hoe houd ik me staande?
Sinds 8 maanden werk ik als hulpverlener bij een middelgrote organisatie. Ik was meteen aangenomen en ongelofelijk blij met deze baan. Na enkele maanden bleek de salarisadministratie allerminst op orde, uren, berekeningen klopte niet en ik kreeg zelden een loonstrookje. Hierdoor kwam ik in de problemen en heb ik een loonvordering gedaan (wel aangekondigd). Dit viel niet goed. Ik zou niet meer worden ingepland. Omdat men mij niet kon ontslaan, zo bleek, werk ik er nu nog.
Nog steeds heb ik geen correcte loonstroken gekregen, wordt mijn agenda helemaal klem gepland zodat ik achterstanden opbouw (ook al werk ik binnen de geijkte tijden). Het contact met de financieel directeur en zorgmanager is niet constructief, ze denken niet mee naar een oplossing maar wijzen vooral.
Volgende week dinsdag heb ik een gesprek met de zorgmanager en financieel directeur. De suggesties die worden gewekt in mailverkeer liegen er niet om. Dit gaat geen leuk gesprek worden. Hoewel ik het gesprek positief in wil gaan, denk ik dat er van de andere kant geen positieve intentie is tav het zoeken naar een werkbare oplossing. Daarnaast heb ik zelf de neiging in discussie te gaan wanneer ik argumenten niet redelijk vind. Ik ben bang dat er aangestuurd wordt op een verstoorde werkrelatie.
Hoe houd ik me staande in dit gesprek? Wat is het punt dat ik me uit zelfbehoud ziek moet melden (ik scoor zeer hoog op burnout vragenlijsten)?
|