Acteur worden of niet...

[Hein]

Hallo mensen,

Ben hier voor het eerst op carrieretijger. Ik zit een beetje met een probleem. Ik wil al 4 jaar acteur worden. Maar dat vinden mijn ouders niet zo leuk, omdat het nogal een goddeloos beroep schijnt te zijn . Uit alle beroepstesten die ik doe komt acteur uit, terwijl ik alle vragen over toneel enzo omzijl. Dus het zal toch wel bij mijn karakter passen om acteur te worden. Omdat ik er thuis zoveel problemen mee kreeg (ik mocht niet meer over de vloer komen als ik dat zou gaan doen ) ben ik het VAVO gaan doen. Ik ben nu 19 en zit nu dus in HAVO 5. Maar in mei moet ik een keuze gedaan hebben. Op zich lijkt journalistiek me wel leuk of de kunstacademie, maar acteur blijf ik het leukste vinden... Wat raden jullie me aan??

groetjes Hein.

[Primago advies]

Beste Hein,

Ik heb eerste een aantal vragen voor je, voordat ik een mening geef. Zie hieronder. Als je wilt kun je de antwoorden op het forum zetten.

-Wat voor soort acteur wil je worden? Heb je daar al ideeën over?
-Heb je ervaring met toneelspelen of heb je al eens een keer op het toneel gestaan?
-Hoe kom je bij het idee om acteur te worden?
-Waarom denken je ouders dat het een goddeloos beroep is?
-Heb je al uitgezocht hoe je acteur kunt worden?
-Waarom wil je naar de kunstacademie? Heb je informatie ingewonnen bij een school?
-Waarom wil je de journalistiek in? Heb je ook al informatie ingewonnen bij een school?

[Hein]

Hallo, bedankt voor de reactie, fijn dat er iemand met me mee denkt!

Het liefst zou ik een beroemd amerikaans acteur zijn in Hollywood, een droom die bijna niet te verwezelijken is, zelf heb ik bijna geen ervaring met toneel spelen maar vrienden zeggen vaak; "waarom word je geen acteur?" (terwijl ze niet weten dat ik het wil) Gewoon in mijn doen en laten als ik iets uitbeeld ofzo. Ik heb nooit echt toneel gespeeld omdat ik er nooit de kans voor gekregen heb. Na de film Legends of the Fall wilde ik acteur worden. Altijd als ik een film zag was ik enorm enthousiast. Zag ik de film Braveheart, wilde ik in Schotland gaan wonen, zag ik a River runs trough it, wilde ik leren vliegvissen en in Montana gaan wonen. Totdat ik besefte dat ik nooit die sfeer uit die film daar kon halen. De enigste mogelijkheid om dit mee te maken was volgens mij zelf acteur worden. Ik ben namelijk erg wispelturig, ik heb al honderd en een dingen gewild, maar met acteur ben je iedere keer iemand anders. Mijn ouders vinden het echt vreselijk omdat de film zelf al taboe is bij ons. Ik mocht nooit naar de bioscoop en de dvd kwam ook het huis niet in (wat ik stiekem wel deed). Ze vinden dat alle mogelijke zonden in films voorkomen en dat is in feite natuurlijk wel zo. Ik heb alle mogelijke manieren bekeken om acteur te worden, zoals de acteer opleiding in Amsterdam enzo of emigreren naar de USA, maar omdat ik dat allemaal zelf zou moeten betalen is dat nogal lastig. De kunstacedemie vind ik leuk omdat ik een groot fan ben van Rien Poortvliet, wat hij voor elkaar heeft gekregen is na het acteur zijn ook mijn ideaal. Ik heb altijd hele goede cijfers gehaald voor tekenen en kunst, en ik vind kunst ook erg fascinerend. De journalistiek vind ik leuk omdat ik wispelturig ben, ik kan goed schrijven (zeggen ze) en je moet reizen (mag ik hopen) ik zou dan wel veel in het buitenland willen doen, de streekkrant lijkt me geen bal aan.

Alvast heel erg bedankt!!!

