Loopbaan suggesties

[Roque Santa Cruz]

Volgens de Myers-Briggs Type Indicator (MBTI) systematiek ben ik een idealist (INFP) of raadgever (INFJ). Voor beide types geldt dat een baan veel meer is dan alleen werk. Dat gevoel heb ik ook altijd. Ik ben me ervan bewust dat ik een relaxt leventje heb:
- alle vrijheid van de wereld (overdag sporten of wat dan ook)
- werken overal waar ik wil (mits ik een laptop en internet heb)
- heel veel vrije tijd (ik werk gemiddeld 6 uur per dag)
- nooit geen vervelende vergaderingen of werkoverleg
- nooit overwerk
- hele flexibele werktijden
Maar toch geeft het werk me totaal geen voldoening. Sterker nog, het frustreert me en maakt me ongelukkig. Ik wil juist zo graag zinvol werk dat me voldoening en energie geeft. Werk is belangrijk voor mij en ik heb niks aan 'easy money'. Geef mij maar een interessante, uitdagende, zinvolle baan, waarbij ik mensen help, de wereld een beetje verbeter, enz.

Bovenstaand past perfect bij de beide persoonlijkheid types:

INFP
Rustig, reflectief (nadenkend/ beschouwend) en idealistisch. Geïnteresseerd in het dienen van de mensheid. De levensrol van de INFP is om zichzelf in dienst van de samenleving te stellen. Zij streven ernaar om hun leven te leiden in overeenstemming met goed ontwikkelde normen en waarden. Uitzonderlijk loyaal. Zich snel aanpassend en 'relaxed' totdat een gekoesterde waarde wordt bedreigd. Gewoonlijk getalenteerde schrijvers. Geestelijk snel en zien vaak mogelijkheden. Geïnteresseerd in het begrijpen en helpen van mensen.

INFP qua werk
Waar de INFP ook werkt: stille wateren hebben diepe gronden. Meer dan voor elk andere type geldt voor de INFP dat zijn werk een zinvolle bijdrage moet zijn aan de samenleving. De idealist doet er vervolgens alles aan om de hoge kwaliteit van deze bijdrage te zekeren. Nieuwe dingen opstarten, anderen enthousiasmeren, lijnen uitzetten en bewaken en altijd stug doorzetten waarbij eigenbelang ondergeschikt is aan het hogere doel is de kenmerkende werkstijl van de INFP. Wel is het doel en het proces daarnaartoe voor de INFP zo vanzelfsprekend, dat hij moeite heeft met kritiek, compromissen en maat houden. De INFP komt professioneel tot bloei op een plek met veel gelijkgestemden en weinig bureaucratie. Geschikte sectoren zijn: maatschappelijke dienstverlening, onderwijs, creatieve sector en zakelijke dienstverlening.

INFJ qua werk
De INFJ komt het best tot zijn recht in werk waarbij hij als katalysator van positieve veranderingen kan functioneren. En dan het liefst veranderingen die bijdragen aan het welzijn van mensen. Geld alleen is onvoldoende motivatie voor de INFJ. De INFJ is integer, laat mensen in hun waarde en is dol op polderen wanneer dat de harmonie op de werkvloer ten goede komt. Desondanks werkt de INFJ het liefst alleen, zodat hij zijn gedachten helder kan formuleren en vastbesloten kan doorwerken aan zijn eigen lange termijn doel. De INFJ vindt het moeilijk om kritiek te ontvangen en taken uit te voeren die niet passen in zijn eigen levensvisie. Ook heeft hij een hekel aan politieke spelletjes en zaken als netwerkborrels. De INFJ komt professioneel tot bloei in functies waarbij kwaliteit en een eigen visie belangrijk zijn. Geschikte sectoren zijn: gezondheidszorg, onderwijs, maatschappelijke dienstverlening, creatieve sector, bedrijfsleven en zakelijke dienstverlening.

Nu begrijp ik ook beter waarom mijn huidige baan (alsmede mijn vorige banen) me zo ongelukkig maakt.

Hoi,

Wat mij meteen te binnen schoot was reisleider, en dan natuurlijk in een warm, Spaanstalig land.

Over je opmerking dat je zinvol werk wilt doen: ik heb dat ook een tijd gehad. Eigenlijk wil ik dat liever nog steeds, maar ik heb wel wat dingen ondervonden/bedacht:
- er is zéér weinig werk bij non-profit en er zijn heel veel mensen die er willen werken
- waarom niet 'iets goeds' doen in je vrije tijd, of als vrijwilliger naast je baan? Bijvoorbeeld bij Humanitas zoeken ze altijd mensen die als taalcoach willen werken om mensen beter NL te leren.
- ik zelf werk graag erg efficiënt en ben er achter gekomen dat dat bij non-profit toch niet echt altijd het geval is. Mooie droom maar de werkelijkheid is dus, in ieder geval bij mij, niet zo mooi als ik altijd dacht. Vraag je af of je tegen inefficiënt werken kunt. Oké, dit is wat kort door de bocht van me misschien, heb er gewoon onlangs een negatieve ervaring opgedaan toen ik zelf als vrijwilliger werkte voor een stichting.

