Hoe ben je tot de keuze gekomen voor een studie of beroep?

[Primago advies]

Mensen komen op verschillende manieren tot het maken van een keuze voor een opleiding en/of beroep.
Bijvoorbeeld:

- Ze kiezen het beroep dat hun vader, moeder, broer of zus heeft.
- Ze kiezen voor een beroep omdat dit uit een beroepskeuzetest is gekomen.
- Als kind droomden ze over een beroep en zonder uit te zoeken of dit wel bij hun past hebben ze voor dit beroep gekozen en de studie gedaan die daarbij past.
- Ze kiezen voor een opleiding omdat een vriend of vriendin deze opleiding gaat doen.
- Ze gaan een opleiding doen omdat hun decaan die aanbevolen heeft.
- Ze zijn naar een open dag geweest van een school en daar lagen mooie folders en er werd een goed verhaal verteld.

Ik ben heel nieuwsgierig hoe jullie tot de keuze van een studie en/of beroep zijn gekomen en ik nodig jullie uit om hier je verhaal neer te schrijven.

Hallo Hetty,

Dat is nou de spijker op de kop slaan. Dus m.a.w een goede vraag.
Voor mij had ik altijd een leraar willen worden en voornamelijk in de biologie. Uiteindelijk het is me wel gelukt om leraar te worden maar wel in een ander richting dan ik gedacht had. Dat is ook wel te verklaren.

Hetty, mijn vader heeft niet de kans gekregen om naar school te gaan. Daarom vond hij zeer belangrijk dat zijn kinderen die nu de kans hebben dat moeten doen en vooraal de eerste kind, de oudste(dat ben ik) die de verantwoordelijk over de rest heeft.

Dat betekende dat toen ik mijn vader vertelde dat ik in het buitenland mijn geluk verder wilde gaan zoeken, was geen probleem maar het eerste woord die uit zijn mond kwam was dat toch verder door gaat studeren he? Ik zei toen: vader ja dat beloof ik en dat is altijd bij me gebleven.
Dus voor mij als een jongen uit afrika moest zien dat waar te maken. En bovendien kwam daarna een andere mededeling van hem:ik moest nooit in de keuken en zware lomp werk gaan doen. Uiteraard beloofd.

Vanaf 1995 ben ik leraar voortgezet onderwijs en daarnaast werkzaam als teamcoach bij een andere bedrijf. Ook zeer leuk werk om te doen.
Langzamerhand ben ik wel achtergekomen dat het vak leraarschap me niet ligt. Want, ik wil graag scoren, mezelf bewijzen en vond ik wel terug in de coaching(bedrijfsleven) dan in het onderwijs. Toen dacht ik om volledig bij de andere bedrijf aan de slag te kunnen, ga ik me bezig houden met een nieuwe studie(MER). Dit keuze heeft te maken mijn raadlidsmaatschap van 2002 tot 2006.

Enige tijd geleden, heb ik een voorstel op de schot geworpen gekregen van de bedrijf waar ik team coach ben. Het voorstel luidt als volgt: wij willen je een andere functie voltime geven, maar je moet eerste een assessment en een stage van drie maanden doen en daarna een een evaluatie. Ik ben daarmee akkoord gegaan. Dus heb ik in begin juli de assessment gedaan. En er is totaal anders uit gekomen dan ik verwacht had. Daardoor is een onzerheid die ik niet kende ontstaan.

Ik heb wel zeer vak aan gedacht om met u een afspraak te maken maar helaas andere factoren weerhouden me om dat te doen.

Ik heb nu zeven weken vakantie maar ben zeer onrustig. Ik wil het liefst in de vakantie periode een andere baan zien te vinden(onrealistisch). Het onderwijs, ondanks de vele vrije tijd lijkt me niet meer leuk.

Alles wat ik nu doe gaat goed en ook de periode in de politiek(dat vond ik niet hetgeen wat achter staat).

UIteraard, alle reacties zijn welkom na het lezen van deze stuk.

Ik dank jullie en speciaal aan Hetty voor de aandacht die hieraan besteed is.

Jim,

Ps: loop eigenlijk een beetje vast!!!

