Ziek thuis en problemen op het werk: ontslag nemen?

[Dreamer]

Hallo,

Ik zit ergens mee en hoop dat jullie me kunnen helpen.
In 2009 ben ik begonnen met de opleiding Pedagogisch werker 3 BBL (dus 20 uurs contract en 1 dag in de week naar school.) Ik werkte daarbij bij een kinderopvang stichting bij mij in de buurt. Ik heb van sep 2009 tot sep 2010 bij een vestiging gewerkt van die stichting en in sep 2010 heb ik geruild met een klasgenoot van werkplek naar een andere vestiging. Daar is de hele heisa begonnen...

In januari 2010 had ik een gesprek met mijn begeleidster dat ze vonden dat ik te weinig energie had.. ik vond het onzin maar ze zeiden dat ze het alleen maar aangaven omdat ze zagen dat ik eraan onderdoor ging...

Ik heb me daarna vrezelijk proberen te bewijzen en eigenlijk TE veel mijn best gedaan... maar.. na heel hard gewerkt te hebben en veel gesprekken te hebben gevoerd met mijn begeleidster, heb ik in oktober 2011 mijn diploma gehaald.
Bij mijn werk hadden ze besloten om mij een 8,5 uurs contract aan te bieden als inval/oproep kracht. Ik heb dit aangenomen...

Maar 6 weken geleden begon ik me ziek te voelen en niet happy... ik had vrezelijke last van mijn maag, maar toe mijn maag over was was ik nog steeds niet happy... Ik zit nu al 6 weken thuis, ik voel me best schuldig over het idee dat ik niet kan werken.. maar ik kan ook echt niet meer.. als ik terug kijk op de gesprekken die ik op mijn werk heb gehad en over de waarschuwingen die mijn begeleidster me al steeds gaf had ze gelijk, maar wilde ik niet luisteren. Ik MOEST en ZOU dat diploma halen! en nu heb ik hem.. maar zit ik ziek thuis.

ik ben hard aan mezelf aan het werken maar ik wordt steeds 'lastig gevallen'' door Arbo artsen en mijn bazin... ze hebben allemaal het beste met me voor maar willen me wel weer zo snel mogelijk aan het werk hebben. Dit werkt heeeel averechts bij mij. ik raak constant in paniek als ze bellen of als ik langs moet komen en ik denk eraan om ontslag te nemen.. Mijn man werkt 5 dagen in de week, hij heeft een goede baan dus aan de inkomsten ligt het niet.. en dan kan ik zonder 'lastig gevallen te worden' beter worden...

- Nu is mijn vraag.. kan ik zomaar ontslag nemen? Mijn contract ging 1 november in en mijn proefperiode duurde 2 maanden.. daar ben ik dus al voorbij...
- En stel je voor dat ik ontslag neem.. en volgend jaar wil ik toch weer aan de slag.. kan dat dan zomaar?

Ik vind het heel moeilijk om een beslissing te nemen.. wel ontslag of niet ontslag nemen.. maar mijn gevoel zegt dat ik rust nodig heb en dat ik dat alleen maar krijg als ik ontslag neem...

Ik wacht jullie reacties af.

[René]

Het komt op mij over dat je geen medische aandoening hebt, maar dat je je ziek voelt van je werk. Ik begrijp uit dit verhaal nog niet helemaal waarom.

Nog meer rust nemen is dan vaak niet de oplossing. Zes weken is al erg lang en "ik ben hard aan mezelf aan het werken" klinkt een beetje vaag.

Misschien is het beter voorzichtig aan het werk te gaan, je problemen daar te onderzoeken en een oplossing te zoeken. De arboarts is bij uitstek de persoon om je daarbij te helpen. Het lijkt me niet zo gek dat hij en je leidinggevende proberen je weer naar het werk te krijgen. Waarom raak je daar zo van in paniek?

