Reis

[Siebrich]

Reis (4)

Woensdag 12 juli 2006

Vanochtend ben ik al vroeg op weg.
Voor vandaag heb ik voor ons een tocht gepland naar een langgerekt stuwmeer dat tussen beboste bergen ligt. Het is bewolkt en het meer laat niet alles zien wat het herbergt.
Op de thermiek tussen de bergen zweven drie grote roofvogels. Geduldig bekijken ze vanuit de hoogte het gebied dat hen van voedsel zal voorzien. Aan het eind van het meer, bij de stuw, komt het kalme, groene water ineens in een stroomversnelling. Met grote kracht stroomt het door de openingen in de damwand om verderop vaart te minderen in een beekje.

Het water in de beek is voortdurend in beweging. Past zich aan aan de omgeving zonder zichzelf te verliezen. Laat zich niet tegenhouden door stenen op de bodem, vernauwingen of boomwortels, maar gaat met gestage kracht zijn eigen weg, kabbelend over de stenen heen en ruisend opspattend langs boomwortels.

In het stuwmeer is alles van voorgaande jaren verzameld.
Aan de oever vertel ik Susanne over mijn banen: vakantiewerk bij de afd. Kinderbijslag van de SVB en na de HAVO als schoolverlater een niet geslaagde poging bij een winkel. In de toerismebranche (MEAO) was weinig werk en zo kwam ik gedurende een groot aantal jaren terecht bij tandartsen en een orthodontist. Ook was er een klein jaar uitzendwerk o.a. bij het uitzendburo zelf, bij een softwarebedrijf als secretaresse en bij de afdeling kwaliteitscontrole van een farmaceutisch bedrijf.
Vervolgens opnieuw een aantal jaren bij een tandarts, maar dan in deeltijd, want er werden met 2 jaar tussentijd twee prachtige dochters geboren. Dat vroeg veel energie en daarom was er ook een periode zonder baan, waarin ik vrijwilligerswerk deed op de scholen. Daarna volgde een groot aantal jaren schoonmaakwerk met een sociaal aspect: alphahulp. Dat sociale aspect heb ik uitgebouwd tot ondersteuning/begeleiding van een client, met wederzijdse voldoening. Nadat ze opgenomen werd in een verzorgingshuis stopte mijn werk voor haar en merkte ik dat alleen het alphawerk onbevredigend was. De voordelen ervan in combinatie met een LOI-studie en een huishouden met kinderen op de basisschool zijn er inmiddels niet meer.
En vandaar uit nam ik de beslissing om de deur achter me dicht te doen en op reis te gaan.

Al vertellend komen de rode draden bovendrijven:
dienstverlenend / precies en accuraat / twijfels over mezelf / waardering van anderen speelt een rol / sociale structuur / graag met mensen werken die ruim denkend zijn en waardering hebben / situatie voor mensen verbeteren / geen bewuste opeenvolging van banen, geen keuzes van mezelf / werken onder mijn niveau / ik schat mezelf te laag in, ik weet niet hoever ik zou kunnen gaan.

Wat ik me afvroeg - of een open, positieve instelling en een goede sfeer ook een rode draad zou zijn - noemt Susanne uit zichzelf, aan het eind van de meer concrete lijst.
Ze verwoordt het ongeveer zo:
* De inhoud en de zwaarte van het werk zijn secundair als de sfeer maar goed is (positieve, open instelling), als gewaardeerd wordt wat ik doe en als er goed en zorgvuldig gewerkt wordt. Maar voor nu wil ik wel uitproberen wat ik kan en wat haalbaar is.*

Het is zelfs zo dat ze de sfeer er uit haalt en er een opdracht aan koppelt:
* Waaraan moet de sfeer voldoen om goed te kunnen functioneren?
En wat moet er absoluut ontbreken, opdat het je niet belemmert. *

Het is prettig om alles zo op een rijtje te zien staan. Een aantal dingen wist ik al, andere dingen zie ik pas, nu ik terugkijk op mijn loopbaan en die laatste rode draad durf ik na dit gesprek met Susanne eigenlijk pas hardop te noemen. Ik merk dat dit een stukje winst is dankzij het loopbaantraject. Meer zekerheid om te handelen naar wat voor mij belangrijk is. Voor een ander kan het best anders zijn, maar dit is mijn reis met wat ikzelf wil.

