Zij-instromer onderwijs?

[wieteke]

als ik dit zo lees denk ik dat het "zonde" is om tijd en energie te steken in een studie die je eigenlijk niet wilt (docentenopleiding).Grijp je kans en doe de opleiding die je echt graag wilt (religiestudies) zodat je de komende 35! jaar wel met plezier kunt werken. Deze opleiding is in Utrecht bijvoorbeeld 1 avond in de week, waardoor je daarnaast nog genoeg tijd over hebt om te werken. Tegen de tijd dat je klaar bent met je studie ben je midden dertig en wel "oud" genoeg voor het vak dat je graag wilt.

Heel veel docenten zijn geen docent omdat ze het geweldig vinden maar juist omdat ze in het bedrijfsleven of bij de overheid falen. Vooral bij ROCs maar ook in het HAVO/VWO zie ik dit vaak.

Zo hebben ze een redelijk inkomen, veel vrije tijd en weinig gezeur aan hun hoofd met baanzekerheid en kunnen ze hun echte passies in hun vrije tijd uitoefen. Zo ken ik een docent/wijnhandelaar, docent/snookerspeler, docent/relatiebemiddelaar enzovoorts.

Op een zeker moment moet de hypotheek/huur/IBG/vakantie/auto toch betaald worden, zeker in een relatie/gezin/mantelzorg, en is al het gepraat over je hart volgen beslist gezweef.

Maar ik sta bekend als cynicus dus wellicht ben jij een van de gelukkigen die betrekkelijke armoede veel minder stoort en echt geluk vindt in slecht betaald werk (reisleider, ontwikkelingswerk enzovoorts).

[MissB]

Sja, jullie laten beide de overwegingen zien die in mijn hoofd rond gaan.

Wieteke, als ik mijn 'hart' volg en religiestudies weer op pak ben ik nog een flink aantal jaar in deeltijd bezig. Daarnaast moet ik ook werken. In mijn sector is t moeilijk, helemaal als je er niet voor 100% voor gaat, bovendien veel onzekerheid mbt contracten. En daar heb ik echt geen zin mee rin, heb behoefte aan een beetje zekerheid. Dus dan moet ik iets anders bedenken en in de kroeg/ callcenter/ of als secretaresse zie ik helemaal niet zitten. Bovendien kan ik toch ook als ik docent ben en de opleiding binnen heb weer doorstuderen en dan religiestudies oppakken. Ook mis ik het reisbegeleiden als ik weer een 'gewone' baan neem en daarnaast ga studeren. Want dat is met 25 dgn p/j niet te combineren.

Ik neig steeds meer naar docent. Het lijkt me een mooie uitdaging. Compleet iets nieuws doen en leren, iets bijdragen aan de ontwikkeling van kinderen, en tegelijkertijd in mijn vrijetijd meer van de wereld zien. Het lijkt een perfecte combinatie. Behalve dat ik mijn hart vast houd voor dat het mss heel zwaar is, ik geen orde kan houden, de klas uit gepest word en dan door alle stress ziek word. Je hoort zoveel ellendige verhalen over het onderwijs. Ben ook een beetje bang voor hele negatieve sfeer op scholen. In mijn huidige baan is de sfeer ook niet altijd even best en daar ben ik erg gevoelig voor.

Maar goed, dan nog, docenten opleiding biedt altijd weer openingen, is nooit weggegooid. En de werkervaring (en levenservaring) ook niet. Al denk ik wel dat je als je té lang in t onderwijs zit en je je daarnaast niet ontwikkelt er op een gegeven moment heel moeilijk meer uit kan. Ik zie dit ook niet als een baan voor het leven. Ik zie het als een baan voor NU.

Ben toch erg nieuwsgierig, zowel naar t lesgeven en met kinderen/ jongeren werken als naar t reisbegeleiden. Ik denk dat je in t leven toch altijd meer spijt hebt van de dingen die je niet gedaan hebt dan van de dingen die je geprobeerd hebt en misschien anders uit pakten dan je had gehoopt. En dat laatste is 't ergste wat er kan gebeuren. Dan verzin ik gewoon weer wat anders.

Wieteke, wat is jouw ervaring met mensen die op een gegeven moment het onderwijs weer uit willen? Is dat goed te doen? Ik zie 't mezelf in eerste instantie een aantal jaren doen. Naast de studie religiestudies die ik ooit wil afmaken (om als geestelijk verzorger te kunnen werken), wil ik ook ooit nog graag bij een reisorganisatie werken om avontuurlijk en verre reizen samen te stellen. Daar zou de reisbegeleiding ervaring heel goed voor zijn. Ik zou mss ook wel als docent een jaar met VSO naar t buitenland willen. Kortom, ik heb heel veel dingen die ik leuk/ boeiend zou vinden om te doen. En ik denk dat een lerarenopleiding dat niet in de weg staat. Hoe kijk jij er tegen aan dat mensen mss wel meerdere beroepen uitvoeren in hun leven in plaats van op zoek gaan naar 1 ding om dat hun hele leven te doen?

Ben wel erg blij met jullie reacties. Het scherpt me en maakt de twijfel steeds iets minder. Hoe meer ik erover na denk hoe positiever ik er tegen over kom te staan.