Reis (4)
Woensdag 12 juli 2006
Vanochtend ben ik al vroeg op weg.
Voor vandaag heb ik voor ons een tocht gepland naar een langgerekt stuwmeer dat tussen beboste bergen ligt. Het is bewolkt en het meer laat niet alles zien wat het herbergt.
Op de thermiek tussen de bergen zweven drie grote roofvogels. Geduldig bekijken ze vanuit de hoogte het gebied dat hen van voedsel zal voorzien. Aan het eind van het meer, bij de stuw, komt het kalme, groene water ineens in een stroomversnelling. Met grote kracht stroomt het door de openingen in de damwand om verderop vaart te minderen in een beekje.
Het water in de beek is voortdurend in beweging. Past zich aan aan de omgeving zonder zichzelf te verliezen. Laat zich niet tegenhouden door stenen op de bodem, vernauwingen of boomwortels, maar gaat met gestage kracht zijn eigen weg, kabbelend over de stenen heen en ruisend opspattend langs boomwortels.
In het stuwmeer is alles van voorgaande jaren verzameld.
Aan de oever vertel ik Susanne over mijn banen: vakantiewerk bij de afd. Kinderbijslag van de SVB en na de HAVO als schoolverlater een niet geslaagde poging bij een winkel. In de toerismebranche (MEAO) was weinig werk en zo kwam ik gedurende een groot aantal jaren terecht bij tandartsen en een orthodontist. Ook was er een klein jaar uitzendwerk o.a. bij het uitzendburo zelf, bij een softwarebedrijf als secretaresse en bij de afdeling kwaliteitscontrole van een farmaceutisch bedrijf.
Vervolgens opnieuw een aantal jaren bij een tandarts, maar dan in deeltijd, want er werden met 2 jaar tussentijd twee prachtige dochters geboren. Dat vroeg veel energie en daarom was er ook een periode zonder baan, waarin ik vrijwilligerswerk deed op de scholen. Daarna volgde een groot aantal jaren schoonmaakwerk met een sociaal aspect: alphahulp. Dat sociale aspect heb ik uitgebouwd tot ondersteuning/begeleiding van een client, met wederzijdse voldoening. Nadat ze opgenomen werd in een verzorgingshuis stopte mijn werk voor haar en merkte ik dat alleen het alphawerk onbevredigend was. De voordelen ervan in combinatie met een LOI-studie en een huishouden met kinderen op de basisschool zijn er inmiddels niet meer.
En vandaar uit nam ik de beslissing om de deur achter me dicht te doen en op reis te gaan.
Al vertellend komen de rode draden bovendrijven:
dienstverlenend / precies en accuraat / twijfels over mezelf / waardering van anderen speelt een rol / sociale structuur / graag met mensen werken die ruim denkend zijn en waardering hebben / situatie voor mensen verbeteren / geen bewuste opeenvolging van banen, geen keuzes van mezelf / werken onder mijn niveau / ik schat mezelf te laag in, ik weet niet hoever ik zou kunnen gaan.
Wat ik me afvroeg - of een open, positieve instelling en een goede sfeer ook een rode draad zou zijn - noemt Susanne uit zichzelf, aan het eind van de meer concrete lijst.
Ze verwoordt het ongeveer zo:
* De inhoud en de zwaarte van het werk zijn secundair als de sfeer maar goed is (positieve, open instelling), als gewaardeerd wordt wat ik doe en als er goed en zorgvuldig gewerkt wordt. Maar voor nu wil ik wel uitproberen wat ik kan en wat haalbaar is.*
Het is zelfs zo dat ze de sfeer er uit haalt en er een opdracht aan koppelt:
* Waaraan moet de sfeer voldoen om goed te kunnen functioneren?
En wat moet er absoluut ontbreken, opdat het je niet belemmert. *
Het is prettig om alles zo op een rijtje te zien staan. Een aantal dingen wist ik al, andere dingen zie ik pas, nu ik terugkijk op mijn loopbaan en die laatste rode draad durf ik na dit gesprek met Susanne eigenlijk pas hardop te noemen. Ik merk dat dit een stukje winst is dankzij het loopbaantraject. Meer zekerheid om te handelen naar wat voor mij belangrijk is. Voor een ander kan het best anders zijn, maar dit is mijn reis met wat ikzelf wil.
