Carrièretijger: Home Carrièretijger
Carrièretijger
Carrièretijger

RSS
Ga terug   Carrièretijger Forum > Loopbaanvragen
Registreer FAQ Netwerk Berichten van vandaag Zoeken

Reageren
 
Discussietools Zoek in deze discussie Weergave
  #1  
Oud 8 juli 2007, 22:26
Cassie Cassie is offline
Lid
 
Geregistreerd: 8 juli 2007
Berichten: 8
Cassie is on a distinguished road
Unhappy De wanhoop nabij...

Hallo allemaal. Misschien kunnen jullie mij helpen of een hart onder de riem steken. Ik heb steeds vaker het gevoel dat ik het niet meer zie zitten. Meestal leef ik maar van dag tot dag, omdat ik het somber in zie voor de toekomst. Een tijd lang voel ik mij dan vrij goed. Totdat mijn vriendin mij meerdere keren een veeg uit de pan gaf en het uitmaakte. Toen werd ik pas echt wakkergeschud en ben ik heel hard gaan nadenken over wat ik nu echt wil met m'n leven. Misschien zou je het wel de meaning of life kunnen noemen.

Mijn huidige situatie ziet er als volgt uit:
  • In september wordt ik 28 jaar.
  • Ik ben ongebonden en woon op mezelf in een huurflat.
  • Ik heb Mavo, MBO Economie (richting Internationale Handel) en HBO Bedrijfskundige Informatica gedaan. Stages en opleidingen in allemaal in de provincie waar ik altijd gewoond heb.
  • Achteraf bekeken had ik mavo, havo en hbo international business & languages moeten doen of iets in de horeca of toerisme zoals de hotelschool. Ik heb dus de verkeerde keuzes gemaakt en daar heb ik erg veel spijt van, want die jaren krijg je nooit meer terug.
  • Na mijn hbo heb ik 4 jaar fulltime administratieve werk gedaan op kantoren.
  • Momenteel werk ik sinds 4 weken als crediteurenbeheerder bij een uitgever is van diverse media. Ik zit in een proeftijd van 3 maanden en als het goed gaat kan ik een contract krijgen. Het loopt allemaal niet zoals ik had gehoopt en ik heb het er niet naar mijn zin. Ik moet nog maar zien of ik wel verlenging krijg. De vraag is ook of dat wel is wat ik wil.
  • Ik heb al vaker rondgelopen met het idee dat ik iets met talen, cultuur en buitenland wil doen. Twee jaar geleden overwoog ik ook al eens om IBL te gaan volgen. Maar zoiets doe je niet zomaar want dan moet je al je inkomen opgeven en studeren kost veel geld. Bovendien staat er raar op m'n CV.
  • Wat ik ook nog steeds in m'n hoofd heb zitten is om een huis te kopen in Duitsland. Het grootste probleem is alleen werk en geen partner (die dat ook zou willen).
  • Het is een droom van mij om in het buitenland een taal (beter) te leren, te werken en te reizen en daar een bijzondere levenservaring op te doen. Daarom ben ik nu aan het onderzoeken wat de mogelijkheden zijn. Mocht ik het contract voor m'n huidige werk wel krijgen dan wordt het een lastig verhaal en zal ik waarschijnlijk wel weer eieren voor m'n geld kiezen.
  • Mijn huidige situatie ben ik in gerold door te kiezen voor de weg van de minste weerstand en het niet durven afstappen van het netjes gepaveleide pad. Zolang ik die weg blijf volgen heb ik weliswaar veel veiligheid en zekerheid, maar weet ik ook dat ik daar op lange termijn zeer waarschijnlijk niet gelukkig van zal worden en dat nu eigenlijk ook al niet ben.
  • Ik krijg steeds sterker het gevoel dat ik iets totaal anders moet doen met m'n leven. Zo heb ik mij laatst al aangemeld bij een tennisvereniging en wordt ik daar vrijwilliger in de kantine om horeca ervaring en nieuwe contacten op te doen.
  • Ik weet nu al dat ik niet jarenlang achter een bureau met een computer wil zitten rommelen met papieren en cijfers en altijd tegen dezelfde koppen aankijken. Ik wil servicegericht bezig zijn en interactie met mensen (klanten of toeristen), maar geen keiharde verkoop of iets in de snelle marketingwereld. En ik wil niet altijd op dezelfde plaats zijn en ook niet altijd binnen. Alleen weet ik niet hoe en op welke manier ik mijn loopbaan kan ombuigen tot iets wat ik echt leuk vind, want wat ik nu doe ben ik door werkervaring ingerold. Geld is lekker, maar niet zaligmakend. Wat heb je aan geld als je dromen nooit zullen uitkomen?