[Primago advies]

Beste Jim,

Vanaf vandaag staat de Loopbaanvraag van de Maand augustus op de site van Carrieretijger. Misschien kun je wat met de stappen die je daar kunt lezen, door voor jezelf te bedenken hoe jij deze vragen die bij de stappen staan zou beantwoorden.

Kun je hier iets mee?

[Isabelle]

Oorspronkelijk geplaatst door Jimjhonson

Hallo Hetty,

Enige tijd geleden, heb ik een voorstel op de schot geworpen gekregen van de bedrijf waar ik team coach ben. Het voorstel luidt als volgt: wij willen je een andere functie voltime geven, maar je moet eerste een assessment en een stage van drie maanden doen en daarna een een evaluatie. Ik ben daarmee akkoord gegaan. Dus heb ik in begin juli de assessment gedaan. En er is totaal anders uit gekomen dan ik verwacht had. Daardoor is een onzerheid die ik niet kende ontstaan.

Alles wat ik nu doe gaat goed en ook de periode in de politiek(dat vond ik niet hetgeen wat achter staat).

UIteraard, alle reacties zijn welkom na het lezen van deze stuk.

Jim, wat kwam er dan uit dat assessment? Was dat slecht nieuws voor je omdat je daaruit leerde dat je bepaalde competenties die je dacht te hebben, toch niet had? Of kwam er ook positieve feedback uit, dat je talenten hebt die je nog niet kende?

En, wat gaat er nu precies allemaal goed. Alles? Misschien kun je eens een lijstje maken van alle taken die goed gaan en hoeveel plezier je aan elke taak beleeft.

[Primago advies]

Ik pak dit draadje weer op, want ik vind het jammer dat er niet meer reacties zijn gekomen.

Wie oh wie vertelt hier zijn/haar verhaal ......

Hallo Hetty,

Ook ik vind dit wel een interessante vraag. Ik heb 'm mezelf regelmatig gesteld en ik kan maar tot één reden komen:
Ik heb gekozen voor wat ik leuk vond! Mijn lievelingsvak op school was Nederlands, dus werd het de lerarenopleiding Nederlands, vervolgens een jaartje Journalistiek, maar dat bleek het toch niet helemaal en daarna een universitaire studie Nederlands.

Misschien idioot, maar ik heb nooit echt een beroep voor ogen gehad. Hoewel, dat ik geen leraar zou worden was me vanaf dag 1 op de opleiding duidelijk. Journalist heeft me wel een tijdje voor ogen gestaan als ideaal beroep, maar dat bleek het toch ook niet helemaal.

Nu heb ik een administratieve baan en doe ik niets met 'mijn vak'. Je kunt dus niet zeggen dat ik erg slim bezig ben geweest. Het lijkt wel alsof iedereen tegenwoordig veel berekenender te werk gaat bij het kiezen van een opleiding. Ik was daar destijds absoluut niet mee bezig en daar pluk ik nu de wrange vruchten van. Tsja...

Hopelijk heb ik je vraag zo een beetje beantwoord.

Jaelle.

[Primago advies]

Hallo Jaelle,

Leuk dat je reageert. Ik denk niet dat iedereen tegenwoordig veel berekender te werk gaat bij het kiezen van een opleiding. Veel mensen kiezen ervoor om samen met een vriend of vriendin een opleiding te doen, omdat ze niet alleen aan een opleiding durven of willen beginnen. Ook kiezen mensen omdat ...... zie mijn punten in mijn eerste berichtje op het forum.

Ik heb een aantal vragen voor je.

Vraag 1.
Als ik het goed begrijp heb je de lerarenopleiding afgemaakt. Waarom zag jij jezelf geen leraar worden?

Vraag 2.
Waarom leek de journalistiek je leuk? Wat voor voorstelling had je daarvan en wat kwam daarvan uit en wat viel tegen?

Vraag 3.
Heb je de studie Nederlands afgemaakt? Waarom heb je voor deze studie gekozen en wat zou je eventueel met een dergelijke studie voor werk kunnen doen?

Vraag 4.
Je hebt nu een administratieve baan. Wat houd jouw werk precies in? Dus wat doe je?

Ik ben benieuwd naar je reactie op mijn vragen.

