Hoe denken jullie hierover?

Hoi!

Ik heb onlangs een situatie meegemaakt waar nu nog m'n haren van overeind gaan staan en ben benieuwd hoe anderen hier over denken.

De situatie was een sollicitatiegesprek. Hiervoor moest ik eerst testjes voor maken en een psychologisch onderzoek doen. Deze had ik goed gemaakt en mocht door naar de volgende ronde, het eindgesprek Deze stond gepland op een doordeweeksedag om 15.00 uur.

Van tevoren had ik alles uitgezocht en precies uitgezocht hoe ik daar kon komen want te laat komen wilde ik zeker niet. Ik had besloten op de fiets te gaan, want het was ruim 25 graden. Het was ongeveer een half uur fietsen.
Ik ben een uur vantevoren (14.00 uur dus) weggefietst. Ik dacht dan ben ik er maar een half uur te vroeg, maar beter dat dan 10 minuten te laat.

Maar toen. Alle pech die ik maar kon krijgen, kreeg ik. M'n fietsketting ging kapot en kon niet meer verder fietsen. Kon 'm met geen mogelijkheid er weer op krijgen. Ik was net een kwartier onderweg. Wat nu? Na al mijn voorbereidingen ben ik helaas toch vergeten een briefje mee te nemen met een tel.nr erop van degene waar ik het gesprek mee had, dus moest ik het ergens anders vandaan zien te halen. Inmiddels had ik iemand gebeld en gevraagd of die me kon oppikken en naar het bedrijf kon brengen.
Inmiddels probeerde ik achter het telnr te komen, dus informatienummers 1888 en 1850 gebeld. Bleek dat mn net nieuwe telefoon geen verbinding kon maken om onbekende reden. Klantenservice van m'n telefoonprovider gebeld maar die konden me ook niet verder helpen.
Gelukkig ging m'n fiets kapot in een winkelstraat, dus genoeg winkels die wel een telefoonboek zouden hebben. Tot overmaat van ramp, had niemand een telefoonboek. Uiteindelijk bij de zoveelste winkel hadden ze een telefoonboek, maar kon alleen een 0900 nummer vinden. Meteen gebeld, maar daar kon ook geen verbinding mee gemaakt worden. (Uiteindelijk bleek er technisch iets niet goed te zijn met m'n telefoon).
Toen begon ik 'm wel te knijpen, de tijd begon te dringen had nog maar 10 minuten om er te komen. Uiteindelijk kwam de persoon eraan die ik gebeld had en met volle snelheid er naartoe gereden. Op hoop van zegen dat ik er op tijd zou zijn. Binnen aangekomen... 3 minuten te laat. Wat baalde ik!!

Meneer kwam mij 5 minuten later ophalen. Ik heb me netjes voorgesteld en meteen excuses aangeboden en eerlijk uitgelegd wat er allemaal gebeurd was. Boven aangekomen bleek er nog een persoon bij te zitten die erbij zat als iemand die d'r dag niet had. Onderuitgezakt, armen over elkaar, chagrijnig gezicht van hier tot tokio. Ik probeerde me er niks van aan te trekken en ook haar heb ik eerlijk uitgelegd wat er gebeurd was,excuses aangeboden en dat ik er erg van baalde en zelf nog gezegd dat dit geen goeie indruk geeft op een sollicitatiegesprek en dat ik dit ook erg spijtig vond.

Uiteindelijk na nog geen 5 minuten stond ik weer buiten. Meneer wilde de procedure beëindigen vanwege het feit dat ik te laat was.

Ik was kokend van woede en kon het niet geloven dat dit echt gebeurd was.

Nu vraag ik mij af, hoe denken jullie hierover?
Inderdaad mijn eigen schuld, want te laat is te laat? Of is dit toch ook wel een overdreven actie van het bedrijf?

Uiteindelijk kan ik er nu wel om lachen en ik vind het zelf een te overdreven actie van het bedrijf. Ik praat het echt niet goed dat ik te laat was, want dat is gewoon slechter dan slecht voor een sollicitatiegesprek. Maar toch, ondanks alles wat ik geprobeerd heb en dan toch te laat gekomen, dan vind ik dat het bedrijf daar wel iets coulanter mee om had kunnen gaan.

Ik ben benieuwd hoe jullie hierover denken!