26 jaar en onzeker over wat ik met mijn leven aan moet

Hoi rudolf,

hoe is het nu met je? ik hoop dat het goed gaat. Ik ben zelf 20 jaar en ook depressief van de studiekeuzes. Toch wil ik jou in ieder geval meegeven dat je niet moet denken dat je nooit een vriendin zal vinden in jouw situatie. Je bescheidenheid wordt gewaardeerd en als je echt voor een meisje gaat zal ze daar heel blij van worden, geloof me! mijn vriend is nu 28 en heeft ook geen solide carrière, hij verdient niet veel en maakt zich soms ook zorgen, maar ik hou heel veel van hem en ik weet dat hij mijn steun daarin apprecieert. Ik weet niet hoe het nu met je studie gaat maar ik gun je alle geluk, weet in ieder geval dat er mensen zijn die om je geven

Groetjes!

[terrortukker]

Dag allemaal,

Alle posts hier klinken mij vrij bekend in de oren dus ik denk ik plemp ook even wat. Ben 21 jaar en sinds ik de HAVO heb afgerond zit ik met het opleidingvraagstuk. Heb alleen maar kut baantjes gehad waar ik me nooit op mijn gemak heb kunnen voelen en zo snel mogelijk weer weg wou. Elke dag denk ik over mijn toekomst na en ik word er momenteel een beetje moe van. Ik schaam me vreselijk over het feit dat ik soms zonder baan of opleiding zit en als mensen me vragen waar ik mee bezig ben weet ik niet wat ik moet zeggen, kunt u zich dat voorstellen op verjaardagen of met visite etc.

Ik weet niet hoe ik het moet oplossen omdat ik een lichte vorm van sociale angst heb ontwikkelt waardoor ik niet solliciteer op bepaalde banen en niet begin aan opleidingen die mij enigszins interesseren. Ik heb wel het gevoel dat als ik iets 'leuks' vindt qua werk of opleiding dat ik me er dan voor de volle 100% kan inzetten. Het enige wat mij bezig houd is naar de sportschool gaan, dit doe ik met veel plezier en zou in principe best een opleiding willen volgen (geen personal trainer dit lijkt mij niks) die over 't menselijk lichaam gaat. fysiotherapeut of bewegingsstudies maar dan schrik ik meteen omdat ik dan naar een HBO school moet gaan, presenteren etc...

[Gijs089]

Hoi Rudolf,

Wat een goeie tips voorbij zien komen, bedankt daarvoor mensen! Ik heb in dezelfde situatie gezeten, zoals meer mensen zag ik al...

Onderwerpen als niet weten wat je wilt, in depressie belanden, angsten, 'toppen', eenzaamheid, angst voor schulden, wat andere mensen van je denken.... zijn niet gemakkelijk en misschien wel allesomvattend voor je leven.

Ik zou je niet teveel zorgen maken, laat vooral het heden en verleden je moment niet verpesten.

Depressie zat bij mij zo diep dat ik tegen gek worden aanzat. Meditatie en 'aliveness exercises' waren voor mij de sleutel tot verandering. Het was de realisatie dat ik leefde. Het ontkomen aan de continue gedachtes die door je hoofd gaan. Je beland in bewust zijn. Het is allemaal een confrontatie met jezelf...

Ik weet het niet zeker maar, maar als je zoekt op 'find your life purpose' kom je tests tegen die je laat leiden tot antwoorden op 'waarom' je dingen doet. Dit kan enorm motiverend werken. Je zult diep moeten gaan... maar wordt je emotioneel geraakt door wat je werkelijk belangrijk / van waarde vind.

Geld maakt niet gelukkig, volg je hart, dit klinkt cliche, maar uiteindelijk ben jij de creator over je leven. Durf uit je comfortzone te komen, vind je passie, hier is genoeg over te vinden.... het is een zoektocht naar je passie. Zie het als een nieuwe kans, je wordt wakker gemaakt door deze mindere fase.... Ik weet zeker dat je er sterker uit zult komen!

'The deeper that sorrow carves into your being the more joy you can contain.' Kahlil Gilbran.

Tot later,
Goeie groet, Gijs

[Gijs089]

haha iets te snel verstuurd...

Deze quote bedoelde ik...

'Out of suffering have emerged the strongest souls; the most massive characters are seared with scars.'
Khalil Gibran

[Rudolf84]

Beste allemaal,

Ik kwam er laatst achter dat deze topic nog online was en vond het dus zeker nodig om een bericht te plaatsen.

