Naar gevoel na sollicitatie - wie denkt met me mee?
Wie denkt met me mee?
Ik heb vanmorgen een sollicitatie gesprek gehad.
De baan is voor mijn diploma’s aan de lage kant,
wel in de sector waar mijn diploma’s en ervaring liggen.
Ik had mij goed voorbereid en ging er netjes gekleed en uitgerust heen.
Mijn notitie schrift met voorbereide vragen bij mij.
Het gesprek werd geopend ‘we hebben een half uur
maar zijn meestal eerder wel klaar’ ...
ik antwoordde dat ik vast wel een half uur vol kon kletsen en de uitnodiging waardeerde. Ik stelde eigenlijk de vragen tijdens dit gesprek , ze wilden kennelijk vrij weinig van mij weten behalve meerdere keren waarom
Ik met mijn diploma’s op deze functie solliciteerde.
Ik werd hier zenuwachtig , onzeker van ...
ik heb geantwoord dat ik de afgelopen jaren voor mijn kinderen heb gezorgd en deze functie een mooie springplank vond om later weer op eigen niveau te gaan werken . Dat is de waarheid !!
Nu denk ik .. ik had moeten zeggen ‘ik kan mijn creativiteit in deze functie kwijt en zie genoeg uitdagingen ..’ maar goed te laat dus..
Ze vroegen niet wanneer ik kon beginnen dus ik ben bang dat ik het niet geworden ben maar ik blijf een naar gevoel houden ..
Wat kan ik de volgende keer anders doen?
Ik wil graag weer werken maar voel me zo onzeker over mijn kunnen..
ik wil me natuurlijk wel goed voelen in mijn werk ...
|