Ben je gelukkig in jouw werk?

[MentalCoachAmsterdam]

Als antwoord op Cassy die de wanhoop nabij is omdat hij verkeerde keuzes heeft gemaakt vroeg ik me af:

Hoe gelukkig ben jij in je werk?

Ik ben zelf lang muzikant (drummer) geweest, een beroep waar je gepassioneerd over moet zijn om het vol te houden zou je zeggen. Ik ben ook altijd gepassioneerd geweest over het drummen en optreden. Vanaf mijn 20ste wist ik dat ik prof wilde worden. Dat is ook gelukt, maar de laatste jaren van mijn muzikantenleven zat ik nog vast in die oude droom, ik had als doel van de muziek te leven, maar de passie werd steeds minder. Ik vond het eng om de zekerheid van het doel wat ik me als 20 jarige had gesteld los te laten. Toen ik het idee kreeg om coach te worden heb ik de stappen die ik moest zetten om dat te bereiken nog een tijd voor me uit geschoven. Net als Cassy zette ik allerlei beren op de weg. Als dit dan dat....etc. Ik had angst om nieuwe wegen in te slaan.

Nu kan ik zeer tevreden zeggen dat ik de juiste keuze heb gemaakt en dat ik blij ben dat ik mijn angsten heb overwonnen. Ook weet ik dat ik als klein meisje al bezig was om anderen te begeleiden, om anderen te helpen hun doelen te bereiken. Bovendien deed ik dat als drummer op een bepaalde manier ook, mensen begeleiden en zorgen dat ze het beste uit zichzelf konden halen.

Mijn vraag aan alle forumbezoekers is: leef jij je passie? Weet je wat je passie is? En zit die in je werk?

Ik heb een video op mijn site gezet van een Amerikaanse professor die nog 3 tot 6 maanden te leven heeft. Hij geeft zijn laatste lezing die heet: Really achieving your childhood dreams. Het is prachtig om te horen wat deze terminale man hierover te zeggen heeft, hij is ook erg humoristisch.

Heb je inspiratie nodig bij het vinden van je passie? Kijk dan eens die video:
http://mental-coach-amsterdam.nu/201...ver-je-passie/

Ik hoor graag wat ieder van jullie te zeggen heeft over de passie in je werk.

Baukje Westerlaken

[Evalina]

Hallo Baukje, eerlijk gezegd vind ik passie altijd zo'n groot woord. Maar ik zoek inderdaad wel naar werk dat ik leuk vind. En momenteel zit ik in een baan waar ik niet zo op mijn plek zit (erg zacht gezegd). Zie hiervoor mijn topic Werk niet leuk. Ik denk dat ik het hier wel beter naar mijn zin zou kunnen hebben met andere werkomstandigheden. Maar die zitten er niet echt in. En tja ik weet eigenlijk niet zo goed wat mijn passie is. Momenteel vind ik het erg moeilijk om sowieso ergens interesse voor te hebben. Klinkt erg depressief en misschien is dat ook wel zo. Dus passie zit er niet in, hopelijk wel iets zonder weerzin.

[MentalCoachAmsterdam]

Hallo Evelina,

Ik heb het topic "werk niet leuk" van jou gelezen. Ik kan me voorstellen dat je je vast voelt zitten, vooral als je niet weet wat je dan wel wilt.

Heb je wel eens onderzoek gedaan naar jouw talenten? Weet je wat jouw competenties zijn? Wat vindt je echt leuk om te doen? Bij welke bezigheden verlies je elk gevoel van tijd?

Dit zijn allemaal belangrijke vragen om mee aan de slag te gaan als je voldoening wilt halen uit je werk, als je gelukkig wilt zijn op je werk. Zoals jij het noemt, dat je werk wilt doen zonder weerzin, dat klinkt inderdaad depressief. Waarom zou jij geen werk kunnen doen wat je leuk vindt? Waarom zou je genoegen nemen met minder?

Laat je me weten of en hoe je onderzoek verloopt?

Groet,

Baukje Westerlaken

[Willem V]

Doordat ik niet goed weet wat ik wil en ook alsmede door de credietcrisis zit ik vast in een baan als vakkenvuller, dit was mijn bijbaan toen ik op het MBO zat en hier ben ik gebleven.

Het verdient redelijk, maar niet genoeg om uit het huis te gaan, en nu ben ik dus een 25 jarige vakkenvuller.

Mijn werk doe ik goed, eerst stond ik overal door de winkel maar sinds bijna een jaar geleden vul ik niets anders dan de zuivel aan.

