Heb jij een POP?

Zijn er meer mensen die iets over hun POP willen vertellen?

Zoals ik al eerder schreef heb ik geen betaalde baan, maar probeer me toch persoonlijk te blijven ontwikkelen.

Ik vind het al jaren jammer dat ik bijna alleen maar witte goed-opgeleide mensen ken, en ben mede daarom als vrijwilligersbaantje een cursus aan allochtone vrouwen gaan geven.

Zijn er meer mensen met dit soort persoonlijke doelen? Ik ben eigenlijk wel erg nieuwsgierig wat jullie nou op dit terrein bezighoudt

[thor2002]

Zoal Harry scary ook schijft, het moet geen pushen worden. De organisatie waar ik nu werk maakt ook gebruik van het pop-systeem. Ik heb echter al wel snel begrepen dat dit deels komt doordat een extern bureau aan de directie heeft doorgegeven ´dat het gebruik van een pop´ onderdeel is van onze cultuur (het onderwijs). Sterker nog, het wordt ons min of meer opgelegd.
De achterliggende gedachte is prima, maar ik merk dat door de manier waarop het is geintroduceerd (top-down) er een grote terughoudendheid is binnen mijn organisatie.

Ik zit op dit moment met een dillemma v.w.b. mijn POP. Ik kreeg (toevallig...) vanochtend de vraag waar mijn POP bleef. Maar hier komt de crux: ik ben bezig om (buiten medeweten van mijn huidige werkgever) bij twee andere instanties binnen te komen. Deze instanties zijn echter van zo´n andere aard dat het weinig zin heeft om een ontwikkelpunt op te schrijven waar ik aan kan werken, zonder bij mijn huidige directie vraagtekens te laten rijzen... Uiteraard kan ik wel punten bedenken op persoonlijk vlak, maar dat vind ik zonde van mijn tijd: daar werk ik in mijn eigen tijd aan en het heeft geen relatie tot mijn werk of werkgever. Daarnaast, hoe raar is het om voor jezelf op papier te (moeten) zetten dat je beter in een bepaalde hobby wilt worden, om maar eens wat te noemen....Dat soort zaken vind ik niet altijd in een POP passen, tenzij het raakvlakken heeft met je professionele milieu.

Daarnaast komt er ook een soort verzadigingspunt in wat je van werknemers kunt verlangen. Het schrijven van een POP is allereerst bedoeld voor de werknemer. Als deze nu aangeeft dat hij of zij problemen heeft met het opzetten van een POP kun je uiteraard in overleg gaan om punten te zoeken, maar als de werknemer tevreden is met de situatie en ook kan uitleggen dat er verder geen belemmeringen zijn in zijn of haar werk....Hoe ver ga je dan als directie om erop te blijven hameren dat er een popje komt? Op het moment dat je dan blijft vragen krijgt de werknemer al snel het gevoel ´maar iets te noemen´ om er van af te zijn. Ofwel, een averechts effect, want de punten die dan genoemd worden zullen niet echt bij de werknemer spelen. En geloof me, dit heb ik ook een keer gedaan: gewoon aangeven dat je meer wilt weten over de financiele stromen binnen de organisatie. Na een half jaar was ik niet héél veel wijzer maar wel een half jaar verder. Toen had ik inmiddels al wel een leuk onderwerpje gevonden, maar of dit allemaal de bedoeling is van een pop....Dacht het niet.

Thor2002

[JuliaV]

Ik heb nog nooit gewerkt met een POP.
Mijn voorganger spreekt dezelfde twijfel uit als ik heb bij dit soort dingen.
Te vaak wordt een instrument als een POP gezien als een doel opzich i.p.v. een middel om een doel mee te bereiken.
Dat is jammer en zonde van je tijd...

