uitnodiging gesprek.. wel of niet doen?

[dk1978]

Ik zit met een lastig dilemma...
ik heb een uitnodiging ontvangen voor een sollicitatie gesprek.. de functie is wel in deze regio, maar het hoofdkantoor zit zo ongeveer aan de andere kant v/h land

ik heb gesolliciteerd omdat ik op t laatste moment erachter kwam dat ik mijn werkbriefje op moest sturen naar t uwv en ik nog niet had voldaan aan mijn sollicitatieplicht... dus heb een vacature uit de krant geplukt en een kort briefje getikt en op de post gedaan...
het is dus niet bepaald een functie waarvan ik denk, ja, dit is het!

door persoonlijke omstandigheden (o.a. familielid in ziekenhuis) komt dat gesprek me absoluut niet goed uit... ik ben dan bijna een complete dag kwijt... en dan nog de reiskosten.. enz..
En dat vind ik opzich niet zo'n probleem, (ik ben vorige week ook nog ver weg op gesprek geweest, maar dat was een baan die ik wel leuk vond) maar op dit moment dus wel, en dan ook nog voor een baan die ik eigenlijk niet wil..
maarja, ik heb wel sollicitatieplicht...

mijn gevoel zegt dat ik het af moet zeggen... ik snap al niet waarom ze me uitgenodigd hebben op basis van die waardeloze brief? Hebben ze zo weinig reacties gehad? Straks nemen ze me nog aan ook!
maar afzeggen durf ik niet zo goed... ik kan die uitnodiging wel verzwijgen maar dat voelt ook niet goed... ik heb af en toe al het gevoel dat ik een luie uitkeringstrekker ben (ook al weet ik heus wel dat dat niet waar is..) en zulke akkefietjes versterken dat gevoel alleen maar... ik ben ook bang dat ik er gedonder mee krijg als ik niet ga

ik heb erg gisteren gewoon wakker van gelegen
als het hier in de buurt was geweest dan was ik gewoon gegaan.. maar t is meer dan 2 uur rijden

nu hoop ik op geruststellende reacties die zeggen; jeetje zeg.. verzin een smoes en blijf lekker thuis.. het valt vast mee..
maar ik kan het me ook goed voorstellen dat je zegt: doe niet zo dom, je zit zonder werk, elke kans op een baan is er weer 1.. dus stel je niet aan en ga gewoon!

wat zouden jullie doen in dit geval?

[Silvia1]

Oorspronkelijk geplaatst door dk1978

het is dus niet bepaald een functie waarvan ik denk, ja, dit is het!

Reiskosten --> En dat vind ik opzich niet zo'n probleem, (ik ben vorige week ook nog ver weg op gesprek geweest, maar dat was een baan die ik wel leuk vond) maar op dit moment dus wel, en dan ook nog voor een baan die ik eigenlijk niet wil..
maarja, ik heb wel sollicitatieplicht...

mijn gevoel zegt dat ik het af moet zeggen... ik snap al niet waarom ze me uitgenodigd hebben op basis van die waardeloze brief? Hebben ze zo weinig reacties gehad? Straks nemen ze me nog aan ook!

Uit deze citaten uit jouw brief maak ik op dat je de baan niet wilt.

Het is dus belangrijk dat je het bedrijf duidelijk maakt dat je de baan niet wilt.
En dat is niet gemakkelijk.
Zet eerst voor jezelf op een rij waarom je de baan niet wilt. Deze argumenten kun je ook gebruiken naar dat bedrijf toe.

Het is het netst om dit in een niet-telefonisch gesprek duidelijk te maken.
Maar dit is bij jou (door persoonlijke omstandigheden) moeilijk.
In jouw geval zou ik uitleggen dat je het gesprek wilt verzetten (i.v.m. persoonlijke omstandigheden).
Een leidingevende met een beetje respect voor zijn medemens zal dit wel begrijpen.

Tijdens het volgende gesprek zou ik als jouw gevoel nog steeds hetzelfde zegt duidelijk maken dat je de baan niet wilt.
De enige tip die ik je hierbij wil geven is eerlijk blijvene n respect blijven tonen.
Hopelijk kunnen andere forummers je hier verder bij helpen.

Succes!

[dk1978]

bedankt voor je reactie..
het liefst ben ik gewoon eerlijk. dan weet dat bedrijf ook waar ze aan toe zijn en hoeven ze geen onnodige energie meer in mij te steken.
maar ik ben bang dat ik daardoor problemen kan krijgen met de uitkeringsinstanties.
het gesprek verzetten schiet voor mij niet zoveel op, de situatie zal niet snel veranderen... dan kan ik net zo goed op de originele datum gaan, dan ben ik er zo snel mogelijk vanaf

waarom maak ik me zo druk om dit soort dingen? volgens mij zijn er genoeg mensen die in de ww zitten en die het niet zo nauw nemen met de regeltjes... waarom durf ik dan niet voor 1 keertje "stout'' te zijn?

[Rens]

Ho,

1:
Iets in je heeft gezegd dat jij bekwaam bent voor de job, anders had je niet geschreven.

2:
Nu zit je thuis en komen de muren wellicht op je af

3:
Wil je werken of heb je genoeg aan je thuszit situatie.

4:
het is altijd beter vanuit een werkende situatie te solliciteren dan vanuit een werkloze situatie.

5:
Je zou wel op gesprek gaan als het om de hoek zou zijn. Nu het 2 uur rijden is, is het te ver. (alleen naar het hoofdkantoor)

Al met al, reden genoeg om ervoor te gaan en vanuit je eventuele werkende situatie verder te kijken. Je kunt dan ook even je zinnen verzetten en alle privéproblemen even achter je laten

Ik weet dat ik nu niet hetgene zeg wat jij wilt horen, maar uiteindelijk kost jij nu de gemeenschap geld en daar betaal ook ik aan mee.

Succes met het maken van je weloverwogen beslissing.

Groet,
Rens

[Neerlandica_to_be]

Ik zou ook gewoon gaan. Mocht het nu slecht uitkomen, dan kun je de afspraak uiteraard verzetten.

Misschien is dit niet je droombaan, maar het is toch altijd beter om aan het werk te zijn dan om werkloos thuis te zitten (ook met het oog op toekomstige sollicitaties: je bouwt weer wat werkervaring op en het 'gat' op je cv wordt alleen maar groter naarmate je langer thuiszit)?

[poekie]

veel succes in deze situatie , mijn partner heeft iets soort gelijks meegmaakt ! Hij heeft ook een tijdje in de ww gezeten en werd ook uitgenodigd voor iets wat hij eigelijk helemaal niet wou en ook nog eens ver reizen ! gelukkig heeft hij het ook niet gekregen ! succes