Wie kan mij helpen, ondersteunen, adviseren. Hoe kan ik deze ban doorbreken van het hoe langer hoe verder klemwerken in iets waar ik steeds ongelukkiger van wordt? Ik wil niet langer werken voor geld. Werk moet vooral leuk zijn.


Haken en ogen m.b.t. droomreizen en een andere opleiding:
  • Mijn leeftijd (ben ik er niet te oud voor? Aan de ene kant wil ik m'n dromen leven, maar aan de andere kant wil ik mij ook wel eens settlen).
  • Het vooruitzicht op een vaste baan, maar wel een baan waarvan ik 100% weet dat ik later heel wat anders wil doen.
  • Mijn huurflat (moet ik al die vaste lasten aanhouden of opzeggen? En wat moet ik daarna als ik terugkom?)
    Hoe kom ik aan een baan in Duitsland of bij de grens waarbij ik talenkennis nodig heb? Zodat ik later een huis kan kopen in Duitsland.
  • Weinig ervaring met reizen en vakanties. Verzuip ik er niet in als ik in het buitenland op eigen benen moet staan?
  • Sterke twijfels over mijn capaciteiten en vaardigheden. Heb ik wel voldoende doorzettingsvermogen en de juiste mentaliteit en persoonlijkheid voor zoiets? Ben ik wel avontuurlijk genoeg? Dat geldt zowel voor het reizen als voor scholing.
  • Welk land en wat voor soort reis moet ik kiezen?
  • Is er voor mij nog een mogelijkheid om een stage te volgen om later mijn kansen te vergroten op de arbeidsmarkt?
  • Is het wel verstandig om je carriére af te breken om naar het buitenland te gaan om een taal te leren of te werken?
  • Wat voor gevolgen heeft zo'n avontuur voor mijn positie in de arbeidsmarkt als ik weer terug kom?
  • Wordt het daarna niet een moeilijk verhaal om nog aan de bak te komen?
  • Krijg ik wel voldoende ondersteuning en heb ik altijd reisgenoten om mij heen?
  • De angst dat ik helemaal op mezelf aangewezen moet zijn.
  • Het thuisfront zal verschrikkelijk veel weerstand bieden en mij zeker niet gaan steunen en stimuleren om dit te doen. Iedereen die mij kent zal mij gigantisch voor gek verklaren.
  • Stel dat ik door mijn proeftijd kom en een contract aangeboden krijg? Ga ik dat dan volgend jaar voor de ogen van mijn werkgever verscheuren, omdat ik wil werken en reizen in Canada of backpacken in Australië en Nieuw Zeeland? Dan moet je wel een enorm stel kloten hebben. Bovendien kost het veel geld en smijt het veel minder op dan wanneer je gewoon op kantoor blijft hangen. Geld is lekker maar zeker niet zaligmakend. Je leeft tenslotte maar 1x.


Waarom zou ik zo'n reis graag willen doen?:
  • Je wordt er zelfstandiger, harder en volwassener van en je doet veel levenservaring op in relatief korte tijd.
  • Je maakt veel bijzondere contacten met andere reisgenoten en de locale bevolking.
  • Je leert je talen beter ontwikkelen. Dat is erg leuk, maar het is dan wel mijn bedoeling dat ik het in een toekomstige baan kan toepassen.
  • There's more to explore. Je ziet nog eens wat van de wereld.
  • Je doet werkervaring op in dingen die je anders nooit zo snel zou doen of leren.
  • Het is spannend en avontuurlijk en niet meer zo voorspelbaar als je kantoorbaantje in Nederland.
  • Het is ontzettend leuk om met buitenlanders bezig te zijn en andere talen te gebruiken.
  • Het leven is als een Mars®, je moet eruit halen wat erin zit. Je leeft niet alleen om te werken (voor je huis en hypotheek). Je weet nooit hoe oud en hoe lang je gezond zult blijven. Hoe langer ik mijn dromen uitstel hoe moeilijker het wordt om ze waar te maken en hoe meer en vaker het mij zal bekruipen dat ik mezelf zoveel ontneem. Als je zo'n reis onderneemt moet dat denk ik een zeer voldaan gevoel geven. In de brochure las ik het volgende citaat: je kunt beter spijt hebben van iets wat je wel hebt gedaan dan dat je spijt hebt van iets wat je niet hebt gedaan.
  • Ik heb er nu al spijt van dat ik de verkeerde opleidingen heb gekozen en geen buitenlandse stages heb gehad. Het verleden kan je niet terugdraaien, maar als ik zo'n avontuur via Travel Active onderneem zal dat voor mij denk ik wel als een persoonlijke overwinning voelen en kan ik eindelijk mijn gram halen op verkeerde keuzes in het verleden toch nog dromen verwezenlijken die ik voor onmogelijk had geacht.