Siebrich Samplonius

***

de tweede opdracht concreet

*** ANALYSE WERKWOORDEN

Uit een lijst met ca. 200 werkwoorden die een activiteit uitdrukken moet ik die activiteiten halen waarin ik me het meest herken. Vervolgens maak ik daaruit een selectie van 5 activiteiten waarin ik me het sterkst gekarakteriseerd voel.
Voorbeelden uit de lijst: aan het hoofd staan / improviseren / inventariseren / loodsen / voorschrijven / verbinden / beheren etc.

*** ANALYSE PERSOONLIJKE KWALITEITEN

Uit een lijst met ca. 70 kwaliteiten haal ik die, waarin ik me het meest herken. Daaruit maak ik een selectie van 5 kwaliteiten die het best weergeven wie ik nu ben.
Ik kies daarnaast tenminste drie mensen uit die mij kennen, om ook deze opdracht te maken, met als resultaat van elk 5 woorden die weergeven hoe ze mij nu ervaren.
IK heb er ook nog even een kort gesprek over om te horen hoe ze tot die keuzes zijn gekomen.
Voorbeelden uit de lijst: rustig / initiatiefrijk / ijverig / duidelijk / weet te overtuigen etc.

*** EERSTE OPDRACHT AANVULLEN

Kijk nog eens opnieuw naar je cv, en dan specifiek naar het begin- en eindpunt van je banen. Waarom heb je die baan genomen, waarom heb je er ja tegen gezegd. Waarom ben je er mee gestopt?
Het gaat niet om details, maar om wat er achter zit, de onbewuste drijfveren.
Een voorbeeld: Iemand gaf als antwoord "Ik heb ja gezegd omdat het me een leuke baan leek."
Toen ze er beter naar keek kwam ze er achter dat haar vader veel invloed had op haar keuzes. Met haar vader op de achtergrond had ze 'ja' gezegd.

*** SFEER

Waaraan moet de sfeer voldoen om goed te kunnen functioneren?
En wat moet er absoluut ontbreken, opdat het je niet belemmert?

*** RODE DRADEN VAN VRIJWILLIGERSWERK

Een beetje op mijn verzoek. Ik denk dat er ook nog rode draden te vinden zijn vanuit het vrijwilligerswerk. Maar... alleen als het wat toevoegt, zegt Susanne er bij.

***

Maandag 7 augustus 2006

Het forumstukje is er vandaag pas. Ik had na de vakantie tijd nodig om er weer 'in' te komen.

De verbeelding van het stuwmeer kwam spontaan op de eerste dag van de vakantie, nadat we langs het stuwmeer daar wandelden.
Jarenlang lag het water stil om alles op te vangen. Er was weinig eigen keuze en sturing, maar niets is zonder waarde geweest. Sinds een poos zit ik in de stroomversnelling, komen dingen vrij: deels in gang gezet door mezelf, maar extra gestimuleerd door het loopbaantraject, dat me helpt bij de betekenis van wat is geweest en me helpt bij mijn zoektocht naar wat ik kan en waar ik naar toe wil.
Het beeld van het beekje is ook belangrijk. Om verder te gaan moet ik, zoals de beek, in beweging blijven. En in contact met mijn basis, die kracht geeft en waaraan ik minder moet twijfelen dan ik tot nu toe deed.
Alleen als het water in het stuwmeer op zou drogen, zou dit beekje niet meer kunnen bestaan of als de doorgang in de damwand geblokkeerd zou worden. Dan kan er nog zoveel goeds verzameld zijn, het gaat niet stromen en blijft verborgen.

Er is wel een beetje onrust als ik weer naar huis ga.... het klopt allemaal zo, we zijn het zo eens.. waar zijn de confronterende vragen?

