Hallo allemaal,
Ik was 1 juli begonnen met een nwe baan. Ik zou ingewerkt worden door een manager. 1 juli was er een kennismakingsronde met mijn nwe collega's. Hier had ik gelijk een goed gevoel bij, want iedereen was even aardig en open.
Het was een buitendienstfunctie waar je veel zelfstandigheid zou gaan krijgen.
Om je functie uit te kunnen oefenen had je een bepaalde profiel nodig in het bedrijfsdatabase (bereikbaar via de bedrijfslaptop) om zodoende klanten te kunnen benaderen.
Het enige wat ik heb kunnen uitvoeren in de 3 weken dat ik daar in loondienst ben geweest, is al mijn spullen (laptop met mobiel internet, telefoon, huurauto, pda etc) halen bij een andere vestiging en 1x ben ik meegeweest met een collega naar een klantbezoek. De rest van de tijd mocht ik thuisblijven en moest ik afwachten totdat het betreffende profiel aangemaakt was voor mij. Dit duurde echter heel lang ivm vakanties en met mijn collega's kon ik niet mee omdat iedereen het ivm de vakanties TE rustig had. Ik moest thuis maar een beetje de site van het bedrijf gaan bestuderen, echt andere concrete opdrachten kreeg ik niet.
Ik heb vaak gebeld naar de manager die mij in zou gaan werken of er nog wat te doen was maar het enige wat hij mij zei was "ach doe toch rustig aan, slaap lekker uit, het is even wachten totdat je dat databaseprofiel krijgt en iedereen weer van vakantie terug komt"......
De derde week werd ik opgebeld door de mananger, die mij in zou gaan werken met de vraag of ik de volgende dag wat te doen had .... beetje rare vraag natuurlijk ...maargoed ik zei "nee tuurlijk, niet ik heb nog steeds geen profiel zodat ik met die klantendatabase (thuis) aan de gang kon" .....Geeft niet zei die mananger als je morgen even om 12.00 uur naar de hoofdvestiging kan komen, gaan we even praten en kijken hoe we je in kunnen gaan plannen.
Eureka dacht ik!! Na 3 weken vrij weinig gedaan te hebben dan afwachten, beetje meekijken met collega's, 1 klantenbezoek, en me een beetje inlezen dacht ik dat ik nu ECHT aan de gang kon gaan!
Toen ik op de afspraak kwam zat de regiomanager samen met mijn manager aan tafel. Het begon met de opmerking dat het een 'slecht nieuws gesprek' zou gaan worden. Vol verbazing hoorde ik het verhaal aan.
De manager die mij in zou gaan werken vertelde mij dat er te weinig chemie was tussen ons en dat we de werkrelatie gingen stop zetten. Net 1 week voordat mijn proefperiode af zou lopen.
Dit gevoel was onomkeerbaar aldus de manager.
Ik vond dit natuurlijk zwaar belachelijk en bijna hilarisch!
Die manager die mij zo goed zou gaan inwerken heb ik in totaal misschien 3 uurtjes gezien en een paar keer over de telefoon gesproken waarin hij mij vertelde vooral mezelf niet druk te maken en het rustig aan te doen.
Dan komt er nog eens bij dat ik geen enkele kans heb gekregen om mijn kwaliteiten te laten zien in de rol waarvoor ik was aangenomen, omdat alles zolang duurde voor dat ik ECHT aan de slag kon gaan. Ik ben ook nog nooit te laat gekomen oid omdat dit een commerciele buitendienst functie was die je vanuit je huis moest gaan uitvoeren.
Het sprookje dat het 'gevoel onomkeerbaar was' veegde ik ook zo van de tafel met een voorbeeld dat ik in het verleden wel eens met klanten had gesproken waarbij ik ook in het begin een slecht gevoel had en uiteindelijk een van de grootste klanten bleek te zijn.
Hoe kan een werkgever nu met deze conclusie komen terwijl ik mijzelf nog geen seconde heb kunnen bewijzen? Ik had wel verteld dat ik suikerziekte heb, zal dit een camouflage excuus zijn geweest om mij vanwege mijn ziekte (waar ik nooit last van heb) de laan uit te sturen?
Ik weet omdat het in de proefperiode is gebeurt weinig poten heb om op te staan, maar weet iemand wat ik nog kan ondernemen om het onderste uit de kan te krijgen? Iedereen zou kunnen begrijpen dat dit me heel erg dwars zit!
Alvast bedankt,
Remko