|
21 maart 2012, 13:27
|
Lid
|
|
Geregistreerd: 16 maart 2012
Berichten: 14
|
|
Wat gebeurt er en wat moet/kan ik doen?
Hoi,
Er spelen een aantal dingen en ik weet niet wat ik ermee moet.
Ten eerste, misschien wordt mijn contract niet verlengd. Hierdoor voel ik mij onzeker en ben ik bang. Ik heb veel stress. Ik krijg binnenkort te horen of mijn contract verlengd wordt. Ik moet dus even geduld hebben.
Ik ben bang voor wat er gaat gebeuren als mijn contract niet verlengd wordt. Ik ben bang dat ik ontslagen wordt, omdat ik niet goed functioneer. Ik ben boos op mezelf dat ik niet beter mijn best heb gedaan. Ik ben bang dat ik na mijn ontslag geen andere baan meer ga vinden in de sector waarin ik ben afgestudeerd (psychologie). Ik heb ondertussen gesolliciteerd in de Jeugdzorg, maar ik ben daar weer afgewezen op grond van te weinig werkervaring. Waar kan ik ooit werkervaring opdoen als ik telkens maar afgewezen wordt.
Na mijn afstuderen heb ik veel gesolliciteerd in de Jeugdzorg. Ik werd toen afgewezen wegens te weinig werkervaring en nu word ik nog steeds afgewezen. Dit baart mij extra zorgen voor als mijn contract werkelijk niet wordt verlengd.
Verder voel ik mij waardeloos en kansloos en zie ik het leven somber in. Ik maak taal en spellingfouten en weet niet waar ik terecht kan om mezelf hiermee verder weg te helpen. Nu ik mijn baan dreig te verliezen, vraag ik mij af waar haal ik het geld vandaan om die taal en spelling te verbeteren.
Ik voel me mijn universitaire diploma niet waardig. Overal waar ik solliciteer, krijg ik te horen dat ik niet voldoende werkervaring heb.
Wat moet ik dan? Ik kom nu soms thuis van werk met een ellendig gevoel en vraag me af hoelang kan ik dit werk nog blijven doen en oh ik ga dit baan kwijtraken en daarna wordt het leven nog ellendiger. Ik zit dan thuis met een WW en moet snel een nieuwe baan vinden, wat moeilijk gaat zijn.
Ik vraag me zelfs af of ik soms moet omscholen.
Kortom er speelt een hoop op het gebied van werk wat doorspeelt in mijn prive leven. Ik kan niet meer van het leven genieten. Als ik in de supermarkt loop, durf ik niet meer dingen te kopen. Ik spaar mijn geld al voor het geval dat....
Hoe kan ik hier het beste mee omgaan? Wat voor adviezen hebben jullie voor mij om na mijn ontslag weer zo snel mogelijk aan het werk te komen? Ik wil graag in de jeugdzorg werken, maar daar wordt ik telkens afgewezen wegens te weinig werkervaring. Waar kan ik relevante ervaring opdoen om ooit in de jeugdzorg te werken?
|
21 maart 2012, 17:07
|
Veteraan
|
|
Geregistreerd: 28 november 2006
Berichten: 985
|
|
Hoi Beau,
Als ik jouw stukje zo lees dan straalt daar alleen maar negativiteit vanuit. Ik zie, vanuit jouw ogen, alleen maar beren op de weg. Deze beren creëer je zelf.
Krijg je nu al signalen dat je contract niet verlnegd wordt, of is dat jouw aanname?
Ik wil je adviseren om naar je werkgever te gaan om jouw toekomst te bespreken. Geef aan dat je graag wilt blijven maar dat je een probleem hebt met je taalvaardigheid. Vraag of je werkgever iets wil betekenen in de studie in de vorm van een studieovereenkomst. (hij betaalt de studie en jij tekent een contract dat je 3 jaar blijft of anders de studieschuld terug betaalt)
Heb je, naast je werk nog een uitlaatklep om jouw situatie/probleem te bespreken en te delen? Ik dnek namelijk dat het allemaal niet zo zwartis als je jezelf indenkt. Ga eens in andermans schoenen staan en probeer je voor t estellen hoe jij op hen overkomt.
Enfin allemaal overdenkingen die je, vanuit jouw professie, niet vreemd in de oren zullen klinken. Ik hoop dat ik je er wel een zetje in de rug mee heb gegeven en laat eens horen hoe het je verder is vergaan.
Groet,
Rens
__________________
Rens
|
22 maart 2012, 10:34
|
Lid
|
|
Geregistreerd: 16 maart 2012
Berichten: 14
|
|
Hoi Rens,
Bedankt voor je reactie. Ik heb er inderdaad met anderen over gesproken en die zeggen hetzelfde als jij. Ik kijk er te negatief naar. Je hebt me zeker een zetje in de rug gegeven en de tijd zal mij leren wat er allemaal gaat gebeuren en wat ik dan moet doen. Mezelf nu gek maken levert niets op dan ellende.