Siebrich Samplonius
***
de tweede opdracht concreet
*** ANALYSE WERKWOORDEN
Uit een lijst met ca. 200 werkwoorden die een activiteit uitdrukken moet ik die activiteiten halen waarin ik me het meest herken. Vervolgens maak ik daaruit een selectie van 5 activiteiten waarin ik me het sterkst gekarakteriseerd voel.
Voorbeelden uit de lijst: aan het hoofd staan / improviseren / inventariseren / loodsen / voorschrijven / verbinden / beheren etc.
*** ANALYSE PERSOONLIJKE KWALITEITEN
Uit een lijst met ca. 70 kwaliteiten haal ik die, waarin ik me het meest herken. Daaruit maak ik een selectie van 5 kwaliteiten die het best weergeven wie ik nu ben.
Ik kies daarnaast tenminste drie mensen uit die mij kennen, om ook deze opdracht te maken, met als resultaat van elk 5 woorden die weergeven hoe ze mij nu ervaren.
IK heb er ook nog even een kort gesprek over om te horen hoe ze tot die keuzes zijn gekomen.
Voorbeelden uit de lijst: rustig / initiatiefrijk / ijverig / duidelijk / weet te overtuigen etc.
*** EERSTE OPDRACHT AANVULLEN
Kijk nog eens opnieuw naar je cv, en dan specifiek naar het begin- en eindpunt van je banen. Waarom heb je die baan genomen, waarom heb je er ja tegen gezegd. Waarom ben je er mee gestopt?
Het gaat niet om details, maar om wat er achter zit, de onbewuste drijfveren.
Een voorbeeld: Iemand gaf als antwoord "Ik heb ja gezegd omdat het me een leuke baan leek."
Toen ze er beter naar keek kwam ze er achter dat haar vader veel invloed had op haar keuzes. Met haar vader op de achtergrond had ze 'ja' gezegd.
*** SFEER
Waaraan moet de sfeer voldoen om goed te kunnen functioneren?
En wat moet er absoluut ontbreken, opdat het je niet belemmert?
*** RODE DRADEN VAN VRIJWILLIGERSWERK
Een beetje op mijn verzoek. Ik denk dat er ook nog rode draden te vinden zijn vanuit het vrijwilligerswerk. Maar... alleen als het wat toevoegt, zegt Susanne er bij.
***
Maandag 7 augustus 2006
Het forumstukje is er vandaag pas. Ik had na de vakantie tijd nodig om er weer 'in' te komen.
De verbeelding van het stuwmeer kwam spontaan op de eerste dag van de vakantie, nadat we langs het stuwmeer daar wandelden.
Jarenlang lag het water stil om alles op te vangen. Er was weinig eigen keuze en sturing, maar niets is zonder waarde geweest. Sinds een poos zit ik in de stroomversnelling, komen dingen vrij: deels in gang gezet door mezelf, maar extra gestimuleerd door het loopbaantraject, dat me helpt bij de betekenis van wat is geweest en me helpt bij mijn zoektocht naar wat ik kan en waar ik naar toe wil.
Het beeld van het beekje is ook belangrijk. Om verder te gaan moet ik, zoals de beek, in beweging blijven. En in contact met mijn basis, die kracht geeft en waaraan ik minder moet twijfelen dan ik tot nu toe deed.
Alleen als het water in het stuwmeer op zou drogen, zou dit beekje niet meer kunnen bestaan of als de doorgang in de damwand geblokkeerd zou worden. Dan kan er nog zoveel goeds verzameld zijn, het gaat niet stromen en blijft verborgen.
Er is wel een beetje onrust als ik weer naar huis ga.... het klopt allemaal zo, we zijn het zo eens.. waar zijn de confronterende vragen?
Tot de volgende keer,
groet van Siebrich