Nieuwe baan valt erg tegen, wat nu?

[Evi]

Ik heb 4 jaar met veel plezier bij een bedrijf gewerkt waar ik helemaal op m'n plek was. Bij een reorganisatie verloor ik helaas mijn baan. Er werd gekeken naar leeftijdscategoriën bv 25-35jr 35-45 etc, en in die categoriën moesten 2 medewerkers met de korste dienstverbanden het bedrijf verlaten. In het totaal hebben 12 medewerkers hun baan verloren.
Ik had een vaste baan dus heb een goede financiële regeling gekregen.

Met pijn in m'n hart dus het bedrijf verlaten. Een maand daarna heb ik een nieuwe baan gevonden. In eerste instantie leek het een geweldig bedrijf, ik ging zelfs meer verdienen en nog betere arbeidsvoorwaarden dan bij m'n vorige baan. De 2 sollicitatie gesprekken bij dit nieuwe bedrijf verliepen zeer positief. Men wilde daarna graag mij een contract aanbieden. Hierin heeft men mij een beetje opgejaagd, zo ook het wervings & selectie bureau dat er tussen zat. Ik heb snel besloten om te tekenen maar ik had er wel een goed gevoel over.

Nu werk ik daar sinds 2 weken en voel me zwaar ongelukkig. Het werk zelf vind ik best interessant, er zijn veel uitdagingen en mogelijkheden om je verder te onplooien. Alles is erg goed georganiseerd.

Toch voel ik me niet op m'n plek. Ik heb geen klik met m'n collega's, we hebben een ander soort humor, in het kantoor is het super stil, mensen fluisteren zelfs als men met elkaar praat. Er wordt nooit een keer even zo over iets anders gesproken, even een geintje. Super serieus ! Ik kom dus vanaf een bedrijf waar de radio aanstond, veel bezigheid, geklets, iedereen deed z'n werk goed maar er was ook persoonlijke interactie. Bij m'n huidige bedrijf zit iedereen stil naar z'n beedscherm te staren.
Bij m'n vorige werkgever kon ik zelfstandiger werken, als er iets ge-escaleerd moest worden ging je naar je manager of voor advies. Mijn nieuwe manager is een controle-freak en moet op bijna elke uitgaande mail op CC staan.
Ik hoorde zelfs en collega die een mail eerst liet goedkeuren door de manager voordat ze de mail verstuude. Dit ben ik niet gewend.
Ik heb soms het gevoel dat ik GEK word !

Help !! Moet ik gewoon nog wennen? Moet ik accepteren dat ik hier gewoon niet op m'n plek zit? Kan ik het maken om in mijn maand proeftijd al ontslag te nemen ? Financiël zou dit kunnen. Ik wil m'n nieuwe werkgever niet teleurstellen ( en mezelf) maar ik voel me ellendig en heb s'morgens geen zin om te gaan.

Advies???

ps. sorry voor het lange verhaal

[cealis]

Ik denk dat je gewoon dit wat je nu hier zegt eerlijk tegen je leidinggevende moet zeggen.
Je kunt niks zeggen en ontevreden doorwerken, niks zeggen gaan solliciteren en dan weggaan of je kunt gewoon kijken of je de situatie meer richting jouw hand kan zetten.

[Neerlandica_to_be]

Natuurlijk kun je in je proeftijd opstappen, daar is een proeftijd voor bedoeld.

Ik vind 2 weken best kort en zou het nog wat tijd geven. Misschien vallen de collega's mee als je ze beter leert kennen? Kun je het met je manager een keer hebben over de manier van werken?
Maar als je echt helemaal gek wordt en denkt dat het nooit wat wordt en je het je financieel kunt permitteren zou ik weggaan.

[Makingsense]

Normaal gesproken zou ik zeggen dat 2 weken vrij kort is om tot een conclusie te komen, maar juist vanwege je uitgebreide motivatie zie ik jouw dilemma wel. Wat een verschil in werksfeer en cultuur zeg!

Ik herken het wel, heb zoiets zelf ook meegemaakt. Omdat het een interim klus was, heb ik het volgehouden maar het kostte me erg veel moeite.

Ik zou dit zeker wel even aansnijden bij je leidinggevende. (*sarcasm* hoewel ik me afvraag of die daar wel de tijd voor heeft, gezien de enorme hoeveelheid mails )
Vraag eens of dit de reguliere manier van werken is, of dat er misschien momenteel iets meespeelt (reorganisatie of economische crisis) waardoor het zo stil en gespannen is. En als je openheid en interesse niet gewaardeerd wordt met een eerlijk antwoord, dan weet je al weer veel meer...

Een cultuur of sfeer binnen een bedrijf valt overigens als medewerker niet te veranderen (en zelfs hele ervaren change managers falen wel eens).

Wel heb je invloed op de manier waar jij er mee omgaat en dus kun je kiezen om er mee te leren werken, of de conclusie te trekken dat dit niet bij je past.

Ik zou zeggen, ga het gesprek aan en als je voelt dat dit het echt is, dan zou ik zeker gaan zoeken naar een bedrijf dat beter bij jouw persoonlijkheid, kernwaarden en werkwijze past!

