Dank voor je compliment.
Schrijven gaat me weliswaar goed af, maar ik vind het niet leuk om voltijd te schrijven. Daarnaast weet ik niet of schrijven nou echt mijn passie is.
Ik heb vaker gehoord dat ik een eigen blog of weblog zou moeten beginnen. Maar ik zou niet weten waar ik over zou moeten schrijven. Daarnaast word ik ook niet direct enthousiast van het idee om achter een computer te zitten. Maar ja, daar ga ik weer met mijn beren op de weg....
Zekerheid heb je inderdaad nooit en is een kwestie van lef tonen en proberen. Alleen door dingen te proberen, kom je er achter. Als je nooit niks probeert, dan wordt het lastig om te veranderen.
Grappig dat je zegt 'het leven is een uitdaging en geen gevangenis'. Ik voel me al jarenlang opgesloten in een open gevangenis. Dat klinkt als een paradox. Ik ben de enige die me gevangen houd in deze situatie omdat ik niet de 'veilige' gevangenis uit durf te lopen uit angst voor (eventuele) risico's.
Wat zou ik me gelukkig voelen als ik dit werk achter me kan laten en de gevangenis uit kan lopen. Verlost van het voltijd, eenzaam computerwerk. Wat zou ik graag de wereld ingaan, onder de mensen willen zijn, reizen, face-to-face contact. Imagine.....
|
Soortgelijke discussies
Vertakte weergave