Leuke niet-kantoorbanen?

[Primago advies]

Je bent hier al een blog begonnen Een blog waar je veel reactie op krijgt en waarin jij jezelf aan het ontdekken bent.

En in een "eigen" blog kun je schrijven over reizen, hoe jij je voelt en alles wat je bezighoudt. Daar kun je verhalen schrijven over dingen die je zou willen doen en hoe je dat gaat aanpakken. Je kunt je fantasie daar helemaal uitleven en ontdekken wat je wel of niet leuk vindt.

Ik vind het interessant om steeds nieuwe werkzaamheden/opdrachten te doen, omdat die mij verrijken, nieuwe dingen leren en ik er nieuwe inzichten van krijg. Dit ben ik, maar ik weet dat er ook heel veel mensen zijn die het juist prettig vinden om zekerheid te hebben. Dus dat ze van te voren weten wat er van hun wordt verwacht en dat ze liever werk hebben dat niet hun passie is, maar waar ze zich wel veilig bij voelen.

Dat je werk je passie is dat is prachtig, maar er zijn maar weinig mensen waarbij dit zo is. Hun passie uiten ze in hun vrije tijd, bijvoorbeeld op de voetbalclub, tijdens het vrijwilligerswerk, bij het beantwoorden van vragen op een site, enz.

Groeten van Hetty

[Primago advies]

Je blog hier is al 27.830 bekeken (datum 23 april 2013. Tijd: 12.27 uur)

[Roque Santa Cruz]

Een paar jaar geleden heb ik overwogen om de deeltijdopleiding journalistiek te doen. Daar heb ik destijds vanaf gezien omdat er heel weinig werk is voor journalisten en vanwege het kostenaspect. Een tweede hbo opleiding is immers erg kostbaar.

Daarnaast twijfel ik of er een journalist in mij schuilt, hoewel ik wel aardig kan schrijven. Ook beschouw ik mijn sociale vaardigheden als één van mijn sterke punten, wat goed van pas zou komen bij interviews. Ik merk dat mensen graag tegen mij praten. Wat me ook erg aanspreekt, is dat een journalist veel op pad is en dus niet voltijd op kantoor zit.

Tegelijkertijd haal ik veel voldoening uit het helpen van mensen. Ik zou het erg leuk vinden om mensen te begeleiden/ helpen/ om ze vooruit te helpen.

Als ik webcontent zou schrijven over onderwerpen die me wél boeien, dan zou dat weliswaar interessanter zijn. Maar het principe van voltijd computerwerk op kantoor of thuis blijft hetzelfde. En juist daar heb ik zo'n hekel aan. Ik vind het leuk om onderweg te zijn, afwisseling qua werkzaamheden, maar zeker ook qua werkplek.

Inderdaad ajhoff, als je weinig lef hebt en risicomijdend bent, dan lijkt de stap naar zelfstandige niet de meest verstandige. Ik ben wel zelfstandig en eigenwijs, maar ik loop niet over van zelfvertrouwen.

Ik denk inderdaad dat er weinig mensen van hun hobby hun werk kunnen maken. Maar je kunt wel proberen om er zo dicht mogelijk in de buurt te komen. Een voetballiefhebber zal niet zo makkelijk profvoetballer worden, maar kan wel werk zoeken dat aan voetbal is gelieerd.

Het liefst zou ik een baan hebben waarbij ik veel moet reizen (onderweg zijn), het liefst naar Spaanstalige landen. Een tijdje in het buitenland (Latijns-Amerika of Spanje) lijkt me ook een verrijking, maar emigreren zie ik niet zitten.

Is het mogelijk om met een blog geld te verdienen?

Het blijft een raadsel waarom ik niet in staat ben om ander werk te vinden. Hopelijk kan de psycholoog mij hierbij helpen of in elk geval inzichten geven. Ik heb altijd het gevoel dat werk dat mij past ontzettend ver weg is, bijna onbereikbaar. Dat komt ook omdat ik nog nooit werk heb gehad, waarbij ik me prettig voelde. Verder kom ik nooit vacatures tegen die me aanspreken en dat boezemt me angst in en maakt me radeloos.
Het zal ongetwijfeld met mijn manier van denken te maken hebben: niet of te weinig bereid zijn om verkeerde beslissingen te nemen of een keer onderuit te gaan, in combinatie met té veel angst en risicoaversie....

