Solliciteren met een arbeidshandicap

[mariekevanoosterhout]

Als ik als werkgever deze brief zou ontvangen, zou ik je niet uitnodigen op gesprek en dat heeft niet eens te maken met je lichte vorm van autisme, maar aan het ontbreken van een aantal belangrijke elementen van een open sollicitatiebrief. Wanneer ik een open sollicitatiebrief ontvang, verwacht ik dat iemand zich heeft verdiept in mijn bedrijf en met een pakkende motivatie komt waarom hij juist bij mij wil komen werken. Ook verwacht ik dat hij weet aan wie hij de brief moet richten. Ik raad je aan hier nog eens goed naar te kijken.

Wat de discussie betreft over het wel of niet vermelden van je arbeidshandicap ben ik van mening dat ik het niet zou vermelden en het pas tijdens een gesprek zou benoemen. Werkgevers hebben door de crisis keuze uit vele kandidaten en mensen met een 'vlekje' in welke vorm dan ook vallen vaak als eerste af. Het gaat erom dat jij in je brief en in je cv kunt aantonen dat jij een prima werknemer bent en goed werk aflevert, los van je arbeidshandicap.

Je schrijft dat je in het verleden vaker op gesprek bent geweest en steeds bent afgewezen. Het is interessant om te analyseren waar dat aan lag en of er een lijn in te ontdekken valt. Het lijkt me verstandiger dat je je hier op focust en je gespreks- en/of verkoopvaardigheden verbetert dan in je brief direct met de deur in huis te vallen.

[de Patrick]

Hallo Marieke,

Deze brief was nu nog niet voor een concrete solliciatie, maar je hebt wel gelijk natuurlijk.

Mijn probleem is eigenlijk wat de essentie van autisme is: betekenisverlening en analoge communicatie. Je hebt nl. wat er letterlijk gezegd werd (digitale communicatie) en wat er bedoeld werd (analoge communicatie). Daarbij gaat het om context en gevoelens. Daar loopt het meestal mis en door het te vermelden, kan een werkgever zich tijdens een gesprek daarop instellen. Ik weet wel dat ik me in mijn brief en cv dan extra sterk moet kunnen verkopen voor het overige. Maar als ik het in de brief niet vermeld en pas op het gesprek, dan zitten we weer bij het beginprobleem.

[mariekevanoosterhout]

Ik begrijp je redenering, maar ik denk toch dat je er verstandiger er aan doet om je autisme pas in een gesprek ter sprake te brengen. Je potentiële werkgever heeft dan al een beeld van jou kunnen vormen.

Ja, je autisme in je brief vermelden voorkomt verrassingen, maar het heeft een groot nadeel en dat is dat je je kans om uitgenodigd te worden op een gesprek verkleint.

Zoals ik al eerder schreef, schrijf je in je sollicitatiebrief waarom jij de juiste persoon bent voor de baan en waarom ze juist jou moeten uitnodigen voor een gesprek. Als ze je uitnodigen op basis van je brief ben je al met een voet binnen. Dan is het de kunst om tijdens het gesprek ervoor te zorgen dat ze nog enthousiaster over je worden. Daarom schreef ik in mijn vorige post dat het voor jou niet onverstandig zou zijn om deze gesprekken te oefenen zodat je beter weet hoe je jezelf zo goed mogelijk kunt presenteren.

[nicolien]

Ik begrijp je twijfel! Ik heb een chronische ziekte en ik zat een beetje met hetzelfde probleem. Alleen schrijf ik dit niet in mijn sollicitatiebrieven! Ik wil dat men mij uitnodigt op mijn kwaliteiten. In je gesprek gaat de werkgever dieper in op je kwaliteiten en deze kun je toelichten.
Vaak aan het einde van een gesprek word een vraag gesteld als 'zijn er nog zaken die wij moeten weten en die wij niet gevraagd hebben'.

Verpak het dan bijvoorbeeld zo: Ik ben een eerlijk persoon en wil deze info niet achterhouden. Ik heb een lichte vorm van... Ik ervaar hier geen hinder van tijdens mijn werk en in feite heeft u als werkgever hier ook geen hinder van. Eventueel zou u gebruik kunnen maken van VDA (zoiets zei je toch?).

