Ongelukkig door nieuwe baan
Hoi mensen,
Ik zou graag jullie advies willen over wat ik meemaak op mijn werk,ik twijfel namelijk ontzettend om daar te blijven.
Als eerste ben ik 1,5 maand geleden begonnen bij mijn nieuwe baan.
Al vanaf de eerste dag ging het niet leuk,er werkte nog een uitzendkracht die ik uiteindelijk moest vervangen.
Door hem werd ik ingewerkt en dat was echt een drama,hij wilde mij niks uitleggen,liet mij alleen mij werk doen,ik had niks aan hem.
Ik vroeg veel aan hem omdat ik mijn werkzaamheden graag wilde begrijpen aangezien het allemaal nog nieuw voor mij was.
Ik heb mij netjes voorgesteld aan mij collega's alleen het vreemde was dat mijn collega's vanaf het begin mij negeerde.
Ik vroeg regelmatig of zij wat te drinken wilde en dan was het nee.
Aan mij vroegen ze dat nooit en aan andere wel.
Nou ben ik niet gelijk boos als iemand mij overslaat maar als je net ergens nieuw bent is het niet echt een bepaald welkomsgevoel.
Ik voelde mij buitengesloten,tijdens de pauze moest ik alleen eten en als er dan een collega bij zat werd er niks gezegd.Ik probeerde een gesprek aan te knopen maar dat ging ook niet echt.
Verder als ik wat vroeg werd ik erop gewezen dat ik het aan de uitzendkracht moest vragen,en die wilde het niet uitleggen.
uiteindelijk 1,5 week later was de uitzendkracht weg en moest ik het op eigen kracht doen.
Ik begreep mijn werkzaamheden nog steeds niet,gelukkig kon ik toen wat aan een collega vragen,alleen hoe meer ik aan haar vroeg hoe geirriteerde ze werd.Ik snapte er niks van wat een chaos.
Mijn leidinggevende had ik nog nooit gezien die was ziek thuis.
Thuis kwam ik vaak betreurd thuis,ikvoelde me totaal niet op mijn gemak op mijn werk door mijn collega,het werk was dan ook niet zo super maar dat ging wel, het was de sfeer.Elke dag ging ik met tegen zin naar mijn werk.
Er werd bepaald wanneer ik met pauze mocht,ik kon amper een kopje thee drinken.Had het gevoel of ik hun slaafje was,aangezien ik hun moet ondersteunen,als ik iets niet gelijk deed kreeg ik een zucht.
Had s'ochtends best honger maar een koekje eten kon niet,ik moest rennen van de ene naar de andere kant omdat ik ook de telefoon op moest nemen.mijn collega namen nooit eens de telefoon op ze lieten mij maar zweten.
Naar de 3 e week kwam mijn leidinggevende weer werken,ik kreeg ondertussen ook op mijn kop omdat ik te langzaam was in mijn werk,ik heb toen uitgelegd dat ik nog niet alles begrijp en dat ik niet echt goed ben ingewerkt.
Ze vertelde dat ik nu mijn vragen aan een andere collega moest vragen dat zij mij hielp.Alleen deze collega was nou ook niet zo behulpzaam maar alsnog hield ik het vol om gewoon netjes te vragen.
Ook dat de leidinggevende terug was verandere de situatie niet.
Mijn laatste week van mijn proefperiode vroeg ik hoe ik er voor stond.
Tijdens mijn gesprek vertelde ik wat mij dwars zat,dat ik mij buitengesloten voel,dat als ik iets vraag ik een geirriteerd antwoord krijg,dat ik mij niet op mijn gemak voel etc etc.
Mijn leidinggevende was helemaal verbaasd en verdedigde mijn collega's , zij vond het absoluut niet zo, dat het door de chaos kwam dat mensen zo doen.
En dat mijn collega's juist zeer positief over mij zijn.
Ik stond helemaal perplex, Wat! ik vertelde mij leidinggevende dat ik echt verbaasd was.
Volgens mij leidinggevende lag het aan mij dat het maar net is hoe je je opstelt als je ergens nieuw bent.waarop ik zei dat ik echt mijn best heb gedaan , dat ik contact probeerde te maken met mijn collega's maar dat dit niet wederzijds is.
Mijn leidinggevende adviseerde mij om er goed over na te denken en dat k de volgende dag zou laten weten of ik verder wilde.
Ik heb heel erg getwijfeld ook omdat ik net ben gaan samenwonen,ik zat er eigenlijk gewoon helemaal doorheen van verdriet ( hoe dom dit ook klinkt) maar ik heb dit nog nooit gehad bij een baan zo erg de collega's.
Uiteindelijk heb ik besloten om toch verder te gaan bij mijn baan.
Alleen nu heb ik zo'n spijt, ik weet het het is heel dom maar eigenlijk wil ik niet meer verder bij het bedrijf.
De sfeer is weer klote en sinds vorige week heb ik mijn ziek gemeld,ik zit helemaal te stressen om die baan,hoe die collega's doen.
Elke dag dacht ik ik ga gewoon weer de volgende dag naar mijn werk maar tot nu toe heb ik dat niet gedaan.
Ik was een paar dagen echt ziek en ik ben daar nu in blijven hangen.
Ik ben ook totaal niet trots op mezelf, ik weet gewoon niet wat ik moet doen,.
Mijn leidinggevende is behoorlijk pissig omdat ik mij nu heb ziek gemeld voor de tweede keer.
Ook belde ik gisteren ik kreeg een collega mijn leidinggevende was er niet ik vertelde haar dat ik nog ziek ben waarop zei bot reageerde :dat hoef jij aan mij niet te vertellen!
Om de dag word ik gebeld door de arbo.
En gisteren kreeg ik te horen dat mijn collega's nu ook anders over mij denken,dat niemand gewend is zo lang ziek te zijn.
Dat ze het ongeloofwaardig vinden dat ik ziek ben.Dat ik naar de huisarts moet.
Maandag en dinsdag had ik koorts omdat k mij zo druk zit te maken , gisteren zat ik stressen ik raak er best ( durf het bijna niet te zeggen ) depri van met de gedachte om naar die baan te gaan.
Ik zit gewoon echt nu klote in mijn vel dat ik twijfel of ik het vrijdag moet vertellen dat ik niet meer bij hun wil werken.
Alleen dan zit ik aan die opzegtermijn vast en het liefste wil ik niet meer terug naar mijn werk.
Heeft iemand tips voor mij of ook zoiets meegemaakt vertel het mij asjebliefst wie weet heb ik er wat aan.
Groetjes
Selena.
|
Soortgelijke discussies
Lineaire weergave