Misschien heb ik er overheen gekeken, maar ik vroeg me wel af of je ook Spaans spreekt?

Succes,
I.

[Roque Santa Cruz]

Bedankt voor je reactie.

Reisleider is een optie die ik heb overwogen. Waar ik vooral tegenop kijk is het feit dat je voor een groep moet spreken. Doordat ik (een beetje) stotter, is dat wat lastig. Anderzijds sluit het wel heel goed aan bij mij. Lijkt me trouwens heerlijk werk. Bijkomend nadeel is dat het erg weinig verdient (is geen groot bezwaar, maar toch). Daarnaast ben ik inmiddels 'al' 35.

Zowel mijn mondelinge als schriftelijke taalvaardigheid is prima in het Spaans.

Met zinvol werk bedoel ik niet zo zeer vrijwilligerswerk (bij een non-profit organisatie), maar werk waar je voldoening uithaalt. Dat is per persoon verschillend. Werk dat aansluit bij iemands passies, interesses, enz. Dus werk wat niet alleen energie kost, maar ook (geestelijke) energie oplevert. Bij hardlopen ervaar ik min of meer hetzelfde: het kost lichamelijke energie, maar het levert enorm veel geestelijke energie op.

Het ideaalbeeld is dat je werk doet vanuit bezieling, enthousiasme en passie. Misschien is dat niet voor iedereen haalbaar, maar in mijn ogen moet het wel áltijd het uitgangspunt zijn. Of in elk geval proberen om werk te vinden waar je zo veel mogelijk voldoening en energie uithaalt.

In mijn geval zou dat iets zijn met:
- reizen
- Spaans
- Latijns-Amerika/ Spanje
- mensen helpen/ begeleiden, etc.
- dingen verbeteren (dat kan van alles zijn)
- PSV (totaal niet realistisch, maar dromen mag je altijd).

Mijn huidig werk (content voor websites schrijven) levert me totaal geen voldoening op. Ik ervaar het absoluut niet als zinvol. In mijn werk staat de mens immers niet centraal, daarnaast doe ik vrijwel alleen maar computerwerk. Hoe kan iemand dat leuk vinden? Ik krijg last van mijn ogen en ik mis contact met mensen. Bovendien schrijf ik doorgaans over gokken (zo'n 75% v/d tijd) en juist daar heb ik niks mee (lees: daar heb ik een aversie tegen).

Ik ben er heilig van overtuigd dat mijn sociale vaardigheden één van mijn sterke punten zijn. Mensen beschouwen mij als verantwoordelijk, betrouwbaar, loyaal, vriendelijk en gedisciplineerd. Ik merk dat mensen graag tegen mij praten vanwege mijn vriendelijke/ betrouwbare uitstraling. Ik acht me zeer geschikt om als luisterend oor, adviseur of interviewer te fungeren.

In een gesprek met een psycholoog is het duidelijk geworden waarom ik zo moeilijk in beweging kom voor wat betreft ander werk:
- enerzijds ben ik veeleisend en té veel op zoek naar de ideale baan (elk werk heeft immers z'n mindere kanten), het moet allemaal perfect zijn, ik lijk te weinig bereid om ook de mindere kanten van werk te accepteren.
- anderzijds ben ik erg risicomijdend en lijk ik niet of nauwelijks bereid om af & toe op mijn bek te gaan (een verkeerde beslissing te nemen). De onzekerheid als gevolg van een bepaalde keuze boezemt me angst in ("wat als het de verkeerde keuze is, dan ben ik nóg verder van huis"). Terwijl juist door dingen te proberen, leer je en weet je of het iets is.

Daardoor blijft er logischerwijs erg weinig bewegingsruimte over. Heel verklaarbaar dus. Bij elke optie of keuze kom ik direct met tegenargumenten ('de spreekwoordelijke beren op de weg'), zoals ook hierboven bij de optie van reisleider. Ik ben een meester in het 'ja, maar'......

[Roque Santa Cruz]

Misschien val ik in herhaling, maar toch wil ik graag het volgende kwijt, al is het maar om het even van me af te schrijven.

Mijn grote passies/ interesses:
- de Spaanse taal
- Spanje en Latijns-Amerika
- Reizen
- PSV

Daarnaast ben ik me bewust van het feit dat ik heel goed met verschillende soorten mensen kan omgaan. Ik merk dat mensen zich bij mij op hun gemak voelen en graag tegen mij praten. Het heeft waarschijnlijk te maken met mijn betrouwbare, zachtaardige uitstraling. Ik vind het ook leuk om met mensen te praten, daar haal ik energie uit. Soms lijkt het wel een soort van gave.