Tot de volgende keer,

groet van Siebrich

[Darluz]

Dag Siebrich!

Fijn, je bent weer terug. Heb je een fijne vakantie gehad?
Ik heb je zojuist een Persoonlijk bericht gestuurd als antwoord op de jouwe (dankjewel...)

Je schrijft a d e m b e n e m e n d zo mooi. Een zucht haalt het in de verste verte niet bij de ademtocht die ik bij het lezen ervaren heb. De stuwmeer, de omgeving, en het levendige karakter van de dingen om jou heen laat prachtig zien hoe jij in het moment staat. Het neemt me mee. Het is echt genieten. Van jouw ruimtelijkheid. Ik kan me goed voorstellen dat jij het beste en het mooiste uit mensen kan halen, ruimte ziet, en ruimte geeft, mensen gelukkig achter laat. De ziel van alles proeft, zonder te vormen, maar puur te bewaren en in dat bewaren te laten schitteren. Heb je weleens overwogen om te gaan schrijven, een boek bijvoorbeeld? Over je prachtige Reis. Het zou mij niets verbazen als je dat ooit gaat doen. En dan hoop ik een van de gelukkigen te zijn die dat boek onder ogen krijgt.

Heel veel succes met je verdere opdrachten.

Je Reis is heel mooi, vind ik. Nodigt uit, neemt me mee.

Dag hoor,

Darluz

[Siebrich]

Reis (5a)

Donderdag 10 augustus 2006

De opdrachten die Susanne deze keer meegaf, brengen onverwachte dingen aan de oppervlakte. Ze lagen ongezien op de bodem van het meer.

Er is een aantal mensen met wie ik regelmatig samen reis. We delen wat we hebben. Geluk, verdriet, belevenissen, tijd, zorgen en plezier.
Aan hen moet ik vragen om in 5 woorden te zeggen wie ik ben voor hen. Het betekent wel wat voor me als ze hun 5 woorden noemen en vertellen hoe ze mij zien en ervaren.
Het staat!
Soms word ik er verlegen van.

Voor mij is wat ze zeggen soms een bevestiging, maar met name de laatste gesprekken vandaag zijn heel verrassend. Een vriendin zegt dat ik met mijn eigenschappen haar route zou kunnen lopen. In dat gebied heb ik op eigen initiatief gewandeld toen ik een oude vrouw begeleidde. En juist dat gebied zou ik verder willen onderzoeken. Ik wil niet haar route volgen, maar mijn eigen route in hetzelfde gebied. En verder hoor ik van een alpha-client dat ze zich gehoord voelt door mij als we samen optrekken. Heel belangrijk, want als dat niet zo was, ontbrak er wat in mijn rugzak dat nodig is om in dat specifieke gebied te kunnen reizen.

We worden zo weer opnieuw bepaald bij wat we voor elkaar betekenen. In het leven komt er van alles op je pad, waardoor je de weg kwijt kunt raken en dan heb je elkaar als reisgenoten hard nodig. Ik hoop dat we nog lang samen optrekken.

Een andere verrassing is dat er een dikke, rode draad boven komt drijven, die 'VERTROUWEN' heet. Het blijkt dat ik een nieuwe baan vooral accepteerde, vanwege het vertrouwen dat anderen in mij hadden. Zij zagen mij zitten. Het was niet mijn eigen vertrouwen dat me 'ja' liet zeggen.
Nu ik weet dat het zo ging, kan ik het gaan accepteren. Vertrouwen vanuit jezelf is onmisbaar, wie je ook bent en welke route je ook gaat. Ik voel hoe essentieel het is dat het een stevige plaats krijgt in mijn rugzak.

Dit is onbetaalbaar.