Het heeft lang geduurd en heel wat doorzettingsvermogen geëist, maar het is me gelukt. Ik ben vorig jaar januari (2016) afgestudeerd van mijn opleiding Media & Entertainment Management. Cijfer was een 6. Niet heel hoog, maar dat boeit me verder niet. Ik denk dat het sterk afhangt van wie je diploma nakijkt. Anyway, het is me gelukt!

Toen ik deze topic begon, kon ik niet weten dat het me ooit toch een keer zou lukken. En ik ben heel blij, dat ik toch heb door gezet.
Dus dat wil ik de mensen die in een soort gelijk schuitje zitten meegeven. Ga ervoor. Het komt echt wel goed! Er is altijd een eind aan de tunnel van studeren.

Ik zal nog een lange tijd nodig hebben, mijn studieschuld terug te betalen. Maar dat maakt niet uit.
Ik ben enorm trots dat het me toch gelukt is.

Daarnaast wil ik iedereen die zijn reactie heeft geplaatst enorm bedanken. Je merkt dat je er niet alleen voor staat en dat er genoeg mensen zijn die in hetzelfde schuitje zitten. Voor diegene die nog steeds in dat schuitje zitten, zeg ik: ga door!!! Denk aan je zelf en vergelijk je niet met een ander. Jij leeft dit leven, jij wilde hier aan beginnen en maak het af. Hoe lang het ook mag duren. Iedereen is uniek.

Ben benieuwd naar hoe het met de anderen op dit topic gaat en zie graag een evt. reactie/vragen tegemoet.

Groeten,

Rudolf

[mariekevanoosterhout]

Wat een fantastisch bericht, Rudolf. Ik ben blij om te lezen dat je je opleiding hebt afgerond en je enorm trots op jezelf bent. Dat is zeer terecht
Ik hoop dat jouw post anderen die het (even) moeilijk hebben een hart onder de riem steekt en hen het vertrouwen geeft om vooral door te gaan. Uiteraard ben ik benieuwd wat je nu doet!

[RadlerADD]

Ik moet allereerst zeggen dat ik dit topic al zo vaak opnieuw heb gelezen en er veel uit heb kunnen halen. Hoewel ik jullie niet ken wil ik jullie allemaal graag bedanken want hierdoor zie ik het leven toch weer wat positiever in.

ik zit nu in (ongeveer) dezelfde situatie als waarin jij zat Rudolf, 25 jaar en nu in de laatste fase van een studie hbo informatica waarin ik nu alleen nog een stage en een afstudeerstage moet doen. Ben ondertussen ook al weer in jaar 5 van de studie.
Stage is een hel, geen concentratie, motivatie of wat dan ook. Helpt ook niet echt als iedereen in je omgeving zo gepassioneerd is terwijl jij zelf totaal niet in het veld wilt werken.

Totaal geen passie voor ICT of ook maar iets technisch, deed de studie alleen voor het baan perspectief (en omdat ik daarvoor al was gestopt met 2 studies waar ik totaal niet over had nagedacht). Was ook in mijn jeugd totaal niet met computers bezig en had ook geen interesse in al die dingen.
Wat ik me nu wel besef is dat ik te dichtbij een diploma ben om te stoppen en dat ik beter een diploma kan halen in plaats van alleen een vwo diploma te hebben. Daarnaast, ik was nog onderdeel van de basisbeurs en als ik niet binnen nog 4 jaar een diploma haal, moet ik alles terug betalen en dat zou erg naar zijn.

Gelukkig heb ik al contact met een studentendecaan en kan ik binnenkort daar ook mee spreken. Ik pak alle hulp die ik kan gebruiken.

De "carriereswitch" heb ik al helemaal doordacht, het wordt hbo verpleegkunde. Ik ben toch meer een mensenmens en wil mensen directer helpen in de zorg. Ik zou wel meer over de beweegredenen kunnen vertellen maar vraag me af hoeveel mensen dit bericht toch zullen lezen...
Heb alles al een paar weken geleden op papier gezet en dat motiveert me stukken meer om gewoon om een zwaar jaar stage te overleven.

kleine kans dat iemand dit nog leest maar mocht er iemand zijn die is zoals ik die dit over een aantal jaar nog leest: je bent niet alleen.

[Guusjee]

Oorspronkelijk geplaatst door RadlerADD

Ik moet allereerst zeggen dat ik dit topic al zo vaak opnieuw heb gelezen en er veel uit heb kunnen halen. Hoewel ik jullie niet ken wil ik jullie allemaal graag bedanken want hierdoor zie ik het leven toch weer wat positiever in.

ik zit nu in (ongeveer) dezelfde situatie als waarin jij zat Rudolf, 25 jaar en nu in de laatste fase van een studie hbo informatica waarin ik nu alleen nog een stage en een afstudeerstage moet doen. Ben ondertussen ook al weer in jaar 5 van de studie.
Stage is een hel, geen concentratie, motivatie of wat dan ook. Helpt ook niet echt als iedereen in je omgeving zo gepassioneerd is terwijl jij zelf totaal niet in het veld wilt werken.

