Leuke niet-kantoorbanen?

[Roque Santa Cruz]

Je kunt je leven alleen maar veranderen door dingen anders te doen. Ik zit in een soort van vicieuze cirkel en door steeds hetzelfde te blijven doen, verandert er ook niks.

Het lijkt een kwestie van tijd voordat het werk (en/ of de omstandigheden) zodanig veranderen dat ik het niet meer kan opbrengen. Misschien zou het juist wel goed zijn als ik ontslagen zou worden, zodat de cirkel doorbroken wordt. Het beste zou zijn als de pleister er in één keer wordt afgetrokken, zodat ik gedwongen word om iets anders te zoeken. Op deze manier blijf ik, behoudend en risicomijdend als ik ben, in deze veilige situatie die me doodongelukkig maakt.

De volgende eigenschappen werken niet bepaald in mijn voordeel:
• Ik voel me doorgaans snel minder dan anderen (soort van minderwaardigheidscomplex)
• Starre/ stellige gedachtegang (te weinig relativeringsvermogen)
• Koppig
• Té loyaal
• Te veel (zelf)discipline
• Principieel (erg stellig en erg anti tegen bepaalde zaken, zoals drugs, roken, gokken)
• Niet-tolerant
• Onzeker
• Perfectionistisch/ veeleisend (het moet gelijk goed gaan)
• Angstig/ risicomijdend/ behoudend/ conservatief
• Negatieve gevoelens/ gedachtegang als gevolg van de frustraties in mijn leven
• Ik neem het leven te zwaar en te serieus (er is weinig ruimte voor spontaniteit en impulsiviteit)
• Ik zie altijd erg veel beren op de weg (ik denk in onmogelijkheden/ obstakels i.p.v. in mogelijkheden/ kansen)
• Ik ben erg streng voor mezelf (mede door mijn principes, (zelf)discipline, hoge eisen en kritische houding naar mezelf toe) waardoor ik te weinig van het leven geniet.
• Ik probeer altijd het juiste te doen (ethisch handelen)
• Snel een negatief (voor)oordeel

Prima dat ik dit van mezelf weet, maar de vraag is hoe ik het kan veranderen. Veel dingen hangen natuurlijk met elkaar samen. Als ik gelukkiger zou zijn, met name op werkgebied, zou ik ook veel minder negatief zijn en meer zelfvertrouwen krijgen (minder onzeker). Daardoor zou ik het leven wat rooskleuriger inzien en wat losser worden.

Door bovenstaande eigenschappen is mijn bewegingsruimte erg beperkt en ze werken bovendien verstikkend. Zo ervaar ik het zelf ook omdat ik daardoor zo weinig dingen leuk vind en veel opties vallen op voorhand af.

[Roque Santa Cruz]

Ik bedacht me net een metafoor. Je fietst elke dag naar je werk via een route die over een industrieterrein loopt. Die route maakt je niet bepaald gelukkig, onder andere door de lelijke omgeving (grauwe fabrieksgebouwen) en de herrie als gevolg van de vele vrachtwagens en auto’s die constant voorbij scheuren. Het is overigens wel de snelste route naar je werk. Als je elke dag trouw diezelfde route neemt, zal je ongelukkig blijven. De (omgeving van de) route zal immers niet veranderen. De enige manier om gelukkiger te worden is door een andere route te kiezen en door water bij de wijn te doen.
Je kunt bijvoorbeeld een route nemen die weliswaar om is (waardoor je meer tijd kwijt bent), maar wel door een bos gaat. Als natuurliefhebber geniet je van de rust en de prachtige natuur. Kortom, door die route te nemen, word je gelukkiger.

Datzelfde principe is van toepassing op mijn situatie. Als ik loyaal dit werk blijf doen en maar genoeg blijf sporten, hou ik het misschien nog wel jaren vol. Het moge duidelijk zijn dat ik daardoor ongelukkig zal blijven. De enige manier om te proberen gelukkiger te worden, is door het kiezen van een andere route. Dus door andere dingen te doen aangezien de huidige route me overduidelijk ongelukkig maakt.

Tijd voor verandering dus. Een dergelijke verandering brengt logischerwijs onzekerheid en risico’s met zich mee, maar na jaren van ongelukkig zijn, is het absoluut de moeite waard. Misschien moet ik meer aan mezelf denken en me minder verantwoordelijk voelen voor mijn ouders. Die zijn er immers ook niet bij gebaat dat hun zoon ongelukkig is.

[Roque Santa Cruz]

Wat me enorm frustreert, is de vraag: waarom kom ik niet in beweging? Waarom zit ik muurvast, wat belemmert me? Waarom zit er totaal geen schot in? Ik solliciteer niet, ik netwerk werk niet omdat ik simpelweg niet weet waar ik naar op zoek ben.

Dat geldt overigens niet alleen qua werk, maar ook op het gebied van woonruimte en vriendin.

Vanavond wilde ik op internet naar werk gaan zoeken:
• Werk.nl: vacatures binnen straal van 50 km binnen mijn postcode, vervolgens naar functies in de verzorging omdat ik niet meer op kantoor wil. Ook heb ik nog even bij onderwijs, cultuur, toerisme gekeken.
• Google: werken in het buitenland, werken in Málaga

Veel verder dan dit ben ik niet gekomen omdat ik simpelweg niet weet waar ik naar moet zoeken. Het is zó frustrerend als je hunkert naar ander werk, maar niet weet waar je naar moet zoeken en hoe.

Daarom denk ik dat een soort van arbeidscoach samen met mij zou moeten gaan zoeken om te kijken waar het mis gaat. Waarom maak ik bepaalde keuzes? En waarom bepaalde keuzes juist niet? Waarom kom ik tot bepaalde gedachtestromen? Op die manier kan de arbeidscoach vaststellen waar het vastloopt.