Hallo Hetty,

Leuk, zo’n reactie terug! Pittige vragen, dat wel. Ik zal proberen er een helder antwoord op te geven. Ik weet niet of dat me lukt, want vaak waren er meerdere redenen om juist die keuze te maken. Da’s vaak zo, denk ik.

Vraag 1.
Als ik het goed begrijp heb je de lerarenopleiding afgemaakt. Waarom zag jij jezelf geen leraar worden?

Die eerste vraag is meteen al een lastige. Leraar worden is voor veel mensen niet bepaald een ideaal beroep als ze van de middelbare school af komen. Lastige kinderen, ordeproblemen, noem de clichés maar op. Bij mij werkte dat ook zo. Terugkijkend op mijn opleiding is dat eigenlijk wel meegevallen. Mijn stages gingen redelijk, maar ik heb altijd het idee gehad een rol te moeten spelen die niet bij me paste. Hoe hard iedereen ook riep dat die rol in de loop der tijd vanzelf een stukje van mezelf zou worden. Ik voelde me niet ‘mezelf’ in de leraarsrol. Ik ben niet echt een leider, denk ik.

Vraag 2.
Waarom leek de journalistiek je leuk? Wat voor voorstelling had je daarvan en wat kwam daarvan uit en wat viel tegen?

Schrijven deed ik altijd al graag, dat ten eerste. Verder was ik destijds vrijwilliger bij de lokale omroep, waar ik al een aantal jaar met heel veel plezier radioprogramma’s maakte. Presenteren, interviewen en op pad als verslaggever; heel erg leuk om te doen en zo kwam het idee om daarmee verder te gaan. Op de School voor Journalistiek lag de nadruk in het eerste jaar heel erg op nieuws. Ik ben heel geïnteresseerd in de wereld om me heen, dus ook in nieuws, maar ik ben er niet 24 uur per dag mee bezig. Dat verwachtten ze daar wel van mij. Elke avond schreef ik de headlines van NOS-teletekst in een schriftje, om mijn nieuwstoetsen te kunnen halen. Verder hamerden ze heel erg op hoe een tekst geschreven moest zijn en daar was ik het meestal niet mee eens. Ik miste het creatieve, waar ik eigenlijk wel een beetje op gehoopt had. Het kantelpunt kwam voor mij dan ook, toen ik een hoger cijfer haalde voor een stuk dat ik klinkklaar uit mijn duim gezogen had, dan voor een verslag waar ik mijn stinkende best voor had gedaan. Voor de ene tekst was ik nota bene op pad geweest en had ik de pure waarheid geschreven, voor de andere tekst had ik zelfverzonnen feitjes op de voorgeschreven manier tot een tekstje geprutst… Duidelijker kan ik het denk ik niet vertellen.


Vraag 3.
Heb je de studie Nederlands afgemaakt? Waarom heb je voor deze studie gekozen en wat zou je eventueel met een dergelijke studie voor werk kunnen doen?

Ja, de studie Nederlands heb ik afgemaakt. Ik koos er destijds voor omdat ik dacht dat ik dan in elk geval ‘breder’ opgeleid zou zijn. Het was natuurlijk veilig, want dat ik dat leuk vond wist ik en verder had ik op dat moment geen idee van wat ik nog meer zou kunnen.
Veel mensen die Nederlands hebben gestudeerd komen terecht in de communicatie, als adviseur, of als voorlichter. Ook in de journalistiek trouwens  en verder in de uitgeverijwereld of bij de overheid.

Vraag 4.
Je hebt nu een administratieve baan. Wat houd jouw werk precies in? Dus wat doe je?

Ik werk nu als officemanager. Een van-alles-en–nog-wat-functie, waar ik via-via in terecht kwam. Tijdelijk, dacht ik, maar het is me nog niet gelukt om een meer passende baan te vinden. (Ik waar tenslotte niet voor niks rond op dit forum!) In mijn geval houdt deze functie in; orderverwerking, facturatie en wat managementondersteunende taken. Ik werk veel met cijfers en weinig met taal. Voordeel is wel, dat ik inmiddels weet dat er meer dingen zijn die ik kan en die ik ook prettig vind om te doen. Elluk nadeel hep sun voordeel, om er nog maar eens een wijsheid tegenaan te gooien.

