Hoe nu verder?

Loopbaanadviseur Frederike Dekkers reageert op de vraag van ‘SJU’ die op zoek is naar een nieuwe uitdaging. Onderstaand de loopbaanvraag die 'SJU' stelde in het forum.

Hoe nu verder?

Momenteel zit ik even in de knoop. Ik ben 26 jaar en sinds zes jaar werkzaam in de ICT, waarvan de laatste jaren voor een grote ICT-dienstverlener. Door overnames en wat strubbelingen met m'n toenmalige manager kon ik vorig jaar met een leuke vertrekpremie het schip verlaten. Een besluit waar ik ook geen spijt van heb. Ik vond de hele ICT- sector toch al niks meer. Het liefst zou ik iets anders doen. Sinds november vorig jaar zit ik thuis. Op zich dus tijd genoeg gehad om iets anders te zoeken, maar dat heb ik voor me uitgeschoven. Per april zou ik weer moeten beginnen met een nieuwe baan. Uit luiheid maar weer gekozen voor een baan in de ICT. Vlak nadat ik met enorme tegenzin was gestart met deze nieuwe baan, werd ik ‘ziek’. Mogelijk was het een vrij ernstige aandoening. Dat blijkt gelukkig niet zo te zijn, maar het heeft er wel aan bijgedragen dat ik nu mijn hele leven aan het overpeinzen ben. Meer dan ooit besef ik dat het anders moet en dat ik nu eens voor mezelf moet gaan kiezen.
Ik zit nu nog thuis; bij te komen van alle ellende. Een keuze die ik bewust heb gemaakt, maar die contractueel en qua inkomen wel gevolgen heeft. Het moment komt dat ik weer zal moeten gaan werken. Ik kan niet meer heel lang teren op m'n spaargeld. Het makkelijkste is om weer te kiezen voor een ICT-klus. Gezien de huidige situatie wellicht ook de meest verstandige optie. Ik heb weer inkomen en kan rustig zoeken naar een andere baan. Aan de andere kant ben ik bang dat - door weer 40 uur per week te gaan werken- er weinig energie en tijd overblijft om gericht te zoeken naar een andere baan. Terwijl dat juist zo hard nodig is. Komt bij dat ik ook niet precies weet wat ik wil. Ik heb de mbo-opleiding Sociaal Pedagogisch Werk (SPW) gedaan (niet afgemaakt) en daarna een hbo- opleiding richting ICT. Deze heb ik wel afgemaakt. Een nieuwe baan moet meer diepgang hebben. Ik zat bijvoorbeeld te denken aan een baan als re-integratieconsulent gericht op de ICT, omdat het zonde is als ik deze werkervaring niet zou gebruiken. Banen vinden in deze tak is echter heel moeilijk. Daarnaast is de re-integratie ook een redelijk commercieel werkveld geworden en commercieel is net hetgeen wat ik niet ben en wat ook niet bij mij past. Vorige week heb ik me ingeschreven bij een aantal uitzendbureaus, maar ook die hebben geen idee hoe ze mij kunnen helpen. Ik heb nu echt even geen idee meer hoe het nu verder moet. Ik zie nu al enorm op tegen een nieuwe ICT-baan en dat is ook best frustrerend.
Later schreef SJU: “Een baan als bijvoorbeeld re-integratieconsulent is iets ‘menselijker’ en heeft wat diepgang. Denk dat het iets is wat goed bij mij past. Maar goed... dat is ook maar speculeren. Zoals ik al schreef: ‘ik weet nog niet wat ik wil!’ Mijn ‘ziekte’ had overigens niets te maken met m'n werk. Er was een mogelijkheid dat het kanker zou zijn. Dat is gelukkig niet zo. Het zet je in ieder geval wel aan het denken. Mijn situatie is inderdaad vrij complex. Mede doordat ik nu alle aspecten van mijn leven aan het overdenken ben. Werk is er maar een van, maar wel een belangrijke.”
SJU

Antwoord van Frederike Dekkers op de loopbaanvraag van 'SJU'

Het leek er op dat je een ernstige ziekte had. Je bent vreselijk geschrokken en je bent je hele leven opnieuw gaan overdenken. Eigenlijk zijn dit soort gebeurtenissen goud waard. Een ernstige gebeurtenis of een verre reis kan je even helemaal wakker schudden. Dat geeft verwarring en heftige emoties (angst, verdriet, machteloosheid), maar ook een moment van grote helderheid. Ineens weet je wat echt belangrijk is in je leven. Dingen waar je je normaal druk om maakt, verdwijnen naar de achtergrond. Je maakt al je aandacht en tijd vrij voor dat wat er echt toe doet. Dit is natuurlijk niet blijvend. Geleidelijk komt het ´gewone’ leven weer op gang en vervaagt de helderheid. Maar wat ga je nu doen met de gewonnen inzichten? Je kunt gewoon de draad weer oppakken en terug gaan naar hoe het was. Je kunt ook een nieuwe weg zoeken. Dat is altijd spannend en eng. Het betekent vaak afscheid nemen. Afscheid van een vaste baan, afscheid van zekerheid, afscheid van oude gewoontes of een oud zelfbeeld. Afscheid is pijnlijk en verwarrend, zelfs als je weet dat het de beste optie is. Daarom gaan veel mensen toch door op de oude weg. Want hoe vervelend die ook is, het is wel vertrouwd en voelt daarom veilig.

