Nauwelijks nog vaste contracten aangeboden na sollicitatie

[ajhoff]

Ook ik denk dat het vaste contract iets voor het verleden is. Flexwerk (ZZP & contract) worden de nieuwe norm.

Dat de banken niet mee willen heeft enerzijds te maken met de bureaucratie, anderzijds ook met regelgeving door de overheid t.o.v. de banken. De overheid vereist zekerheid van de banken voor de leningen die zij verstrekken. Zoals gewoonlijk heeft de overheid een ontwikkeling die zich heel snel voltrekt gemist en probeert het nu nog te sturen (wat nooit meer gaat lukken).

Ik denk zelf dat de vereiste flexibiliteit van de werknemers ook kansen biedt. Werknemers zullen zelfstandiger worden en meer gericht op hun eigen carrièrepad en dat minder aan een werkgever ophangen. Gezien de huidige arbeidsmarkt is dat nog niet voelbaar, maar als de markt weer aantrekt zullen de werkgevers ook moeten wennen aan de nieuwe situatie waarin werknemers komen shoppen bij werkgevers voor de beste voorwaarden. Ik zie dat al bij een aantal jonge mensen in mijn omgeving.

Kortom: het kan nog leuk worden op de arbeidsmarkt

[Catbert]

Dit hoorde ik ook al toen ik halverwege de jaren '90 op mijn Personeel & Arbeid opleiding zat. Maar het komt er niet echt door en ik denk dat de reden is dat heel veel mensen hechten aan zekerheid. Mensen willen het liefste een vaste werkplek, weten waar ze aan toe zijn, verbondenheid met hun werkgever en dus - als je in hun hart kijkt - een baan voor het leven.

Het freelance-schap is iets voor de hoger opgeleide professional met een blakend zelfvertrouwen en veel innovatie en ondernemerskracht. Maar niet iedereen is een ondernemer. Mijn voorspelling: Als de crisis voorbij is en we het structurele tekort op de arbeidsmarkt gaan merken, zullen er twee arbeidsmarkten ontstaan. Een met een hoop vaste contracten en een veel kleinere, maar belangrijke ZZP-markt.

[ajhoff]

Oorspronkelijk geplaatst door Catbert

Dit hoorde ik ook al toen ik halverwege de jaren '90 op mijn Personeel & Arbeid opleiding zat. Maar het komt er niet echt door en ik denk dat de reden is dat heel veel mensen hechten aan zekerheid. Mensen willen het liefste een vaste werkplek, weten waar ze aan toe zijn, verbondenheid met hun werkgever en dus - als je in hun hart kijkt - een baan voor het leven.

Ik herken dat wel hoor. Het nieuwe werken is voor veel mensen een gruwel omdat ze niet meer iedere vertrouwde gezichten om zich heen zien en hun foto's niet meer op hun eigen bureau kunnen stallen. Mijn indruk is dat dit vooral voor de 40+ geldt. Jongere hoger opgeleiden vragen ze glashard aan een werkgever: wat kun jij voor mij doen? Als het antwoord ze niet bevalt shoppen ze verder. Ook het nieuwe werken zien ze niet als bedreigend, maar als een noodzakelijke arbeidsvoorwaarde.

Het zou best kunnen dat lager opgeleiden en wat oudere werknemers inderdaad meer hechten aan een vast contract. Maar juist die groepen gaan het m.i. moeilijker krijgen om een vast contract te bemachtigen omdat ze makkelijker inwisselbaar zijn dan hoogopgeleide specialisten.

Daarnaast wordt onze economie onder druk van Europa steeds opener. Het zijn nu tot nu toe vooral de laagopgeleiden die in andere landen gaan werken, maar ik zie ook steeds meer zeer hoogopgeleide voormalige Oostblok bewoners door Europa trekken. Ook dat zal z'n sporen nalaten.

Essentie van mijn betoog is eigenlijk dat er niet zoveel te kiezen valt voor werknemers. Iedereen zal m.i. meer en meer ondernemer van z'n eigen carrière moeten worden. Het idee dat de baas voor ze zorgt is uit. Je moet het zelf doen. Deze verandering zal overigens niet over 2 of 3 jaar afgerond zijn. Ik verwacht persoonlijk dat de arbeidsmarkt er over 10 à 15 jaar heel anders uitziet door nieuwe denkwijzen bij werknemers en werkgevers.

