Hoe kom ik erachter wat ik nu echt wil? Wat moet ik doen? En wat is verstandig?

Loopbaanadviseur Frederike Dekkers reageert op de vraag van Angeluz, die veel droomt over haar toekomst maar geen keuzes durft te maken. Onderstaand de loopbaanvraag die zij stelde in het forum.


Hoi,

Ik ben 35 jaar en sinds 15 jaar werk ik als secretaresse / officemanager / receptioniste (in al z'n facetten). Dit werk heb ik bij veel verschillende soorten bedrijven gedaan. Twee jaar geleden heb ik een vaste baan verlaten voor een nieuwe uitdaging, die achteraf geen uitdaging bleek te zijn. Ik heb er inmiddels weer twee banen op zitten, beiden ver beneden mijn niveau. In eerste instantie dacht ik dat het aan de omgeving, de collega's, de sfeer, het soort bedrijf lag. Maar nu kan ik zeggen dat ik gewoon het hele secretaressevak zat ben. Eigenlijk was het ook geen bewuste keus om deze kant op te gaan. Ik heb de MEAO gedaan, omdat een vriendinnetje ook die kant op ging. Maar ik heb het eigenlijk nooit leuk gevonden.

In de loop van de jaren ben ik aan diverse opleidingen begonnen, maar heb ze niet afgemaakt: propedeuse Docent Omgangskunde, propedeuse Docent Spaans (twee jaar), Pabo (halfjaar), en Communicatiemedewerker. Ik heb heel veel beroepskeuzetesten en capaciteitentesten gemaakt. En altijd kwam daar hetzelfde uit. Ik nam de uitslag nooit serieus, omdat ik dacht/vond dat ik daar niets aan had. Nu - na al die jaren - kom ik erachter dat ik mezelf gewoon nooit serieus heb genomen. In de testen scoor ik het hoogste op de artistieke/creatieve beroepen, gecombineerd met mensgericht werken, dus mensen helpen. Ook een combi met commercieel/ondernemend komt er uit. Op zich spreken die beroepen me wel aan, maar ik vind bijna alles wel leuk. Dus eigenlijk zie ik niet direct waar mijn hart naar uitgaat. Ik vind het ongelofelijk moeilijk om bij mijn gevoel te komen en te 'weten' wat ik nu het allerliefst doe. Een bijkomstigheid is dat ik hoofdkostwinner ben en we hebben 2 puberende kids. De stap is dus niet zo heel eenvoudig gemaakt. En om nu aan een opleiding van 4 jaar te beginnen, daar zie ik best tegenop. Hoewel, als ik nu maar heel erg zeker wist wat ik wilde, dan kan ik ergens voor gaan en zijn die paar jaar ook wel te overbruggen. Zeker als je ervan uit gaat dat ik nog zeker 2 maal het aantal jaar wat ik nu werk, nog zal werken. Ik zie ook wel op tegen die verplichte stages van bepaalde opleidingen (sommige zelfs een paar maanden per jaar of zoveel dagen per week). Ik ben immers afhankelijk van een inkomen. Er zijn echt heel veel beroepen die mijn interesse hebben: docent Nederlands, docent handvaardigheid, creatieve therapie, docent pedagogiek, imago styliste (personal shopper), (welness)coach, trainer, intercedente, maar de meesten vergen sowieso een behoorlijke investering qua tijd, energie en geld.

Het creatieve lijkt me echt enorm geweldig, maar ben ik wel creatief? Ik bedoel daarmee te zeggen dat ik nooit actie heb ondernomen om echt creatieve dingen te maken. Ik denk overigens wel dat ik het ergens in mij heb, maar om een keuze daar op te baseren? Sinds kort ben ik begonnen met een hobbycursus boetseren/beeldhouwen. En dat vind ik echt helemaal het einde. Fantastisch gewoon. Maar kun je op basis van dat je het leuk vindt er ook vanuit gaan dat bijvoorbeeld een hele opleiding op het gebied van handvaardigheid dan ook geschikt is? En vind ik wel werk? Ik moet er immers wel geld in kunnen verdienen. Om nu te investeren in een opleiding waarbij later blijkt dat je er geen werk mee kunt vinden… Overigens is het mijn wens om ooit te emigreren: Spanje, Zuid-Amerika, Canada of zoiets. Dat staat nog helemaal open. Het zou wel een hele handige bijkomstigheid zijn als mijn toekomstig beroep ook daar nut heeft en dat er voldoende werkgelegenheid is. Ook heb ik erover nagedacht om zelfstandig ondernemer te worden, maar die stap vind ik ergens nog te groot en te eng. Ik draag momenteel immers de financiële verantwoordelijkheid van mijn gezin. Wat moet ik nu? Op mijn huidige werk zit ik ook niet op mijn plek: de functie is veel te licht en ik heb er totaal geen uitdaging, met als gevolg dat ik iedere avond uitgeput op de bank zit. Ik krijg helemaal niets terug van mijn werk. Ik hoop dat iemand me begrijpt en me een advies kan geven. Ik ben trouwens net begonnen met het boek Baanbreker. Het is heel leuk om je wensen op te schrijven en alles wat je het liefste doet, maar op de een of andere manier kom ik daar niet bij. Ik kom niet bij mijn gevoel. Als iemand daar nog een tip voor heeft?!

