Hoi,
Ik ben een tijdje hier niet geweest maar zie dat er veel berichten zijn gepost. Dank! Ik ben (nog steeds) erg benieuwd naar ieders visie.
Op dit moment ben ik 30 jaar. Ik heb toch doorgezet voor het papiertje en ben nu laatstejaars van de opleiding. Maar ik loop dus een jaar achter. Bij laatste jaar zeggen de meeste, oh dan ben je zo klaar. Maar ik ervaar het als te moeilijk en te zwaar.
Doordat Inholland een tik op de vingers heeft gehad, zijn ze erg strenger geworden en is het nog moeilijker geworden allemaal. Ik ben nog bezig met het halen van twee tweedejaars tentamens en daarnaast moet ik nog twee tentamens uit jaar 3 van twee minors maken. De tentamens zijn moeilijker geworden en worden strenger nagekeken. En ook het studeren vind ik erg lastig en ook steeds weer voor opnieuw. Het gaat nog steeds niet goed met me. Of soms gaat het goed, maar dan kijk ik weer door een roze bril en denk ik dat ik wel succesvol kan worden. Maar ik weet nu ook dat dit gewoon een flut studie is met weinig toekomstperspectief. En het erge nog vind ik dat men doet alsof de studie waardevol is. Er wordt namelijk flink bezuinigd in de televisiewereld, waar ik heen zou willen, en er worden daarnaast gewoon mensen aangenomen die juist iets anders hebben gestudeerd. Meer hoog gekwalificeerd personeel op WO niveau.
Inholland heeft me nog depressiever gemaakt.
In die vier jaar tijd, na het eerste bericht op dit forum, heb ik eigenlijk met een roze bril geleefd. Ik heb gedacht dat ik door moest gaan en dat ik uiteindelijk veel kon bereiken met mijn studie. Ik heb lange tijd bij een studentenvereniging gezeten, die ik niet wilde opgeven. Daarnaast werd ik door de mensen om me heen aangemoedigd om door te gaan. Maar het voelt als een blok aan me been.
De enige reden dat ik nog wil afstuderen is doordat mijn studieschuld dan wat minder is, wanneer ik geslaagd ben. Maar het afstuderen bij Inholland kost gewoon meer dan een jaar.
Mijn studieschuld is nu nog hoger en daarom durf ik ook geen relatie aan te gaan terwijl ik het wel graag zou willen. Ik denk ook dat niemand iemand wil die zo'n hoge studieschuld heeft. Ik kan toch nauwelijks een gezin onderhouden met zo weinig geld.
Ik weet dus nog steeds niet wat ik wil met mijn leven. Ik heb niet een specifiek iets als wat ik wil gaan doen. Ik ben Grafisch Vormgever en werk daar ook Freelance in. Daarnaast ben ik net aan de slag als koerier bij een bedrijf. De televisie of filmwereld lijkt me wel leuk. Tijdens een laatste stage heb ik een eigen televisieprogramma gemaakt.
Maar ik blijf dus met de vraag of ik nu moet stoppen of niet. Als ik stop dan zal ik enorm veel spijt hebben denk ik dat ik het niet heb afgemaakt en zal ik nog meer terug moeten betalen maar als ik door ga weet ik niet hoelang het nog duurt voordat ik afgestudeerd ben.
Sorry voor dit negatieve verhaal. Ik loop nog steeds bij een psycholoog, maar die kent dit verhaal nu al door en door. Iedere keer weer probeer ik wat beter te voelen en soms gaat het wat beter, maar soms zoals nu vraag ik me af van wat heeft het leven nog voor zin.
Rudolf
|
Soortgelijke discussies
Vertakte weergave