Na eerste jaar HBO onzeker over kwaliteiten

[reneehee]

Hii allemaal,

Ik ben 18 jaar, en zit nu aan het einde van mijn 1e jaar HBO Toegepaste Psychologie. Studie bevalt enorm goed, en heeft zeker mijn interesses. Een groot deel in mijn studie is dat er veel zelf reflectie en persoonlijke ontwikkeling bij komt kijken. Dit vind ik geen probleem, ik ben goed in kritiek opvangen en kan goed naar mezelf kijken.

Ik ben gelijk vanuit de HAVO doorgestroomd naar het HBO, en het level kan ik goed aan. Mijn zelfdiscipline is prima. Waar ik tegen aan loop is mijn tekort aan levenservaring / emotionele stabiliteit. In discussies in bijv projecten of lessen kan ik mezelf niet goed verdedigen, omdat ik niet genoeg zelfvertrouwen heb ik mijn capaciteiten. Wat ik ook erg moeilijk vindt is het practicum Gespreksvoering. Ik kan me er wel doorheen worstelen, maar het gaat niet zo goed als ik zou willen. Bij elke les staat mijn buik bol van de zenuwen, en dit weerhoudt me ervan om de professional te worden die ik wil. (Ik wil me niet meer houden op de achtergrond, maar écht goed zijn in wat ik doe. Nu en later.)

Ik wil me graag ontwikkelen zodat ik het uiterste uit mezelf kan halen, en mezelf niet meer in de weg sta.

Zijn er mensen die zichzelf hierin herkennen? Die tips hebben? En misschien suggesties over hoe ik dit het beste kan verwezenlijken? In de vorm van een tussenjaar, cursus, begeleiding, dagboek bijhouden, of wat dan ook?

Alvast bedankt!