Leuke niet-kantoorbanen?

[Roque Santa Cruz]

De laatste reactie:

Je komt in in iedergeval representatief over, je ben altijd keurig gekleed en je komt erg betrouwbaar over. Ik denk dat je goed zelfstandig kunt werken. Je hebt een sociaal gevoel, dus behulpzaam, altijd klaar om te helpen. Je kunt goed verhalen schrijven. Ook wel nauwkeurig werken. Je bent goed in talen. Organiseren dat kun je ook wel en sporten kun je denk ook goed.

Ik denk dat je misschien wel in de zorg zou kunnen werken, daar is je moeder ook heel goed in. Ik denk dat je bij bepaalde instellingen moet werken, waar geen winst wordt gemaakt. Misschien sportleider, sportleraar of beter reisleider, want je reist erg graag. Misschien werk bij een gemeente met een controlerende taak of zoiets. Of werk op een luchthaven.


Bestaat er een blender (of een andere machine) waar ik al die ingrediënten in kan doen, waarna er een aantal beroepen/ functies/ banen/ bedrijven/ organisaties uitrollen?

Je toont weinig initiatief om zelf oplossingen te bedenken.

[Roque Santa Cruz]

Da's niet waar. Ik heb juist al ontzettend veel initiatieven genomen. Maar ik hoef me ten opzichte van niemand te verdedigen.

[Dadro]

Ik herken mezelf zo enorm in jouw situatie en verhaal! Ik ben 25 jaar en ondertussen ruim 3,5 jaar fulltime aan het werk. Vroeger was ik altijd veel met computers bezig en heb als bijbaantje veel freelance webdesign en -ontwikkeling werk gedaan.

Nadat ik het VWO succesvol heb afgerond, had ik geen flauw idee wat voor een opleiding ik moest kiezen. Omdat ik al zoveel bezig was met computers en me er niet op blind wilde staren, heb ik bewust niet voor een IT-opleiding gekozen. Omdat ik techniek leuk vond en goed was in exacte vakken, ben ik op aanraden van mijn decaan de opleiding Werktuigbouwkunde gaan doen. Deze zou erg praktisch, creatief en afwisselend zijn. Ik heb zelf bewust gekozen om HBO te gaan doen in plaats van universiteit, aangezien ik het VWO al "te theoretisch" vond.

De opleiding zelf was inderdaad erg leuk, praktisch en afwisselend, maar de materie zelf boeide me niet heel erg. Na mijn afstuderen kreeg ik een baan aangeboden bij een ingenieursbureau waar ik stage had gelopen. Hier is mijn kantoorleven begonnen.

Tijdens mijn eerste baan realiseerde ik me eigenlijk na een maand al dat een fulltime kantoorbaan echt niets voor mij is. Ik zit continu op dezelfde plak en heb het gevoel dat de muren op me af komen! De dagen gaan echt ontzettend sloom voorbij.

Na een jaar was ik er helemaal klaar mee (door de ontzettende tegenzin waarmee ik naar mijn werk ging, kreeg ik lichamelijke klachten). Ik heb ontslag genomen en mezelf voorgenomen om iets anders te vinden, waar ik wel gelukkig van word. Ik ben enorm veel bezig geweest met zelfonderzoek, loopbaantests en noem het allemaal maar op. Ook mensen in mijn omgeving gevraagd waar ik volgens hen goed ik ben en waar ze mij zouden zien werken. Van een aantal vriendinnen kreeg ik - net als jou - de opmerking dat ze me heel goed in een sociale functie zouden zien. Iets als docent, SPW-er of in de zorg. De loopbaantests die ik heb gedaan wijzen ook allemaal richting een praktische en/of sociale richting.

Door mijn vroegere interesse in de IT en met name programmeren heb ik in deze tijd ook gesolliciteerd bij een aantal IT-bedrijven. Een daarvan bood mij de mogelijkheid om mezelf te certificeren op gebied van Microsoft ontwikkelingen en hiermee ben ik dan ook in zee gegaan. Bij dat bedrijf heb ik vervolgens 2,5 jaar gewerkt. Ook hier merkte ik na ruim een jaar dat ik weer niet op mijn plek zat. Op het moment dat er weinig te doen was, voelde ik me opgesloten en ongelukkig. Ook ging het financieel niet goed bij dit bedrijf en zit ik ondertussen 3 weken bij een nieuwe werkgever, wederom in de IT. Ik had het idee dat ik gewoon toe was aan iets nieuws en een professioneler bedrijf.

Maar juist nu realiseer ik me - meer dan ooit te voren - weer: een fulltime kantoorbaan maakt me ongelukkig! De dagen zijn niet vooruit te branden. Ik heb ontzettend weinig te doen, iets dat wellicht wel kenmerkend kan zijn voor een kantoorbaan. Ik heb weinig tot geen contact met de buitenwereld en andere mensen. Iedereen zit de hele dag dom voor zich uit te staren naar zijn laptop en is bezig met zijn eigen werk. Af en toe is er een momentje waarop gepraat en gegeind wordt, maar deze zijn erg schaars.

Terugkijkend naar alle tests die ik gedaan heb, snap ik heel goed waarom ik me ongelukkig voel. Ik mis een praktische inslag in mijn werk (misschien zelfs wel een vorm van fysiek bezig zijn) en menselijk contact. Ik ben ook enorm goed in luisteren naar mensen en kan me goed inleven. Mensen voelen zich ook altijd bij mij op hun gemak. Ook ben ik goed in dingen uitleggen. Mijn interesses zijn echter wel heel breed, varierend van psychologie, communicatie, techniek, toerisme, recreatie, horeca, etc. Het enige dat er altijd wel echt heeft uitgesprongen, is de IT.