Siebrich Samplonius

***

[Siebrich]

Reis (5b)

Donderdag 10 augustus 2006

het maken van de tweede opdracht

*** ANALYSE WERKWOORDEN

Het is een lange lijst die ik doorlees en wegleg. Door de dagen heen denk ik na over mijn enthousiasme bij wat ik nu doe en bij wat ik in het verleden heb gedaan. Ik probeer er een werkwoord bij te bedenken. Op het laatst pak ik de lijst er pas bij om aan te strepen.
Terwijl ik kies heb ik er een bepaald beeld bij, maar wanneer ik hetzelfde woord in een andere situatie plaats, kan het een heel andere betekenis krijgen. Ik ga er maar van uit dat niet de uitkomst voorop staat, maar de bewustwording.
In ieder geval draait het bij mijn 5 woorden om mensen:

- aanvoelen (van mensen)
- bedenken (voor mensen)
- coordineren (etc.)
- in kaart brengen
- oplossen


*** ANALYSE PERSOONLIJKE KWALITEITEN, gezien door mezelf

Als ik het blad lees zijn er direct 5 woorden, waarbij ik het gevoel heb, dat ze bijna altijd een rol spelen bij hoe ik dingen doe. Het is een gevoel van binnen uit.

- verantwoordelijk
- zorgvuldig
- direct
- nieuwsgierig (wat zit er achter, waarom is het zo)
- behulpzaam

Als ik op het laatst het blad nog eens lees, kan ik nog steeds niet anders dan dezelfde 5 woorden bovenaan zetten. En er zijn twee belangrijke woorden bij gekomen, die niet op de lijst stonden:

- betrokken
- positief


De volgende woorden passen ook bij mij:
* serieus * eerlijk * open * makkelijke prater (maar niet in een groep) *
* toegewijd * tolerant * vriendelijk * vrolijk *

Bij sommige woorden heb ik een associatie:

* dit kost mij moeite: doelgericht / doorzetter / ordelijk. Ik ben snel afgeleid en van nature niet goed in plannen. Mijn geheugen en mijn gevoel voor tijd gooien ook vaak roet in het eten. Dit heeft veel invloed gehad op mijn zelfbeeld. Toen ik dat eenmaal wist en accepteerde, kon ik manieren vinden om dit te ondervangen.
Dit is duidelijk een stukje uitrusting uit mijn rugzak, dat ik heb aangepast. Op dit gebied liggen nog dingen te wachten om te veranderen, zodat ik er uiteindelijk zo weinig mogelijk last van zal hebben. Bewustwording en acceptatie zijn sleutelwoorden, anders was ik niet ver gekomen.

* ik ben van nature niet evenwichtig. Maar door het bovenstaande aan te pakken kreeg het wel meer vorm. Goede ondersteuning hierbij was het principe van Tai Chi. Het helpt me om 'bij mezelf' te blijven. Ook als het om me heen 'slecht weer' was. Dit is ook een duidelijk stukje van mijn aangepaste uitrusting, waar ik blijvend profijt van heb.

*** PERSOONLIJKE KWALITEITEN, gezien door 6 anderen

- verantwoordelijk (4 keer genoemd)
- betrouwbaar (3 keer genoemd)
- intelligent (3 keer genoemd)
- nieuwsgierig (2 keer genoemd)
- serieus (2 keer genoemd)
- vasthoudend (2 keer genoemd)

Onderstaande kwaliteiten zijn 1 keer gekozen:

* assertief * behulpzaam * respectvol * idealistisch * *genieter * zelfverzekerd * belangstellend * gevoelig * open * vrolijk * *doelgericht * meelevend * weerbaar * zorgvuldig *

Eén persoon had 6 woorden gekozen i.p.v. 5.
De gesprekken erover zijn zonder uitzondering bijzonder. Een paar dingen verrasten me zo dat ze me van mijn stuk brachten: mijn vriendin uit het westen zegt: "..jij hebt alle eigenschappen om mijn werk (schoolmaatschappelijk werkster) goed te kunnen doen. Met name de (gezonde, belangstellende) nieuwgierigheid, waarmee je achter de dingen kijkt, als je dat wilt...". Ze zegt ook dat ik (te?) bescheiden ben.
En Mevr. H. (alphaclient, reuma) voelt zich werkelijk gehoord, als ik naar haar luister. Ze heeft er wat aan. En dat zegt wel wat, want in de jaren dat ik er ben, heb ik gemerkt dat ze zelf sociaal is en goed naar mensen kan luisteren.