[Primago advies]

Beste Hein,

Hieronder nog meer vragen, om je aan het denken te zetten. Ik ben benieuwd naar je antwoorden Groeten van Hetty

Het liefst zou ik een beroemd amerikaans acteur zijn in Hollywood, een droom die bijna niet te verwezelijken is, zelf heb ik bijna geen ervaring met toneel spelen maar vrienden zeggen vaak; "waarom word je geen acteur?" (terwijl ze niet weten dat ik het wil) Gewoon in mijn doen en laten als ik iets uitbeeld ofzo.

Ik vind het opvallend dat je zegt: vrienden zeggen vaak; "waarom word je geen acteur?" (terwijl ze niet weten dat ik het wil) Vooral dat laatste. Praat je er nooit met hen over, wat je wensen en ideeën zijn? Probeer dat eens en kijk dan hoe ze reageren. Vraag ook eens door, waarom ze vinden dat je acteur zou moeten worden.

Totdat ik besefte dat ik nooit die sfeer uit die film daar kon halen. De enigste mogelijkheid om dit mee te maken was volgens mij zelf acteur worden. Ik ben namelijk erg wispelturig, ik heb al honderd en een dingen gewild, maar met acteur ben je iedere keer iemand anders.

Als ik het goed begrijp is het steeds iemand anders kunnen zijn en dingen te kunnen meemaken, die je nu niet meemaakt je motivatie om acteur te willen worden.

Ik heb alle mogelijke manieren bekeken om acteur te worden, zoals de acteer opleiding in Amsterdam enzo of emigreren naar de USA, maar omdat ik dat allemaal zelf zou moeten betalen is dat nogal lastig.

Stel dat je het geld zou hebben voor een acteursopleiding in Amsterdam, kan je dan zo beginnen met de opleiding? Heb je dat al uitgezocht? Of moet je eerst auditie doen en jezelf bewijzen? Ik ben benieuwd wat je weet van deze opleiding.

Mijn ouders vinden het echt vreselijk omdat de film zelf al taboe is bij ons. Ik mocht nooit naar de bioscoop en de dvd kwam ook het huis niet in (wat ik stiekem wel deed). Ze vinden dat alle mogelijke zonden in films voorkomen en dat is in feite natuurlijk wel zo.

Iets wat niet mag kan heel spannend zijn. Ik ben wel benieuwd wat je bedoelt met: dat er alle mogelijke zonden in films voorkomen. Vind je dit zelf ook, of is dit iets wat je van je ouders overgenomen hebt?

De kunstacedemie vind ik leuk omdat ik een groot fan ben van Rien Poortvliet, wat hij voor elkaar heeft gekregen is na het acteur zijn ook mijn ideaal. Ik heb altijd hele goede cijfers gehaald voor tekenen en kunst, en ik vind kunst ook erg fascinerend.

Welke vorm van kunst spreekt je het meeste aan en waarom? Denk je met het beroep van kunstenaar geld te kunnen verdienen? Ben je al naar een opendag van de kunstacademie geweest, om je een beeld te kunnen vormen van deze opleiding? Hoe staan je ouders tegenover deze opleiding?

De journalistiek vind ik leuk omdat ik wispelturig ben, ik kan goed schrijven (zeggen ze) en je moet reizen (mag ik hopen) ik zou dan wel veel in het buitenland willen doen, de streekkrant lijkt me geen bal aan.

Wat voor vorm van journalistiek spreekt je aan? Heb je daar al over nagedacht? Ben je al naar een opendag geweest van deze opleiding?

Oorspronkelijk geplaatst door Hein

Hallo mensen,

Ben hier voor het eerst op carrieretijger. Ik zit een beetje met een probleem. Ik wil al 4 jaar acteur worden. Maar dat vinden mijn ouders niet zo leuk, omdat het nogal een goddeloos beroep schijnt te zijn . Uit alle beroepstesten die ik doe komt acteur uit, terwijl ik alle vragen over toneel enzo omzijl. Dus het zal toch wel bij mijn karakter passen om acteur te worden. Omdat ik er thuis zoveel problemen mee kreeg (ik mocht niet meer over de vloer komen als ik dat zou gaan doen ) ben ik het VAVO gaan doen. Ik ben nu 19 en zit nu dus in HAVO 5. Maar in mei moet ik een keuze gedaan hebben. Op zich lijkt journalistiek me wel leuk of de kunstacademie, maar acteur blijf ik het leukste vinden... Wat raden jullie me aan??

groetjes Hein.

heey hein!
ik zou gewoon de opleiding voor acteur worden kiezen! ik wil namelijk actrice worden, maar dat mag niet van mn vader omdat ie zegt dat ik er niks mee kan later! terwijl ik het echt al heel lang wil! ik ben nu 15 dus ik kan eerst de opleiding die ik nu doe afmaken, zodat ik eventueel daarna nog dit kan gaan doen!
succes en ik hoop dat je de juiste beslissing maakt!
groetjes!

