Carrièretijger: Home Carrièretijger
Carrièretijger
Carrièretijger

RSS
Ga terug   Carričretijger Forum > Loopbaanvragen
Registreer FAQ Netwerk Berichten van vandaag Zoeken

Reageren
 
Discussietools Zoek in deze discussie Weergave
  #1  
Oud 8 december 2014, 17:04
koekenbakker koekenbakker is offline
Juniorlid
 
Geregistreerd: 8 december 2014
Berichten: 1
koekenbakker is on a distinguished road
Standaard Het niet meer willen

Op het moment ben ik 30 jaar, worstel ik al met het probleem “niet mee willen doen” sinds ik voor het eerst actief in de maatschappij mee moest doen. School dus.

Ik was een rot leerling, nam niks aan van niemand, wist het altijd beter, werd gepest, was een vervelende leerling en ga zo maar door. Dit heeft zich doorgezet tot middelbaar onderwijs. Ik ben begonnen op havo/vwo maar werd al snel terug geplaatst naar de mavo waar ik uiteindelijk in het 3e jaar vanaf getrapt was omdat mijn cijfers te laag waren, ik altijd te laat was, spijbelde vaak (of zoals ik het toen zei “ik ging vaak op avontuur") en ik had niet de motivatie om hier iets aan te doen. Vanaf de mavo ben ik op speciaal onderwijs geplaatst omdat ik leerplichtig was. Als 15 jarige kreeg ik opnieuw de tafels van 1 tot 10 en andere lesstof op niveau aardappel. Gelukkig zagen de leraren dat ik niet geheel onbekwaam was en toch wel een paar hersencellen had dus werd ik via een speciaal traject op mbo geplaatst, opleiding “Systeem en Netwerk-beheer” niveau 3 BBL traject. Deze opleiding heb ik zonder al te veel inspanning gehaald.

Ik ben gaan werken in de ICT sector en heb in mijn vrije uren thuis studies gedaan richting software en web development en nu als 30er kan ik zeggen dat ik een bijzonder goed CV heb en extreem goede kansen op de arbeidsmarkt. Toch ben ik ongelukkig in mijn vak.

Het probleem waar ik altijd tegen aanloop is dat ik geen ochtendmens ben, letterlijk. Onlangs is bij mij de diagnose Delayed Sleep Phase Disorder gesteld wat in het kort inhoudt dat mijn bioritme gespiegeld is en opstaan voor mij een hel is. Ik kan niet uitleggen hoe veel moeite en zeer het doet om voor de middag op te staan. Door het gevolg van deze ziekte ben ik dus heel m’n leven altijd te laat wat weer zorgt voor andere symptomen zoals oververmoeidheid, depressie, boosheid en veel conflicten op werk. Door deze conflicten ben ik ook een aantal keer ontslagen, aantal keer zelf ontslag genomen en nu is het zover gekomen dat ik steeds depressiever word, steeds bozer en alles mij steeds minder interesseert.

Zoals ik in de eerste alinea schrijf wil ik niet meer mee doen. Niets in deze maatschappij interesseert mij meer. Ik vecht al te lang tegen mijzelf, tegen de druk en verwachtingen en tegen de algehele geld-verslaving waar heel deze maatschappij op gebaseerd is, de verheerlijkte economie van onze kansrijke staat.

“Waarom ga je dan niet weg?” is een zin die ik al veels te vaak te horen krijg… waarom zou ik weg moeten? Mijn vrienden en familie zijn hier. Niet in Kuala Lumpur. Ook heb ik een keer in een verstandsverbijstering een huis gekocht dus ik zit met een financiële strop om m’n nek waar ik niet onderuit kom, dus ik MOET hier blijven en ik MOET hier werken omdat ik nou eenmaal een keer een hele verkeerde keuze heb genomen.

Ik dacht ooit depressief te zijn omdat ik suďcidale neigingen heb en uiteraard heb ik hiervoor hulp gezocht. De gesprekken die ik gevoerd heb met de meest saaie psychologen die elke casus als een schoolvoorbeeld behandelen hebben toch wel voor enige vorm van baat gehad (dacht ik!) want ik werd aan medicatie gezet, met als doel mij wat te kalmeren zodat ik beter zou kunnen functioneren in de maatschappij. Stom dat ik daar in getrapt was, antidepressiva is een vloek. Het maakt je dom, vlak en onverschillig. Precies zoals de overheid haar inwoners wilt hebben.

Goed en wat nu? Dat is precies de reden voor mijn post hier… wat nu? Het enige wat ik leuk vind aan werken is leren… als ik een nieuwe baan heb waar ik in mijn functie complexe taken heb die ik niet snap en dus moet studeren ben ik hartstikke gemotiveerd… tot ik het snap, en dan kickt de saaiheid in en word ik weer ongelukkig en ga ik alweer zoeken naar een nieuwe baan.

Ik weet het niet meer, ik weet niet wat ik wil, ik heb geen idee wat voor soort baan ik zou willen doen. Ja, het liefst eentje waar ik heel de dag mag experimenteren, bouwen, leren en uitzoeken naar stof/materie die MIJ boeit maar ik ben bang dat zelfs dat mij gaat vervelen, en daarnaast is zo'n baan een utopie.

