of mezelf, of de rest van de wereld teleurstellen?

[hans a]

@stapsgewijs: ik ben inderdaad een kat in het nauw, maar dan vooral omdat ik halverwege het katteluikje klem zit. Ik moet kiezen tussen terug naar binnen of doordouwen naar buiten. De suggestie "trainer-schrijver" was niet zozeer een sprong die ik van plan ben te maken, maar meer een voorbeeld om te verduidelijken waar ik mij wel of niet goed bij zou voelen.

@wallbazz: de tip die ik meerdere malen krijg "laat je niet opjagen door de buitenwereld" is voor jou mischien wel net zo van toepassing als voor mij. 5 maanden stress lijkt me geen lolletje en een wel erg hoge prijs voor "wennen aan je nieuwe situatie". Het is een half jaar van je leven!

Ik heb enorm veel baat gehad bij een goed gesprek met mijn ouders, zij zijn geen experts op het gebied van arbeidszaken, maar ze kennen mij door en door.

Ieder mens leert zijn rol te spelen in het grote rollenspel van het dagelijks leven en daardoor kunnen mensen je verkeerd in schatten. Ze redeneren op basis van de rol die je speelt eerder dan wie je uiteindelijk bent. Dat is ook niet raar, veel mensen zien maar een deel van wie je bent en hebben niet meer informatie om hun oordeel op te baseren.

Voor mij staat het nu vast als een rots dat ik deze baan niet aan moet nemen, en ik voel een enorme opluchting en rust van binnen. Ik heb vannacht fantastisch geslapen en het viel me zojuist ineens op dat ik een berg achterstallige vuile was in de badkamer heb liggen

Nu moet ik het nog op mijn werk gaan vertellen.. maar daar kom ik wel overheen.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat jij dezelfde keus moet maken (ja ook wat betreft verwaarlozen van je huishouden) maar bij zo'n twijfel over wat je nu precies voelt kunnen mensen die je al heel lang kent van grote betekenis zijn.

Natuurlijk ben ik wel blij met de hulp die ik hier krijg van loopbaanbegeleiders die ervaren en deskundig zijn wat deze problemen betreft. Jullie bewegen mij ertoe om mijn situatie vanuit een ander perspectief te bekijken en mijn focus op mezelf te leggen in plaats van mijn omgeving en diens verwachtingen.

[Primago advies]

Ik ben blij voor je dat je een beslissing hebt genomen en dat je vannacht lekker hebt geslapen.

Succes met het vertellen op je werk. Ik vind het heel dapper van je en ik hoop dat ze het waarderen dat je eerlijk bent. Als ik je baas was dan zou ik het waarderen.

Als je nog een keer hulp nodig hebt dan weet je mij/ons te vinden.

[wallbazz]

De kogel is door de kerk bij mij. Ik heb gisteren een gesprek gehad met mijn baas over mijn toekomst bij deze werkgever. Uiteindelijk hebben we na lang overleg beiden de conclusie getrokken dat deze baan van consultant misschien toch wel te weinig bij mijn persoonlijkheid past.

Hoewel ik het wel heel graag wil en ook inhoudelijk gezien wel over de benodigde kwaliteiten beschik, heb ik van nature niet de openheid naar buiten toe die nodig is om me lekker te kunnen voelen in deze functie.

Al met al zal ik dus op zoeken moeten naar een andere functie, waarin veiligheid eigenlijk voorop staat. Nog meer stress kan ik absoluut niet gebruiken, want die vijf maanden waren eigenlijk al teveel van het slechte. Maar goed overal leer je weer van!

Beste Hans,

Ben je er wel echt van overtuigd dat je niet de capaciteiten in huis hebt?
Is dit de twijfel die je parten speelt en je zelfvertrouwen wegneemt?

Er is vertrouwen in je. Dat heb je in jezelf maar ook de organisatie staat achter je. Blijf dat vertrouwen dan ook hebben.
De organisatie ziet het potentieel in je en heeft je daarom een kans gegeven. Dat betekent niet dat je daardoor alles al zou moeten weten of vlekkeloos kan uitvoeren.

Maak voor je zelf duidelijk wat je nodig hebt om verder te komen. Het is menselijk om 'probleem' te denken en vanuit daar is het nodig om naar nieuwe wegen te zoeken om je doelen te kunnen bereiken.

Ik hoor eigenlijk door je verhaal heen dat je veiligheid zoekt. Als je een training zou kunnen geven (actieve rol) in samenwerking met een andere collega, dan biedt dat jouw een veilige omgeving om te kunnen en durven leren. De competenties die van nature minder in je aard liggen kun je hierdoor ontwikkelen.

Ik zou je dus willen adviseren, geef het niet direct op. En doe dit niet voor de wereld, maar voor jezelf. Zoek naar een weg waardoor je angsten worden weggenomen en een veilige omgeving creert waardoor je kan leren.
Geef duidelijk aan wat je hiervoor nodig hebt.

Het is namelijk helemaal niet erg als je alles nog niet precies weet, maar geef jezelf de kans om je hierin verder te ontwikkelen.

Groet,
Desiree