Ontslag nemen zal vast wel lukken. Kijk wat erover in je contract staat en/of bespreek het met je leidinggevende. Als je niet meewerkt aan weer aan het werk gaan, dan is ze waarschijnlijk liever van je af en zal ze graag instemmen met je ontslag. Maar dat zou een enorm zwaktebod zijn, een raar gat op je cv, een slechte referentie en geen oplossing voor de problemen die je ervaart met je werk.

[ajhoff]

In aanvulling op Rene: ga eens nadenken over de oorzaken van je ziekte. Waarom is het zo gelopen? Wat verwacht je van je zelf? Waarom heb je zo hard gewerkt? En in tweede instantie: hoe kun je de situatie verbeteren?

Ontslag nemen kan inderdaad altijd, maar lost het probleem niet op. Sterker nog, als je het nu niet aanpakt zul je het probleem nooit oplossen. Ik zou willen adviseren om juist met de ARBO-arts te gaan praten. Deze kan je helpen met een goede analyse en een verbeter/verandertraject uit te stippelen.

Wees eerlijk naar jezelf toe: bel ze op, geef toe dat je niet geschikt bent voor de baan en neem per direct ontslag. Ga vervolgens op zoek naar iets waar je wel geschikt voor bent.

Succes!

[René]

Oorspronkelijk geplaatst door Hassan

geef toe dat je niet geschikt bent voor de baan en neem per direct ontslag.

Veel te kort door de bocht. Misschien is er iets bijzonders aan de hand op deze vestiging, misschien is er slecht management, misschien moet 'Dreamer' nog ergens aan wennen, iets leren of zich verder ontwikkelen. Het probleem helder krijgen en een oplossing zoeken is wat ingewikkelder dan botweg afhaken en opgeven.

[Rens]

Waarom probeer je niet, onder begeleiding van de arbo, therapeutisch terug te keren. Probeer dan vanuit je leidinggevende de begeleiding te vragen op de wijze hoe zij jou graag zien binnen de organisatie.

Zo werk je samen naar een toekomst die voor beide partijen gewenst is.

Succes.
Rens

[Scarlet500]

Wat mij vaak opvalt is dat er in organisaties niet echt gepraat wordt. De leidinggevende zeggen niet echt wat ze willen zeggen en de medewerker geeft niet echt aan wat hij/ zij voelt of wil. Iedereen is bang iets te veel te zeggen en de kool en de geit worden gespaard. Juist over de communicatie op het werk ben ik een blog begonnen. Jou probleem is niet uniek. Heel veel mensen hebben vergelijkbare situaties. Het enige advies is :"Pak de koe bij de horens en ga een gesprek aan." Vertel vooral wat je wel wil.

In theorie heb je gelijk: in de praktijk spelen er heel dingen die helaas geen zuivere koffie zijn: vriendjespolitiek, pesten, belangenverstrengeling enzovoorts. Communicatie wordt dus vaker bestraft dan beloond.

Als ik het goed begrijp gaat het hier maar om een contract van 8,5 uur, als invaller.
Ik zou proberen die uren weer op te bouwen, daarna kan je gaan kijken of je daar blijft werken of naar een andere baan gaan zoeken. Dan ga je op een betere manier weg.
groet Brigit

Hoi Dreamer,

Ik herken mezelf wel een beetje in jouw verhaal! Alleen was ik overspannen door alle overuren en begon ik van de stress paniekaanvallen te krijgen. Maar je voelt idd totaal geen rust als je baas en de arbo constant op je blijven hameren. Ik kon hier uiteindelijk ook niet meer tegen en we zijn met een beëindigings-vaststellingsovereenkomst uit elkaar gegaan. Moet het nu nog wel wat verwerken, maar voel me al een pak rustiger!

Misschien kan jij het ook op zo'n manier proberen? Alhoewel ik dan wel niet meer terug zou gaan naar diezelfde instantie, maar gewoon bij een andere proberen zodra je je weer beter voelt.

Groetjes