Probleem door deels eigen woede en omstandigheden

[thor2002]

Af en toe...
Gister moest ik invallen voor een collega in een klas. Op zich was dit al bekend (zij wilde eerder met vakantie) dus geen stress, dacht ik. Totdat ik daadwerkelijk aan de slag ging.
Binnen ons 'bedrijf' gelden vele regels en afspraken, maar deze collega heeft daar wat moeite mee. Dat houdt in dat ik tegen een muur van onbegrip van de kinderen aan liep (dat hoeven we nooit te doen), er een aantal zaken slecht was geregeld (tegen alle regels in) waardoor ik onder meer zelf nauwelijks tijd had en niet eens kon eten. Tel daarbij op dat er een aantal kinderen nogal brutaal waren door bijvoorbeeld op mijn vraag :' Jongens, luister even!' te antwoorden met 'Ik ben nog niet uitgepraat' om vervolgens even door te kletsen en hupla. De stop sloeg door. In mijn geval wordt ik dan verbaal nogal krachtig en gebruik woorden die niet helemaal gepast zijn. Overigens zijn het woorden die door de kinderen wel gebruikt worden, maar daar moeten leerkrachten dan maar even niet naar luisteren dan wel aangeven dat dat niet zo fijn is.
Kort gezegd zei ik uiteindelijk tegen de groep in het algemeen (en niet tegen een kind in het bijzonder) dat iets me op dat moment geen 'f*ck' uitmaakte. Had ik daar een ander woord gebruikt, niets aan de hand. Maar nu was er een kind dat dit vervolgens thuis aan de tafel meldde, het ging een eigen leven leiden en hop, de directeur zat vanochtend met een lid van het bestuur en een ouder.
Na het aanhoren hoe slecht en fout ik was kreeg ik het weer op mijn heupen en gaf aan dat er in het verleden bij dezelfde collega ook al iets was voorgevallen. De collega volgt de afspraken niet, wat bij invallers voor erg veel onrust zorgt. De directeur vond dat allemaal wat overdreven leek mij zo, want het lag toch echt aan mij. Toen ik vervolgens wat voorbeelden gaf, werden die wel aangehoord maar was de enige reactie ' ik zal het in de gaten houden', alsof dat werkt vanuit een kantoor en door een minuut door het raam naar binnen te kijken. Na wat heen en weer gekibbel gaf de directeur ook aan dat het hem was opgevallen dat ik niet echt lekker in mijn vel zat. 'Gek he,' zei ik,' ik ben aangenomen voor ander werk in de ICT wat mij totaal niet uitdaagt, ik wordt te pas en te onpas ergens neergezet als vliegende keep. Tel daarbij op dat ik in deze organisatie totaal vast zit ondanks wat andere opleidingen'.
'Nou, er zijn anders voldoende andere werkplekken te vinden, is die andere grote stichting in onze stad niet wat voor jou?', was de respons.
Grappig punt is dat de collega in kwestie ook druk bezig is...om iets anders te gaan doen. Die heeft dus nog maar weinig interesse in onze organisatie of hoe het met de afspraken gaat. Ze is overigens wel erg goed met de kinderen, die mogen erg veel van haar en vinden haar dan ook heel tof.
Ik zit nu thuis, ben niet naar het team-etentje gegaan na een heerlijke kerst-uitbrander (brief met een waarschuwing van het bestuur is al onderweg, als ik het goed begrijp) en twijfel ernstig of de fout nou bij mij ligt (moet ik een anger-management cursus of iets gaan volgen?) of bij de organisatie (en dan?), en of ik dan maar weer eens op zoek ga naar iets naders, iets nieuws waarbij ik met wat oudere kinderen te maken heb, die niet zouden kunnen schrikken van een 'stout' woordje. Tel daarbij op dat ik voor deze organisatie vrijwillig in mijn vakantie terug kom om alles wat mijn collega heeft laten liggen, na te gaan kijken, het lokaal schoon te gaan maken en (let op...) nog 'even' een halve gang ga verbouwen 'want dat kan ik zo goed' en je begrijpt, dat ik er nu even totaal geen zin in heb om nog leuk tegen collega's te gaan zitten doen...

Hebben jullie een idee om dit aan te pakken? Kennen jullie een cursus of training of iets om mij te leren hiermee om te gaan?

T.