[Selwyn]

Ik heb geen POP en zit er ook niet om te springen. Hoewel veel mensen een route uitstippelen ben ik meer van het type 'reiziger'. Ik ondervind onderweg wel wat ik nodig heb en wat ik wil doen. Ik merk wel dat je hierdoor op de arbeidsmarkt een beetje een buitenbeentje bent, maar ik volg mijn gevoel en mijn hart en deze hebben mij nog nooit in de steek gelaten. Daarnaast streef ik een horizontale carierre na en dan vind ik een POP niet zo relevant. Op het moment dat een baan mij niet meer aanspreekt vind ik het vroeg genoeg om een nieuwe strategie uit te zetten. Tijdens het reizen teveel bezig zijn met de 'reis' zelf beperkt je waarnemen en sluit je creativiteit uit...


Twee groepen reizigers gaan met een gids een observatie doen in een wild gebied in Afrika. Groep één was voor en tijdens de observatie alleen maar aan het praten over wat ze zouden aantreffen en hoe dat zou zijn en groep 2 deed dit niet, was stil en gaven zich over aan het 'beleven'. Voor groep één was de reis redelijk teleurstellend, ze hadden verwacht meer te zien. Groep twee was enthousiast, ze hadden hun oren en ogen de kost gegeven en hadden zoveel mogelijk kunnen waarnemen. Ik sluit mij als het gaat om loopbaanperspectief aan bij groep 2.

[thor2002]

Selwyn,

een interessante stelling!
Zo op zich kan ik me wel vinden in je stelling over het reizen door de wereld die werken mag heten.

Helaas hebben steeds meer bedrijven (met wat uitzonderingen) het idee opgevat dat ze werknemers 'vast' moeten houden en 'in het arbeidsproces betrekken' door ze actief mee te laten denken over hoe zij (de werknemer) voor het groter goed (de zaak) een groter aanwinst kunnen zijn en blijven. Kortom, de werkgever wil dat je nadenkt over jouw eigen ontwikkeling, jij zou immers je eigen sterke en minder sterke (zeg maar zwakke) punten het best kennen. Met een (gedwongen...) pop heeft de werkgever direct op papier:
wat jouw mindere punten zijn (je wilt je daar namelijk in bekwamen, toch?),
hoe je die zwakke punten denkt te gaan oplossen,
hoe het resultaat meetbaar zou zijn (dat mag jij lekker gaan bedenken),
waar al die opleidingsgelden heen zouden moeten gaan...

Kortom, je stelt je (verplicht) kwetsbaar op om vervolgens de baas een stok(je) achter de deur te geven.

Ikzelf ben ook geen voorstander van een pop. De reden hiervoor is onder meer omdat ik in mijn pop ook de belangen van de zaak gebruikte om een opleiding te volgen, die vervolgens veel te duur bleek...En dan sta je daar met je mooie pop en idealen voor de zaak... Mijn vertrouwen in een pop is dan ook ernstig geslonken

Waarvoor is een pop wel goed? Om werknemers actief te laten nadenken over hun carriere-mogelijkheden. Als jij je als reiziger opstelt, heb je al een ideaal: je wilt zo veel mogelijk snuffelen aan functies en mogelijkheden. Ben je je dan ook ervan bewust dat dat op zich ook al een pop is? Het is jouw idee over hoe jij je wilt vormen, ontwikkelen. Helaas zijn er vele werknemers die na jarenlang in dezelfde functie te hebben gewerkt hoognodig eens moeten nadenken over waar ze staan en waar ze heen willen. Of ze dit nu als reiziger doen, of door een schemaatje aan de hand op een spoor worden gezet, uiteindelijk is het doel hetzelfde: stilstand (in ontwikkeling) tegengaan.

Zoals zoveel management-gereedschapjes ligt het aan de gebruiker hoe het toegepast wordt. En ik heb inmiddels al een aantal van dit soort instrumenten volledig uit hun context getrokken, en aan de werknemers opgedrongen zien worden...Noem maar een collegiale consultatie, video-begeleiding, een SAS-traject (vraag me niet wat het is), POP.

T.

[Selwyn]

Thor, goede bijdrage je bovenstaande posting. Ik kan mij hier volledig in vinden.