*** EERSTE OPDRACHT AANVULLEN

(waarom heb ik 'ja' gezegd tegen een baan en waarom ben ik er gestopt)

Dit leek me eerst dubbelop, omdat het al eerder aan de orde kwam. Maar het gaat nu om de onbewuste drijfveren. Ik verwachtte geen verrassende dingen, maar toen ik het lijstje af had, kwam er heel duidelijk een dikke rode draad op mijn papier, nml. 'vertrouwen'.
Ik zei geen 'ja' omdat ik vertrouwen in mezelf had. Het voelde als geluk hebben. Mijn 'ja' was meestal gebaseerd op het vertrouwen dat anderen in mij hadden.
Ik kan er niet om heen. De laatste jaren kwam het al een klein beetje aan de oppervlakte door wat ik voor mezelf heb veranderd. Maar nu kan ik het accepteren en ruimte geven aan mijn zelfvertrouwen. Ik vind het knap van Susanne dat ze het mij zelf heeft laten ontdekken.

*** SFEER

Ik let op wat bepaalde situaties met hun eigen sferen met me doen en ik ga terug in mijn herinnering hoe het bij mijn banen was. Het is een lijstje met korte opmerkingen in de trant van: positief naar elkaar toe, eerlijk en open, ontspannen, geen dubbelzinnige opmerkingen en humor ten koste van een ander, geen intellectuele hooghartigheid en eerzucht, geen dom geklets en vooroordelen, geen half werk en nog wat van die dingen.

*** RODE DRADEN VAN VRIJWILLIGERSWERK

Het voegt beslist wat toe, namelijk creativiteit. En het gaf me uitdaging, energie en veel plezier! In het vrijwilligerswerk had ik een keuze en kon ik dingen uitproberen zonder teveel de ideeën van anderen te hoeven volgen.
Ik koos creatieve dingen op het gebied van taal, vormgeving en tekenen, met name op de scholen van mijn dochters. Op dit moment denk ik: er zijn veel manieren om je te uiten en er zijn veel dingen die ik nog nooit heb uitgeprobeerd.... Nu de kinderen groter zijn mis ik het wel. In het schrijven ('Reis') op dit forum vind ik het weer een beetje terug.

Groet van Siebrich

[Siebrich]

Reis (6)

Vrijdag 11 augustus 2006

Vandaag ga ik met een volle rugzak richting Brabant. Kostbare dingen neem ik mee. Ik voel me gehaast want het was een intensieve week, waarin ik ternauwernood op tijd klaar was. Maar terwijl ik geniet van de natuur valt als altijd de spanning weg.

Als ik de uitgewerkte opdrachten vanaf het papier wil vertellen, houdt Susanne me tegen en stelt voor: Vertel uit het hoofd én doe dat binnen een vastgestelde tijd.
Ik leg mijn horloge voor me om de tijd niet uit het oog te verliezen en verwacht dat ik belangrijke dingen zal vergeten. Maar zodra ze zegt 'gebruik je gevoel', gaat het vanzelf.
Door de tijdslimiet moet ik snel een onderscheid aanbrengen tussen hoofd- en bijzaken. En alleen voor de hoofdzaken is tijd. Het is een goede manier om mijn uitgebreide verhalen in te perken. Dit ga ik vaker proberen. Minder details, minder uitgebreid: goed voor mezelf en voor degene die naar mij luistert.

Als alles is gezegd, vertelt ze dat het deel 'Wie ben ik en wat kan ik' bij de volgende afspraak afgerond gaat worden en er een switch komt richting 'Wat wil ik'. In de laatste van de nieuwe opdrachten is dat zichtbaar.

Voor mezelf ga ik op zoek naar een manier om 'vertrouwen' een plek te geven. Ik weet nog niet goed hoe ik dat ga aanpakken. Ik begin gewoon maar mijn gedachten er over te laten gaan.

