Midlifecrisis of tijd voor verandering?

[Rvbilsen]

Ik ben een man van 48 en ik ben al vanaf het begin van mijn werkbare leven werkzaam in de techniek als wtb'er. Ik ben herstellende van een burnout welke ik in 2010 heb opgelopen. Ik ben wel alweer een jaar volledig aan het werk, weliswaar in een andere functie maar wel dezelfde baas. Ik ben steeds meer aan het ontdekken dat werken bij deze baas me niet gezonder gaat maken. Het ligt niet aan de functie of de afdeling, maar voor een groot deel aan de mentaliteit van het bedrijf en de mensen en een dreigende zoveelste reorganisatie met massaontslag doet geen goed aan de sfeer. Dus waar ik veel langer over aan het piekeren ben, is wat moet ik? Ik zou zo graag alles omgooien maar ontdekken wat ik echt leuk vind is zo moeilijk.
Wat me enorm leuk lijkt om te doen is forensisch onderzoek en hier heb ik me de laatste tijd in verdiept maar dit lijkt haast geen optie. Ik zal dan een 4 jarige voltijd opleiding moeten volgen aan de Hogeschool van Amsterdam. Dit betekent minimaal 4 jaar geen inkomen, ik ben waarschijnlijk ouder dan menig docent en wie wil mij aannemen als ik als 52 jarige (in het gunstigste geval) klaar ben en ga solliciteren? Je hoort wel eens mensen zeggen, als je iets graag wil moet je er voor gaan en als je gemotiveerd bent dan lukt alles. Maar is dit wat ik nu in mijn kop heb niet te hoog gegrepen? Zijn er mensen bekend die een dergelijke stap hebben ondernomen en wat zijn je kansen op de arbeidsmarkt?

In ieder geval is dit onderdeel van mijn zoektocht naar meer vreugde en plezier in mijn werk en ik hoop dat jullie mij advies kunnen geven hoe verder.

Rob