Hallo carieretijgers,
Hier volgt nog even een antwoord op de vragen bij het onderzoek naar
mijn loopbaanvraag.
Charisma/ uitstraling heb ik wel, geen dominante, maar van mijn lieve uitstraling weet ik wel ook gebruik te maken.
Ik maak het mijzelf niet alleen maar moeilijk, ik wil hiervoor gaan, omdat deze doelgroep mijn passie is. Ik wil graag met deze doelgroep werken omdat ik weet dat ik dit kan.
De doelgroep jeugdigen zonder (gedrags)problemen bestaat niet in mijn werkveld, in ieder gezin is er iets aan de hand, iedere jongeren maakt op een bepaald moment in zijn leven bepaalde situaties/veranderingen mee, hoe hij of zij daar mee om gaat maakt het dat het voor hem of voor de buitenwereld een probleem vormt en op deze manier komen ze vaak in de hulpverlening terecht. Zelf heb ik in mijn jeugd veel ruzie mee gemaakt, wat er mede toe leidde dat ik me op mijn dertiende redelijk depressief voelde, ook ben ik lange tijd faalangstig en onzeker geweest en zijn mijn ouders uiteindelijk gescheiden, ook had ik vrijwel niemand waar ik bij terecht kon, maar ben er wel zelf bovenop gekomen. Ik weet dus wat jongeren op het moment dat zij problemen hebben nodig hebben dit is vaak steun, acceptatie en een gesprekspartner, die diegene biedt wat hij of zij op dat moment nodig heeft. Dit kan variëren van helpende hand tot een duwtje in het diepe en iemand om op terug te vallen wanneer het mis gaat.
Moeilijkheden maken mijn werk uitdagender, ik ben voor mezelf ook op zoek naar deze moeilijkheden om mijn eigen groei te bevorderen. Ik wil graag iemand zijn, die anderen niet alleen kan motiveren door een positieve houding maar ook door hen om te leren gaan met grenzen binnen hun leefwereld. Daardoor leer zelf ik duidelijk mijn eigen grenzen en wensen aan te geven. Binnen dit werk is het genieten, wanneer je samen met jongeren doelen bereikt en als beloning heerlijk met in het zonnetje kunt zitten kletsen.
Waar ik me nog meer bewust van ben geworden door het antwoord op mijn loopbaanvraag;
Mijn houding varieert soms een beetje afhankelijk van mijn bui. Ik loop meestal rechtop, kijk mensen recht in de ogen aan en maak contact. Door me hier bewuster van te worden en ook nog steviger te gaan staan, zal ik nog zelfverzekerder overkomen.
Ik ben de laatste tijd al minder vragen gaan stellen en neem iedere dag meer besluiten door mensen mede te delen wat we die dag gaan doen. Mijn volume is vaak in eerste instantie hard en aan het eind van de zin zacht. Ik ben hiermee aan het experimenteren en ga ook vanavond op dat feestje mensen naar mij laten luisteren door met een zelfde volume te spreken.
Wat ik graag wil en wat ik vind en wat ik ga doen vertel ik ook sinds korte tijd in plaats van dit ieder keer te overleggen. Want ook collega’s overleggen vaak door het doen van mededelingen. Eigenlijk kan bijna iedere situatie een leermoment zijn en wanneer je andere mensen (prive) op de hoogte stelt van jou leerdoelen kunnen zij je hier mee helpen.
Ik heb nog een weg te gaan, maar kom er wel. Dit werk is me veel waard. In dit verhaal staan misschien niet voor iedereen even interessante stukjes. Maar voor mij is dit een goede manier om aan mezelf te werken en een stok achter de deur door dit op dit forum te plaatsen. Wanneer iemand graag ervaringen met me wil uitwisselen over hun situatie mag je me altijd mailen.
groetjes Nicky