Dit is voor mij zeer herkenbaar. Ik denk dat je er inderdaad voor moet waken dat je niet in een dieper dal komt. Ik zie het een beetje als vloer en ondervloer. Je vloer is heel erg beschadigd door elke keer je baan te verliezen. Hierdoor begint de ondervloer ook beschadigd te raken. Een goede vloer zou zijn een baan waar je lekker in je vel zit en wat langer kan blijven werken. Maar de ondervloer werkt anders, dat gaat veel meer over zelfvertrouwen en vertrouwen in de toekomst.
Er is je dus alles aan gelegen om ervoor te zorgen dat je ondervloer het blijft houden. Zelfvertrouwen is erg belangrijk. Probeer eigenaarschap te nemen over beslissingen en houd goed uit elkaar wat je wel en niet onder controle had. Ergens aankloppen, dat kan je doen. Maar je kan jezelf geen baan aanbieden.
Wat mij ook wel geholpen heeft voor een stevigere ondervloer is door er meer als een ondernemer in te gaan zitten. Een ondernemer die tijdelijke klussen aanneemt. Een ondernemer die netwerkt, het e.e.a. doet aan acquisitie, cursussen volgt om bij te blijven en een draaiboek heeft voor doemscenario's. Voor baanverlies heb ik gewoon een draaiboek.
Helaas ben ik op dit moment weer s in between jobs. Ik heb ook al m'n certificaten en cijferlijsten verzameld. Als ik er even doorheen zit kijk ik erin. En dan zie ik weer dat ik heus wel wat kan anders had ik al die diploma's, certificaten en cijfers niet gehaald.
|
Soortgelijke discussies
Vertakte weergave