Totaal geen passie voor ICT of ook maar iets technisch, deed de studie alleen voor het baan perspectief (en omdat ik daarvoor al was gestopt met 2 studies waar ik totaal niet over had nagedacht). Was ook in mijn jeugd totaal niet met computers bezig en had ook geen interesse in al die dingen.
Wat ik me nu wel besef is dat ik te dichtbij een diploma ben om te stoppen en dat ik beter een diploma kan halen in plaats van alleen een vwo diploma te hebben. Daarnaast, ik was nog onderdeel van de basisbeurs en als ik niet binnen nog 4 jaar een diploma haal, moet ik alles terug betalen en dat zou erg naar zijn.

Gelukkig heb ik al contact met een studentendecaan en kan ik binnenkort daar ook mee spreken. Ik pak alle hulp die ik kan gebruiken.

De "carriereswitch" heb ik al helemaal doordacht, het wordt hbo verpleegkunde. Ik ben toch meer een mensenmens en wil mensen directer helpen in de zorg. Ik zou wel meer over de beweegredenen kunnen vertellen maar vraag me af hoeveel mensen dit bericht toch zullen lezen...
Heb alles al een paar weken geleden op papier gezet en dat motiveert me stukken meer om gewoon om een zwaar jaar stage te overleven.

kleine kans dat iemand dit nog leest maar mocht er iemand zijn die is zoals ik die dit over een aantal jaar nog leest: je bent niet alleen.

Hee RadlerADD,

Ik ben wel benieuwd naar je beweegredenen. Ik zit in hetzelfde schuitje met een redelijk technische studie en ik denk er steeds vaker over na om die switch naar de zorg te maken. (25 jaar). Ik zit nu in mijn 3e jaar communicatie & multimediadesign en ben nu opzoek naar een stage waardoor de confrontatie nog groter wordt. Toch wil ik dit wel afmaken door de kosten etc. Jij nog tips om erachter te komen of de zorg bij je past?

[RadlerADD]

Oorspronkelijk geplaatst door Guusjee

Hee RadlerADD,

Ik ben wel benieuwd naar je beweegredenen. Ik zit in hetzelfde schuitje met een redelijk technische studie en ik denk er steeds vaker over na om die switch naar de zorg te maken. (25 jaar). Ik zit nu in mijn 3e jaar communicatie & multimediadesign en ben nu opzoek naar een stage waardoor de confrontatie nog groter wordt. Toch wil ik dit wel afmaken door de kosten etc. Jij nog tips om erachter te komen of de zorg bij je past?

Aah, eindelijk een lotgenoot gevonden!

Ik zat een paar weken geleden in een dipje(misschien nog steeds wel een beetje) en ben toen op papier gaan schrijven met wat ik nou eigenlijk wilde in mijn leven. Was altijd wel een verzorgend type geweest volgens vrienden en vond dat altijd wel leuk. Je kan natuurlijk ook mensen helpen met ICT maar dat dekt de lading niet echt, in mijn geval niet in ieder geval. Mijn bijbaantje was voornamelijk ouderen helpen met computerproblemen en pre-corona was dat nog gewoon bij mensen thuis. Merkte daardoor dat ik veel kwam bij eenzame mensen en werd daardoor best geraakt. Nog veel meer redenen te benoemen maar die kunnen later wel benoemd worden!

Hoe komt het dat jij ook wil veranderen van de studie? geen affiniteit meer? altijd al een verkeerde keus gemaakt?

De kosten zijn een goede motivatie ja, ik kijk geregeld op DUO en het ziet er niet prettig uit als ik de basisbeurs en OV terug moet betalen... Ben ook te laat om te switchen vanwege het diplomatermijn van 10 jaar.

Ik weet niet hoeveel onderzoek je hebt gedaan of uit welke regio je komt, maar ik kom uit Zuid-Holland en kan veel informatie vinden op Volgjehart. Je hebt ook Ontdekdezorg om wat meer in te lezen over beroepen en opleidingen. Over een paar weken is er een digitale open dag van de Haagse Hogeschool dus daar ga ik wat vragen stellen bij de duale variant van verpleegkunde.

Ben ook aan het kijken voor vrijwilligerswerk bij een verzorgingstehuis of bij een ggz, hoewel ik niet echt de tijd heb door stage. Wellicht kan je ook even zoeken naar wat vrijwilligerswerk bij een zorginstelling, dan kan je in de tussentijd ook wat mensen daar vragen stellen over het beroep.

