Help! Ik weet niet meer wat ik wil
Hallo allemaal, ik ben Sandra, 34 jaar en ik zit nu op een punt dat ik niet meer weet wat ik wil qua werk in de toekomst.
Ik zal eerst eens wat vertellen over mijn voorgeschiedenis: heb het HBO diploma Sociaal Pedagogische Hulpverlening op zak en heb na de HBO ongeveer een jaar gewerkt in die richting, als groepsleidster in de zorg voor verstandelijk gehandicapten. Al snel kwam ik tot de conclusie dat ik het eigenlijk maar niks vond en heb ik ontslag genomen. Eigenlijk was de keuze voor deze opleiding ook meer gebaseerd op welke opleiding ik nog kon doen i.v.m. mijn vakkenpakket op het VWO, dan dat het iets was wat ik echt wilde.
Ik ben vervolgens als administratief medewerker gaan werken bij een verzekeringsmaatschappij. Het enige werk waar ik tot op heden echt lol in heb gehad. Oke, het werk was niet al te moeilijk, maar er waren doorgroeimogelijkheden en ik had erg leuke collega's. Helaas werkte ik daar via een uitzendbureau en hield mijn contract na 9 maanden op.
Daarna heb ik tot 2003 verschillende administratieve functies gehad en tussendoor wat kortdurende andere baantjes in b.v. een sportschool, maar vooral dus administratief werk.
In 2003 kreeg ik een baan als medisch secretaresse bij een GGZ-instelling.
Daar heb ik tot 2 weken geleden gewerkt. Ik heb daar 5 jaar gewerkt en het prettige wat ik daar aan vond was de setting; ik vind alles wat in de GGZ plaatsvond erg interessant (misschien toch wel vanuit mijn opleiding?), maar het begon me erg te vervelen, het was te rustig, had het idee erg onder mijn niveau te werken, hoewel ik het erg fijn vond dat het geen stressbaan was.
Onlangs heb ik mijn kans gegrepen om intern te solliciteren als secretaresse op onze facilitaire dienst. Dit leek me erg leuk, maar had blijkbaar een beetje een verkeerd beeld bij de functie. Ik zou de manager gaan ondersteunen en een deel voor het team van de facilitaire dienst gaan werken, maar hoe dat er precies uit kwam te zien was nog niet geheel duidelijk omdat dit nog ingericht moest worden omdat we momenteel in een fusie zitten. Maar omdat alles me leuker leek als wat ik deed, heb ik de functie aangenomen.
Ben daar ook begonnen, maar heb al een slechte start gemaakt door op mijn oude functie alles te proberen af te ronden, wat niet haalbaar was in de korte tijd dat ik daar nog zat, tegelijkertijd moest ik zelf ingewerkt worden op mijn nieuwe plek en moest ik iemand anders inwerken op mijn oude plek.
Kortom, dit was me teveel en ben mezelf zwaar voorbij gelopen.
Tot nu toe ben ik op mijn nieuwe plek alleen nog maar bezig geweest met het plannen van afspraken en de zaakjes op orde houden voor de manager, en dat vind ik nu niet het leukste werk. Deze negatieve indruk zorgde weer voor extra spanning en na een paar nachten van de stress niet slapen heb ik me nu dus al ziekgemeld, met allerlei stressklachten zoals hartkloppingen, huilbuien, druk op de borst enz.
Nu zit ik dus twee dagen thuis en heb mijn ziekte bij mijn nieuwe leidinggevende afgedaan als een griepje. Voel me hier zeer lullig over en durf me eigenlijk al niet meer te vertonen daar.
Ik heb het idee dat ik me in het sollicitatiegesprek beter heb voorgedaan als dat ik daadwerkelijk ben: Ik ben helemaal niet stressbestendig, kan slecht Nee zeggen en ben verschrikkelijk onzeker. En door dit bovenstaande nu aan hem te vertellen laat ik dat ook aan hem zien, en heb ik het idee dat hij spijt gaat krijgen van het aannemen van mij.
Anderszijds heb ik nu al de indruk dat dit geen functie voor mij is. Ik wil niet de hele dagen achter iedereen aanbellen voor afspraken en voor een persoon werken.
Zit hier nu zwaar over te piekeren en weet niet meer wat ik moet. Ik ben bang om weer te beginnen en zeker bang om dit te bespreken.
Ik zou denk het liefst gewoon een baantje hebben zonder stress, met een paar man in een team zitten (ik werk nu op een plek alleen), merk dat ik contacten met collega's ook wel belangrijk vind. Aan de andere kant lijkt het me fijn om lekker met mijn handen te gaan werken, ik weet natuurlijk alleen niet wat, en niet meer 8 uur per dag voor dat beeldscherm te zitten, want mijn piekerneiging niet ten goed komt. Verder heb ik niet de ambitie om hogerop te komen, alleen merk ook wel weer dat ik me wel snel kan vervelen in een functie.
Morgen zou ik misschien weer beginnen, maar ik durf niet... Help
Iemand tips hoe ik hier nu mee om moet gaan, want ik ga me hier alleen nog maar beroerder onder voelen..
|