom ben ik zo? ik test op de myers-briggs/jung typology als ENFP en dit gedrag schijnt bij deze types meer voor te komen, het wordt zelfs gelieerd aan ADHD/ADD. Zou dit een rol kunnen spelen?

Ik voel me nu al mislukt in mijn carriere en zie overal om me heen mensen die met passie en drive werken en daar ook de vruchten van plukken. Dat wil ik ook erg graag! Maarja... waar en hoe?!

[wieteke]

dag Deviate,

Je hebt zoveel vragen dat ik je aanraad een loopbaantraject te volgen. Samen met een onafhankelijke loopbaanbegeleider kun je dan antwoord zoeken op de vragen "wie ben ik, wat kan ik en wat wil ik" en daarna stappen zetten naar een baan die wel bij je past en waar je vele jaren met plezier in kunt werken.
Zoek een loopbaanbegeleider waar je een klik mee hebt. Deze meeste loopbaanbegeleiders bieden gratis kennismakingsgesprekken aan zodat je die persoon kunt leren kennen. Als je zeker wilt zijn van de kwaliteit van een loopbaanbegeleider zoek dan een Noloc erkende loopbaanprofessional.

Veel succes!

[René]

En voor zelfhulp biedt Carrièretijger bij dit probleem een reeks artikelen met een uitgebreide gereedschapskist:
http://www.carrieretijger.nl/carrier...carriereswitch

Misschien kun je hier eens doorheen bladeren en lezen, wat van de gereedschappen gebruiken en hier wat meer vertellen over wat je daarmee ontdekt hebt...

[stijnhommes]

Oorspronkelijk geplaatst door Deviate

2,5 jaar geleden ben ik afgestudeerd aan de opleiding journalistiek en heb ook vrij snel een baan gevonden. Ik vond er echter geen uitdaging in, sterker nog, ik voelde me er totaal niet thuis en kreeg het er benauwd van. Toen heb ik vrij impulsief besloten om de personeelsbemiddeling in te gaan.

Door wat je hebt geschreven klinkt het alsof je liever creatief bezig ben, met mensen en zo min mogelijk administratie doet. Daarom vraag ik me af wat die eerste baan na je afstuderen was? Kon je je creativiteit en communicatievaardigheden er in kwijt? Waarom was het geen uitdaging meer?

Ga op zoek naar professionele hulp. Het probleem zit hem in een persoonlijkheidsstoornis verwacht ik.

[Arnold Veenhoff]

Hallo!

Ja, een lastig probleem waar je mee kampt. Gelukkig ben je de enige niet en kun je hier met gebruikmaking van een goede professional uitstekend uitkomen!
Je omschrijft je probleem heel erg goed:
" ... elke dag bedenk ik me weer nieuwe beroepen en vakgebieden om werkzaam in te zijn. Maar het blijft bij bedenken...Uit angst een verkeerde keuze te maken en vanuit de vooronderstelling dat er nu geen ruimte is op de arbeidsmarkt om maar weer over te stappen... Waar kan ik nou mijn passie in vinden?"
Gelukkig ben je ook al hard op weg naar de oplossing want heb je al goed zicht op een hoop van je talenten:
"Ik ben goed met mensen, communicatie en creativiteit maar ik kan me moeilijk focussen op een bepaald beroep. Mijn interesses zijn, net als mijn vaardigheden, zeer breed georienteerd en elke dag bedenk ik me weer nieuwe beroepen en vakgebieden om werkzaam in te zijn."

Waar je uitdaging op neerkomt is het maken van een keuze, het zoeken van een richting in de arbeidsmarkt die goed past bij je talenten zodat je met plezier je werk kunt doen.

Dat is knap ingewikkeld zelf te bedenken. Een goeie oplossing is dan ook te gaan praten met een loopbaanprofessional.
Ik weet niet waar je woont maar als je contact met me opneemt, weet ik er vast wel eentje te vinden bij jou in de buurt.

Maak je geen zorgen, met een paar goede gesprekken kom je er wel!

Hartelijke groet,

Arnold Veenhoff - talent4work, team voor werk en inspiratie

Oorspronkelijk geplaatst door Arnold Veenhoff

Maak je geen zorgen, met een paar goede gesprekken kom je er wel!

Bij veel mensen met "twaalf ambachten, dertien ongelukken" zit er een persoonlijkheidsstoornis of een ander probleem achter en dat lost een loopbaanadviseur niet op.

[stijnhommes]

Ik vind het te snel om die conclusie te trekken, zeker als het via een forum gaat.
Het ook dat de vrager simpelweg nooit een carrièreplan heeft uitgestippeld. Introspectie is de sleutel. Kijk goed naar jezelf en zoek uit wat je wel en niet wil en waarom je loopbaan tot nu toe niet naar wens is verlopen.

Een recruiter bij een uitzendbureau heeft me hierover doorgezaagd en hij heeft dingen ontdekt waar ik zelf nog nooit over had nagedacht.

[Deviate]

Allen dank voor het advies! Inmiddels ben ik wat verkenningen gestart op het gebied van loopbaanbegeleiding en hoop hier inderdaad wat duidelijkheid in te krijgen.