[Roque Santa Cruz]

Het is altijd geweldig om te horen als mensen zeggen dat ze zelf aan het roer van hun leven staan. Dat ze zelf bepalen wat ze doen, en alleen nog maar leuke dingen doen. Het lijkt zo logisch, maar in de praktijk is het vaak moeilijk.

Overigens zou voetbaljournalist goed bij mij passen:
- ik denk dat ik verstand van voetbal heb (ik ben een echte voetballiefhebber)
- ik kan goed analyseren, waaronder wedstrijdanalyses
- ik kan goed schrijven
- mijn sociale vaardigheden lenen zich uitstekend voor interviews

Helaas heb ik geen journalistieke opleiding, noch ervaring. Wel heb ik veel schrijfervaring.

Tegelijkertijd haal ik de meeste voldoening uit gesprekken met mensen (één-op-één) en het helpen. Vooral verbeteringen aanbrengen vind ik geweldig.

[Roque Santa Cruz]

Ook hierin herken ik me volledig:
http://patrickschriel.nl/2010/10/15/...om-te-groeien/

- Ik ben perfectionistisch en veeleisend
- Ik doe doorgaans alles aan om fouten en falen te voorkomen
- Ik ben erg conservatief
- Ik ben altijd erg bang voor de dingen die zouden kunnen gebeuren als ik een bepaalde beslissing neem

Een belangrijke voedinsbodem voor mijn spraakgebrek is de angst (schaamte) om te stotteren. Het gevolg is dat ik er alles aan doe om te proberen te voorkomen dat ik niet stotter. Dat zorgt voor enorm veel innerlijke spanning waardoor het praten alleen maar slechter gaat.

Vrijdag ga ik aan de huisarts vragen of ik me mag laten testen op dyslexie, ADHD, autisme en hoogbegaafdheid. Zelf denk ik niet dat één of meerdere van die vormen op mij van toepassing zijn. Mijn loopbaanbegeleider vindt het goed om die dingen te laten onderzoeken en eventueel te laten uitsluiten.

[Primago advies]

Goed besluit om je te laten testen. En als de huisarts het niets vindt zet dan toch door.

Succes met de testen.

[Roque Santa Cruz]

Ook verbaas ik me altijd over mijn negatieve houding ten opzichte van veel soorten werk. Waarom vind ik zó weinig werk leuk? Ben ik te veeleisend? Of is het onwetendheid (heb ik een verkeerd beeld van veel soorten werk)? Of mis ik zelfvertrouwen waardoor ik op voorhand denk dat ik niet geschikt ben? Zucht....

Ik heb bijvoorbeeld een (enorme) aversie ten opzichte van kantoorbanen. Het lijkt me vreselijk om weer ruim 8 uur per dag, 40 uur per week opgesloten in een gebouw te zitten. Ik krijg het al benauwd van deze gedachte. Daarnaast vind ik de gemiddelde kantoorcultuur ook niet bepaald leuk. Overigens heb ik in het verleden bij een aantal bedrijven op kantoor gewerkt en dat beviel me érg slecht.

Maar als je niet op kantoor wilt werken, vallen er een heleboel banen af. Sowieso zijn veel banen vanaf hbo-niveau op kantoor. Daarom twijfel ik wel eens of ik überhaupt mag eisen: 'niet voltijd op kantoor' (het liefst zo min mogelijk). Is dat legitiem?

Soms denk ik wel eens dat veel mensen in de waan leven dat iedereen het per definitie leuk moet vinden om op kantoor te werken. Ik verbaas me altijd over de reacties als ik aangeef dat ik niet voltijd op kantoor wil werken. Alsof een kantoorbaan het ultieme is waar iedereen toch naar streeft en een bepaalde status oplevert. Of dat als je iets wilt bereiken, moet je op kantoor zijn (hier zit trouwens wel een kern van waarheid in).

Ik vind het zo enorm duf om de hele dag achter een bureau/ computer te zitten. Natuurlijk heb je af & toe overleg of vergaderingen. Ik ben simpelweg geen type om de hele dag op een bureaustoel binnen te zitten. Ik vind het juist heerlijk om te reizen, op pad te zijn en afwisseling qua werkomgeving.