Ik luister ook een podcast genaamd Tommie in de Zorg en dat is meer voor de leuk maar is ook zeer interessant als je de zorg cool vindt

[Rudolf84]

Oorspronkelijk geplaatst door RadlerADD

Aah, eindelijk een lotgenoot gevonden!

Ik zat een paar weken geleden in een dipje(misschien nog steeds wel een beetje) en ben toen op papier gaan schrijven met wat ik nou eigenlijk wilde in mijn leven. Was altijd wel een verzorgend type geweest volgens vrienden en vond dat altijd wel leuk. Je kan natuurlijk ook mensen helpen met ICT maar dat dekt de lading niet echt, in mijn geval niet in ieder geval. Mijn bijbaantje was voornamelijk ouderen helpen met computerproblemen en pre-corona was dat nog gewoon bij mensen thuis. Merkte daardoor dat ik veel kwam bij eenzame mensen en werd daardoor best geraakt. Nog veel meer redenen te benoemen maar die kunnen later wel benoemd worden!

Hoe komt het dat jij ook wil veranderen van de studie? geen affiniteit meer? altijd al een verkeerde keus gemaakt?

De kosten zijn een goede motivatie ja, ik kijk geregeld op DUO en het ziet er niet prettig uit als ik de basisbeurs en OV terug moet betalen... Ben ook te laat om te switchen vanwege het diplomatermijn van 10 jaar.

Ik weet niet hoeveel onderzoek je hebt gedaan of uit welke regio je komt, maar ik kom uit Zuid-Holland en kan veel informatie vinden op Volgjehart. Je hebt ook Ontdekdezorg om wat meer in te lezen over beroepen en opleidingen. Over een paar weken is er een digitale open dag van de Haagse Hogeschool dus daar ga ik wat vragen stellen bij de duale variant van verpleegkunde.

Ben ook aan het kijken voor vrijwilligerswerk bij een verzorgingstehuis of bij een ggz, hoewel ik niet echt de tijd heb door stage. Wellicht kan je ook even zoeken naar wat vrijwilligerswerk bij een zorginstelling, dan kan je in de tussentijd ook wat mensen daar vragen stellen over het beroep.

Ik luister ook een podcast genaamd Tommie in de Zorg en dat is meer voor de leuk maar is ook zeer interessant als je de zorg cool vindt

Dag RadlerAdd en Guusje,

Vandaag tijdens mijn werk bedacht ik ineens dat ik nog moest reageren. Dus sorry voor de wat latere reactie.
Maar ik ben blij om te lezen dat er blijkbaar nog veel energie geput wordt uit het stuk van zo'n lange tijd geleden. En rot voor jullie dat jullie nu in deze situatie zitten. Ik begrijp volkomen hoe jullie je voelen.

Er is inmiddels een flinke tijd voorbij gegaan. Ik heb toch doorgezet met Media & Entertainment Management en heb met veel pijn en moeite mijn studie in 2016 gehaald. Vervolgens ben ik aan het werk gegaan als medewerker Customer Service bij een grote rederij. Vanaf dag 1 was dat niets, maar heb het 3 jaar volgehouden en in 2019 ben ik door een reorganisatie weg gegaan met een vaststellingsovereenkomst.
Sindsdien werk ik als Freelance Vormgever voor verschillende klanten en probeer ik ook nog ander werk erbij te doen. Zo werk ik nu als Bron & Contact Onderzoeker bij de GGD. Ik heb gemerkt dat een andere kwaliteit van me, naast creatief bezig zijn, contact met mensen hebben is. Dus dit is op dit moment een mooie baan, al is het tijdelijk. Ik ben wel dringend weer op zoek naar een leuke creatieve uitdaging en dan op vast niveau. Dat kan hier in Rotterdam zijn of elders in Nederland.
Dus ik ben er nog steeds niet, maar het hele leven is een leerweg. Ik denk ook dat ik steeds weer ander werk ga doen. Want je leeft maar 1 keer, dus waarom niet veel verschillende dingen.

Wat betreft jullie situatie is denk ik te gaan voor datgene waar je gelukkig van wordt. De zorg is een mooie werkplek. Daar zoeken ze veel mensen. Maar maak een studie af en kijk daarna verder. Het is even doorbijten, maar als je een HBO papiertje hebt kun je nog overal aan de gang. Kijk ook of je toevallig een opleiding kunt doen waarbij ICT nodig is in de zorg. Dus waarbij je enerzijds mensen helpt en anderzijds met ICT bezig bent.

Graag hoor ik wat jullie allemaal van plan zijn.
Heel veel succes!