In je kracht staan

In je kracht staan houdt in dat je de dingen doet die bij je passen, die je kunt en waar je in gelooft, kortom dat je 'congruent' bent. Dat je dingen bereikt en vrede hebt met jezelf. En dat je soms dingen niet bereikt en nog steeds vrede hebt met jezelf. Dit zijn allemaal manieren van zelfverwezenlijking.

Het impliceert dat je je niet laat afleiden door stoorzenders,  dat je je niet aan het wankelen laat brengen door (vermeende) meningen van anderen. Dat je je twijfels niet de overhand laat nemen. Maar dat je je twijfels ook niet wegmoffelt. Tenslotte hoort er ook nog bij dat je niet jouw eigen hoogstaande verwachtingen als waar gaat zien en jezelf daarmee onmogelijke eisen oplegt.

In je kracht staan is uitgaan van jezelf. Met je hele hebben en houden. Niet in het verleden leven, niet in de toekomst wegdromen, maar leven in het hier en nu. Dit is een ‘zijnstoestand’. Hier volgt een methode om daar stapsgewijs te komen.

Stap 1. In de mijmerstand komen

Om zo vrijelijk mogelijk deze oefening te kunnen doen, is het raadzaam te beginnen met de oefening In de mijmerstand komen.

Stap 2. Waarnemen

Ga rustig met je aandacht je hele lichaam langs. Observeer wat er in je leeft. Waar je wat voelt. Blijf niet al te lang op één plek hangen, maar sta even stil bij wat je observeert, neem waar en ga weer rustig met je aandacht verder. Als je zo je hele lichaam langs bent geweest, gedurende enkele minuten, kom je weer met je aandacht terug naar de wereld om je heen en beantwoord je de volgende vragen:

Hoe voel ik mij en waarom?

Hoe je je voelt heb je net waargenomen. Dat kan overigens meer dan één gevoel zijn. Je kunt best opschrijven: ik voel me blij en ik voel me onrustig.

Het waarom gaat over jouw opvattingen, die maken dat jij je zo voelt. Bijvoorbeeld: ik voel me onrustig. Dat komt omdat ik de druk ervaar van nog zo veel moeten doen voordat ik vrij ben. Ik voel me blij, omdat ik het vooruitzicht heb van twee weken vakantie en ik zin heb die tijd door te brengen met mijn gezin.

Kijk eens of je je 'waarom' een naam kunt geven, een typetje dat symbool ervoor staat. Bijvoorbeeld: de druk die ik ervaar is mijn Juffrouw Truus Mier ("tuut-tuut-tuut-tuut") uit de Fabeltjeskrant.

Als je dit hebt benoemd en opgeschreven, ga je naar stap 3.

Stap 3. Accepteren

Accepteer dat dit – je waarneming uit stap 2 – zo is. Accepteer in dit geval bijvoorbeeld dat je onrustig bent en dat je een "tuut-tuut-tuut-tuut"-thema hebt dat opspeelt. Het is niet prettig, je zult het vast wel anders willen. Maar het is niet anders. Dit is wat het is.

Deze stap is snel opgeschreven maar is onbeschrijflijk moeilijk! Ons hele wezen protesteert ertegen, want we willen het anders. We willen dat het weg is. Dat we blij en rustig zijn. Maar hoe je het ook wendt of keert: vooralsnog is het niet anders. En pas als je je daar bij neerlegt, treedt er vreemd genoeg een verandering op. Pas als jij geen oordeel velt, treedt er een verzachting op en krijg je minder last van je “tuut-tuut-tuut-tuut”-thema. Of welk thema of gevoel dan ook.

Om te kunnen accepteren, zul je al je 'ja-maar's' los moeten laten en telkens tegen jezelf moeten zeggen: "Dit is wat het is."

Stap 4. Eisen loslaten

Laat vervolgens al je eisen varen. Eisen zijn de dingen die jij verwacht in de gegeven situatie. Dat kunnen zijn:

• Verwachtingen die jij naar jezelf hebt. Bijvoorbeeld: “Ik moet voor de vakantie alles afgewerkt hebben en dus een leeg bureau hebben.”
• Verwachtingen die jij naar anderen hebt. Bijvoorbeeld: “Mijn collega’s zien wat voor stress ik heb en mogen mij dus niet storen met wat voor vraag dan ook.”
• Verwachtingen waarvan jij denkt dat anderen die van jou hebben. Bijvoorbeeld: “En dan wil mijn baas vast ook nog dat ik de taken van mijn zieke collega overneem. Dat kan ik er echt niet bij hebben.”

Als je dit zo leest, kun je je vast voorstellen waar mijn "tuut-tuut-tuut-tuut"-gevoel vandaan komt… Juist, van alle verwachtingen en eisen die ik heb. Die ik creëer of projecteer. Niemand anders dan ik!

Laat ze dus los. Verwacht niets. Bekijk de situatie 'sec': zoals hij is. In dit geval: "Over twee dagen heb ik vakantie en ik heb een takenlijst van twintig taken." Dat is het gegeven. Niets meer en niets minder.

Je zult merken wat het effect is als je je verwachtingen en eisen los kunt laten. Dat als je niets meer verwacht van en in die situatie, je gevoelens van angst, onrust, irritatie en dergelijke direct af zullen nemen.

Stap 5. Doelen stellen

En als je vrij bent van je verwachtingen, kun je gaan kijken wat je graag zou willen bereiken in de gegeven situatie. Natuurlijk zou ik heel graag willen bereiken dat mijn takenlijst van twintig taken is afgerond voor ik met vakantie ga. Maar misschien wil ik nog wel meer of wat anders. Schrijf op wat je wilt bereiken, gegeven de situatie:

• Ik wil mijn takenlijst afronden.
• Ik wil rustig blijven.
• Ik wil in een goede sfeer naar mijn vakantie toewerken en op vakantie gaan.

Zoals je ziet, omschrijf je dingen die je wil bereiken en niet dingen als "ik wil niet in de stress schieten". Dat is niet iets wat je wilt bereiken, maar juist iets wat je wilt vermijden. Doelen omschrijf je positief.

Stap 6. Loslaten

Laat vervolgens de verwachting los dat je je doelen zult bereiken. Ja, echt, laat het maar los! Stap 3 was tenslotte je eisen en verwachtingen loslaten. Dat geldt dus ook voor je doelen.

Het is belangrijk je doelen te verwoorden; maar het is even belangrijk niet te verwachten dat je ze zult halen. Je verwacht ook niet dat je je doelen niet zult halen. Je verwacht helemaal niets.

Wat je hiermee bereikt,  is dat je een richtlijn, een baken, hebt. Maar of je daar ook gaat komen: dat kun je pas weten als je daar bent. Tot die tijd leef je in het hier en nu, met een baken om te weten waarheen je je volgende stap wilt zetten.

En elke paar weken kijk je weer of het klopt wat je doet. Dan doorloop je alle stappen opnieuw. En als je dat consequent blijft doen, dan sta je in je kracht.

Auteur: Susanne Biemans