[ferdri3]

mijn ged88 hierover is waarschijnlijk een beetje hetzelfde als jullie ouders.. jullie ouders willen dat jullie later een gezin kunnen onderhouden in plaats van steeds weer auditie doen waar geen zekerheid in zit (mogelijk geen inkomsten dus). wat overgens wel verkeerd is, is dat ouders vaak hun eigen ideeen willen doordringen, zekerheid voor je kind willen.

Maar denk ook zelf eens hieraan, waren al die acteurs in amerika zo groot geweest als zij er zelf niet 100% voor gegaan zijn? laat je niet snel tegenhouden. Je ouders moeten je eigenlijk steunen in jouw beslissingen.......misschien moet je jouw ouders een plan voorleggen.. bijv:
Acteur opleiding.. zou je daar geen baan in kunnen krijgen kun je nog altijd drama docent kunnen worden op een opleiding als SPW of een eigen drama groep beginnen.. kortom, leg je ouders een plan van aanpak voor.. als het een mislukt, kan ik nog altijd dit, dit of dit doen met hetzelfde diploma


beetje wirwar maar hopelijk begrijp je me

[Rosina]

Hallo Hein,

Als ik jouw verhaal lees, zeker de antwoorden op vragen Primago advies, krijg ik het idee dat jij een droombeeld hebt van het beroep acteur en journalist.

Je schrijft dat je nooit acteur bent geweest omdat je daar de kans niet voor hebt gehad. Is het idee om lid te worden van amateurtoneelgezelschap en b.v. als figurant te gaan werken? Krijg jij in ieder geval beetje een idee van wat het inhoudt.

Ik heb het idee dat je ouders alles afwijzen betreffende film en toneel, maar misschien kan je ze overtuigen dat je op die manier de realiteit van toneelspelen ervaart en misschien dan wel geen acteur wil worden. Hopelijk trappen ze daar in. :-)

Succes!!

Rosina

[Catbert]

Een reclame van een uitzendbureau luidde: "Het beste wat je kunt worden is jezelf". Dat vind ik een hele mooie uitspraak. Jouw hart gaat uit naar film en toneel. Dat wil je al heel lang - het is zeker geen bevlieging. In mijn ogen ben je het aan jezelf verplicht om een poging te wagen om die droom te verwezenlijken.

Wat erg lastig is, is dat je ouders er niet mee eens zijn. Wanneer je hun steun hebt, dan wordt alles veel makkelijker. Je hebt daarom een aantal serieuze gesprekken met hun te gaan. Wanneer je je ouders niet mee krijgt, dan heb je een moeilijke keuze te maken. Kies je voor jouw acteerambitie en hoe rigoreus wil/ kun je zijn bij het maken van die keuze?

Ook heb je nog geen ervaring. Ik zou je aanraden om eerst bij amateurgezelschappen te proeven of je acteuren werkelijk zo geweldig vindt. Maar ja, je ouders....

Jouw vraag gaat over je beroepskeuze, maar misschien nog meer over jouw band met je ouders. Veel sterkte.

Volg een normale opleiding en combineer het met acteren enzovoorts in je vrije tijd. Er zijn miljoenen mensen in de EU die het willen maken als acteur maar dat gaat 99,9% van de tijd niet op. Een acteurscarriere is het winnen van een lot uit de loterij en heeft niet eens zoveel met talent te maken. Talent hebben heel veel mensen. Vaak is het eerder het op de juiste tijd op de juiste plaats zijn in combinatie met talent.

Die 99,9% waar ik het over heb zijn vaak mensen die van hun 18e tot het einde van hun leven in de financiele ellende zitten en die kom je tegen als ober bij restaurants in Los Angeles. Dus ik zou die droom wel vasthouden maar het in combinatie met keihard werken aan een echte opleiding doen.