Hoe moet iemand hier mee omgaan? Zijn er mensen die in hetzelfde schuitje zitten, of beter nog, mensen die hierin hebben gezeten en nu wel gelukkig zijn?
Met citaat reageren
  #2  
Oud 16 december 2014, 23:59
Watts
Gast
 
Berichten: n/a
Standaard

Kijk eerst goed naar jezelf i.p.v te mopperen op een wereld dat zich schikt niet naar jou ideaal. Hoe ? Door acceptatie oftewel meditatie, dat lees je goed ja. M E D I T A T I E
En ja ik heb hetzelfde meegemaakt.
Met citaat reageren
  #3  
Oud 11 januari 2015, 00:18
JudithS JudithS is offline
Seniorlid
 
Geregistreerd: 25 juni 2013
Berichten: 52
JudithS is on a distinguished road
Standaard

Beste Koekenbakker,

Aan je verhaal te lezen zit je helemaal niet goed in je vel. Je hebt genoeg meegemaakt en nu ook nog last van een disorder, die je danig parten kan spelen in je dagelijks leven. Genoeg om mee te dealen denk ik.

Je piekert je suf over een carričre of een baan. Maar misschien moet je eerst zorgen dat je beter in je vel gaat zitten. De arbeidsmarkt is nog steeds niet heel rooskleurig, en zelfs zeer kansrijke werkzoekenden hebben het niet gemakkelijk. Je moet jezelf uitstekend profileren, netwerken en je van je beste kant laten zien, om een kans te maken. En als dat moeilijk gaat, verklein je je kansen.

Probeer je leven goed op de rit te krijgen. Bekijk wat je wel kunt en maak hier een plan voor. Een kantoorbaan, waarbij je om 9 uur achter je bureau moet zitten zal niet geschikt voor je zijn. Maar een mooie IT baan bij een evenementenbureau, of een horeca gelegenheid, dat zou misschien veel beter bij je passen. Test jezelf, ontdek waar je kansen liggen. En je beperkingen.

En je kunt ook een professional inhuren, om je hierbij te ondersteunen.

Ga ervoor, er zijn echt geschikte banen te vinden, ook voor jou.

Heel veel succes!

Hartelijke groet,

Judith Schoorlemmer
__________________
www.sollicitatiehulp.org

Ik help je graag, met tips over je loopbaan.
Hoe ontdek je welke baan bij je past en hoe vind je je droombaan?


www.sollicitatiehulp.org
www.wegnaarsucces.nl
Met citaat reageren
  #4  
Oud 22 januari 2015, 12:51
annabeau annabeau is offline
Juniorlid
 
Geregistreerd: 22 januari 2015
Berichten: 2
annabeau is on a distinguished road
Standaard

Ben je ooit getest op intelligentie? Een aantal punten in je verhaal doen mij namelijk denken aan hoogbegaafdheid.

Ander punt: je legt wel heel veel buiten jezelf; het is de schuld van de maatschappij, de school, je diagnose. Niet helpend voor jezelf. Ten eerste heb je toch geen vat op wat "anderen" doen alleen op wat je zelf doet. Ten tweede zorgt het voor veel boosheid waar je vervolgens niets mee kan.
Loslaten dus, meditatie is echt geen slecht idee.

Wat betreft die diagnose is het -natuurlijk- een logische stap om werk te zoeken buiten de geijkte kantoortijden, avonddiensten, nachtdiensten etc.
Met citaat reageren
  #5  
Oud 23 januari 2015, 21:02
Niet geregistreerd
Gast
 
Berichten: n/a
Standaard

Wellicht is iets voor jezelf beginnen een idee. Het moet volgens mij nauwelijks uitmaken wanneer je software maakt (savonds of overdag). Als het maar op tijd afkomt. Denk ik?
Met citaat reageren
  #6  
Oud 24 januari 2015, 16:53
Pietje2
Gast
 
Berichten: n/a
Talking

In rekencentra hebben ze vaak nachtdiensten. Dat is misschien wel iets.
Met citaat reageren
Reageren

Favorieten/bladwijzers


Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

vB-code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Forumnavigatie

Soortgelijke discussies
Discussie Auteur Forum Reacties Laatste bericht
Ongelukkig op werk mikmak1 Loopbaanvragen 11 6 februari 2016 15:13
Ik wist het toen niet en ik weet het nu nog steeds niet Hoogniels Loopbaanvragen 1 29 september 2014 19:12
Baas dreigt met niet betalen loon en nog meer; graag uw hulp Lau0480 Je rechten en plichten als werknemer 1 27 mei 2013 11:04
Help ik vind mijn werk niet meer leuk! Linlin Loopbaanvragen 21 31 december 2012 20:52
CV, grondig verbouwd, niet zeker of het goed is aafje87 Sollicitatiebrief en cv 1 2 mei 2011 16:32


Alle tijden zijn GMT +2. Het is nu 00:56.


Forumsoftware: vBulletin®, versie 3.8.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Carričretijger Copyright © 2004-heden, Applinet en licentiegevers, Colofon