Heel verhaal, maar ook best fijn om te schrijven; verhelderend voor mezelf.
Ik hoop dat ook jij er iets mee kunt.

Jaelle.

Het is heel moeilijk om zoiets te kiezen. Als kind vond ik alles leuk, maar daar bleef steeds minder van over.
Vanaf 3VWO liep ik met mijn moeder alle open dagen af van allerlei opleidingen, alleen al om erachter te komen wat die opleidingen nou eigenlijk inhielden. Echter dat leidde niet echt meteen tot een sterke voorkeur voor een bepaalde richting. Een half jaar voor mijn eindexamen had ik een voorlichtingsdag voor rechten en toen maakten twee kandidaat-notarissen zo'n leuke indruk op me dat ik bedacht dat ik dan maar notaris moest gaan worden. Ik zag het al helemaal voor me dat ik dat was (dat ging achteraf gezien niet veel verder dan dat ik mezelf zag zeggen dat ik notaris was en dat ik een mooi pak aan had). Daarnaast kon ik met zo'n brede studie toch ook nog veel mogelijkheden open houden. En ik kon lekker thuis blijven wonen.

De rechtenstudie was interessant, maar ik was er niet echt aan toe. Het was niet praktisch genoeg (te theoretisch) en ik had op dat moment nog niet genoeg zelfdiscipline. Uiteindelijk heb ik deze studie onderbroken zonder zelfs maar een propedeusediploma. Na wat jaren werken en reizen wist ik wel dat ik nog steeds iets wilde gaan studeren. Tijdens het werken merkte ik namelijk dat ik vond dat ik dingen beter kon dan mijn bazen. Ik dacht dat ik dingen handiger kon aanpakken dan zij en dat ik minder fouten zou maken. Ik wilde meer verantwoordelijkheid en meer aanzien.

Toen kwam ik terecht bij een universitaire opleiding terecht die erg praktijkgericht is, toegepaste onderwijskunde. Dat leek me wel wat. Ik heb er nooit spijt van gehad. Wat ik over vijf jaar zou willen zijn weet ik echter absoluut niet. Nu, rond het kiezen van m'n eerste echte baan vind ik het nog steeds lastig om een keus te maken.

Hoi Hetty,

dit is inderdaad wel een goede vraag. Ik wist al heel lang dat ik iets in de techniek wilde gaan doen, maar wat precies was mij nog niet duidelijk. Nadat ik een keer een studietest had gedaan, bleek dat Bouwkunde voor mij als beste uit de bus kwam. Ik ben nu met deze studie bezig en hier bijna mee klaar (hopelijk in januari).

Maar sinds een jaar geleden ben ik er achter gekomen dat Bouwkunde eigenlijk niet helemaal mijn ding is. Ik wil meer met mijn handen bezig zijn, en niet de hele dag achter kantoor zitten...wat bij dit vak en bij mijn persoontje waarschijnlijk dus wel gaat gebeuren. Maar waarschijnlijk had ik dan ook geen HBO moeten gaan doen. Omdat ik toch bijna klaar was met mijn studie heb ik ervoor gekozen om hem toch af te maken. In dat laatste "twijfeljaar" kreeg ik bij mijn studie een onderdeel dat niets met de studie zelf te maken heeft, maar waar je in het bedrijfsleven wel vaker mee te maken krijgt. Dit onderdeel ging over het schoonmaken van vervuilde grond. Nu ben ik sinds een paar weken gaan zoeken of ik deze kant op kon met bouwkunde, maar dat bleek moeilijk. Omdat ik me hier toch wel verder in wil verdiepen ben ik nu inlichtingen aan het zoeken over de opleiding milieutechnologie en dan in deeltijd (voltijd wil ik niet meer aan beginnen en is financieel waarschijnlijk ook niet meer haalbaar). Dit is wel een opleiding die past bij het beroep dat ik vaag in gedachten heb.

Achteraf gezien is het wel een beetje raar. Als ik over een paar maanden echt de deeltijd opleiding milieutechnologie ga volgen, ga ik mijn vader achterna. Hij zit ook in de milieubussiness...als ik dat nou gelijk had gedaan... :S

Groetjes Karin