Het worden hoe dan interessante tijden in de komende jaren. Zal me benieuwen wat er gaat gebeuren.

[Catbert]

Goed betoog, Ajhoff! Ik ben inderdaad ook zeer benieuwd wat de invloed van deze Oost Europeanen, ambitieus tot in hun kruin, op onze arbeidsmarkt zal zijn. En wat gebeurt er als deze generatie Einstein-jongeren settelen; trouwen en kinderen krijgen? Blijven ze deze dynamiek houden, of krijgen ze toch de neiging om te consolideren? Interessante tijden!

[ajhoff]

Voor wat betreft het settelen heb je een goed punt Catbert. Zal mij ook benieuwen of hun visie dan verandert en vooral op welke wijze zij daar vorm aan (kunnen) geven. Jammer dat we niet in de toekomst kunnen kijken

Een ander aspect is dat er nu een CDA/VVD(/PVV/SGP) regering zit. Zodra er een andere regering zit met een sociaaldemocratische inslag zou het zo maar kunnen dat de zaken weer (gedeeltelijk) omgedraaid worden. Dit soort zaken gaat altijd in golfbewegingen. Jammer genoeg gaan daar vaak wel decennia overheen. Het huidige decennium (2010-2020) zal helaas een verloren decennium voor velen blijken verwacht ik.

[Ri@nne]

Oorspronkelijk geplaatst door ajhoff

Ik herken dat wel hoor. Het nieuwe werken is voor veel mensen een gruwel omdat ze niet meer iedere vertrouwde gezichten om zich heen zien en hun foto's niet meer op hun eigen bureau kunnen stallen. Mijn indruk is dat dit vooral voor de 40+ geldt.

Ik weet het niet.

35 Jaar geleden was ik al jobhopper. Ik moest er niet aan denken om de rest van mijn leven door te brengen met dezelfde baan. Destijds kon je het ene vaste contract voor het andere vaste contract inruilen. Of je nu een leven lang wou blijven of niet maakte wezenlijk niet uit, je was met vaste contracten toch wel verzekerd van werk.

Vandaag de dag ben ik in dat opzicht niets veranderd, het liefste zou ik blijven jobhoppen tot aan mijn pensioen of misschien wel langer. Er is echter een groot verschil met 35 jaar geleden. Toen kon ik zelf de momenten kiezen. Nu ben ik afhankelijk van hoe lang een werkgever lang genoeg vindt. Op mijn leeftijd heb ik momenteel 2% kans op een nieuwe baan en is de reden dat ik andere overwegingen maak en er voor kies niet meer te jobhoppen als ik een baan tot aan mijn pensioen zou kunnen krijgen.

[ajhoff]

Dat gevoel ken ik. Ik heb heel bewust gekozen voor een zelfstandig bestaan

Ik weet niet hoe het in jouw sector is, maar in de IT vinden ook oudere zelfstandigen nog goed werk. Juist als zelfstandige zijn je vaardigheden en capaciteiten veel belangrijker dan je leeftijd. Bij loondienst lijkt je leeftijd juist weer belangrijker (lees: blokkade) te zijn. Ik herken jouw verhaal dus zeker.

[Ri@nne]

Ik heb eerder al eens op het punt gestaan om zelfstandige te worden en nu weer. Het is mijn ding niet, ik ben geen geboren ondernemer, wat niet wil zeggen dat ik op deze manier geen inkomen zou kunnen verwerven. Het is puur een keuze uit nood om niet voorgoed in de uitkering te belanden, voor mij is het niet meer dan de ene onzekerheid inruilen voor de andere, die ik geen van beide prettig vind.

Of vaste contracten zullen uitsterven betwijfel ik. In sectoren waar moeilijk personeel voor te vinden is, is de afname minder. Wanneer een tijd aanbreekt van krapte op de arbeidsmarkt, zal het aantal vaste contracten waarschijnlijk ook weer toenemen. Veel mensen willen toch inkomenszekerheid en zullen dat weer kunnen en ook gaan eisen wanneer er van luxepositie gewisseld kan worden.

Flexibiliteit kan ook bereikt worden door bijvoorbeeld uitwisseling van personeel tussen bedrijven die dit contractueel met elkaar kunnen vastleggen. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen als het nieuwe werken van de toekomst.