Terugblik Darluz op loopbaanadviestraject
Wat was je vraag aan Pierre Remijn?
“Ik wil niet langer meer genoegen nemen met minder dan dat wat ik echt waard ben. Ik voel dat ik meer kan en meer wil, maar weet daar zelf geen sturing aan te geven. Ik heb iemand nodig die mijn valkuilen benoemt en me helpt om van mijn faalangst af te komen.”
Hoe verliep je loopbaantraject?
“Met Pierre klikte het meteen. We zijn op sommige vlakken erg verschillend, maar in de regel was er altijd de ruimte om, daar waar ik een andere mening of beleving had, deze te uiten. We zijn beiden direct en dat werkte goed, het zorgde voor duidelijkheid. Dit maakte het traject succesvol, want eerlijk. Jezelf bloot moeten kunnen geven is belangrijk. Onze tegenstellingen werkten aanvullend; daar waar in mijn hoofd alles met elkaar verbonden is, kon Pierre met zijn praktische rationaliteit ervoor zorgen mij de dingen los van elkaar te zien.
Ik kreeg in het begin veel opdrachten waarbij ik mijn sterke en zwakke punten, valkuilen, ideale werkomgeving en ‘rode draden’ moest onderzoeken. Dat vond ik heel leuk om te doen. Natuurlijk was het soms confronterend, maar het was ook erg leerzaam. De opdrachten schreef ik uit in verslagen zodat Pierre tussentijds precies wist welke ontwikkelingen ik doormaakte. Als hij het nodig vond om daar op in te haken, dan kwam hij daar in onze eerstvolgende bijeenkomst op terug.
Ook heb ik veel boeken gelezen. Ik ben een echte lezer en Pierre heeft me veel suggesties gegeven voor interessante boeken. Beren op de weg, spinsels in je hoofd, is een voorbeeld van een boek dat ik heb gelezen om mijn valkuilen te kunnen benoemen. Een ander voorbeeld van een boek dat Pierre me had aanbevolen, was Netwerken werkt, op weg naar de baan die je wilt. Dat was een eyeopener voor mij. Netwerken was voor mij een compleet nieuw terrein. Ik had een negatief beeld van ‘netwerken’ en associeerde het met kruiwagenpolitiek. Pierre heeft me doen laten inzien dat netwerken wel degelijk nut heeft en dat er verschillende manieren zijn. Om het netwerken in de praktijk te brengen, gaf Pierre me een aantal telefoonnummers van mensen binnen de schrijvende media. Ik wil best wel verder in die branche, maar wist totaal niet waar en bij wie ik moest beginnen.
Het eerste telefoonnummer dat ik kreeg was van de hoofdredacteur van het blad Reclameweek. Ik vond het erg spannend en vond het lastig om vloeiend uit te leggen wat je van de ander wilt weten. Daarnaast heb ik nog gesprekken gevoerd met o.a. een journalist van Vrij Nederland en een loopbaanadviseur die veel ervaring had in de uitgeverswereld. Met die gesprekken sloeg ik twee vliegen in één klap: ik leerde mezelf beter te profileren en kernachtig duidelijk te maken wat ik van hen wilde, met name een aandachtspunt bij netwerkgesprekken aan de telefoon. Ik kreeg niet alleen een steeds duidelijker beeld van de wereld van het schrijven, ook werd helder waar ‘het hart’ van mijn schrijven ligt.
Naast het verkennen van de mediasector en het netwerken, heb ik ook geprobeerd bij mijn huidige werkgever meer tot mijn recht te komen. Ik werk al een aantal jaren als Medewerker Donorzaken op de serviceafdeling van een Bloedbank en vind dat onze dienstverlening op een aantal punten wel zou kunnen verbeteren. In een gesprek met mijn leidinggevende heb ik vervolgens mijn verbetervoorstellen uiteengezet. Dit had als resultaat dat ik een dag per week werd vrijgemaakt om de donorservice te verbeteren. Daarnaast mocht ik aan een plan werken om onze afdeling op een hoger kwaliteits- en tevredenheidsniveau te krijgen. Natuurlijk was ik hartstikke blij met deze waardering, maar ik wil ook bereiken dat ik er financieel beter van wordt. Anders loop ik weer in één van mijn valkuilen: te weinig voor mezelf opkomen.
Het loopbaantraject heeft me veel goeds gebracht en ik ben Carrièretijger erg dankbaar dat ik deze kans heb gekregen.”
Auteur: Marieke van Oosterhout