Ik zal je zeker laten weten hoe het verder is verlopen....Voor nu moet ik echt even de stress laten zakken en genieten van het mooie weer.
Tot gauw...
Beau
|
22 maart 2012, 14:38
|
|
Indien je dwangmatige onzekerheid ervaart zou ik eens met een huisarts gaan praten. Die zal je dan wellicht doorverwijzen naar de GGZ om zo met onzekerheid om te leren gaan.
Succes!
|
23 maart 2012, 12:42
|
Veteraan
|
|
Geregistreerd: 12 april 2006
Berichten: 1.720
|
|
Hoe gaat het met het genieten van het mooie weer?
Tis in Leeuwarden ook prachtig weer.
Je weet ons te vinden als je je verhaal kwijt wilt.
Groeten van Hetty
|
29 maart 2012, 16:46
|
Lid
|
|
Geregistreerd: 16 maart 2012
Berichten: 14
|
|
hoi,
Genieten is iets waar ik mezelf bewust van moet maken...Als je dreigende ontslag-stress hebt dan is het zo moeilijk om nog te genieten van de dingen die om je heen gebeuren, omdat je telkens denkt van wat als ik me baan kwijtraak dan kan ik ook van niks meer genieten, omdat ik er financieel op achteruit ga.
Ik doe erg mijn best en hopelijk komt er snel een einde aan deze stress periode..ik houd jullie op de hoogte.
beau
|
30 maart 2012, 13:36
|
Seniorlid
|
|
Geregistreerd: 14 maart 2012
Berichten: 51
|
|
Als ik me jou voor me probeer te zien adv je verhaal dan zie ik een persoon die met gebogen schouders en met het hoofd omlaag continue alleen maar kijkt naar de grond vlak voor zijn voeten. -> Oftwel een zeer laag zelfbeeld en telkens op de hoede en op zoek naar hetgeen zich vlak voor zich af speelt.
Moet je eens voor de grap in een ruimte rondlopen met je ogen permanent gericht op je tenen... dan struikel je zowat.
Dat is wat er nu met jou ook gebeurt en om daar uit te komen adviseer ik je twee dingen te doen.
1: Wees eens eerlijk maar ook streng tegen jezelf, je hebt veel in je mars, een diploma op zak en momenteel een baan dus je hebt al bewezen een baan te kunnen krijgen. Dat moet dan toch nog een keer lukken?! :-)
2: Focus op de toekomst. Kijk eens vooruit ipv naar de korte termijn. Ontwikkel een (positieve) visie op de toekomst. Hef je hoofd omhoog en kijk vooruit ver de ruimte in. Het leuke van deze (denkbeeldige) houding is dat je dan vanzelf creatiever wordt in het bedenken van wegen om je doel te bereiken.
Voor al die problemen die je voor jezelf op werpt zijn er oplossingen, alleen je ziet ze niet. Denk aan over een jaar, dan komen de oplossingen voor volgende maand vanzelf langs.
__________________
Ontdekken van je kwaliteiten? Twijfel over je loopbaan of ontwikkelingen op je werk?
Begeleiding en coaching van Steenbergen Consultancy kan je daarbij helpen! Bezoek de website voor meer info.
Ook te vinden op Twitter
|
4 april 2012, 15:02
|
Lid
|
|
Geregistreerd: 16 maart 2012
Berichten: 14
|
|
Hoi Allemaal,
Erg bedankt voor jullie lieve berichten en aanmoedigingen. Ik waardeer het.
Ik weet dat er ergere dingen zijn, maar ik ervaar deze periode als zeer moeilijk en stressvol. Vooral omdat ik nu meer financiele verantwoordlijkheden heb en het niet kan permiteren om zonder inkomen te zitten.
Ik wacht nog steeds op duidelijkheid of mijn contract wel of niet verlengd word. Ik zit nog steeds in de stress dus. Daarnaast zit het mij nog steeds dwars dat mijn taal en spelling/schrijfvaardigheid onder niveau liggen en dat ik hierdoor mijn werk niet naar behoren kan doen. Dit geeft mij het gevoel dat ik nooit als psycholoog kan werken, omdat je daarvoor goede schrijf- en uitdrukkingsvaardigheden moet hebben.
Ik wilde niet langer met dit gevoel zitten en ben op zoek gegaan naar cursussen. Ik heb een cursus gevonden en wil hier binnenkort mee gaan beginnen (nu ik nog inkomen heb). Ik ga mijn zwakke schrijfvaardigheid aanpakken. Hopelijk maakt dit mij zekerder en geeft het mij meer zelfvertrouwen over mijn schrijf- en uitdrukkingsvaardigheden. (Het is ook nog verwarrend dat sommige collega's mijn schrijfvaardigheden wel voldoende vinden en anderen weer niet, maar ja ik ga af op mijn gevoel).
