Een goed doel als werkgever, toch achter salaris aan?

[ClaudiavdB]

Op internet zijn zat tips te vinden over het voeren van salaris-gesprekken, maar mijn situatie is wat abnormaal. Daarom zou ik toch graag advies inwinnen. Ook omdat ik hier 0,0 ervaring in heb (en dus op mijn 35e met 2 universitaire diploma’s het nog steeds voor 14 euro per uur moet doen..)

Het bijzondere aan mijn situatie is dat ik voor een goed doel werk. En dat doe je natuurlijk niet om rijk te worden. Ik ben hier 6 jaar geleden dan ook binnengekomen als vrijwilliger maar bleek onmisbaar genoeg om een baan te krijgen, waarvoor ik wel nog meer uren werk dan dat ik betaald word. Maar nu is vorig jaar een traject doorlopen waarbij de juiste salarissen voor onze functies werden bepaald in het kader van professionalisering. Bij mij werd zelfs een benodigde verdubbeling geconstateerd, deze zou in 7 stappen worden gegeven – dit jaar de eerste stap. Dat is dus nooit gebeurd, sterker nog er is met geen woord over gerept. Een tegenslag die al mijn collega's delen, maar niemand die er wat van zeggen durft want er waren al wat posities gaan wankelen.

Tot zover allemaal goed te begrijpen dus. Maar wat me nu zo dwars zit, is dat er wel recent 3 nieuwe mensen (gesubsidieerd, maar toch) voor een vrij vorstelijk salaris zijn aangenomen. Waarvan er één dermate uit zijn neus zit te eten dat er inmiddels “taakjes” voor de beste man worden verzonnen. Dat terwijl ik mijn benen uit het lijf loop en inmiddels flink wat eindverantwoordelijkheid heb, in tegenstelling tot de beter betaalde collega’s. Maar mijn functie is er helaas één die niet gesubsidieerd wordt (een geval van “potjes vinden”, zeg maar..)

Eea zorgt bij mij aan gebrek aan motivatie waardoor ik dit jaar op zoek ben gegaan naar ander werk maar dat blijkt niet zo voor handen momenteel. Daarom weer terug bij af. En nu de vraag: sta ik in mijn recht om alsnog om geld te gaan zeuren, en zo ja, nog tips voor mij? Ik vind dit echt heel erg moeilijk omdat je het eigenlijk niet kunt maken een goed doel om geld te vragen.. maar voor mijn gevoel ben ik nog zo’n beetje de enige die hier eigenlijk soort van half vrijwillig werkt.