Wat zouden jullie doen als jullie in mijn schoenen zouden staan? Ga je een cursus of opleiding volgen en zo ja welk traject zou je dan doorlopen? Zou je loopbaanadvies gaan vragen? Zou je zo'n avontuurlijke reis ondernemen en totaal andere werkzaamheden doen dan waarvoor je geleerd hebt, maar die wel goed zijn voor je persoonlijke ontwikkeling? Of zou je gewoon doorgaan met werken en net zolang doorgaan in de hoop dat je ergens een betere baan tegenkomt die weer wat verandering kan geven (in positieve zin) aan je loopbaan? Zou jij de guts hebben om het roer om te gooien? Wat is jullie mening? Als ik niks verander kwijn ik waarschijnlijk helemaal weg en zit ik over 5 jaar nog in hetzelfde flatje met het gevoel van had ik maar...

HELP!
Met citaat reageren
  #2  
Oud 9 juli 2007, 00:46
topTijgertje topTijgertje is offline
Juniorlid
 
Geregistreerd: 8 juli 2007
Berichten: 2
topTijgertje is on a distinguished road
Standaard Re: De wanhoop nabij...

Hey Cassie, ik kan best goed begrijpen hoe jij je voelt ik zit ook in een soort gelijke situatie. Weetje dit zijn best complexe zaken waar zelfs naasten je vaak niet bij kunnen helpen.

Ook ik heb het idee dat ik echt iets anders moet doen, 8 uur baantje op kantoor heb ik ook geen zin in. Wil ook lekker naar het buitenland om dezelfde redenen. Maar hoe moet het dan met mn financiën en partner? Zij wilt niet en heeft ook een vaste baan, echt praktisch is het ook allemaal niet.

Ergens geloof ik dat het volgens mij goed is om gewoon je gevoel en hart te volgen niet alles is rationeel na te gaan vind ik, gewoon de vliegtuig instappen met je backpak dus. Een goede vriend zij tegen mij als je niet zeker weet of je iets wel en niet leuk vindt moet je het gewoon uitproberen. Maar ja ook dat is makkelijker gezegd dan gedaan vind ik.
Met citaat reageren
  #3  
Oud 9 juli 2007, 13:53
JuliaV JuliaV is offline
Seniorlid
 
Geregistreerd: 4 juni 2007
Berichten: 64
JuliaV is on a distinguished road
Standaard Re: De wanhoop nabij...

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Cassie Bekijk bericht
Haken en ogen m.b.t. droomreizen en een andere opleiding:
  • Mijn leeftijd (ben ik er niet te oud voor? Aan de ene kant wil ik m'n dromen leven, maar aan de andere kant wil ik mij ook wel eens settlen).
Wanneer je eenmaal gesetteld bent, is het nog moeilijker om je dromen uit te laten komen. Zolang je vrijgezel bent is er ook nog niet echt sprake van settelen toch?
  • Het vooruitzicht op een vaste baan, maar wel een baan waarvan ik 100% weet dat ik later heel wat anders wil doen.
Een vaste baan met de zekerheid dat het niet je droombaan is... lijkt me geen geweldig vooruitzicht
  • Mijn huurflat (moet ik al die vaste lasten aanhouden of opzeggen? En wat moet ik daarna als ik terugkom?)
    Hoe kom ik aan een baan in Duitsland of bij de grens waarbij ik talenkennis nodig heb? Zodat ik later een huis kan kopen in Duitsland.
ZOu je evt. een tijdje bij je ouders (of iemand anders) kunnen wonen als je weer terug bent? Ondertussen kan je gaan solliciteren en orienteren in Duitsland of het grensgebied.
  • Weinig ervaring met reizen en vakanties. Verzuip ik er niet in als ik in het buitenland op eigen benen moet staan?
Er is maar één manier om daar achter te komen...
  • Sterke twijfels over mijn capaciteiten en vaardigheden. Heb ik wel voldoende doorzettingsvermogen en de juiste mentaliteit en persoonlijkheid voor zoiets? Ben ik wel avontuurlijk genoeg? Dat geldt zowel voor het reizen als voor scholing.
Dat weet je ook pas als je het probeert.
  • Welk land en wat voor soort reis moet ik kiezen?
enz...
Er zijn zoveel voor- en tegenargumenten te bedenken voor alle keuzes. En elk argument geeft je nog geen zekerheid, het zijn aannames. Je kunt nooit helemaal overzien welke gevolgen het heeft als je wel een reis gaat maken of als je blijft zitten waar je zit.
Met zulke dingen is het bijna onmogelijk om een rationele beslissing te maken. Het is dan ook belangrijker om naar je gevoel te luisteren. Ga actief bezig met het onderzoeken van je mogelijkheden. Surf op internet naar ervaringen.
Op een gegeven moment valt alles samen en maak jij je keuze vanzelf.