Het is in elk geval een kwaliteit waar ik absoluut iets mee wil/ moet doen. Zonde dat ik deze competentie niet nodig heb in mijn werk. Heel logisch dus dat mijn huidige baan, die alleen maar uit internet- en computerwerk bestaat, mij zo frustreert. Het staat immers haaks op mijn belangrijkste kwaliteit, met mensen omgaan, en sluit totaal niet aan op mijn passies.

Tijdens mijn werk, en vooral als ik bij het bedrijf op kantoor werk, vraag ik me telkens af: wat doe ik hier in hemelsnaam, en waarom blijf ik me hiermee kwellen? Wat een waanzin! Dit werk past totaal niet bij wie ik ben/ wie ik graag wil zijn. Het werk wekt zelfs aversie op omdat het totaal niet aansluit op mijn persoonlijkheid, passies/ interesses, en belangrijkste competenties.

Overigens schrijf ik sinds kort stukjes voor PSV Clubwatcher. Dat gaat me goed af en ik vind het leuk om over één van mijn passies te schrijven. Helaas is ook dat weer internet- computerwerk, en juist dat wil ik veel minder doen. Voor mijn werk zit ik immers al 40 uur per week achter de computer.

La lucha continúa!

Spring maar eens in het diepe want je bent hier nu al jaren over aan het zagen. Succes!

[Roque Santa Cruz]

Ik denk dat er bij mij echt sprake is van een 'bore-out'. Alle onderstaande bore-out testvragen kan ik met een volmondig 'ja' beantwoorden:

Doe je privé-zaken op het werk?
Voel je jezelf niet uitgedaagd en verveeld?
Doe je soms net alsof je druk bezig bent?
Ben je moe en lusteloos als je thuiskomt van werk zonder dat je een drukke dag hebt gehad?
Ben je ontevreden met je werk?
Vind je jouw werk zinloos?
Zou je het werk in minder tijd kunnen voltooien dan je nu doet?
Ben je bang om van baan te veranderen omdat je dan minder verdient?
Verstuur je privé-mails naar collega's in werktijd?
Heb je weinig interesse in je werk?

Ook hierin herken ik me: bij een bore-out laat de risicogroep zich vooral leiden door angst en onzekerheid. Een laag zelfbeeld, zelfonderschatting en angst voor het onbekende liggen hiermee in lijn. Door een gebrek aan uitdaging nemen de arbeidsmoraal en levenslust af. Niet alleen je werk lijdt hieronder: het heeft effect op je hele leven.

Een bore-out is destructief voor je zelfvertrouwen. Iedere dag dat je langer in deze situatie blijft zitten, word je een stuk minder zeker van jezelf. Je gaat elke dag naar huis met een gevoel van teleurstelling en woede op jezelf. Je gaat geloven dat je niets kan, dat je lui bent, dat je een uitsteller bent en ga zo maar door. Je bouwt je zelfvertrouwen op door keer op keer aan jezelf te bewijzen dat je steeds grotere dingen kunt bereiken. In een bore-out doe je precies het tegenovergestelde. Je bewijst dagelijks aan jezelf dat je niet eens de meest simpele opdrachten uit je handen kunt krijgen. Als je te lang in je bore-out blijft rondhangen dan ga je echt geloven dat je een waardeloos persoon bent die niets kan. Deze destructieve gedachtes zorgen ervoor dat je niet zomaar op zoek zult gaan naar iets anders. Onzekere mensen solliciteren immers niet graag. Waar je tijdens een burn-out op een gegeven moment wel moet stoppen omdat er van binnen iets ‘knapt’, kun je in een bore-out wel jaren blijven hangen. Steeds met een knagend gevoel van leegte, teleurstelling en een dalend zelfvertrouwen.

Mijn probleem is dat ik al veel te lang werk doe wat totaal niet bij me past. Dat leidt logischerwijs tot klachten (veel onvrede en frustratie).

Overigens raak ik er steeds meer van overtuigd dat ik in Spanje moet gaan wonen. Het land trekt me enorm vanwege de taal, het weer, het eten, de cultuur en de schoonheid. Ik voel me altijd als een vis in het water in Spanje. Bovendien schreeuwt mijn leven al jaren om een radicale verandering. Ik wil graag een tijdje in het buitenland wonen, en dan uiteraard in een Spaanstalig land. Spanje is daarnaast relatief dichtbij. Het lijkt een kwestie van tijd voordat ik de stap ga wagen, het gevoel wordt steeds sterker. In beginsel zou ik mijn huidig werk vanuit Spanje kunnen doen, hoewel ik dat werk haat.

Zat wat te rond te kijken op dit forum en zag ineens deze topic staan. Zelfde interesses als geografie, cultuur, Spanje/Latijns Amerika en mensen. Het is alsof ik het zelf heb getypt (Ajax ipv PSV dan)

Ik zal dit topic in de gaten blijven houden!

Succes!