De wanhoop nabij...

[Ankie van Gele]

Als je echt overtuigd bent van een loopbaanrichting, alleen staat de buitenwereld daar niet achter, dan zou ik proberen om objectief naar je situatie te kijken. Waar zijn de meningen van anderen nu op gebaseerd. Bijvoorbeeld op het vlak van communicatie. Welke rol speelt een lichte vorm van autisme in de interpersoonlijke contacten. Kun je deze sociale vaardigheden ondanks een handicap wel tot het gewenste/vereiste niveau brengen? Ben je realistisch en eerlijk tegenover jezelf. Als je loopbaanwens overeind blijft staan, dan zou ik er alles aan doen om je te ontwikkelen in de betreffende competenties. En dit kan stap voor stap gebeuren. Je hoeft niet meteen alles overhoop te halen en grote stappen te zetten. Maak wel een paar duidelijke keuzes. Weet waarop je je als eerste gaat richten. Als je die structuur lastig vindt, overleg dan toch met mensen die je goed kennen en goed kunnen luisteren. Je vertelde dat je een dag getest gaat worden. Als je je goed op zo een dag voorbereid en eigen specfieke vragen kunt opstellen, kom je waarschijnlijk een stap verder. Maar mensen blijven zich ook ontwikkelen en hebben ook voortschrijdend inzicht. Dus een zoektocht blijft het vaak toch. Dat is al een hele positieve ontwikkeling op zich. De groei in zelfinzicht en zelfreflectie zorgen voor een sterke basis. Waar je op veel fronten van kunt profiteren. Levenswijsheid en zelfinzicht zijn doelen die je je hele leven lang kunt nastreven.
Veel succes,

Ankie van Gele, A&O Psycholoog NIP

Heel erg herkenbaar. Ik ben een vrouw van 29. Wat ik bij mezelf wel heb geconcludeerd is dat al die gedachtenspinsels en twijfels wellicht met het syndroom van asperger te maken hebben.... (ookal gelooft niemand dat ik dat heb).

[Aquinte]

Oorspronkelijk geplaatst door Cassie

Hallo allemaal. Misschien kunnen jullie mij helpen of een hart onder de riem steken. Ik heb steeds vaker het gevoel dat ik het niet meer zie zitten. Meestal leef ik maar van dag tot dag, omdat ik het somber in zie voor de toekomst. Een tijd lang voel ik mij dan vrij goed. Totdat mijn vriendin mij meerdere keren een veeg uit de pan gaf en het uitmaakte. Toen werd ik pas echt wakkergeschud en ben ik heel hard gaan nadenken over wat ik nu echt wil met m'n leven. Misschien zou je het wel de meaning of life kunnen noemen....(tot zover)

Hoi Cassie,

Ik ben razend benieuwd wat je hebt gedaan. Het is nu een aantal jaren later en ik hoop op een kleine update van je! Heb je de dromen achtervolgd?

Ik vraag dit omdat ik mijzelf herken in je verhaal .

Groetjes,
A.

[Roque Santa Cruz]

Hoi Cassie,

Hoe gaat het nu met je? Ik ben ontzettend benieuwd wat je nu doet en welke keuzes je hebt gemaakt.

Ik herken me heel erg in jouw verhaal. Twijfel is misschien een slechte raadgever, maar angst is een veel groter obstakel. Angst zorgt ervoor dat je niet in beweging komt en voorkomt dat je je hart volgt.

Deze speech maakt me altijd erg emotioneel. Natuurlijk heeft Jobs alle gelijk van de wereld, maar toch durf en kan ik niet mijn hart volgen (over angst gesproken):
http://www.youtube.com/watch?v=UF8uR6Z6KLc

Hopelijk geef je ons een update van je leven.

Groetjes