Je geeft zelf aan dat je altijd de weg van de minste weerstand kiest en dat je daar nog niet gelukkiger van bent geworden. Misschien is het tijd om het nu eens anders te doen? En dan wel op een natuurlijke manier, niet geforceerd "het ineens helemaal anders willen doen" en dan nog de verkeerde keuzes maken.

Onthoud dat JIJ je eigen leven leeft en dat JIJ degene bent die de keuzes moet maken. Advies van anderen kan hulpzaam zijn, maar is niet bepalend!
Dat heeft als gevolg dat je niet anderen de schuld kunt geven als het niet zo gaat als je gedacht had. Maar ook dat het helemaal je eigen verdienste is als het beter gaat dan je verwacht had.
Met citaat reageren
  #4  
Oud 10 juli 2007, 21:54
mansoer mansoer is offline
Juniorlid
 
Geregistreerd: 10 juli 2007
Berichten: 2
mansoer is on a distinguished road
Standaard Re: De wanhoop nabij...

Beste Cassie,

Mijn advies, ga doen wat je wilt doen en blijf niet hangen in : had ik maar, want daar krijg je alleen maar spijt van.

Succes.
Met citaat reageren
  #5  
Oud 1 augustus 2007, 21:26
Cassie Cassie is offline
Lid
 
Geregistreerd: 8 juli 2007
Berichten: 8
Cassie is on a distinguished road
Standaard Re: De wanhoop nabij...

Bedankt voor jullie reacties.

Weet je wat het is? Ik heb wel vaker mooie grote wilde plannen of dromen gehad, maar wat ik heel moeilijk vind om iets concreet te maken. Iemand zei laatst tegen mij dat ik dichtbij en klein moet beginnen en dat stapje voor stapje moet uitbouwen. En daar ben ik niet zo goed in.

17 augustus trek ik een hele dag uit voor een loopbaanonderzoek. Ik ben benieuwd wat eruit komt en of dat ook dat gene is wat ik ervan verwacht. Ik hoop vooral dat eruit komt hoe ik naar een bepaald doel toe moet werken.

Verders heb ik mij nog aangemeld voor een voorlichtingsavond van het Korps Nationale Reserve in Zwolle. Dat is ook weer heel wat anders. Apart figuur ben ik niet waar? Ik ben heel erg zoekende naar mijn identiteit. Wie of wat wil ik zijn en waar sta ik voor? Hoe wil ik mijn leven inrichten nu en in de toekomst. Zijn er meer mensen die rond hun 30ste nadenken over de meaning of life?

Groeten,

Cassie
Met citaat reageren
  #6  
Oud 1 augustus 2007, 23:29
Lind@1975 Lind@1975 is offline
Lid
 
Geregistreerd: 24 juli 2007
Berichten: 14
Lind@1975 is on a distinguished road
Standaard Re: De wanhoop nabij...

Hoi, ik wil even reageren op je laatste zin; "Zijn er meer mensen die rond hun 30ste nadenken over de meaning of life?"

Jazeker! Ik word in september 32 en ik heb heel mijn leven nooit geweten "wat ik wilde worden", ik heb het wel vaak gedacht te weten...
Op mijn 17e ben ik dan ook van school af gegaan waarna ik nog verschillende cursussen gedaan heb (allemaal in verschillende richtingen).

