Waar sta je over vijf jaar? en Omschrijf jezelf

[Makingsense]

Organisaties willen zeker niet iemand die zijn persoonlijkheid en eigen mening op zijn nachtkastje achterlaat maar zoeken iemand die ook als persoon wat heeft toe te voegen.


En dat is nu juist het punt dat je naar voren kunt brengen op de vraag waarom jij de uitgelezen persoon bent voor die functie. Het gaat er namelijk niet om dat je de andere kandidaten niet kent, maar dat je weet wat jij zelf als persoon hebt te bieden.

Om even een voorbeeld te nemen... er zijn tienduizenden secretaresses maar allemaal zijn ze anders. De een houdt bijv. erg van organiseren en multitasken maar een ander is liever bezig met excell sheets, of met correspondentie en een volgende munt uit in notuleren.
Vertel waar jij goed in bent en wat jou onderscheidt van anderen.
Dat is een combinatie van kennis en kunde, passie en drijfveren en je persoonlijke eigenschappen en karakter. Want ieder mens is in dat opzicht uniek.

Het is dus eigenlijk juist een hele goede vraag, want hiermee laat je zien dat je zelfkennis hebt. En eigenlijk kan je hetzelfde antwoord geven als op de "omschrijf jezelf vraag"

Maak je niet druk over die "over 5 jaar" vraag. In mijn ervaring als recruiter EN als loopbaancoach heb ik maar heeel weinig mensen getroffen die een kant en klaar 5- of 10-jaren plan hadden. Ook hier geldt weer: zelfkennis... laat weten waar je voor staat. En als je nog niet weet wat je over 5 jaar doet, zeg dat dan gewoon! Dat komt beter over dan een sociaal wenselijk antwoord verzinnen waarbij je de plank misslaat en niet authentiek overkomt.


Succes!
Tessa

[judith67]

Het lastige zit nu juist daarin dat je als sollicitant tijdens zo;n gesprek nog niet weet wat ze zoeken. Dus dan kun je niet zeggen dat je de uitgelezen persoon bent. Je kunt wel zeggen waarom jij denkt perfect uit de voeten te kunnen in de functie en waarom. Dat doe ik ook. Maar je vult dan zelf wel heel veel in. Meestal blijven de antwoorden op vragen naar functieinhoud best vaag.

In elk geval heb ik nooit het gevoel gehad dat deze vraag iets toevoegde aan het gesprek, hoe goed de vraag op zich ook kan zijn. (ik heb de indruk dat het herhaling van cv en brief is, en hoeveel moet je dan nog achter de hand hebben om die vraag te beantwoorden?)

Ik heb wel spannender vragen gehad, die op dat punt veel informatiever waren. Dus een beetje creativiteit eis ik blijkbaar wel van een sol. commissie. Ik ben wel kritisch, geef ik toe.

[Ri@nne]

Ik vind dat je best kritisch mag zijn.

Lang niet iedereen is in staat om een goed sollicitatiegesprek af te nemen. Soms zijn het standaard vragen zonder dat er goed ingegaan en/of doorgevraagd wordt op wat jij antwoordt. Als je de vraag wie je bent beantwoord hebt, plus vraag goede en slechte eigenschappen en daarna komt de vraag 'waarom moeten wij u nemen', dan vind ik het niet meer dan een popie jopie vraag, die ik evengoed kan beantwoorden met 'omdat ik de beste ben' waarop waarschijnlijk de vraag zal komen waarom jij dan de beste bent en waarop ik kan antwoorden 'dat heb ik u net uitgebreid uitgelegd'.

Ik houd ook wel van een beetje creativiteit tijdens een sollicitatiegesprek. Als ik mij thuisvoel tijdens een gesprek, dan voel ik mij ook thuis bij het bedrijf. Tot nu toe was dat altijd wederzijds.

[judith67]

Ik geloof dat wij het redelijk eens zijn, Rianne.

[Ri@nne]

Ja

Het een is niet beter dan het andere. Als het maar (bij jou) past. Of het ook bij die ander past mag de ander beoordelen. Op standaard vragen hoef je niet per definitie standaard antwoorden te geven. Zoals je al schreef kan het ook verrassend positief uitpakken.

Ik had eens een gesprek waarbij ik meer het gevoel had in een werkbespreking te zitten dan bij een eenzijdig interview waarbij je aan het einde nog iets mag vragen. Was een supergesprek vanuit een vertrouwensbasis. Ik kon merken dat mijn cv goed gelezen was en als uitgangspunt diende. De sfeer was wat kunnen we voor elkaar betekenen en hoe. Aan het einde van het gesprek had ik duidelijkheid over de invulling van de functie, bedrijfscultuur en over (on)mogelijkheden. Zowel bedrijf als ik vonden het een uitermate prettig gesprek. Maar misschien moet je daar dan wel no-nonsens voor zijn zoals ook in mijn profiel te lezen is

Ook al heb je misschien niet altijd de luxe om een baan te kunnen weigeren als je aanvoelt dat het niet de baan of het bedrijf voor je is, dan is het toch goed om bij jezelf te blijven en je bewust te blijven van je eigenheid en wat te allen tijde (een) kwaliteit is. Als je vragen gaat beantwoorden op een manier waarbij je je niet prettig voelt, dan zul je dat wellicht subtiel uitstralen en dat is ook niet in je voordeel.

[Makingsense]

Ik stelde regelmatig de vraag "wat zou je doen met een miljoen".
Maar zelfs dan zit je wel eens tegenover iemand die je met vissenogen aankijkt... :-D

Maar creativiteit aan de kant van de organisatie is vaak wel ver te zoeken inderdaad. (maar helaas geldt dat ook weer voor de sollicitatiebrieven en cv´s van de kandidaten... )

Het belangrijkste Judith, is dat je altijd jezelf blijft! Geef de antwooren die bij jou passen!! Je gaf aan dat je niet weet wel antwoord zij verwachten en dat jij dus niet weet wat je moet antwoorden omdat je de functie nog niet goed kent.
Maar dat moet je ook niet doen... geef het antwoord dat echt van jou komt en oprecht is. Geef het ook gewoon aan als je een vraag moeilijk / irrelevant / nutteloos of dubbelzinnig vindt! Dat laat alleen maar meer zien, wat voor persoon jij bent!

Als jij een sociaal wenselijk antwoord geeft waar je eigenlijk niet achter staat, dan zit je straks in een baan of een organisatie die helemaal niet bij je past. En, trust me, I've been there, dat wil je echt niet!!

Ik heb gelukkig ook de leukere ervaringen zoals Rianne... kwestie van een goede klik, dat is eigenlijk nog veel belangrijker dan de "juiste" antwoorden!!