Ik weet niet wat ik wil

[Nickname1]

Hallo,

Ik ben 22 jaar. Ik heb mijn diploma voor MBO detailhandel niveau 4. Deze opleiding ging mij goed af. De stages vond ik soms leuk en soms ook heel saai. Ik verveelde mij snel als er niets te doen was. Toch wist ik niet helemaal of dit het beroep voor mij was. Ik heb toen verschillende beroepskeuze testen gedaan om erachter te komen wat ik dan wel wilde. Hier kwam heel verschillende resultaten uit. De ene keer logopediste of Sociaal pedagoog, de andere keer detailhandel of verpleegkundige en daarna weer hypotheekadviseur of tandartsassistente.

Ik ben op opendagen gaan kijken van de opleidingen Pedagogie, Sociale studies en logopedie. Uiteindelijk gekozen voor Sociale studies. Het beeld wat er benoemd werd leek mij wel leuk, dus heb ik voor deze opleiding gekozen. Ik was vooral bezig met kan ik HBO niveau wel aan in plaats van is deze opleiding iets voor mij.

Ik zit nu in het vierde jaar van SPH. Het niveau HBO gaat mij goed af. Ik merk wel dat ik in al deze drie jaar, veel getwijfeld heb. Is dit het wel? Veel van mij studiegenoten kicken op de uitdaging en de moeilijke doelgroepen (Psychiatrie, verslaving, gedragsproblemen, etc). Dat heb ik totaal niet. Ik heb in mijn derde jaar stage gelopen op een kinderdagcentrum waar kinderen zitten met een ontwikkelingsachterstand en of meervoudige beperking. Ik vond dit leuk, maar het koste mij ook heel veel energie. In de avonden piekerde ik veel over mijn handelen en over hoe ik situaties aan moest pakken. Dit gevoel vond ik niet fijn. Ik merk nu dat ik bijna geen een doelgroep echt leuk vind. Ik vind het leuk om met kinderen bezig te zijn, dat weet ik wel. Ik pas wel vaker op en dat vind ik wel leuk.

Nu weet ik echt niet meer wat ik moet doen. Als ik denk aan mijn toekomst en werken in de zorg als SPH'er dan krijg ik al een rot gevoel. Ik wil werk hebben waar ik van thuis kom en het werk achter me kan laten. Ik zoek de uitdaging in dat opzicht niet zo op. Ik wil niet met moeilijke doelgroepen werken en 's avonds uitgeput thuiskomen en ik weet dat ik dan weer veel ga piekeren. Op stage waren ze wel heel enthousiast over mij, maar ik merk toch dat mijn gevoel aan mij blijft knagen. Ik merk dat ik daardoor minder goed in mijn vel zit.

Ik weet nu niet goed wat ik moet doen. In SPH is nu heel moeilijk werk te vinden. Kinderopvang zou mijn enigszins nog leuk lijken, als ik dan een beroep zou moeten kiezen uit de zorg. Echter is hier helemaal geen werk in te vinden.
Ook kreeg ik te horen dat je als 25+ dalijk moeilijk aan het werk komt in de detailhandel, omdat ze daar veel jonge mensen zoeken of schoolverlaters (omdat dit goedkoper is).

Ik weet nu niet goed wat ik moet gaan doen. Ik ben weer veel beroepskeuzetesten aan het doen, om te kijken wat mij leuk lijkt. Maar ik zou echt niet weten wat mij leuk lijkt! Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Vooral omdat werken zonder diploma in deze tijd heel erg moeilijk is.