Sinds ik mijn zoontje heb van 3,5 jaar (klassiek autistisch, niet-sprekend en verstandelijk beperkt) weet ik wat ik wil. Ik wil werken met kinderen met een ontwikkelingsachterstand.

In september start ik met de HBO-opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening en ik hoop af te studeren als ik 35 ben... (ik moet wel nog even tussendoor het toelatingexamen halen)
Ik vind het helemaal geweldig, helemaal dat ik eindelijk weet wat ik wil en ben dan ook zeer gemotiveerd.

Ik wil je veel succes toewensen voor 17 augustus (is mijn dag dat ik het toelatingsexamen heb) en ik hoop voor je dat je ook binnenkort weet wat je wilt. Uit ervaring weet ik hoe vervelend het is als je er niet uit komt.

Groetjes Linda
Met citaat reageren
  #7  
Oud 2 augustus 2007, 00:48
Cassie Cassie is offline
Lid
 
Geregistreerd: 8 juli 2007
Berichten: 8
Cassie is on a distinguished road
Standaard Re: De wanhoop nabij...

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Lind@1975 Bekijk bericht
Hoi, ik wil even reageren op je laatste zin; "Zijn er meer mensen die rond hun 30ste nadenken over de meaning of life?"

Jazeker! Ik word in september 32 en ik heb heel mijn leven nooit geweten "wat ik wilde worden", ik heb het wel vaak gedacht te weten...
Op mijn 17e ben ik dan ook van school af gegaan waarna ik nog verschillende cursussen gedaan heb (allemaal in verschillende richtingen).

Sinds ik mijn zoontje heb van 3,5 jaar (klassiek autistisch, niet-sprekend en verstandelijk beperkt) weet ik wat ik wil. Ik wil werken met kinderen met een ontwikkelingsachterstand.

In september start ik met de HBO-opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening en ik hoop af te studeren als ik 35 ben... (ik moet wel nog even tussendoor het toelatingexamen halen)
Ik vind het helemaal geweldig, helemaal dat ik eindelijk weet wat ik wil en ben dan ook zeer gemotiveerd.

Ik wil je veel succes toewensen voor 17 augustus (is mijn dag dat ik het toelatingsexamen heb) en ik hoop voor je dat je ook binnenkort weet wat je wilt. Uit ervaring weet ik hoe vervelend het is als je er niet uit komt.

Groetjes Linda
Dankjewel. Het is inderdaad heel vervelend als je niet precies weet wat je wilt en het maakt je denk ik ook wel onzeker vooral bij mensen die wel weten wat ze willen. Als je dat wel precies weet kun je gericht bezig zijn en ben je supergemotiveerd. Nu snap ik ook waarom ik dat kunstmatig moest oproepen. Het waren gewoon niet de juiste vakken.

Bij het intakegesprek hebben we de volgende aandachtsgebieden benoemd:
- Intellectuele capaciteiten
- Belangstelling
- Persoonlijke eigenschappen en kwaliteiten

Sinds kort weet ik van mezelf dat ik een lichte vorm van autisme heb. Voor mij is overzicht en structuur erg belangrijk. Nu begrijp ik ook waarom ik moeite heb om mij te concentreren als iemand een lang verhaal heeft of met lezen.
Met citaat reageren
  #8  
Oud 2 augustus 2007, 11:38
Mufana Mufana is offline
Lid
 
Geregistreerd: 30 december 2006
Berichten: 15
Mufana is on a distinguished road
Standaard Re: De wanhoop nabij...

dat "had ik maar" gevoel moet je koste wat kost vermijden.
Als je over 60jaar tussen de 6 planken komt te liggen en je kijkt terug op je leven wil je wel HARD en STELLIG kunnen zeggen "JA, IK HEB ALLES GEDAAN WAT IK WILDE DOEN EN NEE, IK HEB GEEN SPIJT VAN DE DINGEN DIE IK HEB GEDAAN" het is toch ontzettend klote als je dan moet zeggen... "had ik maar...helaas ik had er nooit de guts voor"

Dus...
Maak de reizen die je wil maken. Zie het niet als middel om naar een andere baan te groeien maar doe het omdat het leuk, avontuurlijk, grensverleggend etc... is.

Verhuizen naar het buitenland omdat je geen partner heb zou je niet moeten stoppen. Tuurlijk is het welicht makkelijker omdat je het met iemand kan delen. Maar je moet het niet als voorwaarde stellen. Wat als je een vriendin tegenkomt die helemaal geen behoefte heeft aan een verhuizing?
Blijf je dan in NL en zet je je eigen dromen in de kast?