@Stijnhommes, mijn eerste baan was een functie als bureauredacteur. De hele dag achter de computer zonder zelfs maar uitzicht naar buiten, uitgekauwde onderwerpen recyclen en solitair werken waren de redenen waarom ik er niet op mn plek was. Voelde me er helemaal niet op mn gemak.

Wat ik tot nu toe leuk heb gevonden in mijn banen:

-Contact met mensen, voornamelijk gericht op meedenken en adviseren, het liefst op een maatschappelijk vlak. Veel kandidaten die ik bemiddel ontwikkel ik echt een band mee en uiteindelijk bespreken ze van alles met me, wat ik erg leuk vind (maar in mijn commerciële branche is het geen efficiënte besteding van arbeidstijd natuurlijk, in die tijd kan je immers ook 5 acquisitiebelletjes plegen).

-Teamwork, jarenlang in een ontzettend leuk team gewerkt in een restaurant, als bijbaan naast de studie. De hectiek, de uitdaging om alles goed te laten verlopen, collega's helpen en coachen. Ik had een coördinerende functie en voelde me echt als een vis in het water. Heb een dergelijke flow ook gemerkt tijdens een praktijkblok op de hogeschool, wederom in een coördinerende functie onder tijdsdruk.

-Research, stage gelopen binnen de onderzoeksjournalistiek. Ontzettend interessant om verbanden te ontdekken, antwoorden te zoeken en alles aan elkaar te binden en het grote geheel te zien (en te delen met anderen). Kan me ook prive erg verliezen in het uitzoeken van allerhande complexe kwesties, meestal richting geschiedenis, cultuur, psychologie, zinsgeving. Laatst nog van alles uitgezocht over kwantummechanica, om maar iets complex te noemen.

-Problemen oplossen, gaandeweg hindernissen nemen en de boel oplossen, het liefst onder stress. Ik ben geen type van voorbereiding maar van improvisatie. Vind het heerlijk om met meerdere dingen tegelijk bezig te zijn om alles bij elkaar te houden zeg maar.

Wat voor mij ook erg belangrijk is, is dat ik werk aan iets wat 'groter' dan mij is en meer behelst dan werken voor het loonstrookje. Lastig uit te leggen eigenlijk. Ik wil graag iets verbeteren voor andere mensen, heel direct door een project te trekken en anderen te faciliteren om het resultaat te bereiken. Of indirect door mee te denken, adviseren en coachen met problemen, het liefst dus op sociaal-maatschappelijk gebied.

@Hassan

Bedankt voor het meedenken maar je bent wel wat kort door de bocht mijns inziens? Ondanks de onrust in mijzelf over dit soort existentiële vragen heb ik wel verantwoording in mijn huidige baan en wordt ik altijd beschouwd als een prettige, mensgerichte collega die zichzelf prima kan redden in het dagelijks (werk)leven. De stoornis die ik heb zal dus voornamelijk te maken hebben met het feit dat ik snel heel erg ongelukkig wordt van routinematig en eentonig werk (verwerken van orders, offertes en facturen, archiveren, data-entry) Of werk waar het vooral gaat om geld verdienen en niet om mens en maatschappij. Dat boeit me gewoon niet en wil ik mn tijd niet aan besteden.

Vele (oud)collega's heb ik nog contact mee en ze wensen me oprecht succes in het vinden mijn plekje zeg maar. Ze zullen ongetwijfeld soms fronsen over mijn grilligheid qua interesses en richting maar ik beschouw dat gedeelte van mijn persoonlijkheid ook als een gave, die veelzijdigheid heb ik al mijn hele leven en brengt me ook veel goeds zoals brede algemene ontwikkeling en een breed spectrum aan sociale en cognitieve vaardigheden.

Het gaat dus inderdaad om een keuze maken en daar heb ik denk ik hulp bij nodig want ik weet niet zo goed waar ik met mijn persoonlijkheid en vaardigheden goed uit de verf kom en raak verdwaald in de mogelijkheden en eventuele bezwaren. Waarbij ik overigens niet wil uitvlakken dat ik geen stoornis zou hebben, dat zal best. Ik moet de eerste mens zonder stoornis nog tegenkomen!

[Deviate]

Oorspronkelijk geplaatst door stijnhommes

Ik vind het te snel om die conclusie te trekken, zeker als het via een forum gaat.
Het ook dat de vrager simpelweg nooit een carrièreplan heeft uitgestippeld. Introspectie is de sleutel. Kijk goed naar jezelf en zoek uit wat je wel en niet wil en waarom je loopbaan tot nu toe niet naar wens is verlopen.

Een recruiter bij een uitzendbureau heeft me hierover doorgezaagd en hij heeft dingen ontdekt waar ik zelf nog nooit over had nagedacht.

Gelukkig een medestander een carrièreplanning heb ik inderdaad nooit uitgestippeld. Ook hierin dacht ik altijd dat ik vanzelf wel een leuk, boeiende loopbaan bij elkaar zou improviseren. Maar na het afstuderen wist ik nog steeds geen concrete richting te vinden en is de arbeidsmarkt er ook niet beter op geworden. Die twee zaken maken mij nu vooral onrustig.