Maar een fulltime kantoorbaan wil ik echt niet meer! Ook ik vind het moeilijk om mijn kwaliteiten, interesses en dromen te bundelen in een baan die beter bij mij past. Veel geld verdienen boeit me niet, ik wil gewoon een baan waarin ik plezier heb. Ik wil graag het gevoel hebben dat ik nuttig bezig ben en kan niet goed tegen stilzitten. Een vaste plek waar ik 40 uur per week zit voelt niet goed. En alleen zijn of weinig tot geen contact met mensen maakt me helemaal ongelukkig.

Ik denk dat 2 of meerdere banen beter bij mij zal passen. Zo heb ik in ieder geval afwisseling. Ook kan ik dan kiezen voor iets dat ik echt leuk vind en iets dat minder leuk is, maar wel zorgt voor een stabiele, financiele bodem. De vraag is nu alleen nog: wat precies...

[ajhoff]

@Dadro: in je verhaal vallen me een paar zaken op:
1) je hebt weinig te doen;
2) weinig interactie met collega's en extern;
3) je hebt blijkbaar gekozen voor een zeer technische functie in de IT.

Vervolgens trek je de conclusie dat je niet op kantoor wilt zitten. Ik heb sterk het idee dat het een (kantoorwerk) geen oorzakelijk verband heeft met het andere (onvrede met je werk).

Ik werk al 20 jaar in de IT, maar dan aan de analyse en ontwerpkant. Ik werk weliswaar in een kantoor, maar ben zelden op mijn plek. In mijn functie als analist moet ik juist met mensen communiceren om specificaties te halen (business) en te brengen (IT). Het is ontzettend leuk en heel afwisselend werk waarin ik het eigenlijk altijd te druk heb (op een positieve manier).

Wat heel belangrijk is dat je je niet als een slachtoffer gaat zien waarin je alles overkomt (waarschijnlijk heb ik het fout, maar die indruk krijg ik toch wel). Als je het rustig hebt op je werk kun je bijvoorbeeld een studie gaan volgen of gaan lopen leuren om werk buiten je normale werk. Alles is beter dan stil zitten en wachten totdat de baas weer eens met werk afkomt.

Als jij wilt dat het anders gaat moet jij zorgen dat het anders gebeurt. Vraag je ook goed af wat je kunt en wat je wilt. Een zelfde functie bij een nieuwe baas is duidelijk niet de oplossing, maar de schuld geven aan kantoorwerk lijkt me niet terecht en zal je ook niet verder helpen (tenzij je ambitie is om herder op de Drentse hei te worden natuurlijk).

[Dadro]

Beste ajhoff,

De conclusie om niet op kantoor te willen zitten trek ik niet uit mijn huidige IT functie. Ik heb tijdens mijn opleiding 2x een half jaar stage gelopen en een half jaar afgestudeerd. Dit waren allemaal kantoorbanen, hetzij wel allemaal bij andere bedrijven. 2 daarvan waren een ingenieursbureau, 1 daarvan een productiebedrijf.

Bij mijn vorige baan ben ik naast dat ik werkzaam ben geweest als ontwikkelaar ook 4 maand projectleider geweest. Hierbij was ik al een stuk minder bezig op kantoor, maar heel veel van mijn werkzaamheden waren achter de computer: mailen met klanten, documenten schrijven (notulen, actielijsten, offertes, ureninschattingen, planningen, etc.). Daarnaast had ik wel veel contact met de klanten, hetzij face-to-face in vergaderingen, maar ook telefonisch.

Kortom, ik heb meer dan alleen mijn huidige IT functie om de conclusie te trekken dat een kantoorbaan niks voor mij is.

Ook ben ik zelf actief op zoek naar werk en ben ik ook bezig met studeren en dergelijke, andere zaken, zoals interne processen stroomlijnen e.d. Het punt zit hem vooral in het feit dat ik geen voldoening meer haal uit deze werkzaamheden.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben het wel met je eens dat - om iets te kunnen veranderen - ik zelf stappen moet zetten. Dat ga ik ook absoluut wel doen, maar wil niet TE impulsief voor iets anders kiezen. Bedankt voor je reactie

Hoi Dadro,

Onze situatie heeft inderdaad raakvlakken. Ik heb ook het idee dat ik liever wat meer praktisch (misschien zelfs fysiek) bezig ben i.p.v. alleen maar op kantoor. Het idee dat je de hele dag/ week op dezelfde plek zit is echt frustrerend en vooral deprimerend. Onbegrijpelijk dat mensen het prima vinden om fulltime achter de computer te werken. Dat is voor mij als een straf!

Ik schreeuw ook om menselijk contact en afwisseling. Liever sociaal dan commercieel. Het is dubbel: enerzijds wil ik niet fulltime op kantoor werken maar ik wil ook zeker niet fulltime thuiswerken.

Het blijft lastig om je profiel (karakter, interesses, voorkeuren, enz.) te koppelen aan werk.

Zou je niet als IT consultant willen werken? Het lijkt me dat IT echt jouw passie is. Als dat zo is dan moet je daar iets mee gaan doen. Of zou je geen ICT les willen geven?

Succes!