Ik kan snel werken en let goed op de datums, ik ben beleefd tegen de klanten en probeer ze altijd te helpen op een manier dat ik zelf ook geholpen zou willen worden.

Maar sinds ongeveer een jaar hebben we een nieuwe chef van de vulploeg, en een chef in opleiding. Ik ben zelf bevoegd om chef te zijn, ik heb mijn diploma eerste verkoper, maar ik dacht dat ik vrij snel weg zou zijn bij de supermarkt.

Het probleem is nu niet dat iemand die jonger is en minder ervaren mijn chef is, maar het probleem is dat elk excuus wordt aangegrepen om kritiek te geven op mij.

In het afgelopen jaar heb ik meer kritiek gekregen van de nieuwe chef en de chef in opleiding dat dat ik in de 8 jaar daarvoor heb gekregen van alle leidingevenden bij elkaar.

Het gaat dan vaak over werktempo en werk dat niet af is om 6 uur. Ik kan erg slecht tegen kritiek hierover aangezien ik weet dat ze het beiden lang niet zo snel kunnen als dat ik het kan, ik doe mijn best en als ik om 6 uur nog maar weinig hoef te doen toon ik ook mijn goede wil om dat af te maken.

In plaats van daar dankbaar voor te zijn wordt er geeist dat ik na 6 uur doorwerk op andere dagen wanneer het echt veel te veel is en het minstens 6.30 zou worden voordat het klaar zou zijn.

Er wordt gewoon weinig rekening gehouden met de vele factoren die van invloed zijn over hoe lang het duurt om iets te vullen.

De datum van de artikelen, vragen van klanten, klanten die in de weg staan, kapotte artikelen die opgeruimd moeten worden en andere artikelen die dan vaak schoongemaakt moeten worden. Sommige dagen zit het mee en andere dagen zit het tegen. En de ene dag heb ik er meer energie voor dan de andere dag, maar als ik een keer een goede dag heb en twee volle containers in een uur weet te vullen wordt er ineens verwacht dat ik dat elke dag en elk uur kan doen.

[Rosina]

Hoi,

Het kan zijn dat de nieuwe chef opdracht heeft gekregen om wat meer op tempo e.d. te letten.

Speelt ook niet een beetje mee dat jij ook diploma 1e verkoper hebt, hij jonger is en minder ervaring heeft? Die indruk krijg ik wel uit je mail. Wellicht vind je het toch vervelend dat iemand anders chef is geworden en jij niet.

Wat voor MBO- opleiding heb je gedaan? Probeer hier toch zo snel mogelijk weg te komen. Omdat jij nog thuis woont, heb je financieel meer mogelijkheden. De kans bestaat dat jij anders op je 30e nog vakken vult en dat wil je volgens mij ook niet, begrijp ik uit je berichtl. Het is wel heel goed dat je wilt werken voor je geld en je van je vak wat probeer te maken.

Misschien via uitzendbureau wat aanpakken wat meer in richting opleiding komt? Dat is ook goed voor je CV omdat er dan relevante werkervaring op staat. Eventueel vrijwilligerswerk om werkervaring op te doen.

Succes!

[Willem V]

Het is inderdaad goed om op het tempo te letten, maar er werkt niemand die het sneller kan dan mij, tenzij ik vermoeid ben. 50 colli per uur vullen is de maatstaaf, ik heb het eens een uur lang geteld en toen kwam ik aan 112 colli in een uur. Toen werkte ik lekker door maar sneller was nog steeds mogelijk, en er zijn ook dagen dat het iets minder snel gaat natuurlijk.

Ik wil hier echt heel graag weg, maar ik weet nog niet goed wat het beste voor mij zal zijn, verschillende beroepen testen wijzen uit dat kunst en cultuur de beste richting voor mij is, maar daar is geen werk in te vinden.

De laatste tijd overweeg ik om richting management te gaan, en een korte cursus management assistent te volgen om daarmee aan de slag te gaan, en vervolgens doorleren om een hogere functie in management te kunnen krijgen.

Mijn MBO opleiding is niveau 3, Eerste Verkoper. Het is alleen niet een richting die erg geschikt voor mij is, aangezien ik slecht kan rekenen. Ik doe er iets langer over en dat kan gewoon niet met een lange rij bij de kassa. Ook heb ik niet de mentaliteit van een verkoper, ik behandel klanten op een manier dat ik zelf behandeld zou willen worden, het gaat er mij niet om of ze iets kopen en ik zal ze nooit iets aansmeren. Dat ze tevreden zijn over hoe ik ze help is wat voor mij telt.
Mijn stage ervaringen hebben mij laten zien dat veel winkeleigenaars daar niet zo over denken.