Er is echter een ding wat ik wel weet: dat is dat ik verder wil met mijn aangeboren gave voor medium (reading en healing). Het gekke is: anderen kan ik wel helpen, maar mezelf in deze situatie niet. Naast mijn huidige baan help ik wel eens mensen. Maar ergens vind ik het niet juist om geld te verdienen met een gave om anderen te helpen, wel dacht ik dat deze gave te gebruiken is in bepaalde 'algemeen geaccepteerde' beroepen, zodat er toch geld in het laatje kan komen.

Angeluz


Antwoord van Frederike Dekkers op de loopbaanvraag van Angeluz

Beste Angeluz,

Zo, jij bent aan het dromen. Emigreren, docent worden, een eigen bedrijf beginnen, creatief therapeut worden of toch maar personal shopper?
Op zich is er niks mis met fantaseren over je toekomst. Waarschijnlijk heb je jaren lang naast je werk veel tijd besteed aan de zorg voor je kinderen. Nu zijn ze aan het puberen en wordt dat langzaam iets minder. Er komt weer tijd en ruimte om na te denken over jouw eigen toekomst. En als een kind in de snoepwinkel, ren je van het ene idee naar het andere, prop je als het ware alle snoep in je mond, zonder de tijd te nemen om te proeven.

Je wil alles en niets, vindt alles leuk, maar niets leuk genoeg, alles is mogelijk, of toch niet. Je wordt heen en weer geslingerd tussen verlangen en wanhoop. Het is natuurlijk heerlijk om te dromen en ook heel goed dat je jezelf dat toestaat. Daarmee worden de beste ideeën geboren. Maar het zou jammer zijn als het daarbij bleef. Dus tijd om terug te gaan naar de aarde en met beide benen op de grond goed rondkijken waar je nu staat. Mogelijkheden liggen vaak dichterbij dan we denken. Soms ben je zo vol van onze dromen en onvervulde verlangens dat je kansen die voor het oprapen liggen, over het hoofd ziet. Er is altijd iets dichtbij, misschien niet de ideale baan voor de rest van je leven, of je grote passie, maar dan toch de eerste stap in de goede richting.

Knopen doorhakken

Allereerst, maak dingen concreet. Voorkom dat het vaag blijft. Vage ideeën klinken vaak leuk, maar in negen van de tien gevallen is het genoeg om je er even in te verdiepen, en je voor te stellen dat je daadwerkelijk dat werk (en die opleiding) doet om te beseffen dat je het niet echt graag wil. Zo verlangen veel mensen naar een leven op een kasteel in Frankrijk, maar als ze dan bedenken wat ze daar de hele dag moeten doen, en dat het kasteel ook onderhouden moet worden (en dat de zon ook in Frankrijk niet altijd schijnt) dan verdwijnt het enthousiasme in veel gevallen.

Het lijkt er op dat jij jezelf gek maak met alle mogelijkheden. Dat heeft ook voordelen. Zolang je geen keuze maakt, kun je genieten van het idee dat alles nog mogelijk is. Dat geeft een prettig spannend gevoel. Als je knopen gaat doorhakken, sluit je altijd bepaalde mogelijkheden uit. Daarom hebben mensen soms de neiging keuzes uit te stellen. Maar zoals je zelf al merkt, na een tijdje word je ook duizelig en doodmoe van al die mogelijkheden. Daarom raad ik je aan om meer structuur aan te brengen. Dat geeft rust en overzicht.

Maak nu eens een lijst van alles waar je aan denkt. Kijk eens goed: zijn er overeenkomsten? Wat is het gemeenschappelijke gevoel? Daarna pak je pen en papier en ga je onderstaande vragen beantwoorden:

  • Waarom wil ik dit? (Wat levert het me op?)
  • Wat houdt me tegen? (Wat zijn nadelen?)
  • Waar wil ik dit? (Bij wat voor soort organisatie, in welke omgeving?)
  • Wat moet ik er voor doen, welke stappen moet ik zetten? (Hoe groot is de afstand?)
  • Wanneer wil ik dat? (Is dit de volgende stap of zijn er tussenstappen nodig?)
  • Wie kan me er meer over vertellen?