Ik heb na mijn afstuderen ervaren hoe moeilijk het is om aan een baan te komen in de pychologie. Bedrijven vragen veel werkervaring of een gz-registratie, wat ik niet heb. Zelfs op HBO functies solliciteren levert niets op, omdat ik dan weer de relevante werkervaring mis. Ik wil absoluut niet als therapeut gaan werken, maar werken in de jeugdhulpverlening, jeugdzorg trekt mij wel erg aan.
Momenteel ben ik aan het zoeken naar een ander baan. Nu stuit ik op dat ik niet weet ik kan aangezien iedereen roept je hebt onvoldoende werkervaring en je schrijf- uitdrukkingsvaardigheid zijn onvoldoende. Ik vrees dat mijn schrijfvaardigheid mij belemmert in het werken als psycholoog. Soms denk ik zelfs van was ik maar op HBO niveau gaan studeren, want die functies spreken mij wel aan. Maar toch vind ik de psychologie ERUG leuk. Ik bedoel blijkbaar kan ik het wel. Ik zou moeten kunnen werken als psycholoog.
Ik wil voor mezelf nu dus nagaan wat ik wil nou doen in dit leven en wat kan ik en wat moet ik doen om dat te bereiken.
Eerlijk gezegd heb ik op dit moment niet echt ambities. Ik merkte na mijn afstuderen dat ik gewoon wilde werken in mijn vakgebied en geld wilde verdienen en huisje, boompje, beestje. Dat werken in mijn vakgebied valt me tegen, omdat er veel beroep wordt gedaan op je uitdrukkingsvaardigheden. Het is veel rapportages schrijven etc.
Ik heb nu geen ambities om verder te studeren of gz-opleiding te gaan doen etc. Ik wil nu eerst paar jaar werken om werkervaring op te doen in de jeugdhulpverlening, jeugdzorg en dan kijk ik verder wat ik nog meer wil doen.
Ik wil gewoon een baan waar ik mijn kennis en vaardigheden kan toepassen.
Wat vinden jullie hiervan? (Her)kennen jullie dit ook? Heeft iemand ook zoiets meegemaakt? Hoe zijn jullie ermee omgegaan en wat zou je me nog kunnen adviseren?
Alvast bedankt
Beau
|
4 april 2012, 18:55
|
Seniorlid
|
|
Geregistreerd: 14 maart 2012
Berichten: 51
|
|
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door beau
Eerlijk gezegd heb ik op dit moment niet echt ambities. Ik merkte na mijn afstuderen dat ik gewoon wilde werken in mijn vakgebied en geld wilde verdienen en huisje, boompje, beestje. Dat werken in mijn vakgebied valt me tegen, omdat er veel beroep wordt gedaan op je uitdrukkingsvaardigheden. Het is veel rapportages schrijven etc.
.... Ik wil nu eerst paar jaar werken om werkervaring op te doen in de jeugdhulpverlening, jeugdzorg en dan kijk ik verder wat ik nog meer wil doen.
Ik wil gewoon een baan waar ik mijn kennis en vaardigheden kan toepassen.
|
Dit is precies wat ik bedoelde met het jezelf afvragen wat je drive is. Ambitie is een ruim begrip, maar ik adviseer je om een motivatie voor jezelf te bepalen waar het werken het antwoord op is. Hier ben je al goed mee op weg door wat je zegt over het willen opbouwen van werkervaring.
En ja... het houdt ook veel vervelende klussen in, en veel investeren, maar dat is allemaal onderdeel van je pad richting meer ervaren worden en beter worden in je vakgebied. Begin gewoon en ga ervoor! ;-)
__________________
Ontdekken van je kwaliteiten? Twijfel over je loopbaan of ontwikkelingen op je werk?
Begeleiding en coaching van Steenbergen Consultancy kan je daarbij helpen! Bezoek de website voor meer info.
Ook te vinden op Twitter
|
5 april 2012, 17:25
|
Lid
|
|
Geregistreerd: 5 april 2012
Berichten: 6
|
|
ontslag!
Hi,
Het is heel moeilijk en pijnlijk als je wordt ontslagen, maar ik vind dat je dit veel te persoonlijk opvat. Weet dat jij echter niet de enige bent die op dit moment wordt ontslagen en misschien zonder werk komt te zitten. Maar onthou een ding goed, alles wat er in je leven gebeurt heeft een reden. Jij wordt er sterker van en leert je levenslessen. Uit ervaring weet ik dat je altijd beter wordt van die veranderingen in je leven, hoewel je het nu niet kunt zien en denkt dat alles tegen zit. Maar geloof dat het goed komt, want de universum is heel vrijgevig, en zal jou geven wat jij vraagt, geloof me.
Ontslag is niet het einde van je leven....je krijgt vast weer beter kansen, vertouw injezelf.
groetjes,
|
|