Tijdens een proeftijd kunnen beiden partijen zonder consequenties opzeggen (maar wel met motivatie, indien gevraagd) dus daar ligt het probleem niet.

Hier meer informatie over opzeggen tijdens proeftijd: http://www.arbeidsrechter.nl/ontslag...dsovereenkomst

Succes met je beslissing!

Tessa

[cealis]

Mag misschien niet zo wezen dat één persoon een hele cultuur kan veranderen, maar één persoon kan wel dat stukje extra sfeer of juist niet brengen.
Kan net het verschil brengen in communiceren met elkaar. Kan me eigenlijk ook niet voorstellen dat de productiviteit beter is op deze manier aangezien ik juist minder gemotiveerd ervan zou worden.

_______
"Bij m'n vorige werkgever kon ik zelfstandiger werken, als er iets ge-escaleerd moest worden ging je naar je manager of voor advies. Mijn nieuwe manager is een controle-freak en moet op bijna elke uitgaande mail op CC staan. "
_______

Ik zou zeggen: Lekker een andere baan zoeken!
Managers, en bazen in het algemeen die hun personeel niet vertrouwen
zijn geen knip-voor-de-neus-waard.. ('Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten')

Zoals je zelf al aangaf; je hebt al 4 jaar werkervaring, dus je bent geen 'junior' of kleuter die op de vingers gekeken dient te worden
(Zelf heb ik dit ook meegemaakt en dat soort praktijken leidt werkelijk tot niets:
In dergelijke bedrijven nemen ze de mensen aan voor de-reeds zittende 'garde' (het kader); Ze hebben dan hun eigen projectjes opgezet, en hebben geen zin om de dagelijkse gang van zaken zelf te doen..)
Trouwens: Heeft deze 'manager' zelf geen werk, oid?! Dat hij in ge cc-ed wilt worden bij elke mail..!?!

[Evi]

Alvast Bedankt iedereen, voor alle goedbedoelde adviezen

mijn intuitie blijft zeggen dat ik hier niet op m'n plek ben, elke dag met een knoop in m'n maag er naar toe rijden is niet iets wat ik nog maanden wil doen. Het is een pracht bedrijf en iedereen is harstikke aardig, maar het past gewoon niet bij mij en ik voel me er niet thuis.

Misschien heb ik ergens al een beslissing genomen maar ben ik nog te laf om werkelijk die stap te nemen. Ik zie ontzettend op tegen het gesprek.

Ik voel me zo schuldig dat ik eigenlijk hun tijd versplilt heb, voel me daarin een mislukking en een teleurstelling.

Als ik ontslag neem kom ik dus tijdelijk thuis te zitten, daar heb ik ook moeite mee. Van huis uit is erin gestampt dat je moet werken, werken werken, als je gezond bent mag je niet werkeloos zijn. Financiëel zou het makkelijk kunnen, van m'n vorige werk krijg ik in Augustus nog een flinke 'oprot premie' uitgekeerd'. Maar ja, een gezonde meid gaat toch niet thuis zitten??

Misschien heb ik dit berichtje alleen maar geplaatst zodat iemand me wat moed kan inpraten

[cealis]

Je moet werkloosheid zien als tussen banen in en niet zo zeer als thuis zitten.
Ook al ben je op zoek naar ander werk wil dat niet zeggen dat jij jezelf niet kan ontwikkelen.

Koop een boek wat je interessant is en leer daar van. Vind zelf Getting things done een goed boek maar zo zijn er veel meer boeken waarbij je op jouw gebied wat kennis kan opdoen waar je nog niet zo goed in bent.

Ga ook niet met een schuldgevoel naar je baas toe. Je kunt het zien als ik vind het werk of de sfeer hier niet leuk en dat is mijn schuld/probleem maar feitelijk is het dat de werkgever jouw niet heeft kunnen bieden wat jij eist/verwacht van een werkgever.

[Makingsense]

Oorspronkelijk geplaatst door Evi

Alvast Bedankt iedereen, voor alle goedbedoelde adviezen

mijn intuitie blijft zeggen dat ik hier niet op m'n plek ben, elke dag met een knoop in m'n maag er naar toe rijden is niet iets wat ik nog maanden wil doen. Het is een pracht bedrijf en iedereen is harstikke aardig, maar het past gewoon niet bij mij en ik voel me er niet thuis.

Misschien heb ik ergens al een beslissing genomen maar ben ik nog te laf om werkelijk die stap te nemen. Ik zie ontzettend op tegen het gesprek.

Ik voel me zo schuldig dat ik eigenlijk hun tijd versplilt heb, voel me daarin een mislukking en een teleurstelling.

Als ik ontslag neem kom ik dus tijdelijk thuis te zitten, daar heb ik ook moeite mee. Van huis uit is erin gestampt dat je moet werken, werken werken, als je gezond bent mag je niet werkeloos zijn. Financiëel zou het makkelijk kunnen, van m'n vorige werk krijg ik in Augustus nog een flinke 'oprot premie' uitgekeerd'. Maar ja, een gezonde meid gaat toch niet thuis zitten??