Op deze manier benoem je kort je handicap maar je maakt er geen issue van. Als je hier erg de nadruk op zou leggen, kun je werkgevers afschrikken.
Mijn voorgaande werkgevers hebben deze eerlijkheid erg op prijs gesteld.

En inderdaad...zorg dat je interesse toont in het bedrijf en benoem een paar zaken.

Succes!

[Elly]

Hallo Patrick,

Je noemt 2 dingen: je handicap (die je eigenlijk niet hoeft te hinderen op je werk mits je op de juiste plek bent), en de compensatie daarvoor (een subsidie voor de werkgever). Of je deze twee zaken moet benoemen in een open sollicitatie hangt denk ik af van a) het bedrijf waar je solliciteert, b) het vertrouwen dat je hebt in je eigen functioneren.

Als het een bedrijf is dat 'open staat' voor de wat afwijkende mens, en daar misschien zelfs wel blij mee is kun je het zeker vermelden. Uiteindelijk dwingt je handicap je ertoe je bewuster te zijn van jezelf en van wat je kunt, en dus ook wat je te bieden hebt. Noodgedwongen ben je eerlijker en opener. Dit kan zeker een pluspunt zijn. Ik zou dit niet proberen te compenseren door de subsidie te vermelden; dit komt wat droevig over. Je acht jezelf wel òf niet geschikt voor de baan, klaar! Een werkgever die jou aanneemt omdat het hem wat centen scheelt is geen werkgever waar je van groeit en opbloeit.

Mocht je je handicap noemen, vertel dan ook wat meer persoonlijke dingen, bv de leuke of grappige dingen die je autisme (misschien) met zich mee brengt. Toon jezelf dan maar volledig, anders blijft enkel de handicap in gedachten en dat zou jammer zijn.
En ik zou er in ieder geval niet mee openen. Neem het als laatste alinea in je motivatie op.

Heel veel succes!

Elly

[Mtfjansen]

Ik heb met aandacht de reacties gelezen. Ik bevind mij in een soortgelijke situatie. Op dit moment werkloos en met een verminderde restcapaciteit. Ik sta te popelen om weer betaald aan de slag te gaan. Ik doe al het mogelijke om dit ook daadwerkelijk te bereiken. Loop tegen een aantal zaken aan: mijn CV sluit niet meer aan. De functies die ik bekleed heb zijn voor mij vanwege mijn gezondheid niet meer uitvoerbaar. De mogelijkheid om parttime te werken is beperkter dan in een fulltime baan. Hoewel ik graag zelf meer uren zou willen werken is 18 uur per week het maximum. Ik heb de laatste 2 jaren een betaalde baan gehad met ondersteuning van een jobcoach. Dit is vanwege een faillissement gestopt. De lichamelijke ongemakken zijn van dien aard dat ik een WSW indicatie heb. Stilzitten kan en wil ik niet. Wie heeft er nieuwe aanknopingspunten voor mij?

[de Patrick]

Oorspronkelijk geplaatst door Mtfjansen

Ik heb met aandacht de reacties gelezen. Ik bevind mij in een soortgelijke situatie. Op dit moment werkloos en met een verminderde restcapaciteit. Ik sta te popelen om weer betaald aan de slag te gaan. Ik doe al het mogelijke om dit ook daadwerkelijk te bereiken. Loop tegen een aantal zaken aan: mijn CV sluit niet meer aan. De functies die ik bekleed heb zijn voor mij vanwege mijn gezondheid niet meer uitvoerbaar. De mogelijkheid om parttime te werken is beperkter dan in een fulltime baan. Hoewel ik graag zelf meer uren zou willen werken is 18 uur per week het maximum. Ik heb de laatste 2 jaren een betaalde baan gehad met ondersteuning van een jobcoach. Dit is vanwege een faillissement gestopt. De lichamelijke ongemakken zijn van dien aard dat ik een WSW indicatie heb. Stilzitten kan en wil ik niet. Wie heeft er nieuwe aanknopingspunten voor mij?

Wel Mtfjansen,

Ik ken je specifieke situatie niet. Misschien kan je kijken of je ervaring op een andere manier kan gebruikt worden, eventueel met bijscholing.

Je zegt ook dat je max. 18 uren per week kan werken. Bedoel je dan gelijkmatig verspreid over 5 of 6 dagen per week? Misschien zijn er wel jobs waar je bv. gespreid over de dag moet werken, bestuurder van een schoolbus (om zo maar willekeurig iets te noemen).