In beweging komen

Van alle mogelijkheden die je hebt genoemd, kun je vervolgens bedenken wat de ‘eerste stap’ zou zijn. De eerste stap betekent niet dat je de keuze hebt gemaakt, maar dat je de mogelijkheid serieus gaat onderzoeken. Dat kan een bezoek aan een opleiding zijn, om de sfeer te proeven, of met iemand praten die werkt in een bepaalde richting. Dat kan een lijstje zijn voor jezelf met plus- en minpunten. Of je maakt een overzicht van je vaste lasten om te zien wat je nodig hebt aan basisinkomen en hoeveel dagen per week je moet werken om dit te verdienen (zodat je ook meteen weet hoeveel tijd er over is om te studeren). Door echt in actie te komen en niet alleen te dromen, wordt het vanzelf duidelijk wat er speelt. Heb je echt geen zin in die eerste stap, dan kun je dat idee dus bijna zeker van je lijstje schrappen. Of je bent bang. Als je twijfelt, stel je dan voor dat je je doel al bereikt hebt. Word je daar blij van? Zo niet, dan vergeet het maar.

Jouw gave

Persoonlijk geloof ik dat iedereen speciale talenten of gaven heeft. Meestal is dat iets dat we haast vanzelf doen, wat we van nature goed kunnen én leuk vinden. Iets dat we vanzelfsprekend vinden. Vaak ook is het iets dat we niet kunnen laten, dat we toch doen, zelfs al verdienen we er ons geld niet mee. Als je daar je beroep van kunt maken, heb je haast zeker succes en geniet je van je werk. Dus mijn vraag aan jou is: waarom wil jij geen geld verdienen met jouw gave? Geld is een ruilmiddel. Als jij geen geld wil vragen voor dat wat je zegt goed te kunnen en graag te doen, is dat eigenlijk jammer. Je onthoudt de wereld eigenlijk jouw specifieke bijdrage. Misschien is het goed om eens heel eerlijk naar je motieven te kijken. Speelt er misschien ook onzekerheid mee? Want als je iets goeds doet en je helpt mensen, wat is er dan op tegen om daar je leven aan te wijden? Ik geloof zelfs dat het dan beter zou kunnen werken, omdat mensen zich vaak meer bewust zijn van de waarde als ze ergens voor betalen. Hoe zou het zijn als je een opleiding zou doen om die gave verder uit te bouwen of kunt combineren met bijvoorbeeld coaching of loopbaanbegeleiding? Zou dat het makkelijker maken? In ieder geval is dat ook het soort werk dat je meestal in eerste instantie naast een baan doet. Je kunt er gewoon direct mee beginnen en dan ervaren of het werkelijk klopt dat dit is wat je het liefste doet. Als het dan echt bij je past, kun je het geleidelijk uitbreiden.

Creativiteit

Je vraagt je ook nog af of je wel creatief bent. Volgens mijn moeder (die jaren haar brood verdiend heeft als kunstenares) is kunst 90 procent transpiratie en 10 procent inspiratie. Dat wil zeggen, het belangrijkste is dat je er tijd voor maakt en inspanning levert. Dat je jezelf de ruimte geeft te experimenteren en dat je een beginneling mag zijn (hoe word je anders ooit een expert?). En, misschien nog wel het belangrijkste, dat je jezelf toestaat te spelen. Daar ben je nu mee begonnen, en je geniet ervan. Heerlijk! Maar je hebt helemaal gelijk dat dat niet betekent dat je er ook je beroep van moet maken. Het is echt iets anders om zelf eens per week te kleien zonder druk, gewoon omdat je het leuk vindt of dagelijks presteren of lesgeven in een bepaalde richting. Je maakt als het ware in je gedachten een te grote spong. Je vindt iets leuk (boetseren) en je ziet meteen een carrière als docent handvaardigheid voor je. Niet te snel alsjeblieft. Dan mis je de tijd om ergens in te groeien en om te ervaren hoe het werkelijk is. En juist dat laatste geeft je de informatie die jij zoekt: past dit bij mij of is het een droom?

Je bent hier: Home Carrière Zelfonderzoek Loopbaanadvies Loopbaanvragen 2008 Hoe kom ik erachter wat ik nu echt wil? Wat moet ik doen? En wat is verstandig?