Misschien heb ik dit berichtje alleen maar geplaatst zodat iemand me wat moed kan inpraten

Hoi Evi,

Fijn dat je nog even laat weten hoe je er nu voor staat!
Lastige situatie he, eigenlijk weet je het al maar word je tegengehouden door overtuigingen die je hebt meegekregen van huis, maar die je op dit moment dus helemaal niet helpen!! Even uitschakelen die "stemmen" dus...

Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar begin eerst eens met die opmerking over het feit dat jij je schuldig voelt naar je werkgever. Zij hebben immers ook jouw tijd en moeite verspild en in de selectieronde blijkbaar niet goed genoeg doorgevraagd naar jouw persoonlijke motieven en drijfveren. Niet zo slim van ze dus!!

Een gezonde meid hoeft ook helemaal niet thuis te zitten. Jij hebt nu ervaren wat je perse niet wilt, ga dus proactief op zoek naar organisaties waar jij je wel prettig bij voelt en kijk even wat minder naar de vacatures, maar neem eerst jezelf als uitgangspunt. Stel dan de perfecte vacature op voor jou en ga daarmee gewapend op zoek, ga netwerken, ga er op uit om jezelf te laten zien.

Ga bij je volgende gesprek dieper in op de dingen die jij belangrijk vindt! Vergeet nl. niet dat een bedrijf ook bij jou solliciteert. Zelf vond ik dit ook belangrijk en heb ik bij 2e of 3e gesprek ook gevraagd om de werkplek alvast te mogen zien of om een rondleiding (als ze dat niet al uit zichzelf aanboden).

Een andere tip is om bij een sollicitatiegesprek altijd minimaal een kwartier te vroeg te komen. Niet alleen omdat je dan geen stress hebt, maar vooral ook omdat je dan even de tijd hebt om de sfeer in het bedrijf op te snuiven en te kijken hoe de medewerkers rond lopen. Ook kun je een praatje aanknopen met de receptionist(e). Die laatste weet nl. als geen ander hoe het in een bedrijf in elkaar zit. Je hoeft geen kruisverhoor te doen natuurlijk, maar gewoon even babbelen.

En durf dan ook te luisteren naar je buikgevoel.... Je zegt nu dat je intuitie al zegt dat het niet goed zit, hoe zat dat eigenlijk bij je sollicitatie? Meestal is dat gevoel er al alleen is het vaak moeilijk te herkennen door spanning of andere druk...
Het vereist idd. best lef om te kiezen voor je intuïtie dan voor je verstand en de stemmen die je van huis uit hebt meegekregen. Gelukkig is de grootste belemmering "geld" niet aanwezig dus geef ik je bij deze jouw gewenste schop onder je bips ;-)

Succes!!
Tessa

[Evi]

Bedankt voor deze warme woorden Tessa

Ik kwam net even op de site om iedereen hier te informeren dat ik vandaag per direct ontslag genomen heb. 'Life's too short to be miserable'.
Er is een last van m'n schouders gevallen, ik voel me bevrijd en heb weer zin in de toekomst en een nieuwe baan waar ik me wel goed voel !!

Om je vragen te beantwoorden, het gevoel was bij de sollicitatie gesprekken bij dit bedrijf wel ok.
Het was niet overtuigend maar ik dacht dat ik ook nog in een verwerkingsproces zat mbt het verliezen van m'n vorige baan, waar ik zo graag was.

Na het 2e sollicitatie gesprek gaf men aan dat ze mij graag een contract aanboden en zeer enthousiast waren over de eventuele samenwerking.
Dit kreeg ik te horen via het bedrijf zelf maar ook van het wervings & selectie bureau dat de onderhandelingen eigenlijk deed en die mij in eerste instantie benaderd hebben voor deze functie.

Ik heb toen aangegeven bij dit wervings & selectie bureau dat ik een week nodig had om na te denken. Het ging allemaal heel snel, binnen 3 weken was ik m'n geliefde baan kwijt en had ik deze nieuwe gevonden.
De tussenpersoon vertelde mij toen dat het niet slim was om het bedrijf een week te laten wachten. Het zou dan de indruk wekken dat ik niet geinteresseerd was. En zo'n mooie functie en goede arbeidsovereenkomsten zou ik nergens anders vinden. Ik heb me dus een beetje laten opjagen en snel het aanbod aangenomen. Achteraf had ik dit niet moeten doen.

Het netwerken gaat me goed af, daar zitten wel wat dingen in het vat.
Maar inderdaad, ik moet niet vergeten dat een bedrijf ook bij mij solliciteert en dat ik best mag vragen naar een bedrijfscultuur, sfeer of om even het kantoor te zien. Het 15 minuten te vroeg komen voor een gesprek deed ik al altijd.. maar meer onder het mom van, niet te laat komen op je sollicitatie gesprek. In de toekomst zal ik eens wat beter rondkijken als ik daar zit te wachten

Bedankt voor de tips en lieve woorden !!