Siebrich Samplonius

***

de derde opdracht concreet

*** Kies 5 succesverhalen
3 uit werksituaties en 2 uit het privé leven.
Het hoeft voor anderen geen succes te zijn geweest en het gaat ook niet om een succesvol resultaat. Het gaat om wat je zelf als succes hebt ervaren.

*** Welke kernkwaliteiten en vaardigheden heb je daarin gebruikt?
Kies eerst 5 kwaliteiten en 5 vaardigheden voor elk verhaal apart en kies daaruit uiteindelijk de 5 kernkwaliteiten en 5 vaardigheden die je het meest hebt ingezet.

*** Hoe blijf je zorgen dat je de erkenning uit jezelf haalt en niet nodig hebt van een ander?
Dit naar aanleiding van wat er in het gesprek naar boven kwam, dat ik denk dat ik bevestiging of erkenning van anderen nodig heb.

*** Schrijf voor jezelf in een paar zinnen op, waaraan de sfeer voor jou moet voldoen, om goed te kunnen functioneren.
Een soort samenvatting van de vorige opdracht: de essentie weergeven van de sfeer, zoals die voor mij goed is.

*** Vragenlijst 'werkaspecten' invullen.


En er is nog wat te vertellen: ik heb gesolliciteerd. Het is een deeltijdbaan als balie-assistente bij een orthodontiepraktijk in de stad. Ik ben er tevreden over. Maar tot mijn verbazing krijg ik in de loop van de dag een beklemmend gevoel.

De volgende ochtend weet ik ineens waar het vandaan komt.

In het eerste forumstukje vertelde ik over het huis, dat ik achter me laat. En het voelt nu alsof ik ondanks mijn voornemen er niet terug te keren, toch stappen in die richting zet. Alsof ik de moed niet heb om nieuwe stappen te zetten.
De angst dat dit traject niet aan mij besteed is, kwam zelfs even stiekem de hoek om. Irrationele gedachten, die kunnen bestaan bij de gratie van mijn eigen twijfel aan mezelf.

Geen twijfel meer: die baan zal me nooit de voldoening geven die ik nu zoek. En gelukkig merk ik dat mijn wens om mijn reis door te zetten sterk genoeg is en dat deze sollicitatie alleen een tussenstation is, zodat ik geen Alpha-werk meer hoef te doen.

Groet van Siebrich

[Darluz]

Dag Siebrich!

Wat goed dat je gesolliciteerd hebt!
Ondanks de hechting die je voelt voor de oude omgeving.
Voor het nieuwe kiezen, en het oude vertrouwde achter je laten.
Waardering voor jezelf en onthechting aan anderen (en wat anderen van je vinden) vind ook ik lastig.

Ook ik heb momenten gehad dat ik twijfelde aan het traject, waarna ik me realiseerde dat dit momenten waren waarop ik mezelf tekort deed als ik de confrontatie met dat wat boven kwam niet aan zou gaan.
Daarbij is de intensiteit van het traject vergelijkbaar met boompjeklimmen, klokhuisknagen, wieltjeskrijgen, dik hout zagen.
Onmogelijk in 1 vloeiende florisante beweging.
Heel veel succes,

Darluz

[Siebrich]

Hallo Darluz,

Dit is een beweging die niet stopt hé, wanneer we het traject afsluiten.
Die concrete aktiepunten kunnen alleen werkelijkheid worden als wij zelf in onze eigen schoenen gaan staan en ons niet te veel richten op wat anderen van ons verwachten of wat logisch lijkt gezien de omstandigheden. De confrontaties spelen zich af in ons zelf.

Ik heb altijd veel tijd nodig om dingen te realiseren en heb geen werksituatie waarin ik mezelf kan 'oefenen'. Ik maak zoveel mogelijk gebruik van wat zich om me heen voordoet om meer te leren reageren vanuit mijn eigen gevoel en mijn eigen vertrouwen in mezelf.
Het begin is er.
En ik vertrouw er op dat als ik met geduld mijn aandacht blijf geven hieraan, dat de groei vanzelf komt. Dat is een ervaring die ik de afgelopen jaren heb opgedaan: Richt steeds opnieuw je aandacht op dat wat je wilt veranderen, totdat je het voldoende hebt gerealiseerd. Er komt dan ook van alles op je pad, dat er mee te maken heeft en dat je kunt gebruiken.