Reis door de tijd

Er zijn gelukkig manieren om jezelf een handje te helpen en (opnieuw) te beseffen wat belangrijk voor jou is. Je inzicht verversen, de ‘refresh-knop’ zoeken. Neem een half uur de tijd en schrijf op wat er in je opkomt bij het lezen van onderstaande vragen:

Beschrijf jezelf als je tachtig jaar bent. Waar ben je trots op? Wat heb je na je vijftigste gedaan waar je veel plezier in had? Schrijf een brief aan jezelf vanuit de toekomst. Wat valt je op als je naar jezelf kijkt zoals je nu bent? Wat zou je adviseren?

Denk terug aan jezelf toen je een jaar of acht was. Wat waren je toekomstdromen? Wat vond je leuk om te doen? Wat vond je belangrijk in het leven? Schrijf een brief aan jezelf vanuit het verleden. Wat valt je op als je jezelf ziet anno nu? Wat zou je willen zeggen of adviseren?

Deze oefening kan helpen om contact te maken met je innerlijke kompas. Datzelfde kompas dat je de weg wijst in extreme omstandigheden. Zo ga je het gevoel herkennen dat jou laat weten dat je op de goede weg bent. Dat voelt voor iedereen anders. Let goed op hoe het bij jou voelt. Een tintelend gevoel? Warmte? Opwinding? Of juist een enorme rust en ruimte van binnen? Als je dit weet kun je steeds makkelijker je eigen kompas volgen!

De eerste stappen

Maar dan? Hoe zet je dat ‘innerlijk weten’ om in een concreet doel?

Laat je niet weerhouden door angst of twijfel; dit zijn natuurlijke bijverschijnselen in een veranderingsproces. Herken ze voor wat ze zijn en ga door met de volgende stap.
Reserveer structureel tijd in je agenda om bezig te zijn met je toekomstplannen. Deze tijd is heilig, als er iets tussen komt, maak je een nieuwe afspraak met jezelf. Dit kan een of twee uur per week zijn, maar ook meer als je agenda dat toelaat. Wees realistisch, plan kleine stappen die je zeker kunt halen.
Schep orde. Als je gaat surfen op het net, bewaar je bevindingen dan in verschillende mappen. Maak per week een lijstje met actiepunten; mensen met wie je kunt praten, boeken/tijdschriften die je kunt lezen, plekken die je kunt bezoeken.
Onderzoek je wensen. Stel je wil graag met mensen werken. Laten we dat als voorbeeld nemen. Om meer helderheid te krijgen geef je antwoord op de volgende vragen. Denk niet te lang na, schrijf op wat er in je opkomt, later mag je er kritisch naar kijken.
- Waarom wil je met mensen werken?
- Wat lijkt je leuk aan het werk?
- Wil je werken met gezonde of zieke mensen? Mensen met grote of kleine problemen? In groepsverband of individueel?
- Gaat je voorkeur uit naar de overheid of spreekt het bedrijfsleven je meer aan?
- Werk je het liefst in teamverband of toch liever alleen?
- Geef een aantal voorbeelden van een omgeving waarin jij jezelf met mensen ziet werken; een school, een ziekenhuis, een multinational, een uitzendbureau, een winkel, een blindeninstituut?
Zoek ook op internet naar organisaties waar je graag zou werken. Laat je gedachten de vrije loop; geef jezelf de ruimte te dromen, want zo kom je op nieuwe ideeën. Maak van de zoektocht een plezierig proces; houd het lichtvoetig, dan voel je des te beter of het klopt.

Maak je wensen concreet

Als je bovenstaande stappen zet, wordt steeds duidelijker wat je écht wilt en komt de tijd om het concreter te maken. Stel jezelf dan de volgende vragen:

Is je doel makkelijk te bereiken? Wanneer verwacht jij dat je er kunt zijn?
Welke stappen moet je zetten? Zijn er nog een aantal tussenstappen nodig? Wat zijn mogelijke tussenstappen?
Moet je nog een opleiding volgen? Welke opleidingen kunnen je verder helpen? Zou je dat leuk vinden, of leer je liever in de praktijk?

Tot slot nog één advies: geef jezelf tijd en ruimte om te zoeken, want pas dan kun je creatief denken en nieuwe wegen ontdekken. Je hoeft niet nu te kiezen tussen helemaal niets of een baan van veertig uur. Waarom niet parttime werken? Dan ben je financieel even uit de zorgen en heb je toch tijd en ruimte om aan een nieuwe toekomst te werken.