Settelen...
dat is maar iets wat de maatschappij vind. Iedereen moet zich op een gegeven moment gaan settelen. (huisje, boompje en beestje)
Is dat het leven waar je op zich te wachten?
Maak je dat gelukkiger?
Is dat je droom?
Als je oud bent heb je nog tijd genoeg om met je vriendin op de bank te zitten en stomme films te kijken.

Als je een contract krijgt aangeboden kies dan een keer voor het geluk (die mooie reis) ipv die vervelende baan die je toch alleen maar ongelukkig maakt.
Met citaat reageren
  #9  
Oud 2 augustus 2007, 15:30
Cassie Cassie is offline
Lid
 
Geregistreerd: 8 juli 2007
Berichten: 8
Cassie is on a distinguished road
Standaard Re: De wanhoop nabij...

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Mufana Bekijk bericht
dat "had ik maar" gevoel moet je koste wat kost vermijden.
Als je over 60jaar tussen de 6 planken komt te liggen en je kijkt terug op je leven wil je wel HARD en STELLIG kunnen zeggen "JA, IK HEB ALLES GEDAAN WAT IK WILDE DOEN EN NEE, IK HEB GEEN SPIJT VAN DE DINGEN DIE IK HEB GEDAAN" het is toch ontzettend klote als je dan moet zeggen... "had ik maar...helaas ik had er nooit de guts voor"

Dus...
Maak de reizen die je wil maken. Zie het niet als middel om naar een andere baan te groeien maar doe het omdat het leuk, avontuurlijk, grensverleggend etc... is.

Verhuizen naar het buitenland omdat je geen partner heb zou je niet moeten stoppen. Tuurlijk is het welicht makkelijker omdat je het met iemand kan delen. Maar je moet het niet als voorwaarde stellen. Wat als je een vriendin tegenkomt die helemaal geen behoefte heeft aan een verhuizing?
Blijf je dan in NL en zet je je eigen dromen in de kast?

Settelen...
dat is maar iets wat de maatschappij vind. Iedereen moet zich op een gegeven moment gaan settelen. (huisje, boompje en beestje)
Is dat het leven waar je op zich te wachten?
Maak je dat gelukkiger?
Is dat je droom?
Als je oud bent heb je nog tijd genoeg om met je vriendin op de bank te zitten en stomme films te kijken.

Als je een contract krijgt aangeboden kies dan een keer voor het geluk (die mooie reis) ipv die vervelende baan die je toch alleen maar ongelukkig maakt.
Daar heb je wel een punt. Het leven is niet een theepauze van 80 jaar. Als je iets wilt moet je er wel voor gaan, ongeacht wat anderen daarvan vinden. Het leven is als een Mars®: je moet eruit halen wat erin zit.

Even heel plat gezegd: Je leeft maar 1x en dood ga je toch wel alleen weet je niet wanneer. Op een dag wordt je geboren en op een dag ga je weer dood en in die tijd daartussen moet eruit halen wat erin zit, maar niet vergeten ook nog wat voor anderen te betekenen. Misschien dat de meeste mensen niet zo bewust leven en het wel prima vinden, maar ik denk dat er maar weinig zijn die echt kunnen zeggen dat ze alles eruit gehaald hebben wat ze wilden doen.
Met citaat reageren
  #10  
Oud 2 augustus 2007, 20:34
mansoer mansoer is offline
Juniorlid
 
Geregistreerd: 10 juli 2007
Berichten: 2
mansoer is on a distinguished road
Standaard Re: De wanhoop nabij...

Ik zou ook zeggen ga doen wat je wilt doen...........het wordt steeds moeilijker/lastiger naarmate je ouder wordt om die keuze te maken / te willen maken.
Ik heb zelf ook een hele switch gemaakt van secretarieel naar een cijfermatige baan en het heeft mij ontzettend veel gekost maar ik ben blij dat ik het uiteindelijk gedaan heb. Ga doen waarvan jij denkt dat je gelukkig wordt, dat is waar het om draait mijn inziens. Heel veel succes en sterkte gewenst.
Met citaat reageren
Reageren

Favorieten/bladwijzers


Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

vB-code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +2. Het is nu 00:58.


Forumsoftware: vBulletin®, versie 3.8.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Carrièretijger Copyright © 2004-heden, Applinet en licentiegevers, Colofon