Ook voor jou veel succes,

Groet van Siebrich

[Darluz]

Hoi Siebrich!

Ja, het is tijd voor nieuwe schoenen, een nieuwe loop.
Als ik je zo lees dan heb jij nieuwe schoenen aan.
Met grond onder je voeten, gevoelige veters, en anti-slip-zolen die dat gevoel ergens toe leiden.

Ik heb net het interview gelezen over jouw reis!
Een hele mooie reis. Tussen alle denken, voelen en prikkels door.
En dat het je lukt, om tussen al die gedachtebochten door door te breken!
Dat is een groot succes.



Darluz

[Siebrich]

Reis (7b)

Dinsdag 22 augustus 2006

Sollicitatie

Na het bespreken van alle onderdelen van de derde opdracht is er ook nog iets te melden over de sollicitatie.
Ik heb gebeld omdat ik maar niets hoorde: het bleek dat de twee mensen die dit zouden afhandelen op vakantie waren gegaan na de sluitingsdatum! Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt en even gesproken met de assistente die de telefoon opnam. Ze vond het wel leuk, het was niet zo druk. Ze heeft mijn naam opgeschreven en geeft door dat ik heb geïnformeerd. Het zit dus nog in de pen!

Iets doen met 'Vertrouwen'

Dit is geen opdracht van Susanne, maar een opdracht die ik mezelf heb gegeven omdat dit zo essentieel is. En niet alleen voor het loopbaantraject. Ik ga op zoek naar een manier om een plek te geven aan het vertrouwen in mezelf en word daardoor geconfronteerd met mijn angsten en onzekerheden, mijn twijfels aan mezelf. Ik ken ook mijn zwakke kanten en ze laten zich niet onbetuigd. Beren op de weg...
Je leert in de loop van de tijd om er langs te leven. Misschien dat ik me daarom vaak aanpas aan omstandigheden en aan anderen. Maar ik moet het onder ogen zien, anders kom ik niet verder. Heftig is het. Hier is dus de confrontatie. Af en toe gewoonweg ‘verlammend’.

Tijdsdruk

Daarbij komt dat ik tijdsdruk voel. Het gaat me nu eigenlijk te snel, de volgende afspraak is al over 1,5 week. Er is ook druk omdat ik een begin van vertrouwen in mezelf móet hebben om verder te kunnen met de opdrachten. Anders gebeurt weer hetzelfde: dat ik keuzes maak vanuit wat anderen in mij zien en niet zozeer vanuit mijn eigen geloof in mezelf. Spannend. Uiteindelijk vind ik een manier waardoor het onzekere denken stopt en ik even direct bij mijn gevoel ben. Een rustig gevoel van vertrouwen in mijzelf.
De komende tijd ga ik kijken in welke situaties ik me onzeker voel. Daarna wil ik proberen of ik op mijn manier dat vertrouwen kan oproepen.
Ik denk dat het veel energie gaat kosten. Het is hard werken en het gebeurt van binnen, waar het niet zichtbaar is voor een ander. Het werkt door in mijn tempo, dat afgeremd wordt, maar ik moet doorgaan.

Groet van Siebrich

[Darluz]

Hoi Siebrich,

Onlangs vond ik een mooie citaat t.a.v. onzekerheid:

je kunt leven met onzekerheid en er zelfs van genieten.
wanneer je je op je gemak voelt met onzekerheid,
komen er oneindig veel mogelijkheden in je leven,
omdat angst geen dominerende factor meer is bij wat je doet.
als onzekerheid onaanvaardbaar voor je is, verandert die in angst.
als ze volkomen aanvaardbaar is, verandert ze
in toegenomen levendigheid, alertheid en creativiteit.
